Toen we hier aankwamen in Brunswick voelde ik pas de vermoeidheid van de reis en ik kroop in bed tot aan het middagmaal. Aan tafel maakte ik kennis met de andere paters hier in huis. Father Peter leidde me rond en toonde me zijn honden die hij africht en de kooi met enkele prachtige en kleurrijke, inlandse Australische vogels. Daarna namen we koffie in het Youth center en al gauw kwamen de eerste vrijwillige medewerkers en jongeren toe. Het Youth center is dgelijks geopend voor jongeren uit de wijk die hier komen voor ontspanning en ontmoeting. Twee paters zijn met deze taak belast. Het centrum bevat een multifunctioneel sportterreintje, enkele biljarttafels, tafeltennistafels, babyfoot en enkele gymtoestellen. Daarnaast is er ook een hostel voor ongeveer 40 studenten. Ze logeren en eten hier. De wijk rond Sydney Road is kosmpolitisch: Grieks, Libanees, Turks, Indisch, ... Maar het samenleven van mensen van verchillende rassen, volkeren, religies en culturele achtergrond vormt hier geen probleem. 's Avonds was er 'community mass' en maaltijd. Daarna nam brother Michael me mee op bezoek bij de vroegere hulpbisschop van Melbourne, Hilton Deacon, die hier enkele straten verder woont.
De eerste vlucht van Brussel naar London Heathrow verliep zonder problemen. Een mooie landing boven Londen met zicht op de Thames. Daarna waren het tien lange uen wachten op de aansluitnng naar Melbourne in een niet zo drukke en hete terminal. Rond 20.45 uur begon de 'boarding' van de B747 van Qantas met bestemming Melbourne, via Singapore. Het was reeds donker bij het opstijgen en al vlug hingen we boven Nederland, Duitsland, Polen, Oekraïne, Wit-Rusland, ... We kregen een lekkere maaltijd geserveerd en een zakje snacks voor tijdens de lange nacht. Al vlug moesten de raamafdekkingen neer, want de zon zou nu snel opkomen en wij dienden te rusten. Het was al goed dag en we waren al bijna voorbij India als het perosneel begon aan de voorbereiding voor het serveren van het ontbjt. Nadien konden de raampjes weer open en konden we eindelijk wat genieten van het daglicht en het zicht op Thailand en Maleisië. Eens vorbij Kuala Lumpur was het niet lang meer voor de daling naar Singapore werd ingezet. Daar bleven we twee uur. Ondertussen werd het vliegtuig gekuist en werd de bemanning gewisseld. Toen we weer opstegen in SIngapore werd het alweer donker en we zouden in de lucht geen licht meer zien. We vlogen nu boven Indonesië, de Indische Oceaan en we dwarsten Australië volledig tot aan de zuidzijde en zo over Adelaide naar Melbourne. Na de landing verliepen de immigratie- en douaneformaliteiten zonder probleem. geen 'border control' toestanden zoals op de televisie. In de aankomsthall stond pater John me al op te wachten om me naar Brunswick te brengen waar ik de komende drie maanden zal verblijven.