Even wat achtergrond over de olifanten in Thailand. Sinds lange tijd maken zij deel uit van de Thaise maatschappij. Zowel aan tempels of op markten vind je beelden en souvenirs van olifanten. Rond 1900 leefden er minstens honderdduizend olifanten in Thailand. Nu zijn er nog naar schatting tweeduizend tamme en vijftienhonderd wilde dieren. De tamme populatie plant zich nauwelijks voort, terwijl de wilde door stroperij en verlies van leefgebied in het nauw wordt gedreven. De Thaise olifant geldt als bedreigde diersoort en is officieel beschermd.
Thaise olifanten zijn altijd belangrijke arbeidskrachten geweest; gebruikt in oorlogen, transport, houtkap
De houtkap is in 1989 officieel verboden in Thailand, waardoor veel olifanten in Thailand werkloos zijn geworden. Op drie manieren is er met een olifant nog geld te verdienen: bedelen op straat, illegale houtkap en olifantenkampen met tours en shows. In de Thaise toeristensector zijn olifanten big business. Zakenlieden kopen olifanten om ze vervolgens te verhuren aan werkloze mahouts (olifantenbegeleiders). De dieren worden ingezet om toeristen te vervoeren of om te bedelen. Ze zijn vaak overwerkt, slecht gevoed, worden mishandeld en gedrogeerd. De dieren lopen in de drukste toeristengebieden, slapen in parken of onder snelwegbruggen. Ze lopen groot risico om te worden aangereden, in putten te vallen of in scherpe voorwerpen te trappen. Het gras dat ze eten is vergiftigd door de neergeslagen uitlaatgassen en er is te weinig schaduw. Om het harde werk vol te houden, krijgen olifanten vaak amfetamine toegediend. Familiebanden onder deze olifanten bestaan helaas nagenoeg niet meer. Babys worden veel te vroeg bij hun moeder vandaan gehaald, om getraind te worden. Als olifanten niet werken, worden ze uren aan de ketting gezet.
De oprichtster van het Elephant Nature Park gaat op zoek naar mishandelde of zieke olifanten. Ze koopt de olifant over en brengt deze naar het park voor een rustige, oude dag. In het park zitten 37 olifanten, 33 vrouwtjes en 4 mannetjes. Daarnaast ook nog een geredde beer, 80 honden, vee en katten. Tijdens onze dag mochten we de olifanten eten geven en mee laten baden in de rivier, super toffe ervaring. Onze gids vertelde ook het verhaal van sommige olifanten. Zo was er een olifant die op een landmijn was gelopen en daardoor permanente pijn had. Er was ook het triestige verhaal van de blinde olifant. Deze werkte in de houtkap en terwijl ze houten stammen op de berg aan het trekken was, beviel ze. Haar jong rolde echter van de berg en stierf. De mama olifant was zo in rouw dat ze weigerde verder te werken waardoor haar begeleider in haar ogen stak en ze blind werd.... Vreselijk om te lezen he... En zo had elke olifant zijn verhaal.
Dit was een lang verslag van de dag maar ik hoop dat jullie de tijd hebben genomen om het te lezen. Ikzelf was niet op de hoogte van het feit dat de olifanten zo slecht werden behandeld en voel me slecht dat ik tijdens de 3-daagse die tocht op de rug van de olifant heb gemaakt. Dus krijgen jullie ook ooit die kans, denk alstublieft goed na!
|