Hopsa, we zijn in Chiang Mai, de Parel van het Noorden, waar we inchecken in het mekka van de backpackers. Een guesthouse vol sociale rugzaktoeristen dat bovendien ook nog eens spotgoedkoop is.
Even het moment om van een grootstad als deze te profiteren om er onze zwaargehavende rugzakken eens te laten bijstikken en ons eens op een goede en stevige! Thaise massaaaaacchhhe (zo zeggen ze dat hier allemaal precies op zijn Limburgs J) te trakteren. Een stapje door de stad brengt ons al snel bij enkele buitengewone tempeltjes maar leert ons ook dat er van hieruit nog wel heel wat meer te beleven valt.
Gezien we binnen enkele dagen de volledige Oostkant voor onze rekening nemen, besluiten we om koers te zetten naar het Westen, waar we onderdak zochten in Pai, een klein stadje dat via de weg van de 1262 bochten verbonden is met Chiang Mai. Hier aangekomen besluiten we om snel onze eerste trip te boeken, wat al meteen een schot in de roos bleek te zijn.
We vertrokken in een minoriteitendorpje in de buurt en kregen al snel een bamboewandelstok in onze handen geduwd, zien we er dan zo onsportief uit? Maar toen het ineens steil omhoog ging door de velden en de bossen hadden we al snel door dat zon ding best wel handig bleek. We kregen een introductie rijstoogsten, leerden de bellen-blaas-planten de raak-me-aan-en-ik-val-in-slaap-plant (die doet zijn blaadjes toe als je hem aanraakt) kennen en maakten kennis met een echte tarantula! Het beestje zat rustig in haar hol en ik had niet eens zoveel schrik!
Na een steile klim ging het logischerwijze ook weer steil naar beneden. De afdaling was zowaar nog zwaarder en onherbergzamer dan de klim. Met een overbelaste knie (voor de verandering eens niet die van Rafael) ging het ook nog eens wat langzamer, lange leve de bamboestok! Het ging verder door bananenbomenbossen en langs watervallen tot het water ook met emmers uit de lucht kwam. Het heet niet voor niks regenwoud Gelukkig was mijn gele bolletjesparaplu mee!
Uitgeput en verlangend naar ons bed zat kwamen we terug maar onze dag er nog niet op, neenee, het spectaculairste moest nog komen. We mochten nog gaan zwemmen in de rivier met een olifant!!! Deze dieren zijn zo indrukwekkend groot en dik! Vraag nooit aan een dame of ze zwanger is, hoe gigantisch dik haar buik ook is Mevrouw eet zon 300kg per dag dus je zou van minder dik worden. Rafael kreeg een kleiner , jonger en speelsere mannetjesolifant ter zijner beschikking. Op hun niet al te zachte rug ging het richting rivier. En daar begon de pret pas echt! Die beesten vinden het zelf echt leuk in het water. Een gigantische slurf tussen mijn benen (de olifant he) en hopla, hij smeet je in het water. Rollebollen en plonzen met een olifant, dit was een absolute topervaring! Mijn billetjes zijn bij deze ook eens goed gescrubd want zon olifanthuid is best wel ruw.
Bangkok wordt onze afsluiter binnen 2 maanden dus we laten de hoofdstad dan ook even links liggen en reizen 24 uur en een dikke duizend kilometer verder naar Sukhothai, de eerste hoofdstad van Siam, dat later Thailand zou gaan eten.
We checken in bij een guesthouse gerund door een Belg. Thailand is het land van de glimlach, dat hebben we al altijd mogen ondervinden maar hier zijn ze er toch vrij karig mee. Een gesprek aanknopen met de eigenaar-landgenoot blijkt moeilijker dan gedacht Gelukkig heeft hij een zalig zwembad J!
Sukhothai, wat geboorte van geluk betekent,werd zon 700 jaar geleden gesticht. Tempels of wats liggen her en der in het weidse landschap verspreid en lijken er soms al wat mee vergroeid. We huren een typisch Thais fietsje en trekken erop uit Een beetje cultuur opdoen, moet kunnen, maar twee dagjes hier is meer dan voldoende
Gezien dit beknopte verslagje kan er nog wel een Thais verkeersintermezzootje bij. In Thailand rijdt iedereen een beetje naargelang hij zin heeft. Het is wel de bedoeling om links te rijden, maar dit kan al wel eens variëren. Je rijbewijs haal je normaal na een cursus van 2 weken, maar je kan het ook gewoon kopen voor 75 euro. De snelheidslimiet is 100 per uur, wie sneller rijdt betaalt 4 euro, evenveel als voor op de verkeerde kant van de weg te rijden. Dronken rijden, ongeacht hoe dronken, kost kan weer 10 euro, daarna mag je gewoon doorrijden. Een brommertje is hier vaak een vervoermiddel voor een heel gezin, of wordt als eens naar keuze omgebouwd.Ongeacht de schijnbare chaos hebben we hier nog geen ongelukken gezien.
Khao Sok National Park, één van de oudste en natste regenwouden ter wereld. 160 miljoen jaren oud en 4400 km2 beschermd gebied. Alweer een voltreffer, maar ook wel eentje waar alweer de muggen heersen. Mijn bloed valt hier blijkbaar overal goed in de smaak terwijl Rafaël al niet meer weet hoe een muggenbeet juist voelt
Na onderweg al enkele slangetjes gepasseerd te hebben nemen we onze intrek in een echte boomhut waar de geur van vochtige boomstammen overheerst. Waarschijnlijk had de vochtige boomstam die door onze hut ging daar iets mee te maken. De badkamer in open lucht (en daardoor ook wel in trek bij de apen) en het terrasje met zicht op de jungle maken veel goed. s Avonds geeft het grote donkere bos me een onbehaaglijk gevoel. Duizenden geluiden verraden de aanwezigheid van verschillende beestjes, we zijn hier niet alleen
Na een stevig ontbijt vertrekken we op tweedaagse met onze vrolijke gids, mister Bao. In een longtailboat leidt hij ons over het gigantisch grote stuwmeer in het park naar onze overnachtingsplaats. Geen tree house deze keer maar een raft house! Achter de zoveelste beboste karstrots verschijnen idyllische bamboehutjes drijvend op het water. You can take a swim first, das maar een woord! Vanuit ons hutje duiken we recht het verfrissende water in.
Onze hongerige magen mogen s middags genieten van een heerlijke Thaise maaltijd waarna het woord siesta spontaan in ons opkomt maar mister Bao stond al te trappelen van ongeduld om ons te laten kennismaken met de natuurpracht van dit park. Begeleid door een jungle-orkest van zingende cicaden, roepende hornbills en brullende apen komen we langs indrukwekkende grotten, reuzenbomen, slingerplanten en termietenhopen. Safaritochtjes met de boot beloven spectaculaire dingen maar behalve een uil en wat verstoppertje spelende apen krijgen we niet veel junglebewoners te zien.
s Ochtends worden we vroeg gewekt door het geroep van speelse gibbons, vogels en cicaden en het gigantische gesnurk van de Thai in het hutje naast ons.Na een frisse duik en een banana pancake zijn we klaar voor een volgende jungledag.
Ondertussen heeft een treinrit van zon 24 uur ons reeds op onze volgende bestemming, Sukhottai, gebracht.
Moeilijke bevalling om een overnachtingsplaats te vinden. De guesthouse die we hoopten te vinden bestond immers niet meer en volgens het hoopje taxiboot- en tuk-tuk volk was op het strand waar wij naartoe wilden niets open. Volgens hun was er wel een erg mooie guesthouse in de andere richting
Doorzichtig trukje. We vonden een bootje dat ons de rivier wou overbrengen om op het andere strand te geraken, maar vandaar waren we op ons zelf aangewezen. Gewoon op goed geluk het strand afstappen dus met al onze rugzakken.
Na een tijdje doken de eerste bungalows op en de muziek van Johny Cash lokte ons naar de guesthouse van Rob en zijn Thaïse madam Tan. Die waren een beetje verwonderd om hun eerste klanten van het seizoen te mogen ontvangen. Niettegenstaande ontvingen ze ons bijzonder hartelijk, begonnen ze onmiddellijk alles wat op te kuisen en testen ze hun fonkelnieuwe generator graag voor ons uit.
Op gans het kilometerslange strand is hier niemand. Zicht op de karstrotsen in de zee, duizenden krabben en schelpen in alle vormen en kleuren op het strand, een zee waarvan het water eigenlijk te warm is en mangroves op een kwartiertje wandelen. Een ganse resort voor ons alleen, met 2 mensen ter onzer beschikking, enkele hangmatjes, bankjes en hutjes op ons privé-strand, een kayak om naar de kleine eilandjes te varen s avonds nemen Rob en Tan ons mee voor een barbecue en een bezoekje aan een lokale karaokebar Weer een geweldige afsluiter van een geweldige bestemming!
Na onze tweedaagse hier houden we de prachtige Thaise stranden voor bekeken, op naar het regenwoud
Daar waar we al blij waren met ons verlaten strandje in Phuket verdwijnt dit toch helemaal in het niets bij Ko Phi Phi, het eiland waar de hippies vroeger hun naakte rondedansen (en nog wel veel meer) deden op de parelwitte stranden
Een boottochtje van een halve dag bracht ons van Phuket naar dit paradijseiland. Onderweg even stoppen om wat te snorkelen en zwemmen op een mini-eilandje nemen we er graag bij. Vannochtend goot het nog maar op dit prachtige strand zijn we dat snel vergeten!
Deze eilandjes zijn enkel bewoond door apenkolonies of zeenomaden die in de grotten op zoek gaan naar de befaamde en peperdure vogelnestjes van de zwaluwen.
Daar waar we dachten dat Ko Phi Phi een toeristische bom zou zijn valt dit bijzonder goed mee. Lukraak een guesthouse zoeken brengt ons al snel bij een privé-bungalowtje van 6 euro per nacht, an offer we cant refuse. De volgende dag voert een steil oerwoudpadje ons naar een zo goed als toeristenvrij strandje aan de andere kant van de eilandberg. Hier kunnen we de snorkels weer boven halen! Koralen en visjes in alle kleuren zijn er à volonté, enkel een beetje oppassen voor de stekelige zwarte zeeëgels!
Overal is het hier pure rust! Op dit eiland zijn geen wegen, enkel paadjes. Er rijden dus geen autos, tuk tuks of irritante brommertjes. Enkel voor een lokale Thai op een roze communiefietsje moet je soms eens aan de kant. De mensen zijn bijzonder vriendelijk en lachen je toe als je voorbij hun winkeltjes komt. Dit zijn vooral kraampjes met kleren en accessoires die je op Rock Werchter tien keer zo duur koopt, Onze avonden sluiten we hier telkens af aan een bbq-kraampje met zicht op zee en een cocktailtje. Het maakt deze bestemming voor ons als heaven on earth
Phuket . Wat een verademing na onze vorige twee bestemmingen. Onze guesthouse is niet in Phuket-city zelf, maar in Patong Beach.
Indeed, Phuket zoals je het verwacht .De ene bar na de andere, de meeste westerse mannen lopen hier meteen Thaise aan hun zijde, Westerse vrouwen zijn er zo goed als niet De waarschuwingsborden voor overstekende dronkaards zeggen genoeg en de meisjes vieren hier in hun bars elk jaar opnieuw weer hun 19de verjaardag....
Phuket betekent in het Thais berg van juwelen er moest dan toch wel iets meer te zien zijn dan het plat-commerciële stadje waar onze guesthouse gelegen was. Tuk-tuks zijn er gelukkig overal zodat we ons snel laten verplaatsen naar een afgelegen eiland. De tuktuk-driver moet onderweg verschillende keren de weg vragen en de wolken worden onderweg dikker en donkerder Uiteindelijk dropt hij ons op een strandje, net wanneer er een Thaïse zondvloed over ons neerkomt. Dit leek voor de rest van de dag te zijn maar plots kwam de zon erdoor en zag die verlaten baai met enkel wat zeenomaden er tien keer zo mooi uit!
Geweldig, we zijn hier de enige toeristen. Wat een verschil met Patong. Wanneer we besluiten om te eten komen we tot de vaststelling dat ze er geen woord Engels verstaan. De prijzen van verschillende maaltijden vragen resulteert erin dat elke verschillende schotel waarvan we de prijs vroegen ook op onze tafel belandde. Enorm decadent en en veel te veel natuurlijk maar wel bijzonder lekker! En helemaal alleen met een prachtig uitzicht! Wat wil een mens nog meer
Op de terugweg komen we nog veel wilde aapjes tegen, die in ons banaanleveranciers zien. Gelukkig kunnen we door het kraampje aan de overkant hun wensen wat inwilligen
De lokale waterval in Phuket stelt niet echt veel voor, maar gezien er buiten ons en wat opvallende fauna en flora niemand anders is, is het toch nog een leuke belevenis. Zonnen op een rustig lokaal strandje en een zwemmeke doen moest onze Phuket 2-daagse beëindigen, maar gezien de weergoden hier anders over dachten (in tegenstelling tot de bui van gisteren ging deze maar niet over) werd hetonder een strooien dakje met een drankje kijken hoe de locals hun terras heraanleggen. Goed moment om een beetje te bloggen.. Morgen op naar Phi Phi Island... daar zijn ook nog stranden
Phuket betekent in het Thais berg van juwelen er moest dan toch wel iets meer te zien zijn dan het plat-commerciële stadje waar onze guesthouse gelegen was. Tuk-tuks zijn er gelukkig overal zodat we ons snel laten verplaatsen naar een afgelegen eiland. De tuktuk-driver moet onderweg verschillende keren de weg vragen en de wolken worden onderweg dikker en donkerder Uiteindelijk dropt hij ons op een strandje, net wanneer er een Thaïse zondvloed over ons neerkomt. Dit leek voor de rest van de dag te zijn maar plots kwam de zon erdoor en zag die verlaten baai met enkel wat zeenomaden er tien keer zo mooi uit!
Geweldig, we zijn hier de enige toeristen. Wat een verschil met Patong. Wanneer we besluiten om te eten komen we tot de vaststelling dat ze er geen woord Engels verstaan. De prijzen van verschillende maaltijden vragen resulteert erin dat elke verschillende schotel waarvan we de prijs vroegen ook op onze tafel belandde. Enorm decadent en en veel te veel natuurlijk maar wel bijzonder lekker! En helemaal alleen met een prachtig uitzicht! Wat wil een mens nog meer
Op de terugweg komen we nog veel wilde aapjes tegen, die in ons banaanleveranciers zien. Gelukkig kunnen we door het kraampje aan de overkant hun wensen wat inwilligen
De lokale waterval in Phuket stelt niet echt veel voor, maar gezien er buiten ons en wat opvallende fauna en flora niemand anders is, is het toch nog een leuke belevenis. Zonnen op een rustig lokaal strandje en een zwemmeke doen moest onze Phuket 2-daagse beëindigen, maar gezien de weergoden hier anders over dachten (in tegenstelling tot de bui van gisteren ging deze maar niet over) werd hetonder een strooien dakje met een drankje kijken hoe de locals hun terras heraanleggen. Goed moment om een beetje te bloggen.. Morgen op naar Phi Phi Island... daar zijn ook nog stranden
Van de Geurige Haven (Hong Kong) in de Modderige Trechtermond (Kuala Lumpur) terechtkomen is toch even aanpassen. KL lijkt wel een rustig plattelandsdorpje in vergelijking met de monster-metropool van waaruit we net vetrokken.Super multi-cultureel,hier zie je de moskeeën tussen de Chinese tempels en kerken staan, met bijzonder vriendelijke en hartelijke mensen. Het is hier erg tropisch, vochtig warm en zo groen dat je je soms in het regenwoud waant.
Het Hop-on Hop-off bussysteem is ideaal om de stad in korte tijd te doorkruisen. Parkjes, moskeeën, kerkjes, paleizen, marktjes en uiteraard de trots van de stad, de Petronas Towers. Met hun 452 meter bij de hoogste ter wereld. Samen met de KL Tower (bijna even hoog) van de nationale TV-zender bepalen ze onmiskenbaar het stadsbeeld en torenen ze als (lichtgevende) toortsen hoog boven de stad uit.
De overwegende godsdienst is hier de Islam. Een bezoekje aan de nationale moskee is dus aan de orde. Ongesluierde vrouwen zijn er echter niet welkom, maar om toch deze teleurstelling tegen te gaan wordt voorzien in een mooie paarse bourka-achtige cape waar al het vrouwelijk publiek (en mannen met korte broeken) zich dienen in te hullen. Isabelle wordt dan ook snel een echte moslima en ik word er onmiddellijk op mijn geloof aangesproken. Een niet-gelovige zondaar als ik wordt er snel en professioneel geweerd van de heiligste plaats in de moskee (daar waar alle tapijtjes liggen) en er wordt per direct iemand op mij afgestuurd om mij te bekeren (gelukkig hebben we niet veel tijd J).
We nemen s avonds de Monorail naar de luchthaven om onze reis verder te zetten naar Phuket.
Hong Kong heeft één hoge berg en die moesten wij natuurlijk ook op. De dag ervoor hadden precies enkele duizenden mensen hetzelfde idee gehad, waardoor we toen afdropen uit de oneindige lijn wachtenden, maar deze keer speelde het gunstige maandagochtendeffect in ons voordeel.
Wij dus blij als twee kindjes met het kabeltrammetje de bergheuvel van de Victoria Peak op, ook wel de picknickmountain genoemd. Deze berg torent met zijn 552 meter hoog boven Hong Kong uit, wat er toe leidt dat je meer dan voldoende ansichtuitzichtjes hebt als je boven bent. Het is dan ook de topattractie van de stad (7 miljoen kijklustige bergfanaten deden het ons het voorbije jaar voor)
Na boven de obligate kiekjes genomen te hebben tijdens het wandeltoertje rond de berg was het tijd voor de afdaling. Gierig als we zijn lieten we het tramretourtje met de nodige zelfdunk aan ons passeren. Dit hellingske zouden we wel eens snel à pied bedwingen.
Al snel beseften we dat Chinese kuiten blijkbaar wat meer gewoon zijn dan onze sofakuiten. De weg naar beneden was zo steil en lang als 20 Smeysbergen achter mekaar (trappers en mensen van de buurt Overijse kunnen er zich zo wel onmiddellijk een beeld van vormen)
Onderweg deed de lokale fauna Isabelle wel wat versnellen, maar toen we beneden kwamen voelden we ons als schlemiele kermisaapjes
Eindelijk beneden geraakt de ferry van Hong Kong Island naar de overkant genomen om daar nog even de zon te zien zakken in de Zuid-Chinese Zee. Oh wat mooi .
Na Hong Kong stad toch ook nog even de boerenbuiten gaan verkennen. Niet dat ze hier varkens met spleetogen of gele honden op boerderijen kweken, maar het authentieke vissersdorpje met nabijgelegen klooster van de Grote Bronzen Boeddha leek ons eens wat anders dan het hectische stadleven.
En ja hoor, weer iets leuks om te doen om bij mijnheer boeddha op bezoek te gaan, een kabelbaantje! In een bakje enkele kilometers door de lucht zweven met uitzicht op Hong Kong is een leuk begin van de dag. De verkouden Chinees die regelmatig zijn neusholte al slurpend ledigt moet er uiteraard bijgenomen worden.
Na dag gezegd te hebben tegen Boeddha en zijn vrienden trokken we naar het dorpje van de Hong Kongse voorouders die waarschijnlijk uit toeristische noodzaak elk jaar weer hun simpele niet-evolueerde zelve bleven. Het boottochtje langsheen de paalwoningen van deze locals was alleszins de moeite en leverde weer een paar mooie plaatjes op. Hong Kong op de buiten is totaal anders, maar moet zeker gezien worden, al was het maar om eens een dagje smogfree te leven.
Eindconclusie: Hong Kong is als een moderne mierenhoop, waarbij de gigantische mensenmassa snel en efficiënt leeft en geleefd wordt. Hier rondlopen is als een Rock Werchter festival beleven zonder muziek. Zien en gezien worden, lopen, maar vaak niet weten waarheen, Winkelketens van over de ganse wereld om het hoekje, overal gratis publieke toiletten, in één van de duizenden shoppingmalls, autos langs de verkeerde kanten, metros om de minuut die je overal heen brengen, gratis internet allemaal no problemo. Niettenstaande dit alles kijken we er toch naar uit om deze mega-metropool vol fossiele uitlaatgassen te verlaten om rustigere, maar vooral gezondere oorden op te zoeken
Op naar Kuala Lumpur dus voor ons blitzbezoekje van 30 uur.
Na een vluchtje van 10.000 km kwamen we vlot toe in ons budget hostelleke. Het werd een room without a view, kamers met ramen zijn nogal duur hier..
Toekomen in Hong Kong is als binnengaan in een sauna waar iemand sojasaus in uitgekapt heeft! Hong Kong is echt hot hot hot, de enige verfrissing komt van de lekkende aircos die massaal aanwezig zijn. Je neemt de ene geur na de andere waar, van stinkende tofu, gedroogde vissen en vreemde kruiden tot vers gekookte rijst. De allesoverheersende geur is echter die van de uitlaatgassen
Er wonen hier even veel mensen dan in gans België, meer wel op een oppervlakte die 30 keer kleiner is. Niettegenstaande werkt zogoed als iedereen. Bedelaars zie je bijna niet. Op wat (zo goed als lege) bussen en taxis na zie je enkel de Mercedessen en Porches van de echt rijken. Daarnaast is er niks dan een gigantische mensenmassa.
Na een verkennend rondje in de buurt van Temple Street trokken we naar het Moonfest (of Mid Autumn Festival) in Victoria Park. Dit feest vindt elk jaar plaats wanneer de maan de grootste afstand tot de aarde bereikt heeft. Ze is dan uitzonderlijk rond en licht. Deze volle maan is het symbool van het familieverband, dus komen alle families dan ook gezamenlijk kijken naar dit spektakel. De Hong Kongers zetten alles nog een beetje extra in de verf door hun pleinen in een feestelijk kleedje te steken. Overal is er wel iets te zien of te beleven, we zie zelfs de 50 meter lange vuurdraak passeren die alle slechte geesten verdrijft.
Dag 2 was al half om toen we rond 14.00u wakker werden na een behoorlijk slechte nacht. Jetlag? Of lag het aan het gebrek aan daglicht in onze kamer en 24u op 24 lawaai zodat het onmogelijk was om enig gevoel van tijd te hebben. De wekker zetten had kunnen helpen Direct op stap voor een rondje Hong Kong dus.
Metros van tientallen meters diep induiken, snelle roltrappen nemen, wegwijs geraken op de kaart, mensen en venters ontwijken (hey sir, want to buy fake copy bag). Je weg vinden in HK is een avontuur want het is hier één groot doolhof van wegen, steegjes, trappen en shoppingmalls.
We gaan via parkjes, langs eetkraampjes, mega-sky-scrapers, Chinese steegjes,winkelparadijzen en volledig roltrapaangedreven straten tot we s avonds de geweldige Avenue of Stars bereiken met Full HD view op the skyline van Hong Kong. Dik de moeite!
Voila zie... we zijn er klaar voor... denk ik... Met een licht gevoel van gezonde spanning staan we vertrekkensklaar. Het huis is proper, onze spullen zijn opgeborgen, er komt namelijk een vriendin van me inwonen. Verschiet dus niet als je een klein Chineesje ons huisje ziet binnengaan. Dat is Shu. Zij zal zich drie maanden over ons huisje ontfermen!!
Bedankt iedereen die gisteren nog iets komen drinken is!! Nu zijn we echt weg, eerste traject: Station Leuven - Station Brussel Nat. Luchthaven
Na enkele maanden van Trotters en Lonely Planets lezen, dineetjes met Azië-experten, versleten wegwerpkousen verzamelen en een bataljon inspuitingen kunnen we bijna aan onze 2de zomer beginnen.
Na reeds China, Nepal en Tibet bezocht te hebben kiezen we ditmaal opnieuw voor suprise suprise Azië.
Na een eerste halte in het Westerse Hong Kong en een pitstop in de schaduw van de Petronas Towers van Kuala Lumper hopen we rond 10 oktober ergens onder een subtropisch palmboompje te liggen op een pittoresk wit Thais strandje.
Hong Kong Kuala Lumpur (Maleisië) Thailand Laos Vietnam Cambodja
Nadien gaat het noordwaarts van strand tot strand om dan het Thaise binnenland met zijn vele tempels en watervallen in te duiken. Via het regenwoud aan de grens met Birma willen we Laos bereiken om aldaar langsheen plattelandsdorpjes en waterwegen de hoofdstad Vientiane te bereiken. Een stalen vogel moet ons Hanoi invliegen om vervolgens langs den ijzeren weg van Noord naar Zuid te reizen. Via de drijvende markten in de Mekongdelta van Saigon zetten we koers naar Cambodja waar de vele Wats ons terug naar de grens met Thailand zullen leiden. Via Bangkok keren we dan huiswaarts.
Dat is het plan een simpel plan? Dat zal achteraf blijken Uiteindelijk is reizen ons doel, niet onze bestemming. Samen (weg) zijn, er drie maand van genieten, dat is waar we voor gaan.
Met onze blog hopen we jullie een beetje te laten meereizen, maar ook op de hoogte te blijven van jullie levens.
