morgen zal het lente zijn,
dat zeg ik tot mezelf.
mijn hart is als een rozenknop,
die weldra opengaat.
de rode kleur zal prachtig zijn,
vol van leven.
ja heerlijk zo'n dag,
die lentemorgen zal aanbreken.
als ik de zon zie zakken, ver weg in de zee.
dan dwalen mijn gedachten, die zweven met me mee.
naar mooie warme landen, en palmen op een strand.
daar ergens aan het water, daar aan de overkant.
maar ach, het is maar een droom, een prikkel van mijn geest.
zelf ben ik nooit verder, dan EISDEN geweest.
Op de grenzen van mijn leven,
denk ik wel eens,
waar ben ik gebleven.
ik zoek je wel, en vind je soms,
soms geef je je wel bloot.
maar heel diep van binnen,
ben je even dood.
door onbegrip gedreven,
stromend met de rivieren mee,
drijven mijn gedachten,
doelloos in de zee.
wie moeder is die weet,
dat blijf je voor heel je leven.
welke leeftijd je kind ook heeft,
moederliefde blijf je geven.
met een hart zo vol en met gulle hand,
zaai je liefde.
zoals alleen een moeder doet,
en je nergens anders vind.
die levenslange liefdesband,
tussen een moeder en een kind.
lieverd ga heen,
en begin je eigen leven.
maak een nieuwe start,
liefde heb ik je genoeg gegeven.
treedt het tegemoet,
laat kijken in je hart.
geef vriendschap en genegenheid,
laat anderen in hun waarde,
zoek ook jouw plekje hier op aarde.
waarom heeft het bos zoveel bomen,
en zie ik het licht niet meer.
is het zo donker, dat ik niet kan komen,
en doet het leven zo zeer.
moet ik bomen hakken,
zorgen voor lichte plekjes in mijn hart.
ik wil het leven weer oppakken,
beginnen met een nieuwe start.
als ik oud ben geworden,
en sukkel met m'n gezondheid.
als ik leven moet van een te klein pensioen,
en mezelf niet meer helpen kan.
ZOEK DAN GEEN GROTE WOORDEN.
als ik gebroken ben,
doodmoe en moederziel alleen,
als ik geslagen en vernederd ben,
beschaamd over eigen dwaasheden,
diep in de put zit.
en zoek naar iemand begrijpen wil.
ZOEK DAN GEEN GROTE WOORDEN,
ALS EEN KLEIN GEVAAR VOLSTAAT.
ieder mens heeft diep van binnen,
een doosje met herinneringen.
draag die doosjes niet als last,
want heus ze komen vaak van pas.
Mooie doosjes vol met liefde, tederheid,
ook doosjes vol afschuw en onverdraagzaamheid.
als er is zo'n dag vol verdriet en tegenslag,
put dan moed uit een doosje, verander op slag.
je ziet dingen dan anders, voel je dankbaar en blij,
af je het gelooft of niet, het helpt bij mij.
misschien heb ik morgen nog wel zorgen,
misschien is het morgen wel groot feest.
misschien lach ik heel de dag wel morgen,
misschien is het toch een rotdag geweest.
misschien ben ik morgen nog eenzaam,
misschien voel ik me morgen niet alleen.
misschien zal het morgen wel beter gaan,
misschien ben ik er morgen wel overheen.
