Michiel is vandaag wat ziekjes. Hij kan sinds deze middag geen eten of drinken binnenhouden. De duts, zo overgeven. Hopelijk is hij snel beter.
Ik heb gisteren de foto's nog eens allemaal doorgenomen om er nog wat te bestellen. En daarvan heb ik een mooie compilatie gemaakt van Michieltjes eerste levensjaar.
Vandaag was het vaderdag! En omdat ik de liefste papa van de wereld heb, ben ik vandaag super lief voor hem geweest. Ik heb tot 7.10 uur geslapen en toen heel stillekes op mama geroepen. Toen ben ik met mama naar de bakker geweest voor croissankes en heb ik een lekker ontbijt voor mijne lieve papa gemaakt. Daarna zijn we naar het gemeenschapscentrum geweest met de buggy, want mama moest daar iets gaan doen op de computer, en papa ook... Maar er waren nog heel veel mensen en ik mocht een kaartje uit de computer nemen en dat aan de meneer geven. Mama zegt dat ik heb geholpen om te stemmen of zoiets... Kijk eens hoe lief ik met papa heb geknuffeld vandaag!
Gisteren is vake de nieuwe keukentoestellen komen installeren en ik heb natuurlijk moeten helpen! Nu hebben we een nieuwe vaatwasser, dampkap, kookplaat en oven én niet te vergeten: een keukentablet. Nu zal mama weer graag koken!
Kijk maar eens hoe leuk ik heel dat geklieder vond! En toen het gedaan was, kieperde mama het laatste water om, zei ik 'taaan', gebaarde ik dat ook met mijn handjes en toen ging ik heel flink met mama mee naar binnen om droge kleertjes aan te doen. En zeg nu nog maar eens dat ik niet flink zou zijn!!!
Vandaag was het mooi en warm weer. De zon scheen, ik was goed ingesmeerd buiten aan het spelen. Maar mama vond het toch ook een beetje warm in de zandbak en daarom had ze een mand met water op het terras gezet met emmertjes en speelgoedjes en zelfs Duckie erin. En ik mocht daarmee spelen! Niet zomaar een beetje spetsen, ik mocht er ook echt mee gooien! En dat ging leuk!! Zie het water maar eens vliegen!
Zondag zijn Christof en Eline hier komen barbecuen. En als die komen, dan spelen die altijd heel fijn met mij. Als ik lang zeur, mag ik van Christof zelfs in de camion zitten! Kijk maar hoe ik daarvan geniet!
Vandaag is vake komen helpen om de schouw te maken. Die moest eerst worden afgebroken, en daarna weer worden opgebouwd... Met uiteraard eerst een degelijke schouwvoering ertussen. En Michiel heeft mogen helpen! Toen ze in de keuken bezig waren, wilden moeke en ik net vertrekken naar Neerglabbeek om Michiel daar zijn middagdutje te laten doen. Michiel moest even bij vake op de arm en toen heeft hij mogen helpen kloppen, het zotteke! Daarna zijn Moeke en Rosie nog komen helpen om de boel ook weer schoon te krijgen en zo hebben we veel meer werk verricht op een dag dan oorspronkelijk gepland was... Als het weer het morgen toelaat, is er misschien zelfs nog tijd voor een fietstochtje. Deze foto is van vorige week, toen Pascal Michiel in zijn camion had gezet...
Vandaag heeft Michiel geholpen met het sproeien van de tuin. Wat vond hij dat geweldig!! Ik kon hem daarna wel bijna uitwringen, maar het kon hem allemaal niet deren. Het was dan ook wel vrij warm buiten, maar het water is toch wel heel koud. En wat hij het plezantste vindt aan het sproeien van de tuin, is Lupa. Die vangt altijd achter de waterstraal en als Michiel daar dan nog extra op richt, valt hij gewoon om van het lachen!
Onze buren hebben een paardje. Dat paardje staat in de wei net naast onze tuin. Als Michiel naar achter loopt, begint hij al met zijn tong te klakken om het paardje te roepen. En haal hem dan maar es weg van bij het paardje!
Ik ben gisteren met de school naar Parijs geweest en 't was de eerste keer dat ik mijn Michieltje én 's morgens en ' s avonds niet zag. Mijn hartje deed wel pijn hoor!
Moederdag vandaag. En Michiel had door dat er iets speciaals was. Om 5.30 uur was hij klaar en wilde hij NIET meer slapen... Van een "leuke" verrassing gesproken. Hij heeft nog een uurtje bij ons in bed gelegen, maar van slapen kwam er niks meer in huis... Zelfs een poging tot 'kietelmoord' heeft hij overleefd en hij vond het nog steeds leuk in bed. Tegen half acht zijn de twee ventjes van ons gezinnetje dan maar opgestaan en te voet naar de bakker gegaan voor een leuk moederdagontbijt. Het was heerlijk! Tegen de middag, met Michiel z'n middagdutje, zijn we gewoon terug mee gaan slapen, uitgeput als we waren... En zo gaat er weer een dagje voorbij zonder werk voor school.
's Avonds hebben we ons moeke haar moederdag gevierd door hier te gourmetten. De hele familie was compleet en het was echt uitermate gezellig! Voor herhaling vatbaar, zou ik zeggen!
Zoals Eva het zo mooi kan zeggen: moeder 'euren' hof is weer in orde. We zijn vandaag met moeke naar de markt geweest en hebben onzen hof aangeplant: sla, broccoli, pepers, aubergine, prei, selder, courgette, pompoen... het kan weer allemaal groeien. Laat het nu nog maar een paar daagjes regenen. En dan maar hopen op zo'n oogst als vorig jaar hé... 'k Zet een foto'tje erbij van toen het net aangeplant was...
Michiel heeft van het mooie, droge weer gebruik gemaakt om zich te vervolmaken in het stappen. En hij kan het nu supersnel en best wel al stevig. Da's wel handig, want je kan zeggen: kom me maar achterna, en je handen gewoon vol met spullen laden en die vervoeren... Dat was vroeger wel even anders!
Verder geniet Michiel zodanig van het zomerweer dat hij geen tijd meer heeft gehad om jullie dagelijks op de hoogte te houden van zijn avonturen hier.
Zo is zijn zandbak nog altijd favoriet terrein, roept hij elke avond op het paardje in de wei achter ons huis (klak klak met de tong), hebben we wilde poesjes in onze tuin, die Lupa entertainen en ander ongedierte weghouden (we geven ze wel geen eten, want we hopen dat ze nog een ander plaatsje gaan zoeken). Gisteren is Michiel voor de eerste keer alleen gaan stappen. Allez, alleen, met Pascal natuurlijk hé. Maar zonder buggy stapte hij al een heel eindje ver! Hij moet Lupa dan natuurlijk aan de riem houden en dan is pret verzekerd. Toen we zondag gingen wandelen, heeft hij de slappe lach gehad. Lupa was een stok halen in de vijver en Michiel had haar nog nooit zien zwemmen. Hilarisch!
Allez, dan gaan we nu weer van het mooie weer genieten! (en het laatste dagje vrij na een verlengd weekend!)
Sinds vandaag behoort Michiel tot de kindjes die buisjes hebben. Vanmorgen om zeven uur moest hij nuchter in het ziekenhuis zijn. 'k Had er behoorlijk zenuwen voor, want 's morgens wil hij alleen maar zijn fles en niks anders. Maar dat viel goed mee en hij zeurde absoluut niet. Hij vond het precies zelfs spannend om zo vroeg met mammie op stap te gaan via een weg die hij niet kende. In het ziekenhuis was het even sleuren met de buggy (ondergronds geparkeerd en dan tot de constatatie gekomen dat er enkel een trap was ), en dan nog verkeerd staan aanschuiven (aan de verkeerde balie). Maar uiteindelijk ging het wel vlotjes. Michiel heeft nog wat gespeeld en daarna mocht hij al naar het operatiekwartier.
Ik vond het wel hartverscheurend dat ik niet mee mocht gaan tot hij sliep. Ik hoorde hem huilen achter de deuren en ik kon niks doen: mijn hartje brak.
Toen hij terugkwam uit de operatiezaal, was hij helemaal in paniek. Het ging hem niet en hij wist niet waar hij het had van de pijn. Dat heeft toch ongeveer drie kwartier geduurd en ik zat even met de handen in mijn haar. Maar eens het dafalganneke aan de gang was, ging het een stuk beter. Hij zwaaide naar alle mensen 'tata' en na goedkeuring van de dokter, mochten we naar huis.
Thuis heeft hij nog een paar uurtjes geslapen en daarna leek hij herboren.
Het is dus al bij al wel meegevallen, zijn operatie...
De vakantie is gedaan! Dat is niet zo leuk natuurlijk! Maar vandaag was het wel nog heel mooi weer. Zo mooi dat mama en papa mij buiten op het terras in bad gezet hebben. Een vroeg badje, toen het nog lekker warm was. Het was nodig, want ik was in de zwarte zand rond mijn zandbak gevallen...
Met de deskundige hulp van mijn vake en mijn peter is mijn zandbak EINDELIJK klaar!! En nu het zo'n mooi en warm weertje is (28°C), geniet ik er heel hard van!
Alleen snap ik nog niet goed waarom die zand per se in de zandbak moet blijven. Waarom mag ik er die niet allemaal uitgooien?
Via moeke hebben we ook nog extra veel speelgoed voor in de zandbak, allemaal van Hilde & Thieu gekregen.
Vandaag was een droevige dag. We hebben jammer genoeg afscheid moeten nemen van onze lieve Laeta. Ons Laetake, de aanhankelijke puppy met de bliksem in haar haartjes... De puppy die veel te vroeg afscheid had moeten nemen van haar eigen mama en daardoor scheidingsangst had als wij nog maar een pas van haar weken. De ondeugende woef, die me entertainde tijdens mijn examens in januari van mijn laatste jaar lerarenopleiding. Het grote beest dat zo lief en vertederend ons Lupje inwijdde in onze familie... De zotte Laeta die wedstrijdjes liep met de nog zottere Kristel tijdens onze verbouwingen... Die schat van een hond die overal met haar neusje tussen moest zitten en ons Lupje altijd héél graag zag komen, maar meestal nog liever zag vertrekken omdat die haar wat te actief was.
Die schat werd zo plots zo ziek dat niemand nog iets voor haar kon doen. Die lieve Laeta hebben we vandaag moeten laten inslapen. We zien er allemaal verschrikkelijk vanaf.
We kunnen het niet mooier zeggen dan met Michieltje z'n woorden: Tata Taeta... We missen je nu al verschrikkelijk. Wie moet nu Michiel z'n restjes opeten van de grond als hij bij Moeke en Vake is?
Ik ben Michiel
Ik ben een man en woon in As (België) en mijn beroep is voltijds mama- en papa-entertainer.
Ik ben geboren op 29/01/2006 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen, wandelen, Lupa, Bumba....
), en dan nog verkeerd staan aanschuiven (aan de verkeerde balie). Maar uiteindelijk ging het wel vlotjes. Michiel heeft nog wat gespeeld en daarna mocht hij al naar het operatiekwartier.
