Jaja poppie, nog 1 nachtje en dan vertrekken we met ons vluchtkoffertje en de maxi cosy naar het Sophia Kinderziekenhuis AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH Je mama is stilaan helemaal gek van de zenuwen en bij papa wordt het ook stilaan erger:) ZOOOOOOOOOO lang hebben we naar dit moment uitgekeken Zoooooo vaak bang gehad dat je te vroeg geboren zou worden en dan heb je het gewoon EXACT de volle 40 weken volgehouden Lieve kleine meid wat zijn we trots op je en wat verlangen we ernaar om je te pletter te knuffelen! Je bent ZO welkom en we staan gewoon te springen tot we je u in onze armen kunnen houden Het is nu Zondagnamiddag maar de minuten en uren lijken voorbij te kruipen:) Vannacht zijn we voor de verandering nog is lekker samen een paar keer in bad geweest, iets wat je blijkbaar super vindt zo rond 3 uur s nachts:) Benieuwd wat voor ritme is over een paar dagen in ons leven gaat brengen Maar het kan ons niet schelen hoor, mama en papa zijn klaar voor de grootste uitdaging in het leven tot nu toe: JOU de rest van je leven liefhebben, beschermen en graag zien! Wat een gek idee dat je hier echt in je beesten jungle kamer gaat liggen. Mama haar hormonen slaan op hol bij de gedachte aan jou komst. Zelfs dit berichtje typen gaat niet meer zonder dat de tranen, tranen van opperste geluk hoor poppie, over haar wangen rollen Zometeen gaat Mama de auto nog snel even stofzuigen, want anders denk je waarschijnlijk dat je in de Flodder familie geboren bent, en t is ook wel een beetje bezigheidstherapie natuurlijk:)
Lieve lieve lieve schat, we kunnen echt niet meer wachten en worden totaal gek van verlangen om jou te ontmoeten Dat klein spartelkipje uit mijn buik te kunnen bewonderen en knuffelen! Alleen eerst nog even de bevalling, ben wel benieuwd hoe lang je je mama gaat laten afzien, haha, al moet ik zeggen dat het me weinig kan schelen ik wil gewoon mijn kleine meid in mijn armen
Lief klein konijntje, tot heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel gauw!!! dikke kus mama en papa
Buik terug rustig, vollop zenuwen, ... Nog twee keer slapen en we worden ingeleid!!! Dus nu lekker genieten van laatste weekend met zen tweetjes, en van de rust haha:)
De laatste dagen als aangespoelde walvis brengen we door zoals we een paar maanden terug gestart zijn: stillekes liggende op de bank:) Tot nu toe heeft het strippen nog niet echt "effect" gehad, wel de nodige harde buiken en verlies van de ECHTE slijmprop (my goodness, k begon me af te vragen of er wel een kindje in mijn buik zat of alleen slodders slijm) Ons madam geniet nog van het spartelen in mama haar buik, en mama geniet op de momenten dat ze geen krampjes heeft Krampjes zijn er dus maar van weeen geen spoor:) De kleine meid zit blijkbaar goed en wil de volle 40 weken nu ook uitdoen Haar papa is vanochtend dan vertrokken voor zijn laatste werkdag voor de bevalling, en mama ligt beetje te soezen op de bank tot hij opnieuw thuis is Wel een heel raar idee hoor, dat dit nu toch echt wel de laatste momenten met ons tweetjes zijn, maar we kunnen niet wachten om dat klein spookje te ontmoeten We hebben de afgelopen maanden HEEEEEEL wat meegemaakt en dat klein wezentje heeft onze levens nu al op zen kop gezet, maar zonder dat we haar echt ontmoet hebben, hebben we er nu al ALLES voor over! Ongelooflijk hoeveel liefde een mens kan hebben voor een klein popje dat je nog niet eens hebt kunnen vasthouden of knuffelen Mama heeft het gevoel alsof ze dat spartelkipje al door en door kent, haar stampjes, gespartel in bad, het wakkerhouden s nachts,... En volgens de papa is zijn kleine meid even koppig als haar moeder en blijft ze daarom lekker zitten:) Heel de familie en vrienden hebben al meermaals afgeteld en gewacht tot ze zou beslissen om de grote wereld te komen verkennen. Meerdere mensen springen recht als de telefoon gaat of er een smsje binnenkomt, maar nope, tot nu toe nog geen bericht met de verlossende woorden: t is begonnen :) Haha We zullen dan maar genieten van ons laatste weekendje met zen tweeen om de volgende week te beginnen aan de grootste uitdaging van ons leven tot nu toe: papa en mama worden van het kleine prinsesje dat nu nog lekker ligt te schoppen in mijn buik!
Dikke kus en knuf, die je heeeeeeeeel gauw in t echt gaat krijgen he klein lekker ding Luvu Mama
Vandaag weer controle en ... het aftellen is weer begonnen! Ons madam krijgt nog tot Maandag ochtend om zelf te bepalen of ze wil komen en anders wordt de bevalling nu Maandag ingeleid! Ineens komt het weer heeeeeeeeeeeel dichtbij, toch een ireeel gevoel hoor:) Bloedwaarden waren op zich ok, alleen 1 waarde was beetje te hoog en in combinatie met mama die zich niet super voelt, hebben de dokters dan toch beslist om niet meer te lang te wachten Deze middag hebben ze mama "gestript" (=vliezen losmaken wat weeen kan opwekken) dus het is afwachten of dit de komende uren al iets op gang brengt of niet Dus nog heeeeeeeeeeeel even en we kunnen da klein poppemieke in ons armen houden WE KUNNEN NIET WACHTEN! Nu is kijken of ze beslist voor Maandag te komen of niet:)
Wie had dat ooit gedacht, dit weekend VEERTIG weken en we lopen nog steeds met een dikke buik rond! En dikke buik is echt niet overdreven! T lijkt wel alsof ik een ballon ingeslikt heb en elk moment kan knappen:) We hopen zooooo dat die ballon elk moment knapt maar tot nu toe nog NIKS! Afgelopen dagen gelukkig van grootmoeder in spe bezoek gehad en dagen dus lekker wandelend, poetsend en shoppend doorgebracht Paar keer een begin aan weeen gehad maar na half uurtje ging het alweer over:( Ons madam heeft duidelijk nog geen zin om te komen Gisteren ook tantann op bezoek gehad, even samen Alexandrium onveilig gaan maken en s avonds spicy indonesisch eten, maar t mocht niet baten Ook de papa in spe begint ferm last te krijgen van zijn zenuwen en snapt niet waarom zijn twee vrouwen hem geen paar daagjes "vakantie" gunnen De arme sukkelaar moet elke ochtend in de vroegte opstaan, de file in, naar t werk, hopen op telefoontje, geen telefoontje krijgen en dan weer in de file naar huis:) De mama in spe zou nochtans ni liever willen dan te kunnen bellen: T IS ZOVER ma ja Nu is t wachten op wie gelijk heeft: Linda blijft bij de datum van 5 november, wat de meeste mensen goed zou uitkomen zo net voor t weekend haha De papa en oma in spe zetten geld in op 11 November De mama in spe hoopt gewoon dat het ni meer al te lang gaat duren want zo een mega Vlaamse Hollandse reus in je buik is niet niks Vanmiddag weer het wekelijkse uitstapje met Oma en Opa Jacobs richting het Erasmus ziekenhuis voor de wekelijkse check, benieuwd wat we daar te horen krijgen
Klein spook kom er maar is gauw uit en kom is kennis maken met u zotte familie
kus knuf en hopelijk tot HEEEEEEEEEEEEEL gauw Mama
Het leven zoals het begint...Minimaaienhans!
