Khao Sok National Park, één van de oudste en natste regenwouden ter wereld. 160 miljoen jaren oud en 4400 km2 beschermd gebied. Alweer een voltreffer, maar ook wel eentje waar alweer de muggen heersen. Mijn bloed valt hier blijkbaar overal goed in de smaak terwijl Rafaël al niet meer weet hoe een muggenbeet juist voelt…

Na onderweg al enkele slangetjes gepasseerd te hebben nemen we onze intrek in een echte boomhut waar de geur van vochtige boomstammen overheerst. Waarschijnlijk had de vochtige boomstam die door onze hut ging daar iets mee te maken. De badkamer in open lucht (en daardoor ook wel in trek bij de apen) en het terrasje met zicht op de jungle maken veel goed. ’s Avonds geeft het grote donkere bos me een onbehaaglijk gevoel. Duizenden geluiden verraden de aanwezigheid van verschillende beestjes, we zijn hier niet alleen…

Na een stevig ontbijt vertrekken we op tweedaagse met onze vrolijke gids, mister Bao. In een longtailboat leidt hij ons over het gigantisch grote stuwmeer in het park naar onze overnachtingsplaats. Geen tree house deze keer maar een raft house! Achter de zoveelste beboste karstrots verschijnen idyllische bamboehutjes drijvend op het water. “You can take a swim first”, das maar een woord! Vanuit ons hutje duiken we recht het verfrissende water in.

Onze hongerige magen mogen ’s middags genieten van een heerlijke Thaise maaltijd waarna het woord “siesta” spontaan in ons opkomt maar mister Bao stond al te trappelen van ongeduld om ons te laten kennismaken met de natuurpracht van dit park. Begeleid door een jungle-orkest van zingende cicaden, roepende hornbills en brullende apen komen we langs indrukwekkende grotten, reuzenbomen, slingerplanten en termietenhopen. Safaritochtjes met de boot beloven spectaculaire dingen maar behalve een uil en wat verstoppertje spelende apen krijgen we niet veel junglebewoners te zien.

s’ Ochtends worden we vroeg gewekt door het geroep van speelse gibbons, vogels en cicaden en het gigantische gesnurk van de Thai in het hutje naast ons.  Na een frisse duik en een banana pancake zijn we klaar voor een volgende jungledag.

Ondertussen heeft een treinrit van zo’n 24 uur ons reeds op onze volgende bestemming, Sukhottai,  gebracht.

18-10-2009 om 18:10 geschreven door Raf/Isa  

Next stop… Krabi.

Moeilijke bevalling om een overnachtingsplaats te vinden. De guesthouse die we hoopten te vinden bestond immers niet meer en volgens het hoopje taxiboot- en tuk-tuk volk was op het strand waar wij naartoe wilden niets open. Volgens hun was er wel een erg mooie guesthouse in de andere richting…

Doorzichtig trukje. We vonden een bootje dat ons de rivier wou overbrengen om op het andere strand te geraken, maar vandaar waren we op ons zelf aangewezen. Gewoon op goed geluk het strand afstappen dus met al onze rugzakken.

Na een tijdje doken de eerste bungalows op en de muziek van Johny Cash lokte ons naar de guesthouse van Rob en zijn Thaïse madam Tan. Die waren een beetje verwonderd om hun eerste klanten van het seizoen te mogen ontvangen. Niettegenstaande ontvingen ze ons bijzonder hartelijk, begonnen ze onmiddellijk alles wat op te kuisen en testen ze hun fonkelnieuwe generator graag voor ons uit.

Op gans het kilometerslange strand is hier niemand. Zicht op de karstrotsen in de zee, duizenden krabben en schelpen in alle vormen en kleuren op het strand, een zee waarvan het water eigenlijk te warm is en mangroves op een kwartiertje wandelen. Een ganse resort voor ons alleen, met 2 mensen ter onzer beschikking, enkele hangmatjes, bankjes en hutjes op ons privé-strand, een kayak om naar de kleine eilandjes te varen… ’s avonds nemen Rob en Tan ons mee voor een barbecue en een bezoekje aan een lokale karaokebar…Weer een geweldige afsluiter van een geweldige bestemming!

Na onze tweedaagse hier houden we de prachtige Thaise stranden voor bekeken, op naar het regenwoud…

15-10-2009 om 13:55 geschreven door Raf/Isa  

Een boottochtje van een halve dag bracht ons van Phuket naar dit paradijseiland. Onderweg even stoppen om wat te snorkelen en zwemmen op een mini-eilandje nemen we er graag bij. Vannochtend goot het nog maar op dit prachtige strand zijn we dat snel vergeten!

Deze eilandjes zijn enkel bewoond door apenkolonies of zeenomaden die in de grotten op zoek gaan naar de befaamde en peperdure vogelnestjes van de zwaluwen.

Daar waar we dachten dat Ko Phi Phi een toeristische bom zou zijn valt dit bijzonder goed mee. Lukraak een guesthouse zoeken brengt ons al snel bij een privé-bungalowtje van 6 euro per nacht, an offer we can’t refuse. De volgende dag voert een steil oerwoudpadje ons naar een zo goed als toeristenvrij strandje aan de andere kant van de eilandberg. Hier kunnen we de snorkels weer boven halen! Koralen en visjes in alle kleuren zijn er à volonté, enkel een beetje oppassen voor de stekelige zwarte zeeëgels!

Overal is het hier pure rust! Op dit eiland zijn geen wegen, enkel paadjes. Er rijden dus geen auto’s, tuk tuk’s of irritante brommertjes. Enkel voor een lokale Thai op een roze communiefietsje moet je soms eens aan de kant. De mensen zijn bijzonder vriendelijk en lachen je toe als je voorbij hun winkeltjes komt. Dit zijn vooral kraampjes met kleren en accessoires die je op Rock Werchter tien keer zo duur koopt,… Onze avonden sluiten we hier telkens af aan een bbq-kraampje met zicht op zee en een cocktailtje. Het maakt deze bestemming voor ons als heaven on earth…

12-10-2009 om 17:58 geschreven door Raf/Isa