Vandaag was een fijne dag. Blauwe lucht, zon en redelijk warm. Een echte lentedag in de winter. Father Bob nam me mee op een prachtige rit langs de oostkust van Tasmanië. Eerst reden we over de Tasmanbrug, langs de luchthaven en zo door het binnenland naar de oostkust. We reden ene hele tijd langs de kust tot in Swansee waar we onze lunch namen en dan door het binnenland langs de Midland Highway terug naar Hobart. Een hele rit van ongeveer 300 km langs prachtige weiden, door de heuvels en langs historische plaatsen. Geniet maar mee via enkele foto's. Deze avond was het gemeenschapsavond samen met een aantal mensen die met de salezianen verbonden zijn en hun werken steunen. Eerst was er de mis en daarna vertelde father Lawrie over zijn recente reis en retraite die hij predikte op Samoa en daarna moest ik vertellen over de Kerk in België. De mensen waren zeer geïnteresseerd. Daarna hadden we een maaltijd met vodsel dat de mensen zelf hadden klaar gemaakt en meegebracht. Heel lekker! Er was ook het typisch Australisch dessert: Pavlova!
Vandaag was het heel mistig toen we aan het ontbijt zaten. Maar heel vlug zag je de zon door de mist heenbranden en op geen tijd was het een blauwe lucht en stralende zon, maar fris. Rond 11 uur vertrok k met father Michael naar Richmond, een plek van grote historische waarde voor Tasmanië en zelfs voor Australië. We reden over de Bowen bridge over de brede Drewent rivier. Daarna de heuvels in met prachtige landschappen die soms aan de Ardennen, soms aan Zwitserland deden denken. Zachte glooiingen en steile hellingen waarop schapen stonden te grazen. Prachtige kleuren en schakeringen van groen tegen de blauwe lucht en in het felle zonlicht. Eens de bergen over, kwamen we in een grote vlakte met groene weiden, bezaaid met heuvels. Even werder (ongeveer 25 km. van Hobart) ligt Richmond. Eerst bekeken we de oudste brug van Australië, gemaakt tussen 1823 en 1825 door de 'convicts', gevangenen die uit Engeland verbannen werden, dikwijls omwille van een kleine diefstal, en hier na een lange en harde reis, terecht kwamen in gevangenissen en werkkampen, onder andere in Richmond en in Port Arthur. De convicts moesten hard werk verrichten en verbleven in erbarmelijke, menonterende toestanden. Dan konden we vaststellen tijdens het bezoek aan de oude gevangenis. We bezochten ook de mooi gelegen kerk, toegewijd aan de evangelist Johannes en de oudste katholieke kerk van Australië. We aten onze lunch (fish and chips) in een plaatselijk restaurant en keerden naar Glenorchy terug.
Deze morgen nam ik weer vroeg de bus naar Hobart. Eerst het westelijk stuk aan de Botanical Gardens met zicht op de Derwent rivier en de imposante 'Tasman Bridge'. Het was zonnig en redelijk warm. Vandaar ging ik te voet langs de haven naar het Tasmanië museum voor een bezoek. Het is niet super groot, maar het bevat een collectie schilderijen over Tasmanië en vooral over Hobart, een deel over de tijd van de gevangeniskolonie die Van Diiemenland (Tasmanië) aanvankelijk was, een afdeling over de cultuur van de aboriginals en de Polynesische cultuur en een belangrijk deel over de dieren op Tasmanië.
Gisteren was een rustige dag. In de nmiddag heb ik echte Belgische frietjes klaar gemaakt voor de gemeenschap en feta in de overn. Een mengeling van Belgisch en Grieks. Ze waren in de wolken. Father Brian had zelf ijs gemaakt als dessert en ook dat was bijzonder lekker. Vanmorgen ben ik met de lijnbus afgedaald naar Glenorchy en vandaar naar Hobart. Ik ben eerst naar de kathedraal gegaan omdat deze om 1O uur sloot. Dan heb ik een bezoek gebracht aan father Brian, de pastoor van de parochie van de kathedraal, die ik had ontmoet op de lunch vorige zaterdag. Ik werd uiterst vriendelijk ontvangen met de lekkerste kofiie (Italiaans) die ik al in Austyralië gedronken heb. Anders is het altijd Nescafé en na een tijd begint dat te vervelen. Vanuit de pastorij heb je een prachtig zicht over Hobart en de haven. Daarna heb ik wat rondgehangen in de stad om Hoabrt te verkennen. Het is geen al te grote en geen echt drukke stad, maar gezellig.
Vandaag was weer zo een dag op zijn Belgisch: miezerig, regen, mist, laaghangende wolken, maar niet te koud. De mensen klagen wel van de kou. Deze morgen heb ik een wandeling gemakt in het Tolosa Park hier vlakbij. Er is een meer en de bergen die het geheel omringen. Heel mooi! Om 12 uur kwam father Michael me ophalen want er was in Moonah, het dorp hiernaast, een bijeenkomst van de priesters en de diaken van de streek en ik mocht meegaan. Het was heel gezellig. De kok was een Nederlander die me meteen bij hem thuis uitnodigde voor de maaltijd. Een van de priesters was een Pöol die instaat voor de pastoral voor de Polen en er was onder andere ook een jonge Nigeriaanse priester die door zijn bisschop voor drie jaar uitgeleend werd aan het bisdom Hobart, met mogelijkheid tot verlenging. Na de gezellige bijeenkomst hebben we gerust, want om zes uur was er avondmis in de parochie van Saint-John in Glenorchy en ik was de voorganger. De mensen waren zeer vriendelijke en gastvrij en kwamen na de mis vriendelijk groeten bij de koffie.
Na de ochtendmis en het breviergebed namen we het ontbijt.
Brother Michael die een vreselijke babbelaar, maar een gezellige kerel is, vertelde me zijn levensverhaal en het verhaal van zijn roeping en zijn toetreden tot de Salesianen, zodat de ochtend vrij snel voorbij ging.
Daarna leidde hij me rond op het terrein van de school, een vrij recent gebouwde basisschool en een college.
Alles samen ongeveer 1000 leerlingen.
Volgende week zal ik de school in werking zien, maar nu is het nog vakantie.
In de namiddag wilde father Bob me meenemen op de top van de Mount Wellington hier net achter, maar door de wolken veranderden de plannen en red hij me rond. We reden een hele tijd langs de rivier, langs de chocoladefabriek van Cadbury, naar New Norfolk en zo verder door naar Bushy Pak en het Mount Field National Park. In dat park dat eigenlijk oerwoud is, staan reuzengrote bomen en varens, ondoordringbaar woud.
Het was een prachtige rit door het binnenland van Tasmanië en door steeds wisselende heuvelachtige landschappen.
Na enkele kalme dagen in Melbourne was vandaag een reisdag.
Father John bracht me naar de luchthaven van Melbourne (domestic terminal) waar ik om 11.45 uur de vlucht van Virgin Blue nam naar Hobart (Tasmanië).
Het vliegtuig steeg op tijd op. Spijtig dat ik niet aan het raam zat.
We vlogen in zuidelijke richting de zee over en dan het eiland dwarsen tot we landden in Hobart. Door het raam kon ik toch een beetje de landing volgen. De luchthaven lig oostwaarts van de stad en je kon door het raam de rivier zien of de zeearm en daaraan de stad Hobart, tot deze achter een heuvelrug verdween.
De eerste aanblik van het eiland (Tassie, zoals ze het hier in Australië noemen) was groen, vergeleken met Melbourne en omstreken.
Hier regent het veel meer en in overvloed.
Bij aankomst om 13 uur was het zonnig en 10 graden, maar het voelde niet zo koud als de 12 graden in Melbourne.
Bij mijn aankomst zou father Michael Jackson me opwachten, maar ik vond niemand.
Ik bleef wat wachten en rondlopen in en uit, maar vond niemand.
Uiteindelijk kon ik rond kwart over drie met de bus naar de stad.
Aangezien de pater me zou ophalen, had ik geen adres, noch telefoonnummer.
Ik liet me afzetten aan het informatiecentrum dat hier op elke belangrijke plaats bestaat.
Ik wist alleen Salesian fathers, Don Bosco, parochie en school.
Niemand die daarvan ooit gehoord heeft.
Ook niet in het informatiecentrum. Gelukkig waren ze daar heel behulpzaam en hebben ze het op internet opgezocht. Het bleek het Dominic college te zijn in een buitenwijk van Hobart, in Glenorchy, op ongeveer 10 km. afstand van Hobart en bergop. Gelukkig mocht ik vandaag bellen en het leek de juiste plaats te zijn. De paters verwachtten me echter pas morgen. Ik weet niet wat er is misgegaan, maar met de taxi stond ik na een halfuur ter plaatse.
De plaats is mooi en Tasmanië is heel anders dan de rest van Australië. Wat ik er tot nu toe van gezien heb, schijnt dat te bevestigen. Het lijkt hier gemoedelijk en kleiner.
Ondertussen ben ik hier wel goed ontvangen en ben ik wel gekomen.
Vandaag was een publike feestdag in Australië: The Queen's birthday. Het is wel niet de verjaardag van de Engelse koningin vandaag, maar alle redenen zijn goed om vrijaf te hebben. Deze morgen hebben we in Chadstone, een buitenwijk van Melbourne in een salesian college een container gevuld voor Oost-Timor. Televisietoestellen, fietsen, porselein en bestek, schoolgerief, ... Het was een leuke ervaring en opnieuw nieuwe mensen ontmoet.
Vandaag was mijn laatste dag in Sydney. Ik was verwend want het was mooi weer en warm.
Eerst heb ik Parramatta bezocht. Na Sydney de tweede plaats waar de kolonisten zich hebben gevestigd.
Parramatta ligt aan de Parramatta rivier, een uitloper van Sydney Harbour.
Na het bezoek aan Parramatta heb ik de trein genomen aar Lidcombe en vandaar naar Sydney Olympic Park voor een bezoek aan de Olympische installaties van 2000.
Daarna met de trein naar Sydney Central en Circular Quay waar ik de bot nam naar Toronga Zoo. Ik heb de zoo net bezocht, maar naast de kust is en strook bijna ongerepte natuur, 'bush' die gedurende 200 jaar bijna niet veranderd is. Ideaal om te wandelen en met weer een ander zicht op de stad Sydney.
Dan weer met de boot naar Circular Quay en vandaar met de Rivercat naar Darling Harbour.
Wat rondgelopen in de haven en vandaar naar Peddy's Markets. Een reusachtige hall met allemaal kraampjes met souvenirs, Chinese artikelen, kledij, groenten en fruit en op de bovenverdiepingen allerlei winkelketens en een 'food court'.
Vandaar even door Chinatown gewandeld en dan te voet door de stad naar het station.
Hiermee is mijn bezoek aan Sydney beëindigd. Het spijt me om te moeten vertrekken want Sydney is een aantrekkelijke stad waar je kan blijven rondzwerven.
Morgen vertrekken we terug met de wagen naar Melbourne.
Met veel dank voor de gastvrijheid en de vriendelijke ontvangst van de Saleziaanse gemeenschap in Saint Marys.
Vandaag ben ik de eerste dag alleen naar Sydney getrokken. Met de trein tot Milson's point en dan weer te voet over de drukke Sydney Harbour Bridge. Daarna heb ik nog eens en wat beter dan maandag, de oudste wijk van Sydney verkend. Deze wijk staat bekend als de Rocks en is voor een deel bewaard gebleven. Het is de plaats waar de eerste kolonisten zich vestigden.
Vandaag is het een eerder hippe wijk met kunstgalerijtjes, theaters, hotels,
Daarna heb ik wat in het centrum gelopen en daarna nam ik de trein naar Bondi Junction en dan met de bus naar Bondi Beach. Het was redelijk mooi weer en de surfers waren aan de gang.
Van Bondi ben ik dan met de bus terug gekeerd naar Circular Quay via Paddington en de oostelijke wijken.
Van daar heb ik de boot genomen en ben ik nog eens naar Manly gegaan. De oceaan stond woest en de golven bonkten bijna op de dijk. Metershoge golven waarop de surfers met hun planken gleden tot op het strand. Mooi om te zien hoe ze die golven trotseerden.
Daarna met de trein naar Kings Cross om ook deze wijk te verkennen. Kings Cross is de eerder rosse buurt waar veel jongeren verblijven in de goedkopere hotelletjes en backpakkers. Een wijk van eettenten en cafés.
Vandaag weer op gang met de twee Indische Salezianen.
Het weer was regenachtig maar niet koud
We namen op Ciruclar Quay de boot naar Manly, maar door de regen hebben we niet veel kunnen wandelen. We hebben wat de winkels bekeken op de Corso en de windsurfers gade geslaan. Op de middag hebben we gegeten en dan zijn we teruggekeerd naar Saint Marys.
's Avonds nam broeder Stan ons mee naar Mulgoa een retraitecentrum van de Duitse zusters van Schoenstatt. Daar was een retraite aan de gang van Salezianen.
Het is een prachtig oord, rustig gelegen in de natuur Voor we binnen gingen hebben we eerst wilde kangoeroes gespot. Mooi om zien hoe de kangoeroes in het wild rustig zitten naar je te kijken en dan op het gemak weghuppelen.
Vandaag was een dag gewijd aan de Blue Mountains niet zo ver hier vandaan.
Eerst reden we naar Wentworth en bezochten we de Wentworth falls. Een indrukwekkende waterval, maar gezien de lag wolken en de mist konden we ze maar amper zien. Van de landschappen en de canyons zagen we niets. Zelfde probleem aan de 'Three Sisters'. Zelfs van vlakbij zagen we niets. We zijn dan afgezakt naar the Scenic Skyway waar twee kabelbanen en een funiculaire de Jamison vallei oversteken of afdalen.
Gelukkig was er aan de andere kant beter zicht, zodat we toch een beeld kregen van de fantastische 'scenery' van de Blue Mountains.
Samen met twee Indische Salezianen bezocht ik vandaag Sydney.
Het is ene hele trip met de trein tot in de stad.
We reden tot net voorbij Sydney Harbour Bridge en kwamen dan te voet over de brug. terug naar de zuidzijde.
We wandelden wat rond in de Rocks, de oudste wijk van Sydney, waar de eerste kolonisten zich gevestigd hebben en vandaar gingen we naar Circular Quay en het Sydney.Opera House
We namen in Circular Quay de ferry naar Darling Harbour en zo voeren we onder Sydney Harbour Bridge door.
In Darling Harbour bezochten we 'Sydney Wildlife World' en het 'Sydney Aquarium'. Twee attracties naast elkaar, waar je kan kennis maken met de land- en de zeedieren van Australië.
Zeer boeiend!
Daarna gingen we de stad in naar de Sydeny Tower en bracht de lift ons tot op het vierde deck vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad en omstreken.
Vandaar gingen we te voet door Hyde Park naar de kathedraal en dan terug naar Circular Quay.
Daar namen we de boot naar Parramatta en vandaar met de trein terug naar Saint Marys.
Vandaag, Pinksteren, ben ik met broeder Michael, vroeg in de morgen vertrokken naar Sydney.
Het was nog donker en mistig op de weg, maar stilaan begon het licht te komen en genoten we van de mooie kleuren van de zonsopgang over het platteland.
We reden door steeds wisselende landschappen.
Een eerste stop was in Euroa, een rustig provinciestadje midden op het platteland.
Toen we ongeveer een derde van de afstand afgelegd hadden, kwamen we aan de grens tussen Victoria en New South Wales.
Het grootste deel van de ongeveer negen honderd kilometer hadden we goede baan en weinig verkeer. Ik heb zelf ongeveer 250 km. achter het stuur gezeten. In het begin is het aanpassen aan het links rijden, maar aangezien de baan steeds rechtdoor liep en er weinig verkeer was, ging dat vrij vlot.
We reden heel de tijd door onbewoonds gebied en we zagen enkel grote weiden met koeien, paarden en schapen. Af en toe reden we door een afgelegen provinciestadje.
Na ongeveer tien uur rijden kwamen we in het donker aan in Saint-Mays, een voorstad van Sydney, ongeveer zestigkm. ten westen van Sydney.
's Avonds nam pater Aleki van Tunga ons mee uit eten naar een Chinese buffetrestaurant en reed hij ons wat rond in de buurt.
Vandaag was het brother Davids day off. Hij nam me mee naar zijn zus die werkt in een animal santcuary voorbij Geelong. Jirrhalanga (het aboriginal woord voor opvangplaats voor één kangoeroe) is een plaats waar Australische dieren opgevangen en verzorgd worden. We hebben er kleine kangoeroes en koala's geknuffeld en gestreeld en in hun eigen habitat van dichtbij gezien. Er waren ook kakatoos, kookaburras, dingos, wombats, slangen, possums, ... Zoals je op de bijgevoegde foto's kan zien, was er ook een kangoeoe die een jong droeg in de buidel. Daarna reden we naar Queenscliff aan de zee. Een stadje dat aandoet als een far-west stad, mooi gelegen aan de oceaan. Geniet maar mee!
Vandaag laat ik u meegenieten van een bezoek aan de negenentachtigste verdieping (Skydeck) van de Eureka tower in Melbourne. Volgens de reclame het hoogste uitzcihtpunt op het zuidekijk halfrond. In elk geval adembenemend. De kwaliteit van de foto's is niet zo goed omdat ze gtrokken zijn achter glas. Daarna bracht ik een bezoek aan de Royal Botanical gardens. Een mooi bezoek gezien het prachtige weer.
Vandaag heeft het voor het eerst geregend, maar was het ook minder fris. Bij momenten was het zelfs warm en zonnig. Ideaal dus voor een eerste, korte verkenning van het standscentrum. Hierbij enekele foto's. Vandaag is het feest van Mary, help of the Christians, een belangrijk feest voor de Australische katholieke Kerk en en voor de salezianen. Het is hun beider patroonfeest.
Vandaag, zondag was een eerder rustige dag. Vanmorgen maakte ik een lange wandeling door de Sydney Road tot aan het centrum en dan te voet naar de Melbourne Zoo. Zie enkele foto's.
Vandaag was een fijne dag. Blauwe lucht, zon en redelijk warm. Een echte lentedag in de winter.
