De laatste dagen als aangespoelde walvis brengen we door zoals we een paar maanden terug gestart zijn: stillekes liggende op de bank:) Tot nu toe heeft het strippen nog niet echt "effect" gehad, wel de nodige harde buiken en verlies van de ECHTE slijmprop (my goodness, k begon me af te vragen of er wel een kindje in mijn buik zat of alleen slodders slijm) Ons madam geniet nog van het spartelen in mama haar buik, en mama geniet op de momenten dat ze geen krampjes heeft Krampjes zijn er dus maar van weeen geen spoor:) De kleine meid zit blijkbaar goed en wil de volle 40 weken nu ook uitdoen Haar papa is vanochtend dan vertrokken voor zijn laatste werkdag voor de bevalling, en mama ligt beetje te soezen op de bank tot hij opnieuw thuis is Wel een heel raar idee hoor, dat dit nu toch echt wel de laatste momenten met ons tweetjes zijn, maar we kunnen niet wachten om dat klein spookje te ontmoeten We hebben de afgelopen maanden HEEEEEEL wat meegemaakt en dat klein wezentje heeft onze levens nu al op zen kop gezet, maar zonder dat we haar echt ontmoet hebben, hebben we er nu al ALLES voor over! Ongelooflijk hoeveel liefde een mens kan hebben voor een klein popje dat je nog niet eens hebt kunnen vasthouden of knuffelen Mama heeft het gevoel alsof ze dat spartelkipje al door en door kent, haar stampjes, gespartel in bad, het wakkerhouden s nachts,... En volgens de papa is zijn kleine meid even koppig als haar moeder en blijft ze daarom lekker zitten:) Heel de familie en vrienden hebben al meermaals afgeteld en gewacht tot ze zou beslissen om de grote wereld te komen verkennen. Meerdere mensen springen recht als de telefoon gaat of er een smsje binnenkomt, maar nope, tot nu toe nog geen bericht met de verlossende woorden: t is begonnen :) Haha We zullen dan maar genieten van ons laatste weekendje met zen tweeen om de volgende week te beginnen aan de grootste uitdaging van ons leven tot nu toe: papa en mama worden van het kleine prinsesje dat nu nog lekker ligt te schoppen in mijn buik!
Dikke kus en knuf, die je heeeeeeeeel gauw in t echt gaat krijgen he klein lekker ding Luvu Mama
Vandaag weer controle en ... het aftellen is weer begonnen! Ons madam krijgt nog tot Maandag ochtend om zelf te bepalen of ze wil komen en anders wordt de bevalling nu Maandag ingeleid! Ineens komt het weer heeeeeeeeeeeel dichtbij, toch een ireeel gevoel hoor:) Bloedwaarden waren op zich ok, alleen 1 waarde was beetje te hoog en in combinatie met mama die zich niet super voelt, hebben de dokters dan toch beslist om niet meer te lang te wachten Deze middag hebben ze mama "gestript" (=vliezen losmaken wat weeen kan opwekken) dus het is afwachten of dit de komende uren al iets op gang brengt of niet Dus nog heeeeeeeeeeeel even en we kunnen da klein poppemieke in ons armen houden WE KUNNEN NIET WACHTEN! Nu is kijken of ze beslist voor Maandag te komen of niet:)
Wie had dat ooit gedacht, dit weekend VEERTIG weken en we lopen nog steeds met een dikke buik rond! En dikke buik is echt niet overdreven! T lijkt wel alsof ik een ballon ingeslikt heb en elk moment kan knappen:) We hopen zooooo dat die ballon elk moment knapt maar tot nu toe nog NIKS! Afgelopen dagen gelukkig van grootmoeder in spe bezoek gehad en dagen dus lekker wandelend, poetsend en shoppend doorgebracht Paar keer een begin aan weeen gehad maar na half uurtje ging het alweer over:( Ons madam heeft duidelijk nog geen zin om te komen Gisteren ook tantann op bezoek gehad, even samen Alexandrium onveilig gaan maken en s avonds spicy indonesisch eten, maar t mocht niet baten Ook de papa in spe begint ferm last te krijgen van zijn zenuwen en snapt niet waarom zijn twee vrouwen hem geen paar daagjes "vakantie" gunnen De arme sukkelaar moet elke ochtend in de vroegte opstaan, de file in, naar t werk, hopen op telefoontje, geen telefoontje krijgen en dan weer in de file naar huis:) De mama in spe zou nochtans ni liever willen dan te kunnen bellen: T IS ZOVER ma ja Nu is t wachten op wie gelijk heeft: Linda blijft bij de datum van 5 november, wat de meeste mensen goed zou uitkomen zo net voor t weekend haha De papa en oma in spe zetten geld in op 11 November De mama in spe hoopt gewoon dat het ni meer al te lang gaat duren want zo een mega Vlaamse Hollandse reus in je buik is niet niks Vanmiddag weer het wekelijkse uitstapje met Oma en Opa Jacobs richting het Erasmus ziekenhuis voor de wekelijkse check, benieuwd wat we daar te horen krijgen
Klein spook kom er maar is gauw uit en kom is kennis maken met u zotte familie
kus knuf en hopelijk tot HEEEEEEEEEEEEEL gauw Mama
Ons klein popje heeft beslist: ze wil dan toch via de natuurlijke weg komen:) Gisteren UREN voorbereiding op keizersnede achter de rug, de verpleegster wou mama zelfs al een trombosespuit geven maar na veel gediscussieer stemde ze gelukkig in om EERST de liggingsecho te laten doen en wat bleek: jij zat met je mooie kopje al helemaal vast en ingedaald! Mama had zelfs al 1 cm opening!!!!
Het is nu 10 na 7 s ochtends, vrijdag de 29ste, en mama zit doodmoe na nachtje niet slapen thuis op de zetel ipv met papa en je grootouders in t ziekenhuis. Dubbel gevoel want anders hadden we je over een paar uur in onze armen gehad maar toch ook heel blij dat je mamas buik wil heel laten. Vooral je papa ik ook heeeeeeeeeel opgelucht want dat hele OK operatiegebeuren zag hij niet echt zitten, den held:) Dus nu is t afwachten tot je beslist dat je wil komen kennismaken met deze wereld Wij zijn er klaar voor, allee zo klaar als we ooit zullen zijn, en je bent MEER dan welkom Dikke kus en aai
ps gelieve volgende nacht iets minder met je voetjes, zeg maar gerust voeten, tegen mama haar maag te trappelen want het Indisch eten gisteren was heel lekker maar mama had het toch liever vannacht niet opnieuw gezien:)
Ja pop, mama begint er serieus over na te denken om je toch echt Spartelkip Jacobs te noemen De afgelopen twee dagen heb je t maar weer is gepresteerd om minstens 1 keer volledig te draaien en mama haar buik alle kanten op te laten gaan Ondertussen is er totaal niet meer te zeggen waar je hoofdje ligt en is je mama maar in paniek dat je goocheltoeren met je navelstreng aan het uithalen bent Maja as usual kunnen mama en papa niets anders doen dan jou je ding laten doen en afwachten hoe je Donderdag beslist te gaan liggen Gelukkig heeft uitstapje naar Ikea gisteren geholpen tegen mama haar tranen en was vandaag al bij al een redelijk positieve dag mama heeft zelfs de was gedaan en eten gemaakt, jaja dat is al heel wat hoor voor een walvis op het droge Nu even met de voetjes omhoog want die lijken weer op olifantepootjes, en wachten tot jou papa thuiskomt Dan hopelijk snel nog even naar de winkel voor ingredienten zodat mama morgen weer een dagactiviteit heeft: cupcakes maken!
Dikke kus en knuf, je houdt ons in spanning en we beginnen nu ECHT WEL UIT TE KIJKEN NAAR JOU KOMST HE POPPEMIE!
Kraamtranen kunnen blijkbaar ook VOOR de kraamtijd optreden:) Ipv te kunnen denken nog 4 keer slapen, is het weer gewoon afwachten wat of hoe En hoewel ik natuurlijk blij ben dat ze gedraaid is, is het soms ook ni makkelijk Vanochtend had de mama dus weer zo een fameuze dip waarop de tranen over je wangen stromen en je gewoon zou willen dat je eindelijk dat klein wondertje in je armen kon houden Weer de hele nacht niet geslapen en gewoon DOODOP en moe zijn Genoeg hebben van alle goedbedoelde "oh gedraaid, wat fantastisch" en "geniet nog van de rust en tijd nu" Dat zal vast allemaal wel, maar op zo een moment als vandaag heb je daar dus allesbehalve behoefte aan:) Dan moet je gewoon ff kunnen wenen en iemand hebben die zegt "ja t suckt inderdaad big time!" Gelukkig heb ik de liefste vent van de wereld die me dan troost en smsje stuurt: Kop op schat, we laten ons niet kisten! Dus dan maar tranen weggeveegd, douche in, aangekleed, spikes in de tuin eten gegeven en een hele paling uit Volendam verorbert Naar t schijnt moet je omega3 en visolie extra nemen, schijnt zoals antidepressiva te werken op kraamtranen, lets see:)
Gisteren dus Opa Jacobs'verjaardagstripje naar Volendam Was zoooo fijn om er nog is met zen allen tussenuit te zijn en zelfs t weer werkte mee! Alleen regen als we ergens lekker kopje koffie zaten te drinken:) Superschattig Hollands shirtje gekocht voor ons madam en lekkere verse paling en makreel
Ook had Linda ons PRACHTIGE trouwalbum mee! My god, klein spook jouw tante Linda die kan echt alles Het is ongelooflijk mooi en een professional kan er nog iets van leren dus nogmaals DIKKE DIKKE MERCI we zijn er heeeeeeeeeeeeel blij mee en kunnen niet wachten om het iedereen te tonen
Goed ik ga nog is wat gaan oprommelen in t huis en beetje trappen lopen, zou moeten werken ivm indalen, lets see!
Iedereen samen aan het aftellen naar 29 Oktober, nog 6 keer slapen ..... EN TOEN vond onze dochter dat het tijd was voor een verrassing! Yep sinds gisteren is onze poppemie dan toch gedraaid! My goodness wat gaan we daar nog allemaal mee meemaken! Natuurlijk zijn we heel blij MAAR het is toch ook wel dubbel hoor voor de mama die ZOOOO aan t aftellen was tot ze over een kleine week dat spookje in haar armen zou hebben:) Dus ja, Donderdag gaan ze de definitieve ligging bepalen, want ons madam was nog niet ingedaald en kan dus nog ieder moment beslissen om opnieuw in stuit te gaan liggen Een ding is duidelijk: Zij bepaalt hoe en wanneer ze op deze wereld gaat komen:)
AAAAAAAAAAAAAAhhhh Nog een weekje en dan gaan we een klein mensje op deze wereld zetten wat een rare gedachte! Na maaaaaaaaaaaaanden aftellen en tijd die voorbij kroop, is nu het laatste weekend met ons tweetjes aangebroken, echt gek:) Anderzijds is het maar goed ook want mama en papa zijn op van de zenuwen, en na al die slapeloze nachten wordt mama er ook niet fitter op (hoewel die slapeloze nachten waarschijnlijk ook na de geboorte nog wel een tijdje doorgaan haha) En mama wordt ook compleet gek van haar nesteldrang. Het huis moet helemaal opgeruimd zijn, er mag geen kopje staan of stofje liggen En de ramen... niet dat ze vuil zijn maar als de zon schijnt zie je strepen! Iets wat me ervoor niets kon schelen maar nu zitten de ramen non stop in mijn gedachten DEN DRANG was gewoon TE groot en dus ben ik net toch even de slaapkamerramen gaan poetsen, alsook de binnenkant van het raam beneden. Voor de buitenkant was het iets te koud en vooral, na half uur ramen kwamen de pijnlijke harde buiken weer opzetten, kortom ukkepuk liet mama weten dat ze even moest gaan zitten:) Maar allee t is toch al een hele verbetering en de rust is een beetje teruggekeerd in mijn hoofd I know, gekke mama:) Nu nog maar even een paar uurtjes rusten tot papa thuiskomt en dan lekker genieten van ons laatste weekendje met twee tot heel gauw lieve kleine meid we zien je zooooo graag en kijken verlangend uit naar je komst! kus mama
Dat mijn dochter ook de liefste van de hele wereld kan zijn, heeft ze vannacht maar weer is bewezen! Ze heeft haar mama zowaar DE HELE nacht laten slapen:) Wat was dat zalig zeg:) En dan met zen drieen wakker geworden van papa zijn wekker om half zeven. Arme papa die ook zenuwachtig en moe is, maar toch elke ochtend vroeg zijn bedje uitmoet, file in, richting t werk. Nog een weekje, de arme schat telt zelfs al af naar de slapeloze nachten want dan heeft hij even "vakantie" en kan hij eindelijk ook is bij zijn twee vrouwen blijven :) Ja lieve pruts, jou papa kijkt er ook zooooo naar uit om met je kennis te maken want momenteel kan hij er zich nog niet veel bij voorstellen Wel weet hij ook al dat je een eigen willetje hebt en vindt hij dat je mama al helemaal om je kleine vingertje gedraait hebt Haha wacht maar tot je geboren bent, we zullen is zien wie je het snelste om je vingertje draait s Avonds en s Ochtends zet papa je muziekmobiel die je van Hilde en Heidi gekregen hebt alvast op, zodat je al kan wennen aan de geluiden Heel rustgevend, muziek, natuurgeluiden of mama's hartslag, en er worden ook leuke beestjes geprojecteerd boven je bedje Hopelijk allemaal middeltjes die ervoor zullen zorgen dat je zalig lekker zal slapen daar in je bedje Voor de rest begint het stilaan reeeler te worden en is mama vollop in de weer met allerlei lijstjes, wat god forbid dat we is zonder M&M en muisjes in t ziekenhuis zouden aankomen haha:) Jaja de zotte mama zoekt bezigheidstherapie want anders krijgt ze erg last van het "schoolreissyndroom": zenuwen waardoor slapen helemaal onmogelijk wordt! Gisteren is mama met Oma en Opa Jacobs voor de laatste gewone checkup in t ziekenhuis geweest. Ze hebben ons iets langer aan het CTG laten liggen omdat jouw hartje in t begin als een gek tekeer ging, wat volgens Oma Jacobs komt doordag mama zo stressy is, haha, zou het:) Gelukkig was je na een tijdje weer een stuk rustiger en bleek alles gewoon goed s Avonds werden mama en papa nog verwend want Oma en Opa hadden zelfs eten meegebracht dus we moesten alleen maar lekker aan tafel aanschuiven
Vandaag gaat mama nog een beetje oprommelen en zorgen dat ons huisje opgeruimd is, en als ze nadien nog energie over heeft, misschien eindelijk is beginnen aan het maken van een paar foto albums, want qua fotos inplakken lopen we alweer een paar jaar achter:) De papieren zijn echter wel allemaal afgeraakt. jaja mama is duidelijk de dochter van Opa Dirk :) Dikke kus, we tellen ontzettend af naar je komst en iedereen is zoooo nieuwsgierig naar jou en naar je naam en neen tante Ann we geven nog geen letter prijs:)
Wie zegt da babies minder plaats hebben tegen t einde vd zwangerschap en daardoor minder hevig bewegen, moet maar is kennis komen maken met onze dochter! Van een hyperkinetisch kind gesproken, my goodness. Volgens mij heeft ze voldoende aan 1 uurtje slaap per dag, en dat is dan ook wat ze mama gunt als ze in een goeie bui is:) De hele tijd steken er handjes uit mijn zij, krijg ik stampen tegen mijn blaas of verdwijnt mijn navel plots omdat ons dikkopje haar hoofdje weer is naar buiten wil duwen Manman ik kan ni zeggen dat er ni altijd iets te beleven valt met onze dochter:) Als dit een voorteken is van hoe het over een paar dagen gaat zijn dan gaan we nog iets meemaken:) Vannacht heeft ze me dan toch om en bij de 3 uur slaap gegund, wel niet aan 1 stuk maar allee we zijn er al heel blij mee De nacht in bed doorbrengen was weer eens iets anders dan douchend of ijsberend door de kamer Het gebrek aan slaap begint ook stilaan op de mama haar humeur te werken, iets waar de papa in spe ook ni vrolijker van wordt Maja, als mama de hele dag alleen gezeten heeft zonder slaap, met een klein spook dat denkt dat ze een hyperactieve balerina is, en papa zegt dan: je moet haar doen luisteren en tonen wie de baas is....AAAAAAAAaahh Tja dan vraagt hij er dus eigenlijk zelf om, toch:)
t Begint echt te dagen dat het nog maar heel even is voor we papa en mama zullen zijn en t blijft iets wat we moeilijk kunnen bevatten maar waar we wel ontzettend naar uitkijken Nu hopen dat ons madam nog paar daagjes blijft zitten zodat we Zondag nog eens even op de koffie kunnen bij Opa Jacobs, want die wordt dan 60!! Morgen allerlaatste bezoekje aan de verloskundige in t ziekenhuis! Oma en Opa Jacobs gaan mee want de mama in spe mag niet meer alleen op stap omdat de papa in spe dan doodsangsten uitstaat dat er iets met zijn twee vrouwen zou kunnen gebeuren. En ik heb last van mijn hormonen???:) Maar ben natuurlijk wel blij met het gezelschap, want zo een paar uur aan t ctg gaan hangen en in t ziekenhuis doorbrengen is maar saai:) Dan volgende week Donderdagmiddag worden we verwacht in het ziekenhuis voor alle testen en onderzoeken ter voorbereiding van de keizersnede de volgende dag AAAAAAAAAhhhh ik mag er ni teveel over nadenken want dan wordt ik gek van de zenuwen wat ook niet bevorderlijk is voor mijn slaap:) k Zal me maar is nuttig gaan maken en t laatste deel van het papierwerk wat ik nog moet doen gaan oprommelen!
Manman poppemie wat gun je je mama weinig slaap:) Gisterenavond van pure uitputting in slaap gevallen, wat was dat zalig, maar t was maar van korte duur want om half 1 s nachts schoot ik wakker van een megapijnlijke wee. Happen naar adem en dan een halve minuut ofzo niet kunnen of durven bewegen van de pijn Gelukkig trok de pijn weer even snel weg als ie gekomen was maar ik was natuurlijk wel ineens klaarwakker. Dus dan maar even onder de douche en warme melk gaan drinken in de hoop opnieuw een beetje slaperig te kunnen worden. Mis Poes :( Na anderhalf uur draaien en hierbij Hans steeds wakker maken, dan toch maar besloten om op te gaan staan Maar wat valt er te doen midden in de nacht? Tja ni veel dus maar een stofvod gepakt en beginnen stoffen. Yep Hormonen en Nesteldrang, wat een rare concepten:) Dus alles opnieuw opgeruimd, keuken gekuist, het babybedje opnieuw opgemaakt, de vluchtkoffer nogmaals uitgepakt en opnieuw ingepakt, de beschuit met muisjes gaan klaarzetten, de camera en t fototoestel gaan opladen,... Een mens moet iets doen he s nachts:) Dus nu is het ondertussen 11 uur in de ochtend geworden, is alles weer is opgeruimd, en zit ik al geeuwend, doodmoe op de bank en steken er regelmatig knieen en handjes uit de zijkant van mijn buik:) Ik hoop dat ik mijn klein spook ervan kan overtuigen dat we beiden baat zouden hebben bij een middagdutje:) Halloween komt dichterbij en deze mama heeft geen kostuum nodig hoor, want dankzij de zwelling van het vocht en de walleen van het niet slapen, heb ik gewoon een eigen horrorgezicht nu, joy:)
Nog 11 keer slapen en dan kunnen we gaan kennismaken met die kleine meid die nu al volledig ons leven bepaalt:) We beginnen nu wel ECHT ongeduldig te worden:)
37 weken en officieel volgroeid en geen prematuurke meer!
Jaja ongelooflijk maar waar maar onze dochter zit vandaag 37 weken in mijn buik! Volgens Nederlandse termen is ze nu officieel geen prematuurke meer en is ze "volgroeid" De grens om thuis te mogen bevallen ligt in Nederland op 37 weken, niet dat we dat ooit overwogen hebben haha:) Ze is dus nu helemaal "af" en de komende dagen zal ze alleen nog maar een beetje dikker worden:) Dat ze ondertussen best groot is, is wel duidelijk te voelen. We krijgen regelmatig handjes en knietjes die uitsteken en als ze haar hoofdje onder mijn navel rechtduwt, is t net een aardbeving in mijn buik:) De laatste loodjes, en wat ze erover zeggen is inderdaad waar. Ik voel me behoorlijk zwaar en niets is nog vanzelfsprekend. Schoenen aantrekken is een heuse opgave geworden dus t is handig als de papa in t weekend in de buurt is om een handje te helpen Gisteren was echt onze dag ni. Heel even naar een huis gaan kijkne, mooi huis maar naast discotheek Desire, formally know as The Bazooka en De Atmos, no thanks! Dan snel terug naar huis want ik voelde me echt heel slecht. Niets ging nog en zelf gewoon zitten was er teveel aan s Nachts opstaan om te douchen in de hoop dat de krampen iets minder worden en dan gewoon als een zombie een beetje hangen want meer gaat echt niet Jaja ze mag nu toch wel stilaan gaan komen hoor van ons:) t Blijft wel een heel raar idee dat we nu aan het aftellen zijn en dat er waarschijnlijk nog maar 1 weekend is dat we met zen tweetjes zullen zijn Heeeeeeel rare gedachte. Nog heel even en we worden mama en papa Wat een gekke wereld toch:) Maar we kijken er ZOOOOOO naar uit!
De buik blijft groeien, ongelooflijk hoe rekbaar een mens zijn vel is En no worries de strepen op de buik zijn slaap strepen, tot nu toe dankzij veel smeren gelukkig nog geen striemen te bespeuren Nu hopen dat het zo blijft
Gisteren tweede helse poging tot draaien ondergaan manman ik dacht dat het de vorige keer pijn deed, maar t kon dus nog erger Wat heb ik een medelijden gehad en me schuldig gevoeld tegenover dat klein prutske toen ze zo aan het duwen en trekken waren aan haar Dikke tien minuten, maar tevergeefs Draaipoging niet gelukt en nogmaals proberen heeft geen zin meer Nadien nog lange tijd aan de monitor want de hartslag van onze poppemie was stuk lager dan normaal Nadien ging het gesprek ineens een andere richting uti: een datum inplannen Jaja ten laatste over 16 dagen zijn we met zen drieen want op 29 oktober staat een keizersnede gepland Tenzij ze toch nog beslist om of eerder te komen of toch nog zelf te draaien haha Wat een raar gevoel. Nu beginnen we stilaan ongeduldig te worden om kennis te maken met dat klein lief wezentje
s nachts begon ze pas rond 4 uur opnieuw te stampen en spartelen en wat waren mama en papa blij en opgelucht om terug leven te voelen in de buik nu liggen mama en dochter te bekomen in bed en te genieten van de rust en het getrappel
ja poppemieke t is hier de afgelopen maanden niet altijd rozengeur en maneschijn geweest mama en papa zijn door het dolle heen ivm de zwangerschap maar alle kwaaltjes en ziekenhuisbezoekjes beginnen soms ook zijn tol te eisen We kunnen niet zeggen dat het altijd even gemakkelijk is en mama en papa maken elkaar soms behoorlijk gek:) Gelukkig kunnen we wat hebben en op tijd en stond een traan en een lach, en dan komen we er wel Gisteren heb je ons weer even doen verschieten toen mama de hele middag weeen en krampen had. Toen dan s avonds tijdens het plassen ook nog een beetje bloed te zien was, hebben mama en papa toch maar voor de zekerheid het ziekenhuis gebeld. En ja hoor, we moesten weer is op controle komen:) Dus wij weer auto in richting Sophie ziekenhuis voor ons bijna wekelijkse uitstapje Opnieuw aan de monitor en allerlei onderzoeken, iets was jij maar niets vindt, want je was weer niet te houden ELKE keer opnieuw, ongeacht welke dokter, krijgen we hetzelfde te horen: Manman t is wel een heel lenige en actieve meid he! Jaja ons popje kon weer geen seconde stilliggen en lag nog steeds lekker in stuit. Een van de voetjes gestrekt en ingedaald tegen mama haar blaas en t andere beentje helemaal recht omhoog zodat ze lekker op haar teentjes kan sabbelen:) Als popje zo bleef liggen proberen ze morgen niet eens meer haar te draaien want dan lukt het toch ni:) Hoe een 8 maanden oud klein ding je leven kan bepalen he:) Ach ja, mama en papa hebben zich er stilaan bij neergelegd dat we er toch niets aan kunnen veranderen en dat onze kleine meid zelf beslist wat en hoe:) Dat belooft voor de komende jaren haha
Vandaag brengt mama op de bank door want dankzij de krampen hebben we alweer twee nachten niet geslapen:( Deze namiddag krijgen we dan eindelijk bezoek van de kraamhulp die langskomt voor een gesprek en inspectie van anderhalf uur om te beoordelen of mama en papa klaar zijn:) We zijn benieuwd:) Papa is alweer in alle vroegte naar het werk vertrokken, de arme schat en zal pas s nachts terug zijn want die heeft weer een teambuilding uitje vanavond Morgen dan met oma en opa Jacobs opnieuw voor controle naar t ziekenhuis en of draaien, of gesprek over keizersnede Ondertussen ben je 36 weken oud dus over een weekje ben je "klaar" en mag je komen als je daar zin in zou hebben:) Lieve pruts, hoewel t niet altijd even gemakkelijk is en er hier behoorlijk wat hormonale traantjes vloeien, kunnen we niet wachten om je vast te pakken en te knuffelen en je de rest van je leven lief te hebben We tellen vol ongeduld af tot je beslist om te komen DIkke dikke kus mama en papa
Gortige update dus gevoelige lezers NIET doorlezen:)
Vrijdag hoop gerommel in de buik en krampen, mmm nieuw niet zo aangenaam gevoel Na uurtje gaan plassen en wat blijkt...we zijn de "slijmprop" verloren (ik had jullie gewaarschuwd dat het gortig was!) Tijdje later ineens meer krampen, mmm niet echt meer een prettige zithouding kunnen vinden Later ook nog lage rugpijn en WARMTE opwellingen echt niet normaal Zou er dan toch iets bezig zijn??? Bijna niets geslapen dit weekend en de krampen/rugpijn komt en gaat in golven Spannend...nu voelt het ineens zo echt aan:) Toch blijven we hopen dat ons poppemieke nog minstens 2 weken blijft zitten Op 37 weken als ze klaar is, mag ze komen, al hebben wij er natuurlijk heel weinig over te zeggen haha Vandaag zalige warme zonnige dag en dus zijn we even naar de Kinderdijk gegaan. Boottochtje, even wandelen en lekker nog even met zen tweetjes genieten van de rust haha Nadien thuis: NESTELDRANG! De papa in spe heeft heel de tuin opgeruimd en schoongemaakt, de mama in spe heeft de auto gepoets, eten gemaakt en de ramen geboend Nu lekker onderuit op de bank en rusten
wie had dat een paar weken terug durven dromen dat onze kleine poppemie op 35 weken nog gezellig warm bij mama in de buik zou zitten:) Tot nu toe is het een zwangerschap geweest die mama en papa en hun aanhang niet snel zullen vergeten maar zonder twijfel zullen alle zorgen en pijn als sneeuw voor de zon verdwijnen wanneer we onze kleine meid in onze armen zullen hebben! Afgelopen Zondag maar weer eens een tripje naar het ziekenhuis want mama haar handen werden helemaal blauw:( Allerlei onderzoeken en testen omdat ze schrik hadden dat het misschien zwangerschapsvergiftiging zou kunnen zijn Gelukkig bleken de tests in orde en heeft mama last van zwangerschaps RSI of CTS Carpal Tunnel Syndrome. Vochtophoping in de handen en polsen die voor afknelling zorgt. Mama moet dan ook vanaf nu met twee gespalkte armen rondlopen:) Ach ja da kon er ook nog wel weer bij Vannacht dankzij de spalken toch al iets minder pijn en zelfs paar uurtjes kunnen slapen dus we klagen niet Normaalgesproken gaat dit gelukkig vanzelf over een paar dagen na de bevalling We hebben ondertussen ook een nieuwe gyni, EEN BELG, in het Sophia Kinderziekenhuis waar we helemaal happy mee zijn Ze zijn daar echt ABNORMAAL vriendelijk, echt een verademing! Vandaag ook met de verzekering geregeld dat we normaal zullen bevallen in het Sophia geboortecentrum http://www.geboortecentrumsophia.nl Jaja t begint allemaal dichterbij te komen:) Er is afgesproken in het ziekenhuis dat ze op 12 Oktober nog is gaan proberen om haar te draaien en anders zullen we eind Okt, begin November een keizersnede inplannen Nu kunnen we niet anders doen dan afwachten en zoveel mogelijk proberen te rusten en te genieten vd laatste momenten met ons tweetjes We hebben de afgelopen maanden veel meegemaakt maar er staat ons nog een hoop te wachten. De zenuwen nemen met de dag toe en we zijn zo benieuwd naar onze kleine meid De papa is bezig met de laatste dingen in haar baby jungle kamer, jaja, ons prinsesje gaat niets tekort komen!
hey klein spookje vandaag is een vrijdag die je je waarschijnlijk wel zal herinneren lekker liggen soezen in mamas buik en dan opeens vier handen die je minutenlang bruut duwen en poken Allesbehalve gezellig en behoorlijk pijnlijk en dan nog helemaal voor niets want jij had al lang besloten dat je geen zin had in koprol en lag daar eigenlijk wel goed mama is er nog altijd een beetje ondersteboven van en hoewel de gynic en verpleegkundige het volgende week opnieuw willen proberen, willen mama en papa daar toch nog is heel goed over nadenken we willen namelijk niet dat onze kleine meid onnodig pijn moet hebben en aan allerlei risico's blootgesteld moet worden Als jij niet wil draaien, dan wordt het maar een keizersnede Nu eerst even een paar daagjes bekomen en dan zien we volgende week wel weer verder
jaja onze kleine poppemie vond duidelijk dat mama en papa het nog niet moeilijk genoeg hadden en dus besloot ze om lekker met haar dik kopje tegen mama haar longen en ribben te blijven liggen:) vandaag 33 weken bezoek bij de verloskundige, en onze kleine meid ligt nog steeds (twee weken geleden is ze pas gedraaid nota bene!) in stuit. Niet zomaar een stuit maar een onvolledige gedraaide stuit! Een beentje gestrekt n beneden en t andere beentje geplooid zodat ze met haar teentjes in haar mondje kan. Jaja een ware acrobaat mama had al zo een vermoeden gezien ze de afgelopen nachten NIETS kunnen slapen heeft wegens gewoon niet kunnen ademen omdat er een hoofd in de weg ligt Dus nog steeds stuit, dan maar even met de echo kijken, en ja t was nog steeds een groot stevig kind en ze hadden zo hun twijfels of ze nog gedraaid zou kunnen worden. Mmmm Meteen telefoon n t ziekenhuis en hebben daar afspraak gekregen aanstaande vrijdag waar ze gaan kijken of ze haar kunnen draaien. Er moet eerst gekeken worden of het uberhaupt zou gaan en indien het kan zullen ze vrijdag meteen die poging ondernemen. Er werd me ook meegedeeld om me voor te bereiden want dat het allesbehalve aangenaam was:) Alleee ik zou denken dat een hand die op men longen haar hoofd naar beneden duwt, een andere hand die haar billen omhoog duwt en een hand vaginaal die haar voeten naar boven duwt, een SUPER ervaring zou zijn Pffff Dan mijn vraag: en als het nu niet lukt vrijdag? Proberen ze het dan later nog is?? NO, niet dus, als het niet lukt of niet kan krijgen we vrijdag een datum voor een keizersnede ergens eind Oktober. Slik... Ineens werd het allemaal echt. Het zou dus zomaar kunnen dat we vrijdag de geboortedatum van onze kleine meid weten, toch een raar idee Tenzij ze dan natuurlijk beslist om nog eerder te komen en er een spoedkeizersnede van maakt haha
Pffff teveel nadenken heeft geen zin en maakt ons alleen maar gek t is een koppige trien, de hele zwangerschap al, dus we zullen wel zien hoe ons madam beslist om deze wereld te komen en mama en papa zullen maar naar Mika moeten luisteren: Relax! Take it eaaaaasy!
Het leven zoals het begint...Minimaaienhans!
