Hier zijn we dan eindelijk weer! Maai en Ukkie hebben druk weekend achter de rug want Ukkie zijn Meter is Doctor geworden! Grappig was wel dat na jaren doctoreren, het toch niet haar briljante kennis is die bij iedereen een ferme indruk nagelaten heeft, maar eerder haar shakende billen! Haha ma ja, Ukkie zijn meter heeft dan ook een Uit-stekende kont heJ
Ff serieus, we waren meer dan trots op ons Innie en ik dacht dat het aan mijn hormonen lag dat ik het tijdens haar speech niet droog kon houden, gelukkig zag ik toen dat ze zelf vollop ging snotteren, en bleek het dus gewoon een gepaste Kerkhof reactie. Oma Moemette (ja ge moet echt is werk gaan maken van een naamkeuze he, want ik weet niet hoe iedereen te noemen he) had eten voorzien voor een heel leger en dankzij Tiny hebben Maai Hans en Ukkie nog dagen erna kunnen genieten van appelgebak en brownies. Ik begin ineens te snappen hoe t komt dat sommige mensen 25 en meer kilo aankomen! Zondag eindelijk terug dag met mijn ventje, al moet ik toegeven dat ik dit niet optimaal benut heb. Het merendeel van de dag heb ik onophoudend liggen janken omdat mijn ventje voor drie dagen (JA DRIE VOLLE DAGEN!) op business trip moet, iets wat de komende weken wel meer op het programma staat. Het voelde als een onoverkomelijk lange periode, wat dus gepaard ging met de nodige hormonale huilbuien en nadien dus resulteerde in mega hoofdpijn. Hopelijk kunnen we het de komende dagen drooghouden, want zelfs ik word op zo een momenten gek van mezelf (ik probeer er niet bij stil te staan hoe dit dan voor anderen is J)
Hoogtepunt zondag: post vanuit mijn buikJ (zou de papa daar toch niet voor iets tussen zitten??)
Een superschattig kaartje van ons minimaaienhansje, hoe graag het ons al zag, dat het braaf zou groeien en zijn/haar kamertje mooi vindt. Dus mama weer helemaal in tranen van ontroering, tot ineens de
PS: mama ge moet niet zo stressen en ik vindt (my god mijn kind kan ni spellen, ben maar begonnen met de ik drink geen T, jij drinkt altijd T les) het ni zo leuk als ik tussen allerlei handdoeken en snotzakdoekjes in bed moet liggen! Subtiel schat, heel subtiel!
Kwestie van mezelf niet onnodig op te jagen had ik de laatste dagen de zwangerschapsboeken dus maar aan de kant gelegd, tja dat had ik dus beter niet gedaan want die resulteerde nu ineens in MEGA stress.
Blijkbaar moet je bij 3 maanden al kraamzorg en kinderopvang regelen! Oeps, ok bellen dan maar! Mama en papa naief afgesproken dat we misschien vrijdag ff langs een aantal opvangmogelijkheden zouden kunnen langsgaan. Niet dus! MINSTENS 1.5 jaar lange wachtlijsten! Slik, Mmmm
Wat een geode! Je mag je pas met drie maanden inschrijven en dan moet je dus minstens 1.5 jaar wachten en dan kan het nog zijn dat je maar 1 dag toegewezen krijgt. Pfff mama snapt ineens veel beter waarom in Nederland veel vrouwen thuis blijven bij de kinderen! Tja, stressen helpt niet, het enige wat we dus konden doen was Ukkepuk inschrijven bij stuk of 15 kinderopvangbureaus in de buurt en dan maar duimen dat er toch ooit een plekje vrijkomt! Als er dus familieleden zijn die graag babysitten, you have our number! J
Dan kraamzorg, weer zo een Hollands concept waar mama niets van snapt. Aan de telefoon werd het meteen duidelijk dat we eigenlijk al veel sneller contact hadden moeten opnemen hiervoor. Manman, ik dacht dat ik erg was mbt plannen! Kraamzorg, 40 uur een Hollandse madam in je huis die je wegwijs komt maken in de wondere wereld van de pasgeboren babys. To be honest weet ik niet goed hoe ik daar nu tegenaankijk. Afhankelijk van het bureau komen ze een paar uur per dag of een hele dag! Dan verzorgen ze ook de visite etc Mmmm ik zie het al helemaal voor me: Belgische Kefkop familie meets Hollandse kraamzorg madam. Ik hoop dat mama niet hartstikke gek wordt ervan en dat ze me geen betweterige madam sturen ma ja da valt maar af te wachten. Positive thinking dan maar, wie weet is het alsof Ai (Chinese poetsvrouw) weer terug isJ
Het leven zoals het begint...Minimaaienhans!
