the story of Daryl Wheatfall Dit is een weblog over Daryl Wheatfall, een onschuldige Afro-Amerikaanse terdoodveroordeelde die sinds 1991 vecht voor zijn leven op de Texaanse dodengang. Hier vind je informatie over zijn strijd voor gerechtigheid, het leven op de dodengang
en de doodstraf in Texas. De auteur van dit weblog is Marjan. Daryl en ik zijn sinds 1994 bevriend.
20-01-2011
religieuze leiders
Gisteren vond er in Houston een bijeenkomst plaats van religieuze leiders die zich publiekelijk hebben uitgesproken tegen de doodstraf. De avond werd geleid door Sister Helen Prejean, het personage uit de film Dead Man Walking en werd georganiseerd door Dave, mijn gastgezinpapa in Texas. Het is een ongelofelijk groot succes gebleken want meer dan 500 mensen kwamen naar de bijeenkomst. Dit is onvoorstelbaar. Zelfs de jaarlijkse anti-doodstrafmars in Austin haalt nooit zoveel deelnemers. Lees hier een verslag in de Houston Chronicle: http://www.chron.com/disp/story.mpl/metropolitan/7387397.html
Op 1 januari 2011 publiceerde de Houston Chronicle een opiniestuk waarin werd gesteld dat het tijd wordt dat de doodstraf ook in Texas naar de geschiedenisboeken wordt verwezen. Het is op zich nooit gezien dat in een krant als de Houston Chronicle wordt opgeroepen om de doodstraf af te schaffen. Deze oproep op zich wijst op een voorzichtig wijzigend klimaat, zelfs in Texas. Dat is uiteraard goed nieuws. Wie echter de lezerscommentaren leest die volgen op het artikel beseft dat er nog een lange weg is te gaan. De publieke opinie in Texas is nog niet helemaal mee. http://www.chron.com/disp/story.mpl/editorial/7362050.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+houstonchronicle%2Fedt+%28HoustonChronicle.com+--+Editorial%29 Ondanks deze positieve signalen bekruipt me toch meer en meer een onbehachelijk gevoel. Maar al te vaak lees ik in hetzelfde pleidooi voor de afschaffing van de doodstraf een verwijzing naar 'life without parole' (levenslange opsluiting zonder de kans om vrij te komen) als 'waardig' alternatief. Ook in Texas werd in 2005 de wetgeving aangepast waardoor de jury nu de keuze heeft tussen de doodstraf of levenslange gevangenisstraf, waar ze vroeger de keuze hadden tussen de doodstraf of 40 jaar opsluiting met de kans op vervroegde vrijlating. Dit heeft effectief geleid tot een spectaculaire afname van het aantal doodstraffen dat in Texas nog wordt uitgesproken. Hoera-geroep bij de anti-doodstrafbeweging. Dit wordt door een groot deel van de beweging als een overwinning gezien. Een zeer wrange overwinning als je het mij vraagt. Wat is er menselijker aan het levenslang opsluiten van gevangen? Mijn persoonlijke strijd tegen de doodstraf gaat om veel meer dan het loutere 'doden is verkeerd'. Het is vooral een strijd voor een menswaardige en rechtvaardige straf en voor een tweede kans voor mensen die fouten hebben begaan. Een tweede kans die ook levenslang gestraften nooit meer krijgen.
De Death Penalty Information Center heeft net haar eindrapport 2010 uitgebracht. Over de hele lijn is er een positieve kentering waar te nemen: het aantal executies is gedaald, het aantal uitgesproken doodstraffen is gedaald en het aantal voorstanders van de doodstraf is gedaald. Zelfs in Texas zijn positieve signalen te bespeuren. Maar de doodstraf is nog niet afgeschaft dus blijven vechten is de boodschap. Ook in 2011! Lees hier het volledige rapport:
Maandag 20 december wordt Daryl 45. Daarenboven is de kerstperiode één van de moeilijkste periodes voor mensen in de gevangenis. Het gemis van familie en vrienden weegt dan nog veel zwaarder. Een berichtje van buiten de gevangenismuren maakt dan echt wel een verschil. Daarom een warme oproep aan iedereen die een verjaardags-, kerst- of nieuwjaarskaartje wil sturen aan Daryl! Daryls adres vind je in de linkerbalk.
Wie graag wil dat er maandag een berichtje bij Daryl toekomt kan opteren om een 'mailtje' te sturen via http://www.jpay.com Via deze service voor Amerikaanse gevangenen is het mogelijk om een berichtje te mailen naar de gevangenis voor slecht 40 dollarcent dat dan binnen 48 uur wordt afgegeven. Je hebt wel een visakaart nodig om dit te doen.
De lezing van Shujaa Graham gisteren aan de faculteit strafrecht van de KULeuven was een succes. De aula zat nokvol en de studenten waren muisstil tijdens Shujaa's met momenten zeer emotionele uiteenzetting. Na de lezing volgden er nog een hele reeks vragen wat de avond nog een extra dimensie gaf. Sint-Egidius mag terecht terugblikken op een geslaagde Cities of Life-Cities Against the Death Penalty. Voor mij persoonlijk was de lezing van Shujaa en zijn vrouw Phylis het levende bewijs dat er hoop is en dat ook ik moet blijven vechten voor het leven van Daryl want dat het mogelijk is, met voldoende wilskracht en doorzettingsvermogen, en vooral met de steun van vele sympatisanten om deze strijd tot een goed einde te brengen. Na de lezing zijn we samen nog iets gaan eten en heel even waande ik me weer in Texas door de vele gemeenschappelijk vrienden die Shujaa en ik delen en de strijd die ons met elkaar verbindt. Ik heb er van genoten! Dank aan iedereen die heeft bijgedragen tot het welslagen van de avond! Hier lees je een verslag uit de Campuskrant. Als de link niet werkt kan je het artikel ook lezen door de bijlage te openen: http://dagkrant.kuleuven.be/?q=node/8937
Gisteren lag er ook weer een brief van Daryl in de bus. Zijn eerste briefje dat hij had geschreven op zijn nieuwe typmachine. Dankzij de boekenverkoop heb ik voor Daryl een nieuwe typmachine kunnen kopen! Bedankt!
Cities for life - Cities against the death penalty
Op 30 november 2010 wordt in honderden steden van Europa en de wereld de internationale actiedag 'Cities for Life - Cities against the death penalty' gehouden, een initiatief van Sant'Egidio, in samenwerking met mensenrechten-organisaties en lokale besturen. Die dag verlichten de deelnemende steden een monument of gebouw als teken tegen de doodstraf.
N.a.v. deze actiedag is Shujaa Graham in België voor een lezingenreeks.
Shujaa werd geboren in Louisiana en groeide er op op een plantage in het gesegregeerde zuiden van de jaren 50. Later verhuisde zijn familie naar LA waar hij als tiener geconfronteerd werd met racisme en politiebrutaliteiten. Uiteindelijk belandde hij op 18-jarige leeftijd in de gevangenis waar hij zichzelf leerde lezen en schrijven en actief werd in de Black Panther beweging.
In 1973 werd hij onterecht beschuldigd van de moord op een gevangenisbewaker en in 76 werd hij ter dood veroordeeld. In maart 1981, na 4 processen, werd hij uiteindelijk vrijgesproken.
Al meer dan 10 jaar trekt Shujaa Amerika rond samen met The Journey of Hope, om te getuigen over de wreedheden van de doodstraf.
Op het programma: 26 november 2010 om 20u in de Magdalenakapel (Kammenstraat, Antwerpen): gebed voor de gevangenen en terdoodveroordeelden 29 november 2010 om 20u in de Karel De Grote Hogeschool (Nationalestraat 5, Antwerpen): lezing Shujaa Graham 30 november 2010 om 18u: druk op de knop in verschillende steden om de verlichting aan te steken 30 november 2010 om 20u bij INCONTRI (Kolenmarkt 61-63, Brussel): lezing Shujaa Graham 1 december 2010 om 19u in college De Nieuwe Valk, lokaal 01.13 (Tiensestraat 41, Leuven): lezing Shujaa Graham
Anhtony Graves is vrij!! Om 17u gisterenavond plaatselijke tijd wandelde Anthony de rechtszaal buiten als een vrij man. Hij zat zestien jaar op de dodengang in Texas en gisteren werd zijn onschuld erkend door de openbare aanklager en de rechtbank. Dit is fantastisch nieuws!! Lees hier het hele verhaal over Anthony's zaak: http://www.texasmonthly.com/2010-10-01/feature2.php
26 oktober 2004, zes jaar geleden ondertussen, werd Dominique Green geëxecuteerd. Een dag die voorgoed in mijn ziel is gegrift. Keep the struggle going. Keep my memory alife... waren Dominique's laatste woorden voor hij stierf. Ter nagedachtenis, deze link (klik op het boek) waar je een stukje uit de film 'Dominique's Story' kan bekijken (even naar beneden scrollen).
Daryl heeft samen met de 337 andere ter dood veroordeelden er weer drie weken 'lock down' opzitten. De hele unit wordt dan op restrictie geplaatst. Het is een vorm van collectieve straf. Het kan soms enkele dagen duren, deze keer weer drie weken. De gevangenen mogen hun cel niet meer verlaten. Er wordt geen warm eten meer rondbedeeld, enkel eten in bruine papieren zakken. In zijn brief van 7 oktober schrijft Daryl: 'Personally I don't enjoy discussig this place and these people, neither are important. Yet, in some degree both demand our time and attention because these people's actions are effecting our communication one way or another. This unit is still on lock down. It's going on for 3 weeks now, Since September 20, we, prisoners have been confined inside these cages, 24 hours a day, eating out of brown paper bags, listening to the sounds of this environment, staring at the walls as if watching a good movie. Prison officials don't want us prisoners placing photos nor anything else on the walls. They know at some point throughout the day a prisoner will spend a lot of time doing nothing, just staring at the walls. Naked walls cause lonely and depressing thoughts, a message of helplessness to someone confined inside a cage all day. This is what the prison officials want inmates to feel. Throughout the years they have slowely but surely taken everything away to cause more depressive thoughts.' Zijn brief begint getypt op zijn schrijfmachine maar eindigt geschreven. De machine heeft de geest gegeven. Als Daryl een nieuwe wil kopen moet hij 290 dollar neertellen. Geld dat hij niet heeft.
Wil je een boek bestellen stuur dan een mailtje door op onderstaande knop te klikken. Het boek kost 14,95 euro en, in tegenstelling tot in de boekhandel, gaat de totale verkoopprijs naar Daryl om hem te helpen in zijn zaak.
Help Daryl aan een herziening van zijn proces! Alle hulp is welkom op rekeningnummer 652-9204887-57 (IBAN: BE09 6529 2048 8757)
