Sinds enkele maanden is er een muur weg van de trappenhal wat maakt dat er een groot gat was tussen de vloer van de 2de verdieping en de trappenhal. Omdat ondertussen de plancher ook uitgebroken is was dit niet echt veilig (als je een verkeerde stap zette landde je 2 verdiepingen lager...). Tijd dus om eens werk te maken van de veiligheid. Met de hulp van onze pa hebben we een balustrade in elkaar geknutseld die toch al wat houvast geeft. Aan het raam hebben we ook enkele planken bevestigd zodat je daar ook niet naar beneden kan vallen. We weten nu dat het thuisfront zich meer gerust voelt ;).
We hebben ook nog een beetje verder gewerkt op de 2de verdieping maar aangezien het de laatste dag is dat mijn ouders hier zijn hebben we besloten om ze in de namiddag nog een pareltje te tonen van de Franse natuur, namelijk "le Parc naturel régional de la Narbonnaise en Méditerrannée, gelegen te Pyériac-de-Mer (op 30 minuten van ons). Voor mensen die graag wandelen is dit een super locatie. Veel natuur, rustig, omgeven door verschillende waterplassen, heuvelachtig, enfin alles wat je nodig hebt om eens lekker tot rust te komen. En dit is effectief gebeurd want op deze moment ligt de helft al te slapen ;-).
Vandaag was het ongeveer 13°, volle zon en blauwe hemel. Voor volgende week wordt er veel wind voorspeld... alle hens aan dek dus.
Gisteren hebben we even een rustdag genomen en een uitstap naar de Pyreneeën gemaakt. Omdat deze week mijn ouders op bezoek zijn was dit een kans om hen de Pyreneeën eens te tonen (eigenlijk ook voor ons want we waren daar nog nooit geweest). We wisten natuurlijk niet goed waar naartoe in de Pyreneeën en hebben dus willekeurig een dorpje uitgekozen, Prades (later bleek dat hier niets te zien was ;-).
Op weg zijn we Limoux gekruisd. Uiteraard konden we de proeverij van de Blanquette en de Crémant de Limoux niet links laten liggen en hebben we daar even halt genomen. Nadien hebben we onze weg verder gezet naar de Pyreneeën. Zoals ik al zei was er in Prades niet veel te beleven, maar op de landkaart zagen we dat er in de buurt een dorpje lag dat Ax-les-Thermes noemt en dat toch wel in grote vette letters stond... normaal gezien wil dat zeggen dat dit wel de moeite waard zou zijn. Ik moet effectief toegeven dat dit een schot in de roos was. Het dorp is zeer mooi gelegen midden in de Pyreneeën en (zoals de naam al laat vermoeden) zijn hier thermen (kuuroorden). We hebben daar lekker gegeten en gedronken en dan een wandeling gemaakt. Nadien zijn we verder gereden naar naar een bergtop (de naam ontgaat me nu...) op een hoogte van +/- 2000 meter. We werden getrakteerd op een prachtig zicht, de sneeuwgrens was heel goed zichtbaar en het was toch nog 6 à 7°. Dit is dan ook de reden waarom er nog nergens sneeuw lag (behalve dan de eeuwige sneeuw op de toppen) en dat alle skipistes nog gesloten zijn.
Na zo een schitterende dag volgt uiteraard weer een dag realiteit en vandaag hebben we dan ook verder gedaan op de 2de verdieping. Omdat we nu een moeilijk stuk achter de rug hebben was dit ook meteen een dag van veel gesakker en gevloek maar we hebben gedaan gekregen wat we moesten doen.
Vandaag iets frisser dan de andere dagen, 17° maar wel volle zon en blauwe hemel.
Gisteren is onze elektricien begonnen aan het leggen van de elektriciteitsleidingen op de 2de verdieping. Ondertussen zijn alle leidingen gelegd en het begint er meer en meer "woonachtig" uit te zien. Omdat hij een vroege vogel is beginnen wij ook een beetje vroeger en daardoor vordert ons werk ook veel sneller. We hebben nu ongeveer al 3/4 van het dak voorzien van metalen haakjes voor het vals plafond.
Onze dakwerker is ook herbegonnen aan de reparatie van het dak. Als het blijkt dat dit nu wel waterdicht is kunnen we beginnen met de isolatie en hopelijk zo snel mogelijk de dakwerken af te werken.
Zoals vermeld in het vorige bericht zijn we dit weekend naar België geweest. We dachten even een rustige reis te maken maar dat is even anders verlopen dan gepland. Het begon al bij het vertrek. Omdat we geen camionette hadden moesten we beroep doen op het openbaar vervoer om tot aan de luchthaven te geraken. Gelukkig konden we rekenen op onze goede buren Mr en Mme Pesqui om ons tot aan het treinstation van Narbonne te brengen. Vandaar zouden we dan de trein naar Perpignan nemen. Op die dag was er net een trein ontspoord tussen Narbonne en Perpignan, het gevolg was dat al het treinverkeer stil lag met een onbepaalde vertraging... Dit begon al goed. Na veel wachten (ongeveer 2 uur) kwam er dan toch wat beweging in en vertrok eindelijk onze trein. 1 probleem was nu al van de baan en het andere drong zich al op. Onze pendelbus van Perpignan treinstation naar Perpignan luchthaven was natuurlijk al lang vertrokken... We hebben dan gelukkig kennis kunnen maken met de Franse gastvrijheid want een wildvreemd persoon die ons gesprek had opgevangen stelde ons voor om ons aan de luchthaven af te zetten. Hartelijk dank aan deze mevrouw die we niet kennen want anders hadden we misschien helemaal niet in België geweest..
Voor het terugkomen zijn we ook niet gespaard gebleven. Toen we in Charleroi op het vliegtuig zaten kregen we van onze piloot de melding dat de vlucht uitgesteld werd omwille van het slechte weer in Perpignan. We gingen wel vertrekken maar hij wist niet wanneer. Na een uurtje wachten ging het vliegtuig eindelijk de lucht in. Oef dachten we, een uurtje vertraging is nog niet zo erg... Tot we op ongeveer 30 minuten van Perpignan de melding kregen dat we niet konden landen omdat zowat alles daar onder water stond en we werden afgeleid naar Girona. Tja geen goed nieuws voor ons als je met het openbaar vervoer thuis moet geraken. In Girona aangekomen had Ryanair wel een pendelbus voorzien voor ons naar Perpignan luchthaven. Het traject duurde ruim 2 uur aangezien sommige delen van de autostrade helemaal onder water stonden. De service van ryanair stopte hier in de luchthaven en nu was het aan ons om "onze plan te trekken". Iedereen begon zowat te roepen van "wie moet er naar Canet, wie moet er naar Leucate" en we hadden natuurlijk gehoopt dat er iemand richting Narbonne moest maar blijkbaar niet. Tja dan maar een taxi? Gelukkig hebben we deze kunnen delen met 4 personen maar dat was maar tot aan Perpignan treinstation (een taxi van Perpignan tot thuis kost ruim € 100). Vandaaruit hebben we dan de trein genomen tot aan Narbonne, vervolgens een taxi tot thuis. Het was bijna middernacht als we in ons eigen bed lagen.
Ondertussen is onze elektricien toegekomen en gaat ons gewoon "werkleven" weer verder. Hopelijk hebben we hier wat meer geluk ;)
Nu is het nog ongeveer 11° omdat het nog ochtend is maar het gaat deze week normaal terug wat warmer worden met temperaturen rond de 18°.
