Afscheid nemen is niet leuk... Iemand zei: het is elke keer een nieuwe schakel die erbij komt in je leven. Dat klinkt nog vrij positief, dus bekijk ik het zo maar...
Vorige week heb ik de hele week dus afscheid genomen. Eerst op Plett sec, waar Niki voor taart en koffie had gezorgd, en met een handdruk én, voor het eerst in maanden, een glimlach op het gezicht van de directeur. Daarna op Kranshoek, waar Magdalena een hele 'viering' had georganiseerd, met hapjes, en speech van haar, van de directeur, van Isabelle... Isabelle en ik waren eerst nog mooi didactisch materiaal gaan kopen voor de Homeworkclub van een deel van jullie sponsorgeld bij een dame die dat zelf maakt, in Plett. Dat hebben we meegenomen, en een cadeautje voor 'mijn' graad 4-klasje. Het was fijn om te zien en horen dat ik er toch iets heb kunnen betekenen, en ik geloof er wel in dat het goede werk zal worden verdergezet.
Het weekend heb ik doorgebracht in Knysna, bij Niki en haar gezin. Een hartverwarmend weekend. Mee aan tafel, gaan shoppen, cadeautjes gekregen, samen gekookt, film gekeken op de megatelevisie bij haar zoons op de kamer: allemaal onder de dekens op die bedden van de jongens :), cosy! Volgende dag gaan wandelen, met de zoontjes getetterd, nog een filmpje gekeken en naar huis... Ze wonen, typisch voor Zuid-Afrikanen, in een mooi maar oud huis, met een fantastisch uitzicht... En binnen ziet het eruit alsof ze op elk moment alles kunnen bijeenpakken en vertrekken :). Gepraat over hun leven, hun dromen, hun verleden... Andere verhalen dan hier, en dat is boeiend.
Vandaag naar George gereden voor mijn paspoort, en dat is in orde: ben nog safe tot augustus :). En morgen zouden we dus vertrekken, maar er is nog niks geregeld... Die jeugd he... Enfin, ervan uitgaande dat we weg zijn: het zal even duren voor ik nog iets van me laat horen misschien, dus tot na de trip! En dan ben ik zo goed als thuis! Joehoe!
