Ja pop, mama begint er serieus over na te denken om je toch echt Spartelkip Jacobs te noemen De afgelopen twee dagen heb je t maar weer is gepresteerd om minstens 1 keer volledig te draaien en mama haar buik alle kanten op te laten gaan Ondertussen is er totaal niet meer te zeggen waar je hoofdje ligt en is je mama maar in paniek dat je goocheltoeren met je navelstreng aan het uithalen bent Maja as usual kunnen mama en papa niets anders doen dan jou je ding laten doen en afwachten hoe je Donderdag beslist te gaan liggen Gelukkig heeft uitstapje naar Ikea gisteren geholpen tegen mama haar tranen en was vandaag al bij al een redelijk positieve dag mama heeft zelfs de was gedaan en eten gemaakt, jaja dat is al heel wat hoor voor een walvis op het droge Nu even met de voetjes omhoog want die lijken weer op olifantepootjes, en wachten tot jou papa thuiskomt Dan hopelijk snel nog even naar de winkel voor ingredienten zodat mama morgen weer een dagactiviteit heeft: cupcakes maken!
Dikke kus en knuf, je houdt ons in spanning en we beginnen nu ECHT WEL UIT TE KIJKEN NAAR JOU KOMST HE POPPEMIE!
Kraamtranen kunnen blijkbaar ook VOOR de kraamtijd optreden:) Ipv te kunnen denken nog 4 keer slapen, is het weer gewoon afwachten wat of hoe En hoewel ik natuurlijk blij ben dat ze gedraaid is, is het soms ook ni makkelijk Vanochtend had de mama dus weer zo een fameuze dip waarop de tranen over je wangen stromen en je gewoon zou willen dat je eindelijk dat klein wondertje in je armen kon houden Weer de hele nacht niet geslapen en gewoon DOODOP en moe zijn Genoeg hebben van alle goedbedoelde "oh gedraaid, wat fantastisch" en "geniet nog van de rust en tijd nu" Dat zal vast allemaal wel, maar op zo een moment als vandaag heb je daar dus allesbehalve behoefte aan:) Dan moet je gewoon ff kunnen wenen en iemand hebben die zegt "ja t suckt inderdaad big time!" Gelukkig heb ik de liefste vent van de wereld die me dan troost en smsje stuurt: Kop op schat, we laten ons niet kisten! Dus dan maar tranen weggeveegd, douche in, aangekleed, spikes in de tuin eten gegeven en een hele paling uit Volendam verorbert Naar t schijnt moet je omega3 en visolie extra nemen, schijnt zoals antidepressiva te werken op kraamtranen, lets see:)
Gisteren dus Opa Jacobs'verjaardagstripje naar Volendam Was zoooo fijn om er nog is met zen allen tussenuit te zijn en zelfs t weer werkte mee! Alleen regen als we ergens lekker kopje koffie zaten te drinken:) Superschattig Hollands shirtje gekocht voor ons madam en lekkere verse paling en makreel
Ook had Linda ons PRACHTIGE trouwalbum mee! My god, klein spook jouw tante Linda die kan echt alles Het is ongelooflijk mooi en een professional kan er nog iets van leren dus nogmaals DIKKE DIKKE MERCI we zijn er heeeeeeeeeeeeel blij mee en kunnen niet wachten om het iedereen te tonen
Goed ik ga nog is wat gaan oprommelen in t huis en beetje trappen lopen, zou moeten werken ivm indalen, lets see!
Iedereen samen aan het aftellen naar 29 Oktober, nog 6 keer slapen ..... EN TOEN vond onze dochter dat het tijd was voor een verrassing! Yep sinds gisteren is onze poppemie dan toch gedraaid! My goodness wat gaan we daar nog allemaal mee meemaken! Natuurlijk zijn we heel blij MAAR het is toch ook wel dubbel hoor voor de mama die ZOOOO aan t aftellen was tot ze over een kleine week dat spookje in haar armen zou hebben:) Dus ja, Donderdag gaan ze de definitieve ligging bepalen, want ons madam was nog niet ingedaald en kan dus nog ieder moment beslissen om opnieuw in stuit te gaan liggen Een ding is duidelijk: Zij bepaalt hoe en wanneer ze op deze wereld gaat komen:)
AAAAAAAAAAAAAAhhhh Nog een weekje en dan gaan we een klein mensje op deze wereld zetten wat een rare gedachte! Na maaaaaaaaaaaaanden aftellen en tijd die voorbij kroop, is nu het laatste weekend met ons tweetjes aangebroken, echt gek:) Anderzijds is het maar goed ook want mama en papa zijn op van de zenuwen, en na al die slapeloze nachten wordt mama er ook niet fitter op (hoewel die slapeloze nachten waarschijnlijk ook na de geboorte nog wel een tijdje doorgaan haha) En mama wordt ook compleet gek van haar nesteldrang. Het huis moet helemaal opgeruimd zijn, er mag geen kopje staan of stofje liggen En de ramen... niet dat ze vuil zijn maar als de zon schijnt zie je strepen! Iets wat me ervoor niets kon schelen maar nu zitten de ramen non stop in mijn gedachten DEN DRANG was gewoon TE groot en dus ben ik net toch even de slaapkamerramen gaan poetsen, alsook de binnenkant van het raam beneden. Voor de buitenkant was het iets te koud en vooral, na half uur ramen kwamen de pijnlijke harde buiken weer opzetten, kortom ukkepuk liet mama weten dat ze even moest gaan zitten:) Maar allee t is toch al een hele verbetering en de rust is een beetje teruggekeerd in mijn hoofd I know, gekke mama:) Nu nog maar even een paar uurtjes rusten tot papa thuiskomt en dan lekker genieten van ons laatste weekendje met twee tot heel gauw lieve kleine meid we zien je zooooo graag en kijken verlangend uit naar je komst! kus mama
Dat mijn dochter ook de liefste van de hele wereld kan zijn, heeft ze vannacht maar weer is bewezen! Ze heeft haar mama zowaar DE HELE nacht laten slapen:) Wat was dat zalig zeg:) En dan met zen drieen wakker geworden van papa zijn wekker om half zeven. Arme papa die ook zenuwachtig en moe is, maar toch elke ochtend vroeg zijn bedje uitmoet, file in, richting t werk. Nog een weekje, de arme schat telt zelfs al af naar de slapeloze nachten want dan heeft hij even "vakantie" en kan hij eindelijk ook is bij zijn twee vrouwen blijven :) Ja lieve pruts, jou papa kijkt er ook zooooo naar uit om met je kennis te maken want momenteel kan hij er zich nog niet veel bij voorstellen Wel weet hij ook al dat je een eigen willetje hebt en vindt hij dat je mama al helemaal om je kleine vingertje gedraait hebt Haha wacht maar tot je geboren bent, we zullen is zien wie je het snelste om je vingertje draait s Avonds en s Ochtends zet papa je muziekmobiel die je van Hilde en Heidi gekregen hebt alvast op, zodat je al kan wennen aan de geluiden Heel rustgevend, muziek, natuurgeluiden of mama's hartslag, en er worden ook leuke beestjes geprojecteerd boven je bedje Hopelijk allemaal middeltjes die ervoor zullen zorgen dat je zalig lekker zal slapen daar in je bedje Voor de rest begint het stilaan reeeler te worden en is mama vollop in de weer met allerlei lijstjes, wat god forbid dat we is zonder M&M en muisjes in t ziekenhuis zouden aankomen haha:) Jaja de zotte mama zoekt bezigheidstherapie want anders krijgt ze erg last van het "schoolreissyndroom": zenuwen waardoor slapen helemaal onmogelijk wordt! Gisteren is mama met Oma en Opa Jacobs voor de laatste gewone checkup in t ziekenhuis geweest. Ze hebben ons iets langer aan het CTG laten liggen omdat jouw hartje in t begin als een gek tekeer ging, wat volgens Oma Jacobs komt doordag mama zo stressy is, haha, zou het:) Gelukkig was je na een tijdje weer een stuk rustiger en bleek alles gewoon goed s Avonds werden mama en papa nog verwend want Oma en Opa hadden zelfs eten meegebracht dus we moesten alleen maar lekker aan tafel aanschuiven
Vandaag gaat mama nog een beetje oprommelen en zorgen dat ons huisje opgeruimd is, en als ze nadien nog energie over heeft, misschien eindelijk is beginnen aan het maken van een paar foto albums, want qua fotos inplakken lopen we alweer een paar jaar achter:) De papieren zijn echter wel allemaal afgeraakt. jaja mama is duidelijk de dochter van Opa Dirk :) Dikke kus, we tellen ontzettend af naar je komst en iedereen is zoooo nieuwsgierig naar jou en naar je naam en neen tante Ann we geven nog geen letter prijs:)
Wie zegt da babies minder plaats hebben tegen t einde vd zwangerschap en daardoor minder hevig bewegen, moet maar is kennis komen maken met onze dochter! Van een hyperkinetisch kind gesproken, my goodness. Volgens mij heeft ze voldoende aan 1 uurtje slaap per dag, en dat is dan ook wat ze mama gunt als ze in een goeie bui is:) De hele tijd steken er handjes uit mijn zij, krijg ik stampen tegen mijn blaas of verdwijnt mijn navel plots omdat ons dikkopje haar hoofdje weer is naar buiten wil duwen Manman ik kan ni zeggen dat er ni altijd iets te beleven valt met onze dochter:) Als dit een voorteken is van hoe het over een paar dagen gaat zijn dan gaan we nog iets meemaken:) Vannacht heeft ze me dan toch om en bij de 3 uur slaap gegund, wel niet aan 1 stuk maar allee we zijn er al heel blij mee De nacht in bed doorbrengen was weer eens iets anders dan douchend of ijsberend door de kamer Het gebrek aan slaap begint ook stilaan op de mama haar humeur te werken, iets waar de papa in spe ook ni vrolijker van wordt Maja, als mama de hele dag alleen gezeten heeft zonder slaap, met een klein spook dat denkt dat ze een hyperactieve balerina is, en papa zegt dan: je moet haar doen luisteren en tonen wie de baas is....AAAAAAAAaahh Tja dan vraagt hij er dus eigenlijk zelf om, toch:)
t Begint echt te dagen dat het nog maar heel even is voor we papa en mama zullen zijn en t blijft iets wat we moeilijk kunnen bevatten maar waar we wel ontzettend naar uitkijken Nu hopen dat ons madam nog paar daagjes blijft zitten zodat we Zondag nog eens even op de koffie kunnen bij Opa Jacobs, want die wordt dan 60!! Morgen allerlaatste bezoekje aan de verloskundige in t ziekenhuis! Oma en Opa Jacobs gaan mee want de mama in spe mag niet meer alleen op stap omdat de papa in spe dan doodsangsten uitstaat dat er iets met zijn twee vrouwen zou kunnen gebeuren. En ik heb last van mijn hormonen???:) Maar ben natuurlijk wel blij met het gezelschap, want zo een paar uur aan t ctg gaan hangen en in t ziekenhuis doorbrengen is maar saai:) Dan volgende week Donderdagmiddag worden we verwacht in het ziekenhuis voor alle testen en onderzoeken ter voorbereiding van de keizersnede de volgende dag AAAAAAAAAhhhh ik mag er ni teveel over nadenken want dan wordt ik gek van de zenuwen wat ook niet bevorderlijk is voor mijn slaap:) k Zal me maar is nuttig gaan maken en t laatste deel van het papierwerk wat ik nog moet doen gaan oprommelen!
Manman poppemie wat gun je je mama weinig slaap:) Gisterenavond van pure uitputting in slaap gevallen, wat was dat zalig, maar t was maar van korte duur want om half 1 s nachts schoot ik wakker van een megapijnlijke wee. Happen naar adem en dan een halve minuut ofzo niet kunnen of durven bewegen van de pijn Gelukkig trok de pijn weer even snel weg als ie gekomen was maar ik was natuurlijk wel ineens klaarwakker. Dus dan maar even onder de douche en warme melk gaan drinken in de hoop opnieuw een beetje slaperig te kunnen worden. Mis Poes :( Na anderhalf uur draaien en hierbij Hans steeds wakker maken, dan toch maar besloten om op te gaan staan Maar wat valt er te doen midden in de nacht? Tja ni veel dus maar een stofvod gepakt en beginnen stoffen. Yep Hormonen en Nesteldrang, wat een rare concepten:) Dus alles opnieuw opgeruimd, keuken gekuist, het babybedje opnieuw opgemaakt, de vluchtkoffer nogmaals uitgepakt en opnieuw ingepakt, de beschuit met muisjes gaan klaarzetten, de camera en t fototoestel gaan opladen,... Een mens moet iets doen he s nachts:) Dus nu is het ondertussen 11 uur in de ochtend geworden, is alles weer is opgeruimd, en zit ik al geeuwend, doodmoe op de bank en steken er regelmatig knieen en handjes uit de zijkant van mijn buik:) Ik hoop dat ik mijn klein spook ervan kan overtuigen dat we beiden baat zouden hebben bij een middagdutje:) Halloween komt dichterbij en deze mama heeft geen kostuum nodig hoor, want dankzij de zwelling van het vocht en de walleen van het niet slapen, heb ik gewoon een eigen horrorgezicht nu, joy:)
Nog 11 keer slapen en dan kunnen we gaan kennismaken met die kleine meid die nu al volledig ons leven bepaalt:) We beginnen nu wel ECHT ongeduldig te worden:)
37 weken en officieel volgroeid en geen prematuurke meer!
Jaja ongelooflijk maar waar maar onze dochter zit vandaag 37 weken in mijn buik! Volgens Nederlandse termen is ze nu officieel geen prematuurke meer en is ze "volgroeid" De grens om thuis te mogen bevallen ligt in Nederland op 37 weken, niet dat we dat ooit overwogen hebben haha:) Ze is dus nu helemaal "af" en de komende dagen zal ze alleen nog maar een beetje dikker worden:) Dat ze ondertussen best groot is, is wel duidelijk te voelen. We krijgen regelmatig handjes en knietjes die uitsteken en als ze haar hoofdje onder mijn navel rechtduwt, is t net een aardbeving in mijn buik:) De laatste loodjes, en wat ze erover zeggen is inderdaad waar. Ik voel me behoorlijk zwaar en niets is nog vanzelfsprekend. Schoenen aantrekken is een heuse opgave geworden dus t is handig als de papa in t weekend in de buurt is om een handje te helpen Gisteren was echt onze dag ni. Heel even naar een huis gaan kijkne, mooi huis maar naast discotheek Desire, formally know as The Bazooka en De Atmos, no thanks! Dan snel terug naar huis want ik voelde me echt heel slecht. Niets ging nog en zelf gewoon zitten was er teveel aan s Nachts opstaan om te douchen in de hoop dat de krampen iets minder worden en dan gewoon als een zombie een beetje hangen want meer gaat echt niet Jaja ze mag nu toch wel stilaan gaan komen hoor van ons:) t Blijft wel een heel raar idee dat we nu aan het aftellen zijn en dat er waarschijnlijk nog maar 1 weekend is dat we met zen tweetjes zullen zijn Heeeeeeel rare gedachte. Nog heel even en we worden mama en papa Wat een gekke wereld toch:) Maar we kijken er ZOOOOOO naar uit!
De buik blijft groeien, ongelooflijk hoe rekbaar een mens zijn vel is En no worries de strepen op de buik zijn slaap strepen, tot nu toe dankzij veel smeren gelukkig nog geen striemen te bespeuren Nu hopen dat het zo blijft
Gisteren tweede helse poging tot draaien ondergaan manman ik dacht dat het de vorige keer pijn deed, maar t kon dus nog erger Wat heb ik een medelijden gehad en me schuldig gevoeld tegenover dat klein prutske toen ze zo aan het duwen en trekken waren aan haar Dikke tien minuten, maar tevergeefs Draaipoging niet gelukt en nogmaals proberen heeft geen zin meer Nadien nog lange tijd aan de monitor want de hartslag van onze poppemie was stuk lager dan normaal Nadien ging het gesprek ineens een andere richting uti: een datum inplannen Jaja ten laatste over 16 dagen zijn we met zen drieen want op 29 oktober staat een keizersnede gepland Tenzij ze toch nog beslist om of eerder te komen of toch nog zelf te draaien haha Wat een raar gevoel. Nu beginnen we stilaan ongeduldig te worden om kennis te maken met dat klein lief wezentje
s nachts begon ze pas rond 4 uur opnieuw te stampen en spartelen en wat waren mama en papa blij en opgelucht om terug leven te voelen in de buik nu liggen mama en dochter te bekomen in bed en te genieten van de rust en het getrappel
ja poppemieke t is hier de afgelopen maanden niet altijd rozengeur en maneschijn geweest mama en papa zijn door het dolle heen ivm de zwangerschap maar alle kwaaltjes en ziekenhuisbezoekjes beginnen soms ook zijn tol te eisen We kunnen niet zeggen dat het altijd even gemakkelijk is en mama en papa maken elkaar soms behoorlijk gek:) Gelukkig kunnen we wat hebben en op tijd en stond een traan en een lach, en dan komen we er wel Gisteren heb je ons weer even doen verschieten toen mama de hele middag weeen en krampen had. Toen dan s avonds tijdens het plassen ook nog een beetje bloed te zien was, hebben mama en papa toch maar voor de zekerheid het ziekenhuis gebeld. En ja hoor, we moesten weer is op controle komen:) Dus wij weer auto in richting Sophie ziekenhuis voor ons bijna wekelijkse uitstapje Opnieuw aan de monitor en allerlei onderzoeken, iets was jij maar niets vindt, want je was weer niet te houden ELKE keer opnieuw, ongeacht welke dokter, krijgen we hetzelfde te horen: Manman t is wel een heel lenige en actieve meid he! Jaja ons popje kon weer geen seconde stilliggen en lag nog steeds lekker in stuit. Een van de voetjes gestrekt en ingedaald tegen mama haar blaas en t andere beentje helemaal recht omhoog zodat ze lekker op haar teentjes kan sabbelen:) Als popje zo bleef liggen proberen ze morgen niet eens meer haar te draaien want dan lukt het toch ni:) Hoe een 8 maanden oud klein ding je leven kan bepalen he:) Ach ja, mama en papa hebben zich er stilaan bij neergelegd dat we er toch niets aan kunnen veranderen en dat onze kleine meid zelf beslist wat en hoe:) Dat belooft voor de komende jaren haha
Vandaag brengt mama op de bank door want dankzij de krampen hebben we alweer twee nachten niet geslapen:( Deze namiddag krijgen we dan eindelijk bezoek van de kraamhulp die langskomt voor een gesprek en inspectie van anderhalf uur om te beoordelen of mama en papa klaar zijn:) We zijn benieuwd:) Papa is alweer in alle vroegte naar het werk vertrokken, de arme schat en zal pas s nachts terug zijn want die heeft weer een teambuilding uitje vanavond Morgen dan met oma en opa Jacobs opnieuw voor controle naar t ziekenhuis en of draaien, of gesprek over keizersnede Ondertussen ben je 36 weken oud dus over een weekje ben je "klaar" en mag je komen als je daar zin in zou hebben:) Lieve pruts, hoewel t niet altijd even gemakkelijk is en er hier behoorlijk wat hormonale traantjes vloeien, kunnen we niet wachten om je vast te pakken en te knuffelen en je de rest van je leven lief te hebben We tellen vol ongeduld af tot je beslist om te komen DIkke dikke kus mama en papa
Gortige update dus gevoelige lezers NIET doorlezen:)
Vrijdag hoop gerommel in de buik en krampen, mmm nieuw niet zo aangenaam gevoel Na uurtje gaan plassen en wat blijkt...we zijn de "slijmprop" verloren (ik had jullie gewaarschuwd dat het gortig was!) Tijdje later ineens meer krampen, mmm niet echt meer een prettige zithouding kunnen vinden Later ook nog lage rugpijn en WARMTE opwellingen echt niet normaal Zou er dan toch iets bezig zijn??? Bijna niets geslapen dit weekend en de krampen/rugpijn komt en gaat in golven Spannend...nu voelt het ineens zo echt aan:) Toch blijven we hopen dat ons poppemieke nog minstens 2 weken blijft zitten Op 37 weken als ze klaar is, mag ze komen, al hebben wij er natuurlijk heel weinig over te zeggen haha Vandaag zalige warme zonnige dag en dus zijn we even naar de Kinderdijk gegaan. Boottochtje, even wandelen en lekker nog even met zen tweetjes genieten van de rust haha Nadien thuis: NESTELDRANG! De papa in spe heeft heel de tuin opgeruimd en schoongemaakt, de mama in spe heeft de auto gepoets, eten gemaakt en de ramen geboend Nu lekker onderuit op de bank en rusten
wie had dat een paar weken terug durven dromen dat onze kleine poppemie op 35 weken nog gezellig warm bij mama in de buik zou zitten:) Tot nu toe is het een zwangerschap geweest die mama en papa en hun aanhang niet snel zullen vergeten maar zonder twijfel zullen alle zorgen en pijn als sneeuw voor de zon verdwijnen wanneer we onze kleine meid in onze armen zullen hebben! Afgelopen Zondag maar weer eens een tripje naar het ziekenhuis want mama haar handen werden helemaal blauw:( Allerlei onderzoeken en testen omdat ze schrik hadden dat het misschien zwangerschapsvergiftiging zou kunnen zijn Gelukkig bleken de tests in orde en heeft mama last van zwangerschaps RSI of CTS Carpal Tunnel Syndrome. Vochtophoping in de handen en polsen die voor afknelling zorgt. Mama moet dan ook vanaf nu met twee gespalkte armen rondlopen:) Ach ja da kon er ook nog wel weer bij Vannacht dankzij de spalken toch al iets minder pijn en zelfs paar uurtjes kunnen slapen dus we klagen niet Normaalgesproken gaat dit gelukkig vanzelf over een paar dagen na de bevalling We hebben ondertussen ook een nieuwe gyni, EEN BELG, in het Sophia Kinderziekenhuis waar we helemaal happy mee zijn Ze zijn daar echt ABNORMAAL vriendelijk, echt een verademing! Vandaag ook met de verzekering geregeld dat we normaal zullen bevallen in het Sophia geboortecentrum http://www.geboortecentrumsophia.nl Jaja t begint allemaal dichterbij te komen:) Er is afgesproken in het ziekenhuis dat ze op 12 Oktober nog is gaan proberen om haar te draaien en anders zullen we eind Okt, begin November een keizersnede inplannen Nu kunnen we niet anders doen dan afwachten en zoveel mogelijk proberen te rusten en te genieten vd laatste momenten met ons tweetjes We hebben de afgelopen maanden veel meegemaakt maar er staat ons nog een hoop te wachten. De zenuwen nemen met de dag toe en we zijn zo benieuwd naar onze kleine meid De papa is bezig met de laatste dingen in haar baby jungle kamer, jaja, ons prinsesje gaat niets tekort komen!
hey klein spookje vandaag is een vrijdag die je je waarschijnlijk wel zal herinneren lekker liggen soezen in mamas buik en dan opeens vier handen die je minutenlang bruut duwen en poken Allesbehalve gezellig en behoorlijk pijnlijk en dan nog helemaal voor niets want jij had al lang besloten dat je geen zin had in koprol en lag daar eigenlijk wel goed mama is er nog altijd een beetje ondersteboven van en hoewel de gynic en verpleegkundige het volgende week opnieuw willen proberen, willen mama en papa daar toch nog is heel goed over nadenken we willen namelijk niet dat onze kleine meid onnodig pijn moet hebben en aan allerlei risico's blootgesteld moet worden Als jij niet wil draaien, dan wordt het maar een keizersnede Nu eerst even een paar daagjes bekomen en dan zien we volgende week wel weer verder
jaja onze kleine poppemie vond duidelijk dat mama en papa het nog niet moeilijk genoeg hadden en dus besloot ze om lekker met haar dik kopje tegen mama haar longen en ribben te blijven liggen:) vandaag 33 weken bezoek bij de verloskundige, en onze kleine meid ligt nog steeds (twee weken geleden is ze pas gedraaid nota bene!) in stuit. Niet zomaar een stuit maar een onvolledige gedraaide stuit! Een beentje gestrekt n beneden en t andere beentje geplooid zodat ze met haar teentjes in haar mondje kan. Jaja een ware acrobaat mama had al zo een vermoeden gezien ze de afgelopen nachten NIETS kunnen slapen heeft wegens gewoon niet kunnen ademen omdat er een hoofd in de weg ligt Dus nog steeds stuit, dan maar even met de echo kijken, en ja t was nog steeds een groot stevig kind en ze hadden zo hun twijfels of ze nog gedraaid zou kunnen worden. Mmmm Meteen telefoon n t ziekenhuis en hebben daar afspraak gekregen aanstaande vrijdag waar ze gaan kijken of ze haar kunnen draaien. Er moet eerst gekeken worden of het uberhaupt zou gaan en indien het kan zullen ze vrijdag meteen die poging ondernemen. Er werd me ook meegedeeld om me voor te bereiden want dat het allesbehalve aangenaam was:) Alleee ik zou denken dat een hand die op men longen haar hoofd naar beneden duwt, een andere hand die haar billen omhoog duwt en een hand vaginaal die haar voeten naar boven duwt, een SUPER ervaring zou zijn Pffff Dan mijn vraag: en als het nu niet lukt vrijdag? Proberen ze het dan later nog is?? NO, niet dus, als het niet lukt of niet kan krijgen we vrijdag een datum voor een keizersnede ergens eind Oktober. Slik... Ineens werd het allemaal echt. Het zou dus zomaar kunnen dat we vrijdag de geboortedatum van onze kleine meid weten, toch een raar idee Tenzij ze dan natuurlijk beslist om nog eerder te komen en er een spoedkeizersnede van maakt haha
Pffff teveel nadenken heeft geen zin en maakt ons alleen maar gek t is een koppige trien, de hele zwangerschap al, dus we zullen wel zien hoe ons madam beslist om deze wereld te komen en mama en papa zullen maar naar Mika moeten luisteren: Relax! Take it eaaaaasy!
he klein spookje, ook wel stampertje genoemd, naar het lieve maar actieve disneykonijntje!
Ondertussen zijn we al weer 32 weken, en ben jij om het met de echoscopist zijn woorden te zeggen, een stevige baby aan t worden met bolle wangen, ferme lippen, stevige beentjes en dikke billen:) Het wordt elke dag een beetje moeilijker voor mama want de buik en borsten blijven maar groeien! Ongelooflijk hoeveel een menselijk vel kan rekken! Gisteren hebben we officieel het punt bereikt waarop mama als ze gewoon naar beneden kijkt, haar eigen tenen niet meer kan zien, een rare gewaarwording:)
We zijn ook begonnen aan de laatste 5-8 weken waarvan we er nog 4 liggen moeten doorbrengen, en to be honnest, dat is niet altijd even makkelijk we liggen ondertussen wel al sinds juni, dus je zou denken, het grootste deel is achter de rug, maar mama en papa hebben het toch af en toe zwaar hoor. De hormonen spelen mama flink parten en lekker slapen is er ook niet meer bij Recht springen of gewoon elegant opstaan uit de zetel of bed, dat is er al lang niet meer bij, en soms brengt mama uren in pijn door omdat jij het blijkbaar heel gezellig vindt met je hoofdje tegen mama haar ribben
papa probeert alles wat hij kan om jou en mama rustiger te maken, zoals je naar Guus Meeuwis laten luisteren, maar het lijkt een averechts effect te hebben want je ging als een gek tekeer lieve kleine zotte speelse meid, wat zijn we zo ongelooflijk ontzettend benieuwd naar je we zijn nu al apetrots dat je het zo goed doet en dat je zoals afgesproken nog braaf in mama haar buik aan het groeien bent, maar oh mijn god, wat tellen we de weken af de buurvrouw is dit weekend v een meisje bevallen en de zenuwen bij mama en papa, je omas en opas, overgrootouders en je meter, peter, tantes, nonkes,...worden met de dag groter wat zijn we benieuwd naar je! Lieve kapoen, blijf nog maar lekker even bij mama, zodat je nog iets bollere wangen en dikkere billen krijgt en dan zien we je over een weekje of 5 a 8
EINDELIJK was het zover: op Zaterdag 4 September 2010 rond ongeveer 11 uur zijn je mama en papa getrouwd! Thuis gezellig op de bank, in het huis dat "voor even deel uitmaakte van het gemeentehuis" haha Hoewel je normaal zo actief als wat bent, heb je tijdens de ceremonie, toch de volle 20 minuten geslapen:) Het huis was supermooi versierd door je tanta Linda, de weddingplanner, Opa Jacobs had ongelooflijk mooie bloemen gemaakt en zelfs een mini bruidsboeketje voor jou, schattig he! Zelfs de ambtenaar v burgelijke stand kreeg even tranen in zijn ogen toen hij het mini boeketje zag:) Het was een mooie, korte ceremonie en we hadden ongelooflijk veel geluk met het weer! Lekker buiten op de ligstoel in het zonnetje genieten:) En dan verkoeling, hoewel het ni echt verkoeling te noemen is bij 38graden, zoeken in de jacuzzi Samen een lekker broodje eten, beetje praten en gewoon genieten s Avonds zijn je opa en oma moemette en poepette blijven logeren en ook meter innie en ben. Die hadden zich weer overtroffen met het maken v een trouw filmpje, echt ni te geloven! Ook hebben we nog even n de fotos vd trouw gekeken: My goodness! Ze winnen de eerste prijs van meest lachwekkende bruiloftsfotos! U mama staat er namelijk niet al te charmant op:) nu maar hopen dat Linda nog een paar normale mooie fotos heeft van mama en papa:)
ps: weet je wat jou tante innie als eerste zei na de ceremonie?? Gelukkig nu is t klein spookje geen bastaardje meer! Jaja t is een vedet u meter!
jaja we zijn alweer een volle maand verder en onze kleine meid is nog steeds braaf aan het voortgroeien in mama's buik Een paar weken terug heeft ze ons goed doen verschieten toen de mama ineens om de 10 minuten weeen kreeg die 1 a 2 minuten duurden dus wij weer richting ziekenhuis op zondagavond laat waar we aan de monitor gelegd werden. Mama weeen en t klein spook haar hartslag ging van 144 naar 178 tijdens weeen, dus niet leuk voor beide Nachtje ziekenhuis, monitor en spuitjes voor de longrijping gekregen voor moest onze kleine meid toch beslissen vroeger te komen Ook hebben we daar supplement magnesium gekregen: mijn god wat een wonder! Sinds ik dit inneem is men leven veranderd. de weeen komen nog maar af en toe dus veeeeeeeeeeeel minder pijn:) Voor de rest moeten we nog steeds platliggen zij het wel met elegante anti-tromobose kousen aan nu:) En af en toe moeten we proberen met de gewichtjes de armen te oefenen zodat mama terug spieren kweekt en over een paar weken dat klein ukkepukje goed kan vasthouden Het kamertje is zo goed als af, we moeten alleen nog een lamp zoeken en een vuilbakje enzo Het begint ineens allemaal echt te worden nu alles daar klaarstaat. Ook de papa zit s avonds soms even in de schommelstoel en het begint stilaan tot hem door te dringen dat we hier zeker over 9 weken en misschien iets vroeger, ineens met zen drietjes gaan zijn:) Ook is het aan de buik van mama en de kracht van de schopjes duidelijk te merken dat ukkepuk een stuk groter geworden is Vrijdag weer een groeiecho, we zijn benieuwd! En dan Zaterdag, groot feest, allee klein feest voor groot event:) Mama en papa die op de zetel gaan trouwen voor de wet Ma no worries kleine poppemie, het echte feest is voor later, en dan kan je er gewoon bijzijn. Volg het nu nog maar gewoon vanuit mama haar buik
Ik ga ff rusten want s nachts houdt ukkepuk ervan om mama wakker te trappen!
jaja kleine meid, wat vliegt de tijd ineens nog heel even en je bent alweer 6 maand mama schiet af en toe in de stress als ze bedenkt wat er allemaal nog moet gebeuren gelukkig is u papa de kalmheid zelve en zijn er oma en opa moemette en poepette die zich de voeten onder t lijf vandaan lopen om ervoor te zorgen dat alles vh lijstje in huis is yup, het lijstje. Raar maar waar is het niet eens een lijstje van je mama maar een lijstje met MUST haves hier bij de rare hollanders. En aangezien de kraamhulp over een maand ofzo komt controleren of mama en papa zich wel aan het lijstje houden, is er dus nog veeeeeeeeel werk lakentjes, dekentjes, verluierkussen, nagelschaartje, oorstokjes, babyolie, moltondoekjes en handschoentjes....manman er komt geen einde aan ja t is hier in Nederland niet van de poes! Je moet hier verdorie bijna gestudeerd hebben om een babybedje te kunnen opmaken naar wens van de kraamhulp moltonzeil, hoeslaken, gewone moltondoeken, lakentje, dekentje, warmhoudflessen...jaja t is niet niks:)
ook op papiervlak moeten mama en papa nog behoorlijk wat regelen. Internationale huwelijksvoorwaarden zijn blijkbaar niet de specialiteit van elke Nederlandse notaris:)
Ook kijken we ontzettend uit naar ons eerste "uitje"in weken: jouw meter haar trouw volgende week jaja mama haar kleine zusje gaat trouwen, en al kunnen we er slechts even liggend bij zijn, dat willen we niet missen ook daar zorg je voor een paar uitdagingen want nu mijn kleine meid een groeispurt aan t nemen is, groeien niet alleen buik maar ook de borsten enorm, wat er dus voor zorgt dat mama haar outfit voor den trouw nu net lijkt op een of ander jurkje dat ze van Pamela Anderson geleend heeft. Dus we zullen nog even moeten brainstormen volgende week over hoe we dat allemaal gaan oplossen maar om met de woorden van u papa te spreken: komt allemaal goed! Nu gaan we weer even in bed doke doen want vannacht hebben we beide een rotnacht gehad, non stop pijn en weeen en daar wordt ne mens een beetje moe van
Het leven zoals het begint...Minimaaienhans!
