"Laat me even duidelijk zijn" zei Hansje tegen Grietje. "Ik ga met jou niet naar het bos en daarmee basta!"
"Please, please...please,pleaseplease........"smeekte Grietje. "Neen!" Volhardde Hans, "geen sprake van. Ik heb te veel last. Trouwens, dat gedoe met die kiezelstenen en daarna met dat brood wil ik niet meer. Eén keer prutsen vind ik genoeg." "Maar ik heb zoveel goesting in peperkoek", probeerde Grietje Hans te overtuigen. "Je kan niet geloven hoe lekker die peperkoek van de oude wijf daar in het bos was. En daarbij, ik moet eten voor twee, nu Gunther de boswachter zijn ding gedaan heeft." "Genoeg!" riep Hans. "Je bent hormonaal gestoord nu je zwanger bent en je hebt van die rare "goestingeskes" waar ik niet wil aan toegeven. Zie je me lopen, nog steeds mank. Jij begrijpt maar niet wat dat aangericht heeft in mijn lijf, daar zo dagen in die oven zitten in dat kot. Peperkoek of niet, ge krijgt me daar niet meer naar toe. Gisteren zei de dokter nog dat ik lijd aan het piriformis syndroom. Te lang op mijn hurken gezeten in een te krappe ruimte bij hoge temperaturen. Ik kan nog amper op een stoel zitten. Trainen op mijn Scott schoenen lukt met moeite. Autorijden is een hel en dan durf jij vragen of ik even terug langs dat oude wijf wil passeren omdat madam met haar bol buikske goesting heeft in wat peperkoek. No Way José!"
En toen kwamen, zoals steeds, de tranen. Eerst het snikken, daarna de waterlanders, de fonteinen en als laatste de watervallen.
Hans zou geen man zijn als hij niet toegaf, en iets later struinden ze door het woud. Grietje voorop, Hans er achter, mankend, vloekend en biddend tot de woudgeesten. Dat daar maar geen gevolgen van komen, dacht hij bij zichzelf.
Het einde van dit "sprookje" was relatief gemakkelijk in te schatten: Het oude wijf was het beu dat men steeds aan haar huis kwam knabbelen. Ze contacteerde de ombudsman. Er werden gasboetes uitgeschreven. Grietje beviel van "ne" kleine met een baard, nochtans ontkende Gunther het vaderschap. En Hans....die doet nu enkele keren per week zijn Scott schoenen aan om naar de kinesist te wandelen in de hoop dat hij nu eindelijk eens een periode pijnvrij door de bossen kan crossen.
09-05-2016, 09:19 geschreven door Marc 
|
