jaja we zijn alweer een volle maand verder en onze kleine meid is nog steeds braaf aan het voortgroeien in mama's buik Een paar weken terug heeft ze ons goed doen verschieten toen de mama ineens om de 10 minuten weeen kreeg die 1 a 2 minuten duurden dus wij weer richting ziekenhuis op zondagavond laat waar we aan de monitor gelegd werden. Mama weeen en t klein spook haar hartslag ging van 144 naar 178 tijdens weeen, dus niet leuk voor beide Nachtje ziekenhuis, monitor en spuitjes voor de longrijping gekregen voor moest onze kleine meid toch beslissen vroeger te komen Ook hebben we daar supplement magnesium gekregen: mijn god wat een wonder! Sinds ik dit inneem is men leven veranderd. de weeen komen nog maar af en toe dus veeeeeeeeeeeel minder pijn:) Voor de rest moeten we nog steeds platliggen zij het wel met elegante anti-tromobose kousen aan nu:) En af en toe moeten we proberen met de gewichtjes de armen te oefenen zodat mama terug spieren kweekt en over een paar weken dat klein ukkepukje goed kan vasthouden Het kamertje is zo goed als af, we moeten alleen nog een lamp zoeken en een vuilbakje enzo Het begint ineens allemaal echt te worden nu alles daar klaarstaat. Ook de papa zit s avonds soms even in de schommelstoel en het begint stilaan tot hem door te dringen dat we hier zeker over 9 weken en misschien iets vroeger, ineens met zen drietjes gaan zijn:) Ook is het aan de buik van mama en de kracht van de schopjes duidelijk te merken dat ukkepuk een stuk groter geworden is Vrijdag weer een groeiecho, we zijn benieuwd! En dan Zaterdag, groot feest, allee klein feest voor groot event:) Mama en papa die op de zetel gaan trouwen voor de wet Ma no worries kleine poppemie, het echte feest is voor later, en dan kan je er gewoon bijzijn. Volg het nu nog maar gewoon vanuit mama haar buik
Ik ga ff rusten want s nachts houdt ukkepuk ervan om mama wakker te trappen!
Het leven zoals het begint...Minimaaienhans!
