Subiet naar de kathedraal om belangrijke stempel en om belangrijke beslissing te nemen. Kijk echt wel uit naar het afsluiten van deze eerste fase maar vraag me ook af hoe het vervolg zal zijn: vanaf hier alleen op pad, geen weerwoord meer, geen vragen om te beantwoorden en geen antwoorden op vragen. En wat meer is, nu begint het nog goed te regenen ook. Als er straks ergens Wifi is zullen jullie lezers ook de antwoorden kennen. Ondertussen dus dag twaalf bijna achter de rug. In de eerste plaats veel dank aan zoon Maarten en vriendin Heidi voor het fantastische bezoek! Echt waar dikke merci. Ook dikke merci voor het verrassende bezoek van de delegatie
van Ziekenzorg Binkom. Alex, Lucia, Willy en Diane ... het deed echt heel goed! Op naar het genootschap dus. Heel warme madame die terstond in actie schoot en zorgde voor een slaapplaats voor vannacht in het CIS. Dik in orde voor vannacht. Na overleg en met klein hartje toch maar beslist om de niet voorbereide maar kortere Camino via Troyes te gaan stappen in plaats van de GR-weg. Concreet: morgen pal zuidwaarts naar Germaine, daarna Moussy, Montmort, St-Prix, Vindey, Anglure, Mery-sur-Seine naar Troyes. Mocht morgen overnachten in Germaine niet lukken dan wordt het een extra-lange dag. Gaan we nu nog niet nerveus over doen. Nu nog wat lezen en wat kaartstudie doen om morgenvroeg rap uit Reims en in de juiste richting liefst te kunnen vertrekken. Jusqu'a demain!
Met of zonder goesting: vandaag stonden er weer heel wat kilometers op het programma.
Bedoeling is om in een ruk naar Reims te stappen. Dankzij de hulp van de plaatselijke postbode die ons een alternatieve route, niet geschikt voor mensen met gevoelige oren, langs de N51 voorstelde. Een oude Departementale die nog steeds erg goed te bestapppen valt maar zo ongeveer vlak langs de drukke N loopt. Kaarsrechter kon bijna niet, een Olympische discipline op zich. Komt daarbij weer de aangename warmte van de vaak aanwezige zon en een sneltreindag was zo voorbij. Vermoedelijk een 30-tal kilometer gestapt met pijnlijke voeten tot gevolg. Edoch: morgen kunnen we dus een snipperdag in Reims nemen. Stempel in de kathedraal gaan halen, de basiliek bezoeken, maar wat meer is, misschien ook de route voor de volgende dagen aanpassen. De aanbevolen weg van het Genootschap lijkt me immers, vooral gezien de ervaringen van de vorige dagen, meer dan een waardig alternatief voor de geplande GR route. Een kortere reisweg die erg goed bewegwijzerd is, het doet nadenken. Tuurlijk betekent dit dat iedereen die de reisweg bezit een fout exemplaar bekijkt, toch zeker tot Vezelay. Vandaar blijft immers alles bij het oude. Blijf dus zeker volgen!
Vandaag zogezegd Wifi aanwezig. Niet te doen! Amper twee secondjes verbinding en dan vijf minuten niks ... Op zijn Frans zeker, meer een stoomverbinding dan ... Vanmorgen vertrokken voor een lange dag. Volgens de GR Gids een tocht van ongeveer 28 kilometer, en met een warme dag in het vooruitzicht niet direct aangewezen. Dus zelf wat gecoupeerd. Vanuit La Becase rechtstreeks (onder andere door redelijk hoge netels en bramen) langs een "peu practicable" route naar Wasigny, en verder rechtstreeks naar Sery wat een behoorlijk aantal kilometers opleverde. Dit zorgde ervoor dat we via het stappen langs enkele rustige en minder-rustige D-wegen op een behoorlijk tijdstip in Rethel konden aankomen. Even naar een nationaal kerkhof voor oorlogsslachtoffers van WOI geweest. In en om Rethel is er vooral agrarische en aanverwante activiteit aanwezig en gezien het goede weer waren de landbouwers erg actief. Een commercieel centrum zonder veel meer. nog maar eens een plaatselijke kermis met vuurwerk dat werd afgeblokt door een fikse regenbui.
Een rustige en tijdige start vanuit Aubignee. Snel de juiste route opgepikt voor een kortere dagtrip van zowat 20 km naar Lalobbe. Even een ommetje langs "Le Carmel" een oord van peis en vree en een aantal zusters die wij niet gezien hebben, spijtig. Wat we wel zien en in overvloed : hout, hout en nog eens hout. Voor heel veel euros! Deze middag in Signy de eerste winkel en horeca gezien sinds gisterenmorgen. Al aangekomen rond 16u30 in La Besace bij Mr. en Mevr. Carpentier, mooie B&B. Ondertussen genoten van een lekkere plaatselijke cider, een paar aperitiefjes en een heel lekkere maaltijd. Dit alles vergezeld van een goeie babbel met de huisheer en een ander Normandisch vakantiekoppel. Nu slapen, morgen een lange stapdag naar Rethel (Claude belooft ons een kortere weg te wijzen).
PS: De foto's volgen later.
Onze gastvrouw kreeg blijkbaar niet genoeg van ons ... na een langdurend ontbijtje (daarom niet uitgebreid) en na wat inkopen in Rocroi, niet zo evident wegens geen winkels, pas na nog een babbel in de hall en eentje op de koer en nog snel (?) een stempel om 10u30 op weg, om maar te zeggen: de madam van de boulangerie een fles water van zichzelf toen ze hoorde waar we naartoe moesten (helemaal de andere kant van de stad op). We waren verwittigd tussen Rocroi en Lalobbe geen enkele mogelijkheid tot aankoop. en toch ... toen we in L'Echelle de weg gingen vragen vroeg deze man spontaan of we nog voldoende water mee hadden. Nu in Aubignee met ons gat in de boter gevallen , enige gasten hier, lekker gegeten en gedronken, goede babbel, bazin belt morgen zelf naar volgende slaapplaats. Marie en Jose zijn dik OK.
Na een laatste babbel vanmorgen met Maurice en het uitwisselen van adres en mailadressen de juiste weg gevraagd aan de baas van "Le petit Mesnil", ons hotelletje in Vierves. In het Nederlands de beste boswegen aangewezen gekregen, rugzak om en weg zijn wij. Op weg voor een lange boswandeling van zo'n 25 kilometer doorheen één groot woud via schitterend bewegwijzerde boswegen (hoe kan je hier verloren lopen?) die enkel zichzelve kruisen. De mensen van de GR en van het genootschap doen hier fantastisch werk, hier hoef je echt niet bang te zijn in het grote bos (en het is groot hoor, niet te geloven). Van de ganse dag in het bos geen kat gezien... enkel het geruis van de wind in de boomtoppen is ons gezelschap. En plots staan we opnieuw in la France, dit keer voor een lange lange periode. B&B in Rocroi wel open maar ook geen kat te zien, de bazin verblijft in België! Toch maar een kamer ingenomen, blijkt de juiste, geen probleem, kunstenares was gaan schilderen. Toffe madame. Ondertussen haar ordinateur ingepalmd (Merci!!) waardoor blog toch weer even een beetje actueler wordt. Als tegenprestatie wat Nederlandstalige teksten in haar gastenboek vertaald (wat was ze blij). Voor wat hoort wat ...
Tot één van de volgende dagen, mits WiFi aanwezig is.
PS: Wie kan mij de Franse vertaling bezorgen van "Maretak"? Ik probeer hier wat reclame te maken, maar is niet simpel!
Heel goed kunnen starten in Givet vanmorgen. Lekker ontbijt en daarna langs een drukke weg van de stad. Via Aubrives en Hierges de GR 654 opgepikt (deze komt nog terug in het verhaal!) schitterende wandelwegen en dito wandelweer. Langs ongelooflijk rustige wegen en wegjes naar Mazee, opnieuw in België dus.
Verder langs de mooie GR naar een volgende dorpje Treignes, dorpje met een terras. Plots stopt een auto en komt een jong Nederlandstalig Brussels meisje vragen of zij er even mag komen bijzitten? Of wij misschien naar Compostella stappen en of zij even een paar vrienden mag bijhalen ... Federico (Italiaan) en Akari (Japanees) zijn stapvrienden van haar. Vorig jaar de Camino gedaan! Drie uur later zijn we samen naar Vierves gestapt (rugzakken werden gedragen!!) door het bos. Heeele ervaring rijker, wat een toffe jonge mensen. Dit dragen we nog lang mee. Na een douche en voor het eten komt een eenzame (?) Vlaamse gast vragen of hij met ons kan samen eten ... waarom ook niet? Gepraat over vanalles en nog wat, pintje gedronken, avond was zo voorbij. Zou dit dan de geest van de Camino zijn?
Subiet naar de kathedraal om belangrijke stempel en om belangrijke beslissing te nemen. Kijk echt wel uit naar het afsluiten van deze eerste fase maar vraag me ook af hoe het vervolg zal zijn: vanaf hier alleen op pad, geen weerwoord meer, geen vragen om te beantwoorden en geen antwoorden op vragen. En wat meer is, nu begint het nog goed te regenen ook. Als er straks ergens Wifi is zullen jullie lezers ook de antwoorden kennen. Ondertussen dus dag twaalf bijna achter de rug. In de eerste plaats veel dank aan zoon Maarten en vriendin Heidi voor het fantastische bezoek! Echt waar dikke merci. Ook dikke merci voor het verrassende bezoek van de delegatie
Met of zonder goesting: vandaag stonden er weer heel wat kilometers op het programma. 
