s'morgens vroeg rond 05u op de snelweg naar het werk denk ik altijd aan dingen zoals als er een mooie zonsopgang is dat ik blij mag zijn dat ik

dit mag zien en weinig mensen maken zulke mooie momenten mee en al is het alleen in de auto het is heel mooi en uniek .

De kleuren in de hemel kleuren mooi van blauw en rode schakeringen en de zon die je amper ziet opkomen de mooie dag die begint

en ik die heel even naar de hemel kijk om die moment in mij op te nemen en mij moed eigenlijk in mijn lichaam duwt om

die dag door te komen .

Opt werk , vergeet ik die mooie momenten en geraak ik helemaal op in mijn werk ...en vooraleer ik het besef is het tijd om naar huis te gaan

Het liefste werk ik alleen en dan denk ik hoe snel ik moet zijn om toch zoveel mogelijk werk te doen met zo weinig tijd .

Iemand anders werk geven en opdrachten zeggen wat ze moeten doen , doe ik niet graag meer

laat mij maar in mijn eentje werken dan ben ik op mijn best.

Het is soms moeilijk

ik weet het niet waarom

maar dan heb ik een dipje

en dan denk ik zo , je hebt alles wat je nodig hebt en wat mis ik toch nog ....ik weet het niet

ik dwaal met mijn gedachten zoals het vroeger was en al had ik toen ook alles maar ik had de tijd niet om even te stoppen

ik werkte ook op een snelheid van 100 per uur en stoppen? Nee , ook geen tijd

kinderen naar school en eten en zaak en bestellingen en huishouden en dan nog was en strijk en zien dat iedereen alles had om gelukkig te zijn...

Waarom kijk ik niet effe naar mezelf om te zien wat ik eigenlijk mis dat ik soms zo ongelukkig rondloop...

Ik ben niet echt ongelukkig , mag gelukkig niet klagen met wat ik nu heb maar toch ...is er iets ...ik weet niet wat

kan er niet op komen

breek mijn hersenen

maar ik ga het laten

mijn was moet nog gehangen worden

ik moest deze morgen nog gaan werken en daarom nog even dit