|
Dag 1
De eerste stage van ons NGMT Cycling Team vond plaats van vrijdag 19 februari 2010 tot en met zondag 21 februari 2010. Weken op voorhand werd er naar uitgekeken door onze renners en de voorbereiding op deze driedaagse was belangrijk. Het vertrekpunt lag in De Pinte. Het kwakkelweer van de voorbije dagen zorgde voor onzekere blikken. Bij een strakke nwind en een temperatuur van 5°C vertrokken Nico, Marc en Gino omstreeks 14.15 uur voor de eerste etappe (De Pinte - Oostende) van het weekend. De banen lagen er vochtig bij door het miezerige weer.  Guillaume, die nog schoolverplichtingen had, stond ons op te wachten aan de Gentse Watersportbaan. Langs de ringvaart ging het richting Lovendegem. We hadden een route uitgestippeld langs waterwegen zodat het aangenaam fietsen was. Het kanaal van Schipdonk loodste onze renners richting Maldegem. De strakke noordwestenwind zat volledig in het nadeel.
De 4 NGMT'ers besloten om in een kleine waaiervorm te rijden om elkaar uit de wind te zetten. Dit bleek de juiste oplossing met de wind als sterke tegenstander. Een kleine adempauze aan het ouderlijke huis van Guillaume was welgekomen en iedereen kon er weer tegenaan. Via een andere waterweg, de Leopoldvaart, bereikten we Damme. Langs deze vaart, met aan beide kanten mooie en brede fietspaden, stonden hoge bomen die ons enige beschutting brachten. We bereikten Brugge, onder andere startplaats van de Ronde van Vlaanderen.
Vanaf Brugge was het nog 25 km richting Oostende. In de polders van West-Vlaanderen stond een nog strakkere wind.  Maar als ware "Flandriens" hielden we de moed erin. Guillaume had af te rekenen met een lekke band, maar hij herstelde dat euvel snel. In Mariakerke, deelgemeente van Oostende, stond Tom ons op te wachten. Ook hij had schoolverplichtingen die dag. Zijn lesrooster was goed gevuld tot 16.30 uur. Tom, samene met zijn ouders, had onze bagage meegebracht.  De eerste zware training hadden we goed doorstaan.
Op de foto residentie "De Zandvlugge II", te Mariakerke (Oostende), onze uitvalsbasis voor deze stage. Een mooi duplex appartement op de derde verdieping. Onze 5 renners konden niet klagen: ruime living, keuken en goede slaapkamers. Onze voorzitter had dit goed geregeld.
Een lekkere lasagne na een training, dat smaakt altijd. Reclame gaan we niet maken :)
Na het eten werden 2 slachtoffers aangeduid om de afwas te doen. Kamergenoten Gino en Marc deden het met de glimlach.
Na het avondeten bezochten we nog een plaatselijk café. De ludieke naam "Bij Tuur en de Roste" sprak tot de verbeelding. De cafébazin bleek een soortgelijke haarkleur te hebben, dat verklaarde dus al "de Roste" in de naam. Maar wie was Tuur? Daar was het naar gissen. 
De hond van de cafébazin, te zien op de foto, bleek "Tuur" te zijn. Het mysterie rond de naam van de café was opgelost.
Een partijtje tafelvoetbal, in de volksmond beter bekend als "kickeren", konden we niet laten liggen.
Nadien werd er gebabbeld over koetjes en kalven, met een hapje en een drankje. Iedereen zocht zijn bedje op en genoot van een verdiende nachtrust. 
Dag 2
Onze renners ontwaakten, niet door het geluid van een ezel of een haan, maar door het geluid van de zeemeeuwen. De meesten hadden een goede nachtrust achter de rug. Een staalblauwe lucht en minder wind dan gisteren, dat was snel duidelijk. Marc was vroeg uit de veren, hij verzorgde het ontbijt. Lekkere boterkoeken en boterhammen met choco gingen vlot naar binnen. De etenszakjes werden gemaakt voor de lange training van vandaag. Nico, Marc, Tom, Guillaume en Gino maakten zich klaar voor de tweede etappe (Oostende - Sluis - Oostende) van het weekend.
Het fietsenpark.
Onze vijf deelnemers aan onze debuutstage: Tom Rouan, Nico Cossyns, Marc Cossyns, Gino Van Broeck en Guillaume De Coninck. Olivier Vaerewyck kon om familiale redenen jammer genoeg niet aanwezig zijn.
Een prachtige dag, zoniet de beste dag in het jaar 2010 tot dusver, was in de maak. Weinig wind, geen wolkje te bespeuren en een zachte 7°C bij het vertrek rond de middag. Een minpuntje, wat de pret niet kon bederven, was de achterband van Guillaume. Doordat hij gisteren af te rekenen had met een lekke band was zijn buitenband aan vervanging toe. We stopten in het centrum van Oostende bij een fietsenmaker voor de reparatie en zo konden we de rit richting Sluis (Nederland) vervolgen. Met de wind deze keer in de zij kozen we opnieuw voor rustige banen. Het kanaal tussen Oostende en Brugge bracht ons in de kantstad. Vanuit Brugge fietsten we richting Dudzele. In Dudzele, een polderdorp ten noorden van Brugge, hadden we oog voor enkele mooie kasteeltjes en boederijtjes. De Nederlandse grens lag iets verderop. In Lapscheure passeerden de renners de grenspaal.  In Sluis pauzeerden de leden van NGMT even.
Een impressie van Sluis.
Tom en Nico genoten van het mooie weer.
Sluis, een gezellige West-Zeeuws-Vlaamse gemeente vlak aan de grens, is vooral bekend door de winkelstraten. Vele landgenoten komen hier winkelen, wandelen en eten. Oud Sluis, het klasserestaurant van topchef Sergio Herman, is hier gelegen. Het restaurant heeft ondertussen drie Michelinsterren achter zijn naam staan, maar een bezoek aan deze zaak zat er niet in. In 't Zwin, een taverne te Sluis, kozen we voor een andere Nederlandse specialiteit. De poffertjes, een soort kleine pannenkoekjes, gingen vlot binnen. Een klein half uurtje later verlieten we Nederland langs het kleine stadje met de mooie naam Sint Anna ter Muiden.
Een ommetje langs Knokke bracht ons terug in Dudzele. De meesten van ons hadden tegenwind verwacht maar blijkbaar was de wind gedraaid. De zon was volop van de partij en dat deed eens deugd, eindelijk mooi trianingsweer. Het wielerseizoen start binnenkort en daarom besloten we om tussen Brugge en Oostende, langs het Kanaal, eens goed tempo te rijden. Iedereen pakte mooi over en de kilometers vlogen voorbij. Op een 5 tal kilometer van ons appartement had Marc pech. Zijn achterband was leeg aan het lopen.
Samen met zijn zoon Nico is een band vervangen kinderspel.
Guillaume geniet van het zonnetje en het zeetje op de achtergrond. Een weer zoals vandaag is mooi meegenomen. 
Na een lange tocht was een warme douche welgekomen. Iedereen deed gauw andere kledij aan want de voorzitter (Marc) wou met het team eens lekker gaan eten. De rest leest u in deel 2.
23-02-2010 om 00:00
geschreven door NGMT 
|
