|
Nog een dag of acht en dan is het zover. Dan zal mijn rechtervoet een paar gram minder wegen. De operatie is nakende en ik begin verdomd veel zenuwen te krijgen. Het zal mijn allereerste operatie worden, en dit onder volledige narcose. En het is dat waar ik schrik voor heb. De operatie zelf, daar heb ik alle vertrouwen in. Maar het in slaap doen en vooral het wakker worden houdt me nu "wakker" Ik hoor verschillende verhalen, van "ach daar voelt ge niets van" tot "ge gaat uzelf volledig leegkotsen als ge wakker wordt" Nog 8 slapeloze nachten om dan...in slaap te worden gedaan.
We zijn 13 weken na de marathon van Flanders Fields. Ik heb sindsdien maar 50km/week gemiddeld gelopen. Daarvoor liep ik ongeveer 10 weken van gemiddeld 130km/week.
Toch vertrok ik gisteren op de Grote Prijs Van Onselen. Een wedstrijd van 7,2km op de Bist in Wilrijk. Niet ver vanwaar ik geboren ben. De wedstrijd is een eerbetoon aan Jean Van Onselen, mijn tweede vader, zelf begenadigd atleet geweest en 2 jaar geleden overleden. De wedstrijd is ook al meer dan een halve eeuw oud. Jean en ik heb 13 jaar lang lief en leed gedeeld. Soms drie keer per dag trainden we samen. Alles wat ik geworden ben heb ik aan Jean te danken. Zowel als atleet en als mens ben ik gevormd door Jean. Hij heeft me de knepen van het vak geleerd, heeft me geleerd om met de voetjes op de grond te blijven. "Ge moogt zo goed lopen als den beste atleet in de wereld, ge blijft maar ne mens onder de mensen" Zo simpel was het.
Gisteren liep ik dus weer mee, als eerbetoon aan Jean, zijn weduwe Jeanine die er weer bij was en op vraag van zijn dochter en kleindochter. Winnen zou ik niet meer doen, ik heb zijn wedstrijd talloze keren gewonnen of op het erepodium gestaan. Zeker nu niet, met die verdomde voet en dat beetje training dat ik maar in de benen heb. Maar op de Grote Prijs kan ik altijd ietsje meer. Ik werd 5e aan een tempo van 3'36"/km. Dwz: 7,2km in 26'. Zonder specifieke training dit tempo ontwikkelen op één voet vind ik meer dan behoorlijk. Dus ging ik tevreden naar huis.
En nu....aftellen dus naar dinsdag den 22e.....!
Even voor de aardigheid wat opzoekwerk gedaan. De grote Prijs Van Onselen, nu Geitencorrida genoemd, heb ik ongeveer 22 keer gelopen. Daarvan heb ik 8 keer de hoogste trede van het podium mogen bestijgen, 6 keer de tweede hoogste en helaas maar 1 keer de laagste trede.
14-12-2015, 00:00 geschreven door Marc 
|
