Jaja, ik
sla al een heel stuk over :)
Elke dag schrijven dat blijft toch
niet duren! Er moet trouwens ook wat te vertellen zijn he. En aangezien ik niet
kan blijven stoefen over het vakantiegevoel
;)
Het weekend
was rustig, nog wat mooie plekjes ontdekt hier, een cafeetje gedaan en met zn
allen film gekeken in onze home cinema (living, laptop, beamer en wit laken).
Gezellig en ontspannen.
Maandag tot
woensdag nog betrekkelijk rustige kantoordagen, omdat we nog allemaal in huis
zijn en nog niet naar de scholen. Vanalles en nog wat: naar de winkel,
administratie, bedankkaartjes maken, brieven posten, voorbereidingen voor de
studenten
Lotte is met Belinda naar Kaapstad om de universiteitsstudenten daar
in te schrijven. Dat betekent 5u heen met de BIA bus, en 5u terug, dus
overnachten in de buurt. Is wat anders dan van thuis naar Leuven he. We geven
het meisje nog wat spullen mee zodat ze voort kan, want veel zit er niet in
haar koffer. Ze neemt afscheid van haar familie voor weet ik hoe lang (elk
weekend op en af zal er zéker niet inzitten). In de winkel komt Isabelle nog
een meisje tegen dat ze kent van op school: grade 10 (das ongeveer het 4de
middelbaar), en kan nu terug naar school omdat haar kind (!!!) groot genoeg is
voor de crèche
Erg, maar wel hoopgevend dat ze terug naar school gaat. Ik weet dat het thuis ook gebeurt maar hier moet je zelden rekenen op hulp van thuis, laat staan van de staat.
Donderdag
rijden we s morgens met zn allen naar the Crags. In de primary school in die
township zijn we het meest actief. Ben, Sharon en Lotte gaan er afspraken
maken, ik mag mee, als deel van de rondleiding. We rijden een heel eind met
Red Pepper, de auto van Ben en Sharon, en komen aan in de township
Ik probeer
zo dadelijk wat fotos te uploaden, want die zeggen meer dan mijn uitleg denk
ik. Krottenwijk, tja. Sommige krotten zien er (langs buiten) nog min of meer
uit als huisjes en zijn van steen (sommige leerkrachten wonen in zoiets... makes you think), maar de meeste zijn echt krotten, houten
planken
De mensen die er nog rondhangen (en dus geen werk hebben of niet naar
school gaan) zien er ook navenant uit natuurlijk. De school valt van uitzicht
goed mee, de lessen hangen sterk af van de leerkracht (niks nieuws ;)). De
kinderen zijn door het dolle heen als ze de vrijwilligers terugzien, en mij, de
onbekende, komen ze na 5 minuten ook knuffelen en plagen. Blij met elk beetje
aandacht. Zucht
Hun problemen oplossen zal niet lukken, we kunnen ze alleen
een beetje proberen de juiste richting in te duwen. Lichtjes.
We passeren
onderweg ook een site met superleuke winkeltjes, een café met échte koffie
(hebben we in het huis niet, en oploskoffie is toch wel niet hetzelfde, zelfs
al is het de dure van Nescafé) en de beste chocoladetaart van de streek
moest ik toch ook testen (inderdaad lekker). Ook het kralenproject dat BIA
steunt, is daar: de vrouwen die er werken en halskettingen, armbandjes,
sleutelhangers, potjes en rainbow dolls maken, krijgen er een eerlijk loon. Mooie
spullen, echt waar! Ik weet dat het vreemd klinkt om enthousiast te zijn over winkels en taart als je uit zo'n wijk komt, maar het is een soort vrijwilligers-overlevingsstrategie, denk ik.
Voila, ik
probeer nu de fotos er nog op te zetten. Lukt niet goed op deze blog dus ik heb een album gemaakt (link volgt), waar ik met mondjesmaat de komende maanden op zal posten. Het weer was niet zo goed vandaag, na
3 dagen hitte (je hoeft me niet te geloven hoor :)). Volgend verslag wellicht (na?) volgende
week, als de zwemlessen beginnen en we overal uniformen gaan uitdelen: drukke
dagen, en wellicht veel indrukken!
20-01-2011 om 00:00
geschreven door nele 
|
