Vaak denken we dat onze stemming het gevolg is van wat we meemaken in plaats van andersom. Alberto del Niente al Nada
Ò
Ò
En daarom,mijnheer de voorzitter,eist mijn partij dat alle brandblusappararten in de toekomst uiterlijk tien dagen voor elk brand getest worden." (uit een debat in de stadsraad van Londen)
Een carrière alleen maakt niet gelukkig. Helaas merken sommigen dat pas aan het eind ervan. Olaf Hoenson
Na de stilte komt muziek het dichtst bij het verwoorden van het onuitsprekelijke. Aldous Huxley
Pas als je in het leven bent heen en weer geslingerd, kun je echt bewogen zijn. Hans Stolp
Begrip is het voelen wat een ander denkt, niet het denken wat een ander voelt. Rob van Raalten
De drie essentiële elementen voor het geluk zijn: iets te doen hebben, iemand om lief te hebben en iets om naar uit te kijken. Allen Chalmers
kleine en ideale gezelschapshond - jachthond - ideale huishond
LAND VAN HERKOMST : Engeland Cavalier King Charles
GESCHIEDENIS De naam 'King Charles Spaniel' herinnert aan het feit dat Koning Karel II van Engeland vrijwel altijd omgeven was door verschillende van deze Spaniels. De Cavalier King Charles stierf bijna uit in de tijd van Victoria en Edward, toen men plattere hoofden mooier vond. Met de Pekingees, de Japanse Spanielen de Mopshond kreeg men een voorliefde voor brede hoofden en zeer platte neuzen, en werd de King Charles Spaniel ontwikkeld. In 1923 had de King Charles bijna het huidige Cavalier type vervangen. Naderhand vond men het platte hoofd van de King Charles toch niet zo heel mooi en fokten een aantal fokkers het hoofd weer terug tot normale proporties Zo ontstond de huidige Cavalier King Charles Spaniel. In 1926 werd zelfs een prijs uitgeloofd voor de fokker die het beste het oude type, met het wat langere en minder stompe hoofd wist te fokken, uitgeloofd door Mister Roswell Eldridge, die deze prijs beschikbaar stelde voor de beste honden op de Crufts. Dat is de grootste hondenshow ter wereld, die in Engeland wordt gehouden. De naam Cavalier werd pas in 1928 toegevoegd toen het ras verder werd ontwikkeld. Pas in 1948 werd dit ras door de Britse Kennel Club erkend als apart ras, naast de King Charles Spaniel. Niet alleen werd het ras pas laat in Engeland erkend, pas in 1952 werden de eerste Cavaliers naar de VS gestuurd door Lady Forwood. Het is des te opvallender dat ondanks de korte geschiedenis als erkend ras, de Cavalier de populairste "toy-dog" is in Engeland. De King Charles Spaniel en de Cavalier King Charles zijn te onderscheiden door de vorm van het hoofd en de grootte van de hond. De King Charles heeft een veel vlakkere en stompere kop dan de Cavalier King Charles. Dit is een aangenaam ras en zeer geschikt als gezelschapsdier. De vacht en ogen moeten echter elke dag verzorgd worden. De Cavalier is levendig, alert en vrij in zijn bewegingen.
IDEALE RASKENMERKEN Het lichaam heeft een rechte rug, matig brede en voldoende diepe borst en goed gewelfde ribben. De voorbenen staan goed recht onder het lichaam met gemiddeld bone. De schouders zijn matig gehoekt. De achterbenen zijn middelmatig bespierd en goed gehoekt. De hond moet goed gelijkmatig op alle vier benen staan. Tamelijk korte hals, goed genoeg bespierd om een lichte boog te vormen ten opzichte van de borst. De hals loopt mooi over in de schouderpartij. Kleur : er zijn vier kleuren toegestaan : zwart met bruin ( ravenzwart met bruine aftekeningen ), driekleur ( zwart-wit met bruine aftekeningen ), Blenheim ( goed verdeelde bruine aftekeningen op parelwitte ondergrond met tussen de oren een ruitvormige aftekening, de "spot" ). Ruby : geheel dieprood van kleur. Hoofd en schedel : het hoofd is tussen de oren bijna vlak, niet gewelfd. Vlakke stop. Lengte van de basis van de stop tot aan de neuspunt circa 4 cm. Neusgaten goed ontwikkeld en zwart. Snuit toelopend. Kaken worden bedekt door de lippen. Gezicht onder de ogen gevuld, zodat geen ingevallen wangen ontstaan. Juist deze opvulling onder de ogen geeft de Cavalier zijn karakteristieke uitstraling, en de vriendelijke en lieve uitdrukking. Voorsnuit breed en in harmonie met de grootte van de schedel. Ogen zijn groot, donker en staan ver uit elkaar geplaatst. De oren zijn hoog aangezet, lang en hangen vlak. Schaargebit. Staart : inkorten van de staart - tot maximaal tweederde - is niet verplicht. De staartlengte van de staart moet in harmonie zijn met de grootte van het lichaam. Voeten : compact, met goed ontwikkelde eeltkussens en bevedering. Vacht : lang, zijdeachtig, glad of licht golvend, kort op het hoofd, goede bevedering. De schofthoogte gaat van 30 tot 33 cm, met een gewicht van 5 tot 8 kg. AARD : de Cavalier is een vriendelijke hond, niet agressief en nooit nerveus. Vanwege zijn gezellige en sportieve aard is hij een ideaal huisdier voor mensen die vaak bezoek krijgen. Hij is levendig, onbevreesd en vrolijk, en lief met kinderen. ACTIVITEIT : deze hond vraagt een normale lichaamsbeweging. Hij past zicht gemakkelijk aan. Het is echter geen ras om in een buitenkennel te houden.
kleine en ideale gezelschapshond - ideale huishond - jachthond
LAND VAN HERKOMST : Engeland De King Charles Spaniel
GESCHIEDENIS De King Charles Spaniel ( of English Toy Spaniel ) behoort tot de rassengroep van de Gezelschapshonden ( groep 9 van de FCI ), maar ooit waren deze honden ( die klein gefokt zijn ) jachthonden. Vóór de 20ste eeuw konden er verschillende maten en typen Spaniels in één nest voorkomen. In hetzelfde nest konden in theorie een Cocker Spaniel, een Springer Spaniel en een 'schootversie' voorkomen. Rassen zoals we ze heden ten dage onderscheiden, bestonden toen nog niet. Deze 'schootversies' waren niet de kleine Spaniels van tegenwoordig. Ze waren eerder de kleinere variatie ( dwergen ) van de grotere jachthonden. De mens, die altijd op zoek is naar gezelschap, zou deze dwergen eens onder zijn hoede nemen. De vraag naar de kleinere honden groeide en de fokkers realiseerden zich plots de waarde van deze 'bastaarden'. Zij begonnen met kleine honden te fokken. Door kruising met Oostaziatische Dwerghonden kregen zij een relatief groot hoofd en een korte neus. Naast de twee reeds bestaande kleurvarianten ( black and tan, gefokt door de hertog van Norfolk en rood met wit, de Blenheimspaniel ) ontstonden nog twee nieuwe kleuren : de Rubyspaniel ( éénkleurig rood ) en de Prins Charles Spaniel ( tricolor ). Uiteindelijk werd het ras in 1923 vastgelegd. In het begin gebruikte men de benamingen voor de kleurvarianten, maar nu vallen zij onder de gemeenschappelijke naam 'King Charles Spaniel'. Naast de King Charles Spaniel bestaat ook de Cavalier King Charles Spaniel. Het onderscheid tussen deze twee apart erkende rassen door de FCI zit hem in de grootte van de hond en de vorm van het hoofd.De Cavalier King Charles wordt op een afzonderlijke bladzijde besproken.
IDEALE RASKENMERKEN De King Charles Spaniel is een korte en compacte hond, met een relatief groot hoofd in verhouding tot het lichaam. Een brede, gewelfde schedel en een korte en brede voorsnuit. De ogen zijn groot en ver van mekaar geplaatst. Oren : laag aangezet, lager dan de ruglijn gedragen en hoogstens 4 cm gecoupeerd. De ideale King Charles heeft iets van een 'onderbeet' en nooit een uit de mond hangende tong. De vier voorkomende kleurschakeringen hebben we hierboven reeds aangehaald. De vacht is lang, zijdeachtig en liefst recht, maar is dikwijls golvend. Rijkelijke beharing op de oren, benen en staart. De schofthoogte bedraagt voor reuen en teven 26 tot 32 cm en het gewicht 3,6 tot 6,3 kg. AARD : dit ras is bekend om zijn rustige tevredenheid. Het is de ideale huishond. Hij leert snel de regels van het huis en geniet van rustige namiddagen waarop hij opgerold ligt in zijn favoriete hoekje. Het ras staat ook bekend om zijn vriendelijkheid en affectie. Op het einde van de 19de eeuw werd deze hond als volgt beschreven : "De King Charles Spaniel is intelligent, liefhebbend, uitermate zacht, vrolijk, bescheiden en gehoorzaam. Hij heeft wel een eigen wil en karakter zodat hij zich lijdelijk verzet tegen dingen die hij niet wil. Hij is zindelijk en elegant en heeft manieren die bij aristocraten passen. Hij is onopvallend en zeurt nooit om aandacht." Deze nauwkeurige omschrijving typeert nog altijd de King Charles Spaniel van nu. ACTIVITEIT : de King Charles gaat graag naar buiten en gaat graag met de baas mee op allerlei uitstapjes, maar past zich qua beweging aan, aan het gezin waarvan hij deel uitmaakt.
Sommige planten geuren zo fel en specifiek dat ze ongedierte zoals de wortelvlieg aantrekken. Je kan dat ongedierte foppen door aromatische kruiden tussen je groenten te zetten zoals: boerenwormkruid, brandnetel, duizendblad, marjolein, peterselie en tijm. Daar houdt dat ongedierte niet van en je groente kan opgelucht herademen. Laten we elk van die kruidjes eens van dichterbij bekijken.
Alsem is een goed middel tegen roestziekte en preimot, als je hem bij rode bes en prei zet.
Basilicum weert vliegende insecten (zoals de witte vlieg) bij tomaat, augurk en kool. Basilicum weert ook meeldauw.
Bieslook voorkomt zwarte vlekken op rozen
Bonenkruid hoort uiteraard bij bonen. Niet alleen om er smaak aan te geven als je ze klaarmaakt. Het kruid helpt de bonen ook, als het er mag tussen groeien. Bonenkruid stimuleert de groei en weert zwarte bonenluis.
Brandnetel weert bladluis en bevordert de algemene gezondheid van fruitbomen.
Citroenkruid bij kool helpt tegen koolwitjes. Die flippen op de geur van citroenen en maken onmiddellijk rechtsomkeer.
Dille plant je best in de omgeving van wortel, rode biet en kool. Dille bevordert het kiemen. De geur van het kruid houdt schadelijke insecten op een afstand.
Dragon heeft een algemeen gunstige invloed op de tuin
Calendula of de goudsbloem tussen tomaten, dat weert motluis. Geef de goudsbloem ook een plaatsje bij aardappelen en kool. Zij voorkomt nematoden en draadwormen. Bovendien verbetert ze de bodem. Kijk maar eens: de planten rond de goudsbloem doen het meestal beter.
Heiligenbloem (Santolina chamaecyparissus) houdt de wacht bij rozen om indringers de pas af te snijden.
Hysop helpt door zijn geur koolwitjes verjagen. Je kolen varen er wel bij.
Kervel helpt de sla door de luizen op afstand te houden.
Knoflook tussen aardbeien en rozen, je zal verbaasd zijn over hun goede samenwerking. Knoflook doodt namelijk de bacteriën.
Lavendel verjaagt luizen en mieren uit de omgeving van rozen .
Mierikswortel plant je best onder fruitbomen. Deze plant zorgt voor een natuurlijk antibioticum.
Munt zet je bij je kool, want munt weert koolrupsen.
Oost-Indische kers zet je best onder jonge bomen. Zij zorgt voor een natuurlijk antibioticum en trekt de zwarte luis naar zich toe.
Pepermunt beschermt je druivelaar en kolen tegen meeldauw en koolwitje.
Zomerpreibloem Preiplantjes bewaken je groenten als waren het professionele cipiers.
(De rode radijs) Radijs helpt prei tegen preimot op te boksen.
(De zwarte radijs) Rammenas helpt perzik en kers. Schimmels en krulziekten krijgen niet vlug de kans om toe te slaan.
Rozemarijn houdt graag de wacht bij worteltjes. De wortelvlieg neemt dan de vleugels.
Salie en rozemarijn houden van elkaar.
Salie tussen je kool bombardeert het koolwitje weg.
Ui en sjalot horen tussen de aardbeien en wortels. Ze helpen tegen schimmels, wortelvlieg en spintmijt
Een roodborstje dat tegen het raam tikt. Niet tegen het raam, maar tegen het ei waarin het zit en het ei breekt in tweeën. Niet het ei, maar het ijs dat scheurt van Groenland naar beneden.
Een zwarte zee, waarin witte vlakten drijven. Geen vlakten, maar bergen. Geen ijs, maar graniet. Nodig voor het roodborstje om zijn snavel te scherpen.
Zijn snaveltje sterker dan het ei.
Sterker dan Groenland.
Gerrit Krol (1934)
Uit: Geen man want geen vrouw, Querido, Amsterdam 2001
Uitgegeven: 9 april 2006 09:48 Laatst gewijzigd: 9 april 2006 19:58
ZULTE - Schrijver Gerard Reve is zaterdag 8 april op 82-jarige leeftijd overleden. Dat heeft zijn vriend Joop Schafthuizen zondag bekendgemaakt.
Reve is gestorven aan de gevolgen van dementie. Hij leed al enkele jaren aan de ziekte en verbleef om die reden bijna twee jaar in een verpleeghuis in het Belgische Zulte. De laatste twee weken verslechterde zijn toestand snel. Hij at en dronk bijna niet meer en raakte vorige week enige tijd in een coma.
Wanneer de schrijver wordt begraven is nog niet duidelijk. Wel maakte zijn levensgezel al eerder duidelijk dat dat in zijn woonplaats Machelen aan de Leie zou zijn, enkele kilometers onder Gent.
Schafthuizen
Gerard Reve is heel erg ziek geweest. Het is toch een soort troost dat hij de rust heeft gekregen die heel erg nodig was. Reve's levenspartner Joop Schafthuizen zei dat zondag tegenover het NOS-Journaal.
Volgens Schafthuizen was het laatste moment met Reve "een soort ontroering". "Gistermorgen ben ik verwittigd door het verpleeghuis dat de situatie heel kritiek was. Vanaf half twee 's middags was ik aanwezig en ben gebleven tot kwart voor negen toen hij stierf." "De zon was net ondergegaan. Het was een heel ontroerend moment", aldus Schafthuizen.
Wolkers
Het overlijden van Gerard Reve kwam voor Jan Wolkers en Harry Mulisch niet als een schok. "We wisten al langer dat hij in geleende tijd leefde. Het was eerder wonderlijk dat hij nog in leven was", zei Wolkers zondag. Wolkers omschreef Reve als een "geniale schrijver van boeken en verhalen die onvergankelijk zijn". "Hij maakte verhalen waarvan je zeker weet dat ze over 50 of 100 jaar nog worden gelezen", stelt de 80-jarige Wolkers. "Ongelooflijk dat hij De Avonden schreef op zijn 23e".
Wolkers en Reve waren in het verleden goed bevriend. "We hebben nog samengewerkt bij het volkstoneel", haalt Wolkers een herinnering op. De laatste jaren zagen de schrijvers elkaar niet meer. "Maar via anderen hoorde ik wel hoe het met hem ging".
Mulisch
Harry Mulisch hield net als Wolkers al langere tijd rekening met het overlijden van Reve. "Hij was al lang niet meer onder ons als Gerard Reve", aldus Mulisch. Reve en Mulisch waren gebrouilleerd. "Hij schreef lelijke dingen over mij, ik over hem". Net als Wolkers heeft Mulisch vooral lof voor de vroegste werken van Reve.
Mulisch (78) is na het overlijden van Reve als laatste over van de zogenoemde Grote Drie naoorlogse schrijvers. Willem Frederik Hermans was in 1995 de eerste belangrijke literator die overleed.
Desgevraagd zei Mulisch zondag dat hij "trots" is dat hij wordt gerekend tot de drie belangrijkste schrijvers uit de vorige eeuw, maar dat het hem weinig doet dat hij nu de laatste is die nog in leven is. "Het is het verschil tussen leven en dood. Ik heb nooit gedacht in die termen van Grote Drie, dat was meer iets van de critici en van het publiek. Reve en Hermans waren heel andere schrijvers dan ik."
Mulisch is nog kerngezond en bezig met diverse zaken. Plannen voor de uitgave van een nieuw boek heeft de schrijver vooralsnog niet. "Ik voel me niet geroepen om me te haasten."
Vriend Peter van Bergen
"Ach, je gaat dood of je blijft leven, het zit altijd goed", zo citeert Reve-verzamelaar en vriend Peter van Bergen de overleden schrijver. Met Reves dood heeft Van Bergen vrede, omdat de auteur altijd vrij over het onderwerp heeft gesproken. "Hij heeft zelf nooit angst voor de dood gehad", aldus Van Bergen zondag. "Vanuit die gedachte kan er vrede mee hebben, al is hij dan als vriend niet meer in dit leven, zoals Reve het zelf zou zeggen."
De leraar Nederlands en Duits raakte met Reve en diens partner Joop Schafthuizen bevriend toen de twee lucht kregen van de enorme collectie Reviana die de bewonderaar sinds het begin van zijn studietijd, begin jaren zeventig, had aangelegd. Van Bergen ging zelfs behoren tot het selecte clubje dat Reves teksten voor publicatie las en van commentaar voorzag.
Laatste roman
Aan het leven van Reve mag dan een einde zijn gekomen, zijn oeuvre was in Van Bergens ogen al voltooid met zijn laatste roman Het Hijgend Hert, of "jongste werk", zoals Reve zou zeggen, dat aan de verzamelaar is opgedragen. Volgens Van Bergen was hij vooral bij die roman steun en toeverlaat van de auteur, die geplaagd werd door grote twijfels en onzekerheid. "Bloed, zweet en tranen heeft hem dat gekost", zegt Van Bergen, die elk hoofdstuk toegestuurd kreeg. Reve nam zijn commentaar heel serieus. "Als jij het niks vindt, dan schrijf ik gewoon wat anders", zei Reve wel eens. "Dat waren geen loze woorden", verzekert Van Bergen. "Hij was daar heel gevoelig voor."
Reve-museum
Met Reve was er de laatste jaren geen contact meer, maar de vriendschap bleef, zegt Van Bergen, die zijn verzameling Reviana een paar jaar geleden grotendeels van de hand heeft gedaan. In de Openbare Bibliotheek Amsterdam ligt die nu te wachten tot de nieuwbouw van de bibliotheek klaar is, waar de collectie de basis zal vormen van een Reve-museum.
Alle eerste drukken liggen daar, handschriften, typoscripten, brieven, opdrachtexemplaren en de onvermijdelijke schrijversparafernalia als inktpot, pennen en leesbril. En relikwieën als een verstandskies, compleet met certificaat van echtheid van de hand van de schrijver zelf.
Van Bergens verzameldrift mag dan geluwd zijn, de collectie van het toekomstige Reve-museum groeit nog steeds. In december schonken zijn voormalige levensgezellen Teigetje en Woelrat de Amsterdamse bibliotheek nog de dekenkist uit Huize Het Gras in Greonterp, waar ze in de jaren zestig met Reve woonden.
Walrus op een ijsschots; Greenpeace onderzoekt de effecten van klimaatverandering in de Chukchi Zee, Alaska.
Doe mee aan de energierevolutie. Een revolutie die hard nodig is om de wereld te veranderen. Van een wereld die draait op nucleaire en fossiele brandstoffen naar een wereld die draait op schone energie. Het kan!
Jarenlang heeft de mens de wereld vervuild met enorme hoeveelheden van koolstofdioxide (CO2), het gas dat de belangrijkste oorzaak is van de opwarming van de aarde. Gelukkig is er een oplossing: schone energie. Dat moeten we dus inzetten om de ergste effecten van klimaatverandering te voorkomen. Snel ingrijpen is noodzakelijk!
De gouden lepel Premier Balkenende en minister Zalm zitten bij de koningin op een sjiek diner. Balkenende sist tussen zijn tanden tegen zijn buur Zalm: "Verdorie jong, moet je zien wat voor een prachtig gouden bestek ze hier hebben. Daar wil ik wel een lepel van mee naar huis nemen." En hij pakt een lepel en verstopt die stiekem in z'n binnenzak. Zalm denkt: "Zooo één wil ik ook wel hebben." Hij pakt een lepel, maar tikt per ongeluk tegen z'n kopje aan ... "Oh, Zalm wil wat zeggen!" zegt de koningin. "Nou ..." zegt de verraste Zalm, "ik vind het zooo fijn dat we hier met z'n allen zijn en ik vind het een goed idee dat de koningin ons heeft uitgenodigd." En Zalm gaat weer zitten, maar hij wil toch echt graag zo'n lepel hebben. Dus na vijf minuten probeert hij het nog een keer. Maar weer tikt hij - onhandig als hij is - met de lepel tegen het kopje. "Zalm wil weer wat zeggen!!!" zegt koningin Beatrix. "Nou ... eigenlijk wil ik een truc laten zien," zegt Zalm. "Kijk, ik heb hier een gouden lepel, die stop ik in mijn binnenzak, en kijk ... ik haal hem er bij Jan Peter weer uit ... "
Nooit grappig Een zwembad in Bagdad een golfslagbad noemen, is nooit grappig. Hutu's die geen GSM gebruiken omdat er te veel toetsies opzitten, is nooit grappig... Even iets kortsluiten met een elektricien, is nooit grappig... Een sluipschutter die tegen zijn vrouw zegt: 'ik heb je gemist vandaag,schat', is nooit grappig... Een blondje in een SMART, is nooit grappig... Voor een dichte deur staan van de open dag van een gesloten inrichting, is nooit grappig... Een blinde die te diep in het glaasje heeft gekeken, is nooit grappig... De cursus lassen voor beginners die is afgelast, is nooit grappig... Een restaurant voor het gerecht slepen, is nooit grappig... Een verdachte die niet zit en terecht staat, is nooit grappig... Aan een schaap dat aan de bar zit vragen of hij lam is, is nooit grappig... In een vliegtuig naast een negerin gaan zitten omdat men bij een ongeluk als eerste naar de zwarte doos zoekt, is nooit grappig... Een homo die nog maagd is anaalfabeet noemen, is nooit grappig... Een gospelkoor dat voor het zingen de kerk uitgaat, is nooit grappig... Een ober die een steakje laat vallen, is nooit grappig... Bij een afrekening in het criminele circuit vragen om een bonnetje, is nooit grappig... Een schizofreen vragen wie hij wel niet denkt dat 'ie is, is nooit grappig... Gehecht zijn aan je litteken, is nooit grappig... Een schizofreen die een eenmanszaak wil beginnen, is nooit grappig... Een bamihap uit de Chinese muur proberen te halen, is nooit grappig... Een brandbrief met een watermerk, is nooit grappig... Inwoners van Litouwen Lee Towers noemen, is nooit grappig... Kuipstoeltjes in de Arena zijn nooit grappig... Een bijgelovige imker, is nooit grappig... Een groep voetbalsupporters in een trein rijtuig noemen, is nooit grappig... In Oss vragen waar die tovenaar woont, is nooit grappig... Honing met een bijsmaak, is nooit grappig... Een manke die te hard van stapel loopt , is nooit grappig... Het was mijn bedoeling om slapend rijk te worden, maar ik kon de slaap niet vatten. Ik wou dat ik een vulkaan was, dan kon ik de hele dag roken en dan zou iedereen zeggen: ''kijk hij werkt''. Ervaring is een optelsom van alle vergissingen die je hebt begaan. Geld is een vreemd goedje: wanneer je het bewaard heb je er niets aan en wanneer je het uitgeeft ben je het kwijt. Veel mensen danken een goed geweten aan een slecht geheugen. Suiker: een witte stof die een slechte smaak geeft aan de koffie, als je vergeet het erin te doen. Sommige ''vrienden'' zijn als een schaduw: je ziet ze alleen als de zon schijnt; anderen zijn als de zon zelf; ze komen op als het donker is. Je bent nooit te zwaar voor je lengte, maar je bent wel vaak te klein voor je gewicht. Ook kale mensen vliegen elkaar weleens in de haren. Altijd leuk is ook niet lollig. Wie het laatst lacht denkt het traagst.
Dangerous Mathilde en Philippe lopen door een safariepark, Mathilde ziet een giraffe en vraagt: "Wat is dat voor een beest?" Philippe antwoordt: "Dat is een dangeroe." Later ziet Mathilde een leeuw en vraagt: "Wat is dat voor een beest?" Philippe: "O, dat is een dangeroe." Even later zien ze een olifant en Mathilde vraagt: "Wat is dat voor een beest?" Philippe: "O, dat is een dangeroe." Mathilde zegt: "Dat is knap van jou, hoe weet je dat allemaal?" "Nou", zegt Philippe, "toen we hier binnenkwamen zag ik een bord waarop stond: 'All animals are dangerous!'"
Vrouw op sterven Een vrouw die op sterven ligt zegt tegen haar man: "Beloof me dat de volgende echtgenote nooit mijn kleren zal dragen". "Wat een onzin", troost haar man. "Ten eerste ben jij volgende week weer op de been en ten tweede is ze veel kleiner dan jij".
365 keer per jaar Een man en zijn vrouw lopen op de veemarkt. Ze komen bij de stieren en bij de eerste stier staat een bord: "Deze stier heeft het afgelopen jaar 50 dekkingen gedaan." De vrouw zegt tegen haar man: "Daar kun jij nog wat van leren." Bij de volgende stier staat een bord: "Deze stier heeft het afgelopen jaar 65 dekkingen gedaan." De vrouw zegt: "Dat is meer dan 5x per maand, daar kun jij nog wat van leren." Bij een volgende stier staat een bord: "Deze stier heeft het afgelopen jaar 365 dekkingen gedaan." De mond van de vrouw valt open en ze zegt: "365x in één jaar! DAAR kun jij nog wat van leren." Waarop haar man antwoordt: "Ga eens aan de eigenaar vragen of dat 365x met dezelfde koe was..?"
Ten tijde van de christenvervolgingen in de Romeinse tijd was het begraven van de doden verboden. Alle overledenen dienden van overheidswege te worden gecremeerd. Voor Christenen was een crematie echter een heidens gebruik. Daarom legden ze in het geheim onderaardse ruimtes -catacomben- aan waar ze hun dierbaren te rusten konden leggen. De beroemdste catacomben zijn te vinden in Rome, maar ook in Nederland kun je Romeinse catacomben bezoeken!
De ingang van de Valkenburgse Katakomben
Onder leiding van architect Cuypers (ondermeer bekend van het Centraal station in Amsterdam, het Rijksmuseum en talloze andere gebouwen in Nederland) werd er tussen 1908 en 1912 in een mergelgroeve in de Cauberg in Valkenburg een getrouwe copie van deze Romeinse catacomben gemaakt.
Het gangenstelsel is een waar labyrint en zo uitgebreid dat je er met gemak 6 weken kunt rondlopen zonder twee keer dezelfde weg te nemen. Je kunt de Valkenburgse katakomben daarom alleen onder leiding van een gids bezoeken. De wandeltocht langs de eindeloze rijen met graven krijgt nog eens een extra dimensie door een enkele verdwaalde vleermuis, de kilte, de duisternis en de verhalen van de gids.
De meeste graven zijn in de muren van de gangen uitgehakt. Nadat de dode was bijgezet werd de nis afgezet met een plaat van teracotta of wanneer men wat rijker was met een marmeren plaat. Echt rijke families hadden hun eigen grafkamer waarvan de muren met schilderingen waren versierd. Zij hadden ook grotere graven, in de vorm van een boog.
Onder de grond is ook een kapel te vinden waar incidenteel kerkdiensten worden gehouden. Ook is het mogelijk om in deze kapel te trouwen.
Hoe kom ik er? Plenkertstraat 55 6301 GL Valkenburg aan de Geul 043-6012554
"In mijn achtertuin heb je altijd hele leuke avonturen. Gisteravond zaten we in de schemer en ineens hoorden we gespetter, angstig gepiep en toen lag daar een jonge merel in"
De jonge merel, die in een teil water in de tuin was gevallen, werd natuurlijk meteen door Jan gered. Hij bewaart hem in een mand met een deken erover en voert hem met de hand. "Ik geef hem wormen, stukjes bruin brood, een verpletterd aardbeitje. Want de ouders pikken vaak rotte pruimen en dat soort dingen. Je moet ze geen droog voer geven, deze beestjes."
De merel wil weg vliegen, maar Jan is bang dat hij dan een prooi wordt voor de katten. Aan zijn eigen kat Knorretje vraagt hij of ze de merel wil beschermen tegen andere katten. Voor de zekerheid houdt hij hem toch maar zelf bij. De merel gaat op zijn hand zitten en op zijn schouder. "Kijk, zo ben ik net Robinson Crusoe, met een papegaai op zijn schouder."
Weet je wat een berkendoder is? Of hoe Heksenkruid eruit ziet? Jan Wolkers legt het je uit. En vertelt over een 'verschrikkelijk treurig, griezelig dal vol doodsgebeente'...
Berkendoders zijn zwammen die berkenbomen ondermijnen en afbreken. De berk in Jan's achtertuin kun je zo omduwen. "Als zo'n boom ziek is, komen de insecten de laatste klap uitdelen". Als jongetje liep Jan in de duinen bij Katwijk.
"Daar was een heel dal met dode berken, daar zaten berkendoders in. Dat was zo'n verschrikkelijk treurig, griezelig dal vol doodsgebeente".
Wandelend door het bos komt hij bij Heksenkruid, "een mooi wild plantje, dat ik nooit op Texel gezien heb." Waarom de plant zo heet, weet hij niet zeker. Misschien "omdat als al die plantjes bloeien in de zomer, dan zie je in de schemer een witte waas erover."
Als Jan een spinneweb vindt, wordt hij meteen enthousiast. "Zo'n schitterende constructie! Als ik architect was, dan eigende ik me de ziel van de spin toe".
De naam 'King Charles Spaniel' herinnert aan het feit dat Koning Karel II van Engeland vrijwel altijd omgeven was door verschillende van deze Spaniels. De Cavalier King Charles stierf bijna uit in de tijd van Victoria en Edward, toen men plattere hoofden mooier vond. Met 
De King Charles Spaniel ( of English Toy Spaniel ) behoort tot de rassengroep van de Gezelschapshonden ( groep 9 van de FCI ), maar ooit waren deze honden ( die klein gefokt zijn ) jachthonden. Vóór de 20ste eeuw konden er verschillende maten en typen Spaniels in één nest voorkomen. In hetzelfde nest konden in theorie een 
©
Dit schilderij heeft verborgen spreekwoorden!
Ò
©
)
)
)
)
)
)
)
){kind=small}
)
)
)
)
)
