|
Dagen en maanden gaan voorbij
het leven gaat gewoon door
al mijn problemen gaan niet weg hoe goed ik mijn best doe
sommige dingen zijn er altijd al geweest en gaan nooit meer weg
gedachten en herinneringen komen en gaan
hou mij sterk in alles wat zich in het heden bevindt
hou me vast aan het nu
ga ik zo weinig mogelijk in het verleden met mijn gedachten
kom er altijd gekwetst uit
maar soms kan ik het niet laten om te denken hoe het was en ik had het niet slecht
zelfstandige vrouw die werkte dag en nacht om gezin en winkel draaiend te houden
ik zou heel bekend zijn geweest want was al naam aan het maken en als ik denk waar ik nu sta ?
nergens , niemand weet wie ik ben
erg
maar toch
ik heb wat foto's gevonden waar ik mezelf bezig zag en zijn mijn troost
ik heb dit verwezenlijkt
ik deed dit alleen
en dacht steun te hebben
pijn gaat nooit meer weg
pijn is er nog steeds na zoveel jaar
ik hou mij sterk maar alles is mij afgenomen
ik had geen zeg in
hij vond mij niet waardig dat ik dingen moest weten
dingen die mij persoonlijk raakte zelfs voor mijn eigen toekomst
vond het niet nodig mij de nodige post van advocaat of rechtbank die persoonlijk bedoeld was mij te overhandigen
hij vond het nodig om dit voor mij te regelen en zeggen dat ik niet kon aanwezig zijn wegens ziekte !
diegene die ziek was was hijzelf
hij was bezeten , jaloers , zelfzucht , egoïst en nog veel meer
liet overkomen dat hij telkens de zwakke schakel was dat ik de herriezoeker was dat ik onredelijk was
ik had mentale problemen volgens hem en ik moest in het bedwang gehouden worden want ik reageerde altijd te sterk
maar hoe moet je reageren ?
als alles onder je voeten weggehaald wordt ?
dat je achterkomt dat je het niet waardig zijt om zelfs je post niet te moeten ontvangen ?
hij heeft zich als God gedragen mij een toekomst af genomen
voorgelogen aan mijn kinderen
dikke vuile leugens verteld aan mijn vrienden
die uiteindelijk zijn vrienden waren
met ouder worden heb ik het moeilijker
ouders die telkens het oude oprakelen
ik ben moe ...
|
