Vandaag dus echt de Landes ingedoken. De kaarsrechte wegen waarvan sprake en de ontelbare pijnbomen die eromheen staan: geen woord gelogen. Kilometers lang rechtdoor gestapt over verdwenen spoorlijnen en langs oude spoorweghuisjes. Daarbij denken aan een onoverzichtelijk woud van die pijnbomen met daarboven een staalblauwe hemel en brandende zon. Ziedaar het recept voor een stapdag door de Landes. Vandaag pas het begin: vanuit Le Billon zowat 26 km verder naar Roquefort des Landes. Morgen dieper doordringen in die Landes. Meer dan 30 km en op naar Mont de Marsan. Geen weg terug en geen haar op ons hoofd die daaraan denkt. Het enige wat wij ons hier met ons vieren in de (overigens prachtige) gite van het genootschap afvragen is waarom al die om- en omwegen moeten worden bewandeld.Zou het kunnen dat ook de Chemin in de ban van de commerce geraakt of is dit slechts inbeelding van al-dan-niet vermoeide pelgrims?
Vandaag de grens overgestoken tussen de Gironde en de Landes. Meteen in de pijnbomen en de kaarsrechte wegen daartussen. Dankzij het warme zonnetje ruikt hebt wel lekker. Aangekomen op een oude boerderij enkele kilometers voorbij Captieux. Oude kranige dame die woont op Le Billon. Midden in het niets. Dankzij het deugddoende en technisch ondersteunende bezoek afgelopen weekend zien we het weer helemaal zitten. Als mijn vriend Samsung er ook zo blijft over denken lezen jullie morgen meer nieuws. Nog even vertellen dat Bazas , stadje dat we vandaag verlaten hebben, mooi stadje is! Niet dat er zoveel te beleven valt, maar de architectuur in de binnenstad is zo mooi intact en zuiders dat je er gelukkig van wordt en vol van energie. En precies die energie was vorige week even wat minder. Eerste ontmoeting met de andere Luc. Al-bij-al nog meegevallen. Dixit een hospitalier: ...een noodzakelijke kennismaking. Enchante!
Na een aantal radiostille dagen dus opnieuw op schrijfkoers. Luxeprobleem met GSM zorgde voor infostop. Maar geen nood: ondertussen heeft de pelgrim zijn tocht verdergezet. Vandaag aangekomen in Bazas. Kleine maar mooie en levendige stad. Stad gelegen in departement Gironde. Dordogne dus alweer achter de rug. Gisteren in La Reole ook weer een grote rivier overgestoken: de Garonne. Ook La Reole erg oude en fijne zuiderse stad. Nog even en we duiken de Landes binnen. Maar eerst nog een nachtje goed uitslapen. PS Hier nog steeds mooi en warm weer!
Zowat 25 pelgrimskilometers scheiden het kleine Sorges van het grote en mooie Perigieux. In de voormiddag verscholen in de schaduwrijke bossen hier, in de namiddag in de volle zon, meer dan de dertig van gisteren en bijna constant op asfalt. Hoe mooi de uitzichten op de Dordogne ook, echt wel te mijden en duidelijk niet gezond voor lijf en leden. Doorstappen dan maar en zorgen dat je vroeg kan douchen. Maison diocenale hier dik in orde. Mooie kamer en propere douche. Bezoek azn een heel mooie stad. Veel mooie gebouwen. Erg veel pleinen en pleintjed met toffe terrasjes. Niet echt pelgrimvriendelijk. Lekker gegeten in het restaurant van het huis. Wat wil een pelgrim nog meer
In de gite van eergisteren dus een hospitalier. Vreemd beroep? Neen dus. Hospitaliers zijn, zoals zovelen van ons, vrijwilligers in hart en ziel. Eerst moet je "cheminard" worden. Liefhebber en kenner van de weg / chemin of camino. Dan pas kan je en goed hospitalier zijn. Dixit Herve. Geen tegenspraak mogelijk. En dat brengt me naadloos bij alle vrijwilligers die ik ken (velen dus) . Nieuw werkjaar voo r de deur. Veel succes!
In de gite van eergisteren dus een hospitalier. Vreemd beroep? Neen dus. Hospitaliers zijn, zoals zovelen van ons, vrijwilligers in hart en ziel. Eerst moet je "cheminard" worden. Liefhebber en kenner van de weg / chemin of camino. Dan pas kan je en goed hospitalier zijn. Dixit Herve. Geen tegenspraak mogelijk. En dat brengt me naadloos bij alle vrijwilligers die ik ken (velen dus) . Nieuw werkjaar voo r de deur. Veel succes!
In de gite van eergisteren dus een hospitalier. Vreemd beroep? Neen dus. Hospitaliers zijn, zoals zovelen van ons, vrijwilligers in hart en ziel. Eerst moet je "cheminard" worden. Liefhebber en kenner van de weg / chemin of camino. Dan pas kan je en goed hospitalier zijn. Dixit Herve. Geen tegenspraak mogelijk. En dat brengt me naadloos bij alle vrijwilligers die ik ken (velen dus) . Nieuw werkjaar voo r de deur. Veel succes!
.Vanmorgen vroeg om 7u afscheid genomen van mijn Duitse gitegenoten. Heel aangename globetrotters. Snel op weg langs pastorale landschappen. In de voormiddag spijtig genoeg veelal langs (kleine en weinig bereden) asfaltwegen. Heb geen asfaltschoenen dus na een paar uur begint het te prikken. Nochtans, Claes en Streuvels zouden hier in hun nopjes geweest zijn! Weerom heel mooi dus. Maar al heel vroeg steeg de thermometer hier richting 30 graden ... warm dus heel warm. Gelukkig in de namiddag veelal in de schaduw. Hoera! Toch op tijd in La Coquille in gite van het genootschap. Gite met hospitalier. Dus samen koken. Bijna vergeten: vandaag in de Dordogne aangekomen. Leve de vakantie. Morgen naar Thiviers. Kortere dag, spijtig niet bij Nederlanders die net vandaag met vakantie vertrekken. Tot ...PS alle reacties en berichtjes van julllie zijn altijd altijd welkom !! Hoop dat jullie niet met z'n allen wachten op persoonlijke reactie. Is echt onmogelijk. Na de Camino!! Beloofd. Ik lees jullie echt heel graag!!
Twee dagen niet geschreven. Ten dele omdat 't weekend was ;-) tendele omdat ik niet kon. Hoe omschrijf je de schoonheid van de weg, de geuren en de kleuren, zonder dat je woorden kunnen uitdrukken wat je wil zeggen? Het onvolmaakte geur- en kleurloze woord dat nooit kan zeggen wat moest gezegd worden. Zo volmaakt mooi was de chemin de afgelopen dagen. Het landschap, de bossen, de wegen en weggeltjes ... Gisteren aangekomen in Saint-Leonard de Noblet. Mooi stadje maar op zondag een dood stadje. Samen met Schots-Duits fietsend koppel in de gemeentelijke gite. Ook samen iets gaan eten. Gezellige babbel. Vandaag dan in Limoges. Grote stad, maar echt wel mooie stad! Bezoekje zeker waard. Weer rivier over: de Vienne. Morgen naar Flavignac, zowat 30 km. Op tijd vertrekken dus!
Vanavond eindelijk een ontmoeting met een paar andere pelgrims. Samen met een fietsende Nederlander en een stappende Fransman aan tafel. Hebben dan maar een leuke babbel opgezet in het Engels. Straffe Hollander hoor: is onderweg trrug naar Nederland vanuit Santiago. Zal zo ongeveer 5200 km afgefietst hebben!! De Fransoos is iemand die zich verdiept in reincarnatie en die daar een boek heeft over geschreven. Twee straffe mannen dus. En dat samen met een allene Maretakker. Maar geen nood hoor. Dat mannetje trekt zijn plan wel. Nu dus in Benevent-L'Abbey. Aardig klein stadja, rustpunt voor Compostelapelgrims. Aardig maar ook niet meer. Tot morgen ...
Opnieuw een rustig dagje onder een wisselende hemel vandaag. En ja hoor, opnieuw een serieuze onweerswolk geslikt. Maar geen nood: na regen komt ... Ook hier dus. Deze middag rustig genoten van de oude stad van La Souteraine. Boke aan het eten op een bankje naast de kerk. Een fietsende pelgrim ontmoet uit Diepenbeek. Man wilde absoluut aan iemand vertellen hoe eenzaam hij zich voelde en hoeveel hij al geweend had en ...zoveel ... Alleen maar tien minuutjes luisteren en eens knikken en beamen. Toen stond hij op en zei: man, jij hebt deze dag goedgemaakt voor mij. Zonder iets te "doen", alleen maar er zijn en luisteren. Zo veel gekregen van die man, door die laatste paar woorden. Hij weet het ongetwijfeld zelf niet eens. Dat is waarschijnlijk de geest van de Camino? Fijn toch ja!
In tegenstelling tot gisteren minder zware dag. Heel mooi en afwisselend landschap. Ook mooie paden en weinig of geen verkeer. Wat opvalt: de stilte. Ook weer enkele mensen die spontaan een babbel willen doen. Velen zijn eerder pessimistisch over de toekomst. Vanuit Eguzon naar Saint-Germain-Beaupre is ongeveer 23km stappen. Een makkie ondertussen ;-) En dan op het einde nog een fiks onweer over de rug. Plezant is anders. Maar de mensen hier zullen wel tevreden zijn, dus ik ook. Nu in huis van zoon van vriend van Compostella.
Niet echt verwacht vandaag maar in Tourtermen zouden vandaag die eerste puntjes zijn toegekend. Tussen vertrek vanmorgen en de aankomst hier in Eguzon leek het landschap erg veel op de Voerstreek bij ons. Alleen zien de fransen het altijd wat groter dan wij: wat groter, wat hoger, wat langer ...Heel wat bergop en bergaf dus. En daar zaten dus ook de eerste kuitenbijters tussen. Nog net niet telang, maar de percentages mochten er alvast zijn. Zeker met een paar kilo op uwe rug. Goede training zeker ...voor wat komen gaat. Wie wel een pluim verdienen zijn de mensen die de bewegwijzering doen: schitterend gewoon. Gite van de gemeente. Heel groot, maar voorlopig weer helemaal ...ook niks voorzien: trekt maar uwe plan. Spijtig toch. Morgen opvang bij vrienden van Jacobus. Zal wel weer goedkomen. Ben benieuwd of het morgen droogblijft, vandaag weer "laf" weer maar nog steeds droog. Tot groot verdriet van velen hier! PS foto's laden lukt niet ...sorry
Vanmorgen in Vauzelles plots de vraag van de vrouw des huizes: voel je je niet eenzaam zo alleen op weg. En tijdens de stapdag ben ik er vast van overtuigd geraakt: neen, ik ben niet alleen of eenzaam onderweg. Dankzij jullie allen en de velen die me beloofd hebben dat ze zouden aan me denken. En vandaag dat ook effectief gevoeld: de aanwezigheid van vele vele medestappers. Moeilijk te verklaren en toch zo simpel. Jullie stappen met me mee naar Compostella! Nu aangekomen in de gemeentelijke gite van Le Pechereau, buurgemeente van Argenton-Sur-Creuze. Mooi ingericht en nogmaals de enige aanwezige pelgrim. Einde van de week komen ook de pelgrims die via Nevers stapten terug op deze route. Misschien dan meer volk?
PS nog een rivier overgestoken vandaag. Misschien voor de statistici onder ons...
Laatste dagen vanuit Bourges naar Charost, Deols en vandaag Velles. Niet echt veel te melden. Verbleven in twee propere gites, telkens gans alleen. Nu bij een vriendin van Jacob. Aardige oudere dame in veel te groot huis. Goed voor de pelgrims dus. Morgennaar Argenton. Hoop dat slaapplaats in orde komt. Nog niet geregeld.
Het geplande driedagenoffensief door departement Cher is afgelopen. Fabrikant van Compeed kan er maar wel bij varen. Door de hitte zwemmen de voeten voortdurend in zweet met alle gevolgen van dien. Blaren zijn onlosmakelijk verbonden met de Camino. Van voorbijgaande aard en zelf gekozen, dus mij hoor je niet klagen over pijn. Zou fout zijn. Maar wilde het wel even meegeven, is niet alle dagen kermis hier. Alhoewel, hier mogen zijn en stappen: jawel, is voorrecht. Gisteren in Bourges. Heel mooie en propere stad met mooie gebouwen waaronder natuurlijk de beroemde kathedraal. Bezoek van vrienden. Blij ze even te hebben ontmoet. Ook bedankt voor alles D en L en A en V !! Nu enkele kortere etappes op weg naar Limoges. Volgende grote afspraak. Hier nu ook al wat frisser. Slaapplaats voor volgende dagen tem zondag in orde. Geruststelling met weekend in zicht. Tot een dezer ...
Het geplande driedagenoffensief is (ondanks de hittegolf) achter de rug. Ben er niet boos om. In de schaduw van de wouden hier was het nog te doen, maar in open velw een echte bakoven. Gisteren om 6u al op weg (wordt alsmaar vroeger) e daardlor ook vroeg in het echt wel heel mooie Bourges.. Echte pelgrimsstad met dito onthaal in VVV: ruimte om zak achter te laten en sleutel van de gite om te verfrissen. Dikke merci.ook nog verwacht en deugddoend bezoekje van vrienden. Ook dikke merci "pour le tout". Nu geinstalleerd in de gite municipale voor dd luttele som van 8 euro. Tuurlijk moeten we dan zelf koken. Ook al de slaapplaatsen tem zondag kunnen vastleggen. Is alvast een geruststelling. Nu ook aangekomen in departement van de Indre. Moet er nogal wat afgestapt hebben. Sinds gisteren dus ook al volle vier weken onderweg. Wat me opvalt en blijft verbazen is dat ik amper een pelgrim ontmoet. Tja, iemand moet de laatste van het seizoen zijn zeker. Maakt niet uit. De volgende dagen opnieuw kortere etappes op het programma. Ben er niet kwaad om. Begin nu stilaan uit te kijken naar Limoges. Volgende "grote" stad. Tot daar veelal onbeduidende stipjes op de kaart. Gisteren toevallig ook nog eens een wegenkaart van Frankrijk gezien. Weet nu tenminste terug een beetje waar ik zit. Begint te "avanceren". Tot ...
van Bourras naar La Charite-sur-Loire werd een lange hete dag. Deze morgen nochtans voor de eerste keer sinds lang op zoek moeten gaan naar regenjas voor mezelf en rugzak. (en dan steken die rotdingen natuurlijk altijd op de bodem van de rugzak) Daarbovenop nog eens een extraatje van enkele km want niet goed bij de les gebleven . Anderzijds heel mooi en alleen. Geen kat gezien onderweg (letterlijk en figuurlijk) wegens die vochtige hitte. Niet te doen. Gelukkig ik bijna ganse dag in prachtige eikenwouden. Aangekomen rond 17u en plaats in de gite municipial. Zes bedden en proper maar voorlopig enige pelgrim. Zelf potje gemaakt aangepast aan de hitte: kouw schotel op z'n Binkoms. Subiet nog concert in de kerk. Gratis. Meepikken. Wel op tijd slapen: morgen opnieuw zo'n 30-er, naar plaatsje net voor Baugy. Daar is't vrouwenkoers en dus is de gite bezet. Belangrijk in het leven: prioriteiten stellen. Maar geen nood: het genootschap gaat morgen deze pelgrim, gezant van de Maretak morgen opvangen. Op deze manier ben ik woensdag in Bourges. Ruim binnen de geplande staporde. Zal dan in drie dagen honderd km (!) achter de kiezen hebben. Is dat dan ook geen dodentocht? Dank-u-wel genootschap, dank-u-wel St-Jacobus. Tot morgen of later!
Vandaag geen stappen. Dagje bekomen van de inspanningen en nieuwe krachten opdoen. Voorbereiding voor morgen gemaakt. Wordt hier nu een hittegolf: morgen tot 37 graden. Stapdag ingekort van 29 naar 24 km. Stap tot St- Germain-les-Bois. Slaapplaats OK. Bezoek aan Vezelay: een absolute aanrader. Twee diensten meegemaakt. Kippevelmomenten! Vanmorgen ook nog eens pelgrimszegen gekregen. Was hier weerom de enige Belg. Net nog een babbel gehad met Duitser die hier stopt. Ook hij weinig andere pelgrims ontmoet . Hugo uit Mortsel vandaag uitgewuifd: gaat via Le Puy. Straf man, chapeau.
Gisteren 15 augustus fijn gestapt vanuit Pontigny. Door overbeztting moeten uitwijken naar Bessy- Sur- cure. Vandaag 16 augustus, dag 23 in een ruk naar Vezelay.
. Anderzijds heel mooi en alleen. Geen kat gezien onderweg (letterlijk en figuurlijk) wegens die vochtige hitte. Niet te doen. Gelukkig ik bijna ganse dag in prachtige eikenwouden. Aangekomen rond 17u en plaats in de gite municipial. Zes bedden en proper maar voorlopig enige pelgrim. Zelf potje gemaakt aangepast aan de hitte: kouw schotel op z'n Binkoms. Subiet nog concert in de kerk. Gratis. Meepikken. Wel op tijd slapen: morgen opnieuw zo'n 30-er, naar plaatsje net voor Baugy. Daar is't vrouwenkoers en dus is de gite bezet. Belangrijk in het leven: prioriteiten stellen. Maar geen nood: het genootschap gaat morgen deze pelgrim, gezant van de Maretak morgen opvangen. Op deze manier ben ik woensdag in Bourges. Ruim binnen de geplande staporde. Zal dan in drie dagen honderd km (!) achter de kiezen hebben. Is dat dan ook geen dodentocht? Dank-u-wel genootschap, dank-u-wel St-Jacobus. Tot morgen of later!
