Ik hol een beetje achter de feiten aan, maar twee weken geleden was ik samen met de andere Scott-no-shortcuts -runners uitgenodigd op een weekendje schoenen en fietsen testen in het Nederlandse Zeist, zo'n 140 km van Mortsel.
Het opzet was eerst en vooral nog eens gezellig samen zijn, maar ook de nieuwe Scott collectie te testen. Ook de bike afdeling was er en we kregen de gelegenheid om de MTB's van Scott af te beulen op het prachtige domein. Voor mij hoefde dat niet echt, want ik had mijn eigen Scott fiets meegebracht voor het geval ik niet kon lopen. Het was ondertussen alweer drie weken geleden dat ik mijn Scotties nog eens had aangetrokken om te lopen. De hamstringblessure waarmee ik kampte weerhield me daarvan Ik was wel in behandeling en vooral mijn rug werd onder handen genomen wat het euvel zou van daar uit komen. We waren gelogeerd in een -ik weet niet hoeveel sterrenhotel- onder de naam Woudschoten en tegen de avond waren de meeste atleten gearriveerd en waren er al andere weer vertrokken omdat ze de dag erna aan het BK veldlopen meededen.
Het werden dus mijn eerste loopjes na drie weken van complete looponthouding. Met Kim en Barbara, twee Nederlandse dames, zette ik de eerste looppassen in een prachtig natuurgebied tussen schapen en ander natuurschoon. Op zaterdag liepen we een kleine dertien kilometer, op zondag liep ik alleen met Barbara een vijftiental kilometer. Kim was alweer vertrokken voor een ander evenement. Straffe dames zijn het want ze trailen. Niet zo maar wat lopen in bossen, maar wel vrij internationaal. Kim trekt binnenkort alweer naar Madeira voor een trail van 115km. Samen met Vincent, waarmee ik de kamer deelde. Hij deed mee aan de befaamde Marathon Des Sable, en ik weet het niet van hemzelf (want hij is de bescheidenheid zelve), maar uit tweede hand vernam ik dat hij een etappe zou gewonnen hebben. Hij eindigde bij de 30 eerste. En wat te denken van Dennis? Hij is in training voor de marathon van Rotterdam binnen een week of vier. Zijn doel is onder de 2h20' lopen en op termijn ziet hij zichzelf de limiet lopen voor Rio. Jullie begrijpen het al, ik zat hier niet met platte kazen op weekend. Ook Pieter Heemeryck was nog even over en weer gekomen. Hij is momenteel de belofte in de triatlon, jong, knap, getalenteerd en onbevangen. Met mijn bijna 49 jaar iets om jaloers op te zijn.
"Onzen" Dries (Busselot) van Scott heeft dat weer schitterend georganiseerd.
Ik heb boeiende mensen leren kennen, ben weer opnieuw beginnen lopen, toffe gesprekken gehad en mooie natuur gezien. Hartelijk dank daarvoor Scott!
|