Jaja hier zijn we dan eindelijk weer! Er is de afgelopen maanden heeeeeeeeel veel gebeurd: vorige zomer hoge pieken en lage dalen, zwanger van ons eerste kindje, zo blij en zo welkom maar het heeft niet mogen zijn.
Verhuisd, van centrum Rotterdam naar Barendrecht, waar we nu lekker voor ruimte hebben, een echte logeerkamer en een zalig tuintje op t zuiden.
Dan begin dit jaar: beide een nieuwe job vol nieuwe uitdagingen. Yep wij houden wel van veranderingJ
MAAR: het aller aller belangrijkste is toch wel dat we opnieuw in verwachting zijn van een klein wondertje! Jaja het is eindelijk zover, een mini-maaienhansje!
Na ons China avontuur en de China blog die Linda (nogmaals bedankt! Ben hem opnieuw beginnen lezen en het is een zalig aandenken) gemaakt heeft, vonden we dat het tijd was voor een nieuwe blog:
HET LEVEN ZOALS HET BEGINT Minimaaienhans!
Het is een leuke manier om iedereen op de hoogte te houden en het zal later voor onze kleine Ukkie een leuk aandenken zijn aan het begin van zijn of haar leventje!
Het eerste trimester zit er ondertussen al op en gelukkig gaat alles deze keer wel goed!
Nou ja goed, goed voor Ukkie dan want voor de mama en papa zijn het toch behoorlijk turbulente weken geweest!
Eerst de spanning van de echos: zien we een kloppend hartje?? Groeit ons Ukkie wel goed genoeg, t was pas afgelopen Zaterdag dat we eindelijk een beetje rust vonden toen we ophet scherm een mini-mensje zagen, druk bewegend met een hartje als een sneltrein! Ons mini-wonder was toen 13 weken oud.
De kleine pruts meten was geen eenvoudige taak want ons klein mormeltje vond het maar al te geweldig om heel de tijd te liggen wroeten. Jaja de liefde uit zich momenteel in schoppen tegen mama haar baarmoederJ Gelukkig hebben we een schat van een dokter en na alle onderzoeken bleek dat ons kleintje perfect in orde was: Jan Modaal zei de dokter, iets wat alleen in deze context als iets positiefs gezien wordt zei hijJ Ons klein wonder is nu van stuit tot hoofdje ongeveer een kleine 7 cm en met de beetjes erbij ongeveer 10.
Op de vraag van mama of het hoofdje niet te groot was, kwam er het verrassende antwoord dat hij of zij precies op schema zitJ Nog geen echte Kerkhofkop dus, maar ja we hebben ook nog een aantal maanden te gaan heJ We hebben een video meegekregen van het onderzoek dus bij t volgende familiebezoek: videotime!
Dus zoals gezegd, met Ukkepuk zelf alles geweldig wat natuurlijk het allerbelangrijkste is.
Van mama en papa kan niet altijd hetzelfde gezegd worden. De afgelopen weken kort samengevat:
Mama non-stop moe en braken,, maar s nachts geen oog dicht kunnen doen, veel te laag ijzer en allergisch aan allerlei ijzer verhogende tabletten. Kindje blijkbaar geen fan van melkproducten dus melk en joghurt zijn van t menu afgeschrapt. Weinig zin in eten en de dingen waar ik dan wel zin in heb, magi k niet eten! Ik heb nl een ontzettende craving naar rauwe vis! Langs een viskraam lopen is echt alsof ik in een snoepwinkel sta! Al die lekkere rauwe vissen, ik zou er gewoon al seen wilde bruine beer men tanden in willen zetten, maar dat mag dus jammergenoeg niet.
Dus mama is zo goed als out wat betekent dat papa nu de man in huis is voor ALLES!
De afgelopen tijd is papa dan ook specialist geworden in poetsen, koken, tuinieren, schilderen You name it! J
Het ergste is het non-stop moeten horen: ik voel me niet goed, of weer is water moeten brengen als mama met haar kop in de plee (Nederlands: toilet) hangtJ Leuk is ook dat als papa iets van eten brengt, hij het ofwel meteen terug weg mag nemen omdat het niet goed ruikt, of dat de met liefde bereide maaltijd een paar minuten later in het toilet ligtJ
Dus t is al heel lollig geweest maar we houden vol want het is voor een goed doel!
Op de betere momenten proberen we leuke dingen te doen, zoals het plannen van de kinderkamer. In het weekend heeft de papa het kamertje al mooi lichtgroen geschilderd en hebben we de eerste winkels met babyspullen bezocht om een idee te krijgen van wat er voor handen is.
Eerste grote aankoop, alle cadeautje eigenlijk van Hans zijn ouders, (NOGMAALS DUIZEND KEER DANK!) een kinderwagen!
De Jeep onder de kinderwagens zodat papa ook tijdens t lopen in de bos of op het strand zijn klein kapoentje mee kan nemen!
Ondanks de mindere kantjes zijn we in de 7de hemel en doen we ons best om zoveel mogelijk te genieten van dit kleine wonder!
Gelukkig zijn er feestdagen deze week in Nederland zodat mama genoeg kan rusten en hopelijk Vrijdag tijdens de graduation van Meter Innie, in iets betere staat isJ
Het leven zoals het begint...Minimaaienhans!
