Volgens het nieuwe Groene Boekje (GB05) moeten we 're-integratie' schrijven. Echter: 'reïncarnatie' blijft met koppelteken. Waarom?
Volgens Wim Daniëls zit het zo: " 'Re' wordt gezien als een uitheems voorvoegsel. Dat is het zowel in'reïncarnatie' als in 'reïntegreren'. Maar in 'reïncarnatie' kan het blijkbaar niet los worden gezien van 'incarnatie', terwijl het in 'reïntegreren' wel los gezien kan worden van 'integreren'. 'Reïntegreren' wordt herkend als 'opnieuw integreren', staat er als toelichting in het nieuwe Groene Boekje. En daarom wordt het 're-integreren'. Maar 'reïncarneren' mag dus niet gezien worden als 'opnieuw incarneren'. "
Daniëls gaat verder door te stellen dat hij dat raar vindt, omdat 'incarneren' en 'incarnatie' wel degelijk woorden zijn die op zichzelf kunnen staan. Het voorvoegsel is daarbij echt niet noodzakelijk. Hij denkt dan ook dat de meeste taalgebruikers 're-integreren'en 'reïncarnatie' het liefst op dezelfde manier gespeld hadden gezien."
Daar zou ik nog het volgende willen aan toevoegen: de ene taalgebruiker weet meer over zijn taal dan de andere. Dat betekent dan ook dat de ene 're' dan ook in meer gevallen als een voorvoegsel bij een bekend woord zal zien, dan de andere. De regel die het onderscheid moet maken tussen koppelteken en deelteken is dus arbitrair.
En daardoor keert dezelfde soort discussie terug als vroeger met 'besse(n)sap'.
Dat soort problemen is inherent aan spelling, en ze proberen op te lossen door spellingwijzigingen is dan ook zinloos.
