Vaak denken we dat onze stemming het gevolg is van wat we meemaken in plaats van andersom. Alberto del Niente al Nada
Ò
Ò
En daarom,mijnheer de voorzitter,eist mijn partij dat alle brandblusappararten in de toekomst uiterlijk tien dagen voor elk brand getest worden." (uit een debat in de stadsraad van Londen)
Een carrière alleen maakt niet gelukkig. Helaas merken sommigen dat pas aan het eind ervan. Olaf Hoenson
Na de stilte komt muziek het dichtst bij het verwoorden van het onuitsprekelijke. Aldous Huxley
Pas als je in het leven bent heen en weer geslingerd, kun je echt bewogen zijn. Hans Stolp
Begrip is het voelen wat een ander denkt, niet het denken wat een ander voelt. Rob van Raalten
De drie essentiële elementen voor het geluk zijn: iets te doen hebben, iemand om lief te hebben en iets om naar uit te kijken. Allen Chalmers
Een roodborstje dat tegen het raam tikt. Niet tegen het raam, maar tegen het ei waarin het zit en het ei breekt in tweeën. Niet het ei, maar het ijs dat scheurt van Groenland naar beneden.
Een zwarte zee, waarin witte vlakten drijven. Geen vlakten, maar bergen. Geen ijs, maar graniet. Nodig voor het roodborstje om zijn snavel te scherpen.
Zijn snaveltje sterker dan het ei.
Sterker dan Groenland.
Gerrit Krol (1934)
Uit: Geen man want geen vrouw, Querido, Amsterdam 2001
Uitgegeven: 9 april 2006 09:48 Laatst gewijzigd: 9 april 2006 19:58
ZULTE - Schrijver Gerard Reve is zaterdag 8 april op 82-jarige leeftijd overleden. Dat heeft zijn vriend Joop Schafthuizen zondag bekendgemaakt.
Reve is gestorven aan de gevolgen van dementie. Hij leed al enkele jaren aan de ziekte en verbleef om die reden bijna twee jaar in een verpleeghuis in het Belgische Zulte. De laatste twee weken verslechterde zijn toestand snel. Hij at en dronk bijna niet meer en raakte vorige week enige tijd in een coma.
Wanneer de schrijver wordt begraven is nog niet duidelijk. Wel maakte zijn levensgezel al eerder duidelijk dat dat in zijn woonplaats Machelen aan de Leie zou zijn, enkele kilometers onder Gent.
Schafthuizen
Gerard Reve is heel erg ziek geweest. Het is toch een soort troost dat hij de rust heeft gekregen die heel erg nodig was. Reve's levenspartner Joop Schafthuizen zei dat zondag tegenover het NOS-Journaal.
Volgens Schafthuizen was het laatste moment met Reve "een soort ontroering". "Gistermorgen ben ik verwittigd door het verpleeghuis dat de situatie heel kritiek was. Vanaf half twee 's middags was ik aanwezig en ben gebleven tot kwart voor negen toen hij stierf." "De zon was net ondergegaan. Het was een heel ontroerend moment", aldus Schafthuizen.
Wolkers
Het overlijden van Gerard Reve kwam voor Jan Wolkers en Harry Mulisch niet als een schok. "We wisten al langer dat hij in geleende tijd leefde. Het was eerder wonderlijk dat hij nog in leven was", zei Wolkers zondag. Wolkers omschreef Reve als een "geniale schrijver van boeken en verhalen die onvergankelijk zijn". "Hij maakte verhalen waarvan je zeker weet dat ze over 50 of 100 jaar nog worden gelezen", stelt de 80-jarige Wolkers. "Ongelooflijk dat hij De Avonden schreef op zijn 23e".
Wolkers en Reve waren in het verleden goed bevriend. "We hebben nog samengewerkt bij het volkstoneel", haalt Wolkers een herinnering op. De laatste jaren zagen de schrijvers elkaar niet meer. "Maar via anderen hoorde ik wel hoe het met hem ging".
Mulisch
Harry Mulisch hield net als Wolkers al langere tijd rekening met het overlijden van Reve. "Hij was al lang niet meer onder ons als Gerard Reve", aldus Mulisch. Reve en Mulisch waren gebrouilleerd. "Hij schreef lelijke dingen over mij, ik over hem". Net als Wolkers heeft Mulisch vooral lof voor de vroegste werken van Reve.
Mulisch (78) is na het overlijden van Reve als laatste over van de zogenoemde Grote Drie naoorlogse schrijvers. Willem Frederik Hermans was in 1995 de eerste belangrijke literator die overleed.
Desgevraagd zei Mulisch zondag dat hij "trots" is dat hij wordt gerekend tot de drie belangrijkste schrijvers uit de vorige eeuw, maar dat het hem weinig doet dat hij nu de laatste is die nog in leven is. "Het is het verschil tussen leven en dood. Ik heb nooit gedacht in die termen van Grote Drie, dat was meer iets van de critici en van het publiek. Reve en Hermans waren heel andere schrijvers dan ik."
Mulisch is nog kerngezond en bezig met diverse zaken. Plannen voor de uitgave van een nieuw boek heeft de schrijver vooralsnog niet. "Ik voel me niet geroepen om me te haasten."
Vriend Peter van Bergen
"Ach, je gaat dood of je blijft leven, het zit altijd goed", zo citeert Reve-verzamelaar en vriend Peter van Bergen de overleden schrijver. Met Reves dood heeft Van Bergen vrede, omdat de auteur altijd vrij over het onderwerp heeft gesproken. "Hij heeft zelf nooit angst voor de dood gehad", aldus Van Bergen zondag. "Vanuit die gedachte kan er vrede mee hebben, al is hij dan als vriend niet meer in dit leven, zoals Reve het zelf zou zeggen."
De leraar Nederlands en Duits raakte met Reve en diens partner Joop Schafthuizen bevriend toen de twee lucht kregen van de enorme collectie Reviana die de bewonderaar sinds het begin van zijn studietijd, begin jaren zeventig, had aangelegd. Van Bergen ging zelfs behoren tot het selecte clubje dat Reves teksten voor publicatie las en van commentaar voorzag.
Laatste roman
Aan het leven van Reve mag dan een einde zijn gekomen, zijn oeuvre was in Van Bergens ogen al voltooid met zijn laatste roman Het Hijgend Hert, of "jongste werk", zoals Reve zou zeggen, dat aan de verzamelaar is opgedragen. Volgens Van Bergen was hij vooral bij die roman steun en toeverlaat van de auteur, die geplaagd werd door grote twijfels en onzekerheid. "Bloed, zweet en tranen heeft hem dat gekost", zegt Van Bergen, die elk hoofdstuk toegestuurd kreeg. Reve nam zijn commentaar heel serieus. "Als jij het niks vindt, dan schrijf ik gewoon wat anders", zei Reve wel eens. "Dat waren geen loze woorden", verzekert Van Bergen. "Hij was daar heel gevoelig voor."
Reve-museum
Met Reve was er de laatste jaren geen contact meer, maar de vriendschap bleef, zegt Van Bergen, die zijn verzameling Reviana een paar jaar geleden grotendeels van de hand heeft gedaan. In de Openbare Bibliotheek Amsterdam ligt die nu te wachten tot de nieuwbouw van de bibliotheek klaar is, waar de collectie de basis zal vormen van een Reve-museum.
Alle eerste drukken liggen daar, handschriften, typoscripten, brieven, opdrachtexemplaren en de onvermijdelijke schrijversparafernalia als inktpot, pennen en leesbril. En relikwieën als een verstandskies, compleet met certificaat van echtheid van de hand van de schrijver zelf.
Van Bergens verzameldrift mag dan geluwd zijn, de collectie van het toekomstige Reve-museum groeit nog steeds. In december schonken zijn voormalige levensgezellen Teigetje en Woelrat de Amsterdamse bibliotheek nog de dekenkist uit Huize Het Gras in Greonterp, waar ze in de jaren zestig met Reve woonden.
Walrus op een ijsschots; Greenpeace onderzoekt de effecten van klimaatverandering in de Chukchi Zee, Alaska.
Doe mee aan de energierevolutie. Een revolutie die hard nodig is om de wereld te veranderen. Van een wereld die draait op nucleaire en fossiele brandstoffen naar een wereld die draait op schone energie. Het kan!
Jarenlang heeft de mens de wereld vervuild met enorme hoeveelheden van koolstofdioxide (CO2), het gas dat de belangrijkste oorzaak is van de opwarming van de aarde. Gelukkig is er een oplossing: schone energie. Dat moeten we dus inzetten om de ergste effecten van klimaatverandering te voorkomen. Snel ingrijpen is noodzakelijk!
De gouden lepel Premier Balkenende en minister Zalm zitten bij de koningin op een sjiek diner. Balkenende sist tussen zijn tanden tegen zijn buur Zalm: "Verdorie jong, moet je zien wat voor een prachtig gouden bestek ze hier hebben. Daar wil ik wel een lepel van mee naar huis nemen." En hij pakt een lepel en verstopt die stiekem in z'n binnenzak. Zalm denkt: "Zooo één wil ik ook wel hebben." Hij pakt een lepel, maar tikt per ongeluk tegen z'n kopje aan ... "Oh, Zalm wil wat zeggen!" zegt de koningin. "Nou ..." zegt de verraste Zalm, "ik vind het zooo fijn dat we hier met z'n allen zijn en ik vind het een goed idee dat de koningin ons heeft uitgenodigd." En Zalm gaat weer zitten, maar hij wil toch echt graag zo'n lepel hebben. Dus na vijf minuten probeert hij het nog een keer. Maar weer tikt hij - onhandig als hij is - met de lepel tegen het kopje. "Zalm wil weer wat zeggen!!!" zegt koningin Beatrix. "Nou ... eigenlijk wil ik een truc laten zien," zegt Zalm. "Kijk, ik heb hier een gouden lepel, die stop ik in mijn binnenzak, en kijk ... ik haal hem er bij Jan Peter weer uit ... "
Nooit grappig Een zwembad in Bagdad een golfslagbad noemen, is nooit grappig. Hutu's die geen GSM gebruiken omdat er te veel toetsies opzitten, is nooit grappig... Even iets kortsluiten met een elektricien, is nooit grappig... Een sluipschutter die tegen zijn vrouw zegt: 'ik heb je gemist vandaag,schat', is nooit grappig... Een blondje in een SMART, is nooit grappig... Voor een dichte deur staan van de open dag van een gesloten inrichting, is nooit grappig... Een blinde die te diep in het glaasje heeft gekeken, is nooit grappig... De cursus lassen voor beginners die is afgelast, is nooit grappig... Een restaurant voor het gerecht slepen, is nooit grappig... Een verdachte die niet zit en terecht staat, is nooit grappig... Aan een schaap dat aan de bar zit vragen of hij lam is, is nooit grappig... In een vliegtuig naast een negerin gaan zitten omdat men bij een ongeluk als eerste naar de zwarte doos zoekt, is nooit grappig... Een homo die nog maagd is anaalfabeet noemen, is nooit grappig... Een gospelkoor dat voor het zingen de kerk uitgaat, is nooit grappig... Een ober die een steakje laat vallen, is nooit grappig... Bij een afrekening in het criminele circuit vragen om een bonnetje, is nooit grappig... Een schizofreen vragen wie hij wel niet denkt dat 'ie is, is nooit grappig... Gehecht zijn aan je litteken, is nooit grappig... Een schizofreen die een eenmanszaak wil beginnen, is nooit grappig... Een bamihap uit de Chinese muur proberen te halen, is nooit grappig... Een brandbrief met een watermerk, is nooit grappig... Inwoners van Litouwen Lee Towers noemen, is nooit grappig... Kuipstoeltjes in de Arena zijn nooit grappig... Een bijgelovige imker, is nooit grappig... Een groep voetbalsupporters in een trein rijtuig noemen, is nooit grappig... In Oss vragen waar die tovenaar woont, is nooit grappig... Honing met een bijsmaak, is nooit grappig... Een manke die te hard van stapel loopt , is nooit grappig... Het was mijn bedoeling om slapend rijk te worden, maar ik kon de slaap niet vatten. Ik wou dat ik een vulkaan was, dan kon ik de hele dag roken en dan zou iedereen zeggen: ''kijk hij werkt''. Ervaring is een optelsom van alle vergissingen die je hebt begaan. Geld is een vreemd goedje: wanneer je het bewaard heb je er niets aan en wanneer je het uitgeeft ben je het kwijt. Veel mensen danken een goed geweten aan een slecht geheugen. Suiker: een witte stof die een slechte smaak geeft aan de koffie, als je vergeet het erin te doen. Sommige ''vrienden'' zijn als een schaduw: je ziet ze alleen als de zon schijnt; anderen zijn als de zon zelf; ze komen op als het donker is. Je bent nooit te zwaar voor je lengte, maar je bent wel vaak te klein voor je gewicht. Ook kale mensen vliegen elkaar weleens in de haren. Altijd leuk is ook niet lollig. Wie het laatst lacht denkt het traagst.
Dangerous Mathilde en Philippe lopen door een safariepark, Mathilde ziet een giraffe en vraagt: "Wat is dat voor een beest?" Philippe antwoordt: "Dat is een dangeroe." Later ziet Mathilde een leeuw en vraagt: "Wat is dat voor een beest?" Philippe: "O, dat is een dangeroe." Even later zien ze een olifant en Mathilde vraagt: "Wat is dat voor een beest?" Philippe: "O, dat is een dangeroe." Mathilde zegt: "Dat is knap van jou, hoe weet je dat allemaal?" "Nou", zegt Philippe, "toen we hier binnenkwamen zag ik een bord waarop stond: 'All animals are dangerous!'"
Vrouw op sterven Een vrouw die op sterven ligt zegt tegen haar man: "Beloof me dat de volgende echtgenote nooit mijn kleren zal dragen". "Wat een onzin", troost haar man. "Ten eerste ben jij volgende week weer op de been en ten tweede is ze veel kleiner dan jij".
365 keer per jaar Een man en zijn vrouw lopen op de veemarkt. Ze komen bij de stieren en bij de eerste stier staat een bord: "Deze stier heeft het afgelopen jaar 50 dekkingen gedaan." De vrouw zegt tegen haar man: "Daar kun jij nog wat van leren." Bij de volgende stier staat een bord: "Deze stier heeft het afgelopen jaar 65 dekkingen gedaan." De vrouw zegt: "Dat is meer dan 5x per maand, daar kun jij nog wat van leren." Bij een volgende stier staat een bord: "Deze stier heeft het afgelopen jaar 365 dekkingen gedaan." De mond van de vrouw valt open en ze zegt: "365x in één jaar! DAAR kun jij nog wat van leren." Waarop haar man antwoordt: "Ga eens aan de eigenaar vragen of dat 365x met dezelfde koe was..?"
Ten tijde van de christenvervolgingen in de Romeinse tijd was het begraven van de doden verboden. Alle overledenen dienden van overheidswege te worden gecremeerd. Voor Christenen was een crematie echter een heidens gebruik. Daarom legden ze in het geheim onderaardse ruimtes -catacomben- aan waar ze hun dierbaren te rusten konden leggen. De beroemdste catacomben zijn te vinden in Rome, maar ook in Nederland kun je Romeinse catacomben bezoeken!
De ingang van de Valkenburgse Katakomben
Onder leiding van architect Cuypers (ondermeer bekend van het Centraal station in Amsterdam, het Rijksmuseum en talloze andere gebouwen in Nederland) werd er tussen 1908 en 1912 in een mergelgroeve in de Cauberg in Valkenburg een getrouwe copie van deze Romeinse catacomben gemaakt.
Het gangenstelsel is een waar labyrint en zo uitgebreid dat je er met gemak 6 weken kunt rondlopen zonder twee keer dezelfde weg te nemen. Je kunt de Valkenburgse katakomben daarom alleen onder leiding van een gids bezoeken. De wandeltocht langs de eindeloze rijen met graven krijgt nog eens een extra dimensie door een enkele verdwaalde vleermuis, de kilte, de duisternis en de verhalen van de gids.
De meeste graven zijn in de muren van de gangen uitgehakt. Nadat de dode was bijgezet werd de nis afgezet met een plaat van teracotta of wanneer men wat rijker was met een marmeren plaat. Echt rijke families hadden hun eigen grafkamer waarvan de muren met schilderingen waren versierd. Zij hadden ook grotere graven, in de vorm van een boog.
Onder de grond is ook een kapel te vinden waar incidenteel kerkdiensten worden gehouden. Ook is het mogelijk om in deze kapel te trouwen.
Hoe kom ik er? Plenkertstraat 55 6301 GL Valkenburg aan de Geul 043-6012554
"In mijn achtertuin heb je altijd hele leuke avonturen. Gisteravond zaten we in de schemer en ineens hoorden we gespetter, angstig gepiep en toen lag daar een jonge merel in"
De jonge merel, die in een teil water in de tuin was gevallen, werd natuurlijk meteen door Jan gered. Hij bewaart hem in een mand met een deken erover en voert hem met de hand. "Ik geef hem wormen, stukjes bruin brood, een verpletterd aardbeitje. Want de ouders pikken vaak rotte pruimen en dat soort dingen. Je moet ze geen droog voer geven, deze beestjes."
De merel wil weg vliegen, maar Jan is bang dat hij dan een prooi wordt voor de katten. Aan zijn eigen kat Knorretje vraagt hij of ze de merel wil beschermen tegen andere katten. Voor de zekerheid houdt hij hem toch maar zelf bij. De merel gaat op zijn hand zitten en op zijn schouder. "Kijk, zo ben ik net Robinson Crusoe, met een papegaai op zijn schouder."
Weet je wat een berkendoder is? Of hoe Heksenkruid eruit ziet? Jan Wolkers legt het je uit. En vertelt over een 'verschrikkelijk treurig, griezelig dal vol doodsgebeente'...
Berkendoders zijn zwammen die berkenbomen ondermijnen en afbreken. De berk in Jan's achtertuin kun je zo omduwen. "Als zo'n boom ziek is, komen de insecten de laatste klap uitdelen". Als jongetje liep Jan in de duinen bij Katwijk.
"Daar was een heel dal met dode berken, daar zaten berkendoders in. Dat was zo'n verschrikkelijk treurig, griezelig dal vol doodsgebeente".
Wandelend door het bos komt hij bij Heksenkruid, "een mooi wild plantje, dat ik nooit op Texel gezien heb." Waarom de plant zo heet, weet hij niet zeker. Misschien "omdat als al die plantjes bloeien in de zomer, dan zie je in de schemer een witte waas erover."
Als Jan een spinneweb vindt, wordt hij meteen enthousiast. "Zo'n schitterende constructie! Als ik architect was, dan eigende ik me de ziel van de spin toe".
Wat is de overeenkomst tussen de bekoorlijke Venus en een glazig groen spuugbeestje? Hoe zit het met pissebedden en gele vla? Schrijver JAN WOLKERS heeft er PRACHTIGE VERHALEN over.
Wanneer JAN WOLKERS vertelt wordt alles poezie, wat gewoon is wordt BIJZONDER, wat klein is groot, wat lelijk is mooi. Je wordt VERTEDERD door een pissebed, "grijs-blauw als de zee in november." BEVANGEN door de schoonheid van een slakkenhuis, "bijna een Zeeuwse oorknop van goud". ONTROERD door een stekelige egel, want "iedereen die een egel vastheeft is vanzelf een gelukkig mens". Of VERVULD VAN ONTZAG voor de prestaties van een kikker: "Kikkers zijn zo perfect gebouwde beesten. Als je die dijen ziet, die achterpoten waarmee ze sprongen maken die vele malen de lengte van hun lichaam overschrijden. Stel je eens voor dat wij hier zo buiten staan en ik spring ineens zo midden op dat veld. Dan zou je zeggen: hij heeft het weer eens op zijn heupen."
In zijn achtertuin ontpopt JAN WOLKERS zich als groot LIEFHEBBER van de NATUUR. Zeventien afleveringen vol bijzondere ontmoetingen, poetische bespiegelingen en leuke tips.
Hoe je een biggetje maakt van gele lis. Maar ook dat je als jongen met een lisdorn over het wipneusje van je vriendinnetje kunt strelen zodat zij denkt: 'dat is een fijnzinnige jongen. Die wil ik wel bij me houden.'
Jan: "Het Waterleven is voor een kind fantastisch. Je ziet kinderen altijd langs sloten lopen, salamanders vangen, kikkers, kikkervisjes. Dat is een enorme leerschool." Jan probeert een kikker te vangen met zijn schepnet, maar dat valt niet mee. Hij geeft echter niet op, want: "als je als kikker aan Jan Wolkers denkt te ontsnappen, dan ben je een grote fantast."
"Je mag zoveel diploma's zwemmen hebben, maar als een kikker leer je het nooit. Het zijn beestjes die zo perfect gebouwd zijn. Als je die dijen ziet, die achterpoten, waar ze sprongen mee maken die vele malen de lengte van hun lichaam overschrijden. Stel je eens voor , terwijl wij hier zo buiten staan en ik sprong ineens daar midden op dat veld. Dan zou je zeggen: hij heeft het weer op zijn heupen."
Nadat hij tenslotte toch nog een kikker te pakken heeft gekregen, geeft Jan nog een advies aan alle jongens. De bruine, fluweelzachte pluimen van de lisdodde moet je niet in de fik steken, maar gebruiken om je vriendinnetje over haar kleine wipneusje te aaien. "Dan zal ze denken: dat is een fijnzinnige jongen. Die hou ik wel in huis, die gaat 's-avonds niet tien liter bier drinken."
Na tien jaar campagnevoeren van Greenpeace, andere milieuorganisaties en lokale indianenstammen wordt twee miljoen hectare van het Great Bear Rainforest volledig beschermd tegen houtkap. Voor de rest van het regenwoud worden regels opgesteld voor duurzaam gebruik.
©
Dit schilderij heeft verborgen spreekwoorden!
Ò
©
)
)
)
)
)
)
)
){kind=small}
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
