Vandaag geen stappen. Dagje bekomen van de inspanningen en nieuwe krachten opdoen. Voorbereiding voor morgen gemaakt. Wordt hier nu een hittegolf: morgen tot 37 graden. Stapdag ingekort van 29 naar 24 km. Stap tot St- Germain-les-Bois. Slaapplaats OK. Bezoek aan Vezelay: een absolute aanrader. Twee diensten meegemaakt. Kippevelmomenten! Vanmorgen ook nog eens pelgrimszegen gekregen. Was hier weerom de enige Belg. Net nog een babbel gehad met Duitser die hier stopt. Ook hij weinig andere pelgrims ontmoet . Hugo uit Mortsel vandaag uitgewuifd: gaat via Le Puy. Straf man, chapeau.
Gisteren 15 augustus fijn gestapt vanuit Pontigny. Door overbeztting moeten uitwijken naar Bessy- Sur- cure. Vandaag 16 augustus, dag 23 in een ruk naar Vezelay.
Omwille van het feit dat mijn gastheer al om 8.00 uur de deur uit moest was ik ook al om 7.45u op stap. Amper 16 km te stappen dus om 13.00 al in Troyes in het seminarie. Direct naar kamer en een deugddoend dutje gedaan. En dan opnieus El enWim en Roger ontmoet . Slapen in zelfde gebouw. Nog bezoekje aan Troyes. Zowel basiliek als katredaal mooi. Stadskern ook mooi maar al die commerce!! Niks voor een pelerin. Morgenvroeg samen met de anderen ontbijten. Zullen wel zien.
Vanmorgen van de lieve onthaalmensen van het Genootschap in Bagneux afscheid genomen. Echt heel warme en open mensen waar gastvrijheid nog iets te betekenen heeft. Geen luxe,geen grootse verhalen maar gewone menselijke warmte en medeleven. Monsieur André et Madame Agnes: merçi beaucoup!
De heer des huizes vertelde me dan ook nog dat vandaag een makkelijke dag zou worden, helemaal plat en altijd rechtdoor ... en of!!! gans de dag langs het kanaal "Canal de la haute Seine" gestapt met alle voor- en nadelen van dien. Helemaal plat inderdaad, van Bagneux tot hier in Poyne geen twee meter hoogteverschil waarschijnlijk.
keerzijde van de medaille: de eerste momenten vind je water prachtig (en 't is ook een mooi kanaal), de volgende paar uren begint de verveling toe te slaan en vanaf de namiddag is het eigenlijk vooral saai ... sorry voor de waterratten onder jullie. Bijkomend probleem bij wandelen langs stilstaand water: muggen, honderden tegelijk. Riskeerde je even te verpozen: dikke prijs (letterlijk te nemen)
Enfin net voor 17.00 uur aangekomen in de Presbytére van Poyne bij pastoor Maurice. Beetje proberen te helpen om de printer te laten werken, niet gelukt (over naar hulplijn). Deze opvang is een noodopvang: de mevrouw van de gite in Savieres is met vakantie en het hotelletje in het dorp gesloten tot na de vakantie(!).Het was de pastorij of doorstappen tot Troyes.(toch nog zo'n 15 km erbij).Al douche kunnen pakken en begin stilaan geuren vanuit de keuken op te vangen. Moet zeggen dat de mensen van het genootschap echt wel ongelofelijk hun best doen om onderdak te bieden. Jean-Luc, André en Agnes: bedankt. Morgen op de agenda: doorstappen naar Troyes, slapen in een " oud seminarie" Maison Notre-Dame en l'Isle.(bedje al gespreid) en zondag verder naar Sommeval. Ook al gebeld met iemand van de Mairie en geen probleem, slapen in zaaltje met slaapzak. Komt wel in orde denk ik. Bijna vergeten:vandaag ook weer verschillende keren aangesproken, tot zelfs in het dorpje hier door iemand die 12 jaar geleden ook van hieruit naar Compostella is geweest. Het blijven vreemde en toch blije momenten als mensen je staande houden en spontaan hun babbeltje met je willen doen ...
PS moeten dat eens nakijken: ik vermoed dat ik ondertussen al drie Franse rivieren ben overgestoken! Vandaag de Seine, gisteren de Aube (?) en zeker de Marne (bij Epernay).
Vanmorgen afscheid van twee dikke vrienden ... het doet zo al een beetje pijn. Nu nog meer. Hele goede dag vandaag. Balisage in orde. Wel bloedheet weer hier, hoop voor jullie hetzelfde in België. Zo'n 25 km gestapt. Water in de fles werd er warm van (Ge hebt gelijk Domi, volgende keer een bidon kopen, maar ... hoeveel weegt dat?) maar dat geeft de kans om water te vragen ... en te krijgen met een ijsblokje erbij. Rond 15.30 uur een terrasje gedaan in Anglure (van grote dorst en neen, niet gezondigd) en om 17.15 uur bij gastgezin in Bagneux. Ben vandaag hun zestigste pelgrim van 2012. Landbouwer die in pensioen is, zoon werkt verder op zo'n 145 ha gemengd bedrijf zonder dieren. Al direct een alcoholvrij aperitiefje bij aankomst om wat af te koelen. Was echt nodig! Zit hier nu dus in Bagneux, een beetje te vergelijken met Binkom. Morgen zou ik graag willen slapen in Savieres, zo'n 17 km van Troyes. Kan dan zaterdag in een oud seminarie zien te boeken in Troyes. Hopelijk lukt de reservatie voor morgen nog.Hoef ook nu niet zelf te bellen, mijn gastvrouw neemt dit voor haar rekening. Heb al geleerd dat ik daar niet zenuwachtig mag in worden. C'arrange ... is de boodschap hier. De mijnheer (Jean-Luc) van het genootschap van Sezanne was deze namiddag hier ook al komen kijken of ik er al/nog niet was. Heb hem gemist. Toch lief! Zoals altijd tot nu toe komt ook deze keer de overnachting in orde. De gite is gesloten, het hotel ook, dus bellen we (nu ja "we") naar een vriendelijke pastoor die je zal opvangen morgen. Voilà, geregeld.
Omwille van het gebruik van de tent waren we genoodzaakt om uit te wijken naar de camping Municipale van Sezanne. Dat betekende ongeveer een mars van 32.5 km die moest worden gedaan waarna we nog de auto van Dominique moesten (proberen) terughalen. Wonder boven wonder, alle opdrachten s'avonds netjes en zonder ongelukken en zonder lichamelijke ongemakken uitgevoerd. Drie stappers die de eindmeet haalden, en de halve Belg, uitbater van de camping die liet zien dat hij het meende als hij vertelde dat hij de Belgen graag zag komen.
En dan de eerste keer toch gezondigd: warm gegeten 's middags ... wel zonder alcohol. Toen we gingen kijken in één of ander groot gebouw of we geen stempel konden krijgen, bleek dat we in de Foyer de Charité van Baye terecht te zijn gekomen. Een aantal mannen en vrouwen die vanuit hun geloof in één gemeenschap samenleven. Stond daar met mijn boekje om enkel een stempel te vragen en prompt werd de tafel gedekt! Uitgelegd dat buiten nog twee vrienden wachtten, geen probleem. Binnenroepen en aanschuiven. Niet te geloven, je betaalt of niet, je geeft of niet ..."participation aux frais: montant libre. De Nederlandse dame die hier samen met haar man had overnacht en die door één van de mensen nar de dokter was gevoerd en die dan ook nog nog naar Troyes (of het station?) zou worden gevoerd vond alvast dat we teveel haden gegeven ...tja ...
En het ene gelukje (?) was nog niet verteerd of het andere diende zich aan: mijnheer Pergent van het plaatselijke genootschap kruiste (weer toevallig?) onze weg en zorgde er in één moeite (nu ja, een drietal pogingen dan toch) dat ik vandaag slapen vind bij vrienden van het genootschap én dat ik die mensen hun computer mag gebruiken (wordt nu vandaag 9 augustus geschreven). Enige probleem, opladen van foto's lukt niet, moet beroep doen op mijn Belgische webmaster. Ben er ondeertussen van overtuigd dat eer een beetje teveel mee gemoeid zou zijn. Ook bedankt Jacobus.
Vanuit Cumières goed op weg gegaan en weinig of geen problemen. Toch nog enkele kleine "omwegen" gepresteerd waardoor we toch weer meer dan de geplande 25 km zullen hebben gelopen. Maar echt niet erg, heel vriendelijke wijnboeren die je snel, meestal na een leuke babbel, op de goede weg zetten. Tegen de middag een heel mooi kerkje gespot en dankzij toeval (of niet?) toch de verantwoordelijke gevonden die de sleutel meebracht en het interieur van zijn kerkje vol fierheid toonde. Chavot, een heel mooi klein kerkje. Na de middag en enkele berichten later kwamen twee Maretakkers me oppikken in weeral een kerkje waar we net de "boodschap" van de Maretak aan twee West-Vlamingen aan het uitleggen waren. Mensen gingen ook onze blog proberen te volgen. Goed zo, de meer volgelingen, de meer vreugd (of zoiets).
Opgepikt door Domi en Liesbeth en na een lekker terrasje (wat is het leven van een pelgrim soms toch mooi) geleerd hoe een tent op te zetten en te proberen slapen in zo'n ding. Sorry mannen de eerste keer "genen eile". Op deze manier ook weer het laatste nieuws opgepikt: geloof het of niet, een paar dagen en je weet nog niet meer welke dag het is ... dat belooft.
Na een niet zo rustige nacht vroeg opgestaan om tijdig uit Reims weg te raken. Aardig gelukt, uiteraard met de nodige foutjes maar met de hulp van enkele vriendelijke vroege Franse vogels toch gelukt. Tot Rilly-la-Montagne geen probleem met de balisages maar dan ging het licht helemaal uit (teveel Champagne gedronken in Rilly?). Helemaal niks meer te vinden waardoor hopeloos verloren in het grote bos. Niet één van de mensen die ik aansprak konden de weg naar "Germaine" uitleggen. Tot uiteindelijk aangebeld bij iemand die het wel wist. Een houthakker die al veel pelerins aan zijn deur had gekregen. Samen met zijn ontzaglijk grote hond op de juiste weg. Merçi!
Daarna opnieuw en opnieuw gebeld met de dame uit Germaine maar noppes, geen antwoord en dus ook geen slaappplaats. Dus nog 10 kilometer erbij ... tot Cumiéres. Toch slapen in bed dus. Probleempje: geen eten tenzij de restjes van de vorige gasten, een pelgrim mag niet te kieskeurig zijn .... beslissing snel genomen.
Oh ja, nu volop in de wijngaarden van de Champagne, indrukwekkend! Hautvillers, Epernay en dorpjes zoals Cumieres ... the place to be.
Subiet naar de kathedraal om belangrijke stempel en om belangrijke beslissing te nemen. Kijk echt wel uit naar het afsluiten van deze eerste fase maar vraag me ook af hoe het vervolg zal zijn: vanaf hier alleen op pad, geen weerwoord meer, geen vragen om te beantwoorden en geen antwoorden op vragen. En wat meer is, nu begint het nog goed te regenen ook. Als er straks ergens Wifi is zullen jullie lezers ook de antwoorden kennen. Ondertussen dus dag twaalf bijna achter de rug. In de eerste plaats veel dank aan zoon Maarten en vriendin Heidi voor het fantastische bezoek! Echt waar dikke merci. Ook dikke merci voor het verrassende bezoek van de delegatie
van Ziekenzorg Binkom. Alex, Lucia, Willy en Diane ... het deed echt heel goed! Op naar het genootschap dus. Heel warme madame die terstond in actie schoot en zorgde voor een slaapplaats voor vannacht in het CIS. Dik in orde voor vannacht. Na overleg en met klein hartje toch maar beslist om de niet voorbereide maar kortere Camino via Troyes te gaan stappen in plaats van de GR-weg. Concreet: morgen pal zuidwaarts naar Germaine, daarna Moussy, Montmort, St-Prix, Vindey, Anglure, Mery-sur-Seine naar Troyes. Mocht morgen overnachten in Germaine niet lukken dan wordt het een extra-lange dag. Gaan we nu nog niet nerveus over doen. Nu nog wat lezen en wat kaartstudie doen om morgenvroeg rap uit Reims en in de juiste richting liefst te kunnen vertrekken. Jusqu'a demain!
Met of zonder goesting: vandaag stonden er weer heel wat kilometers op het programma.
Bedoeling is om in een ruk naar Reims te stappen. Dankzij de hulp van de plaatselijke postbode die ons een alternatieve route, niet geschikt voor mensen met gevoelige oren, langs de N51 voorstelde. Een oude Departementale die nog steeds erg goed te bestapppen valt maar zo ongeveer vlak langs de drukke N loopt. Kaarsrechter kon bijna niet, een Olympische discipline op zich. Komt daarbij weer de aangename warmte van de vaak aanwezige zon en een sneltreindag was zo voorbij. Vermoedelijk een 30-tal kilometer gestapt met pijnlijke voeten tot gevolg. Edoch: morgen kunnen we dus een snipperdag in Reims nemen. Stempel in de kathedraal gaan halen, de basiliek bezoeken, maar wat meer is, misschien ook de route voor de volgende dagen aanpassen. De aanbevolen weg van het Genootschap lijkt me immers, vooral gezien de ervaringen van de vorige dagen, meer dan een waardig alternatief voor de geplande GR route. Een kortere reisweg die erg goed bewegwijzerd is, het doet nadenken. Tuurlijk betekent dit dat iedereen die de reisweg bezit een fout exemplaar bekijkt, toch zeker tot Vezelay. Vandaar blijft immers alles bij het oude. Blijf dus zeker volgen!
Vandaag zogezegd Wifi aanwezig. Niet te doen! Amper twee secondjes verbinding en dan vijf minuten niks ... Op zijn Frans zeker, meer een stoomverbinding dan ... Vanmorgen vertrokken voor een lange dag. Volgens de GR Gids een tocht van ongeveer 28 kilometer, en met een warme dag in het vooruitzicht niet direct aangewezen. Dus zelf wat gecoupeerd. Vanuit La Becase rechtstreeks (onder andere door redelijk hoge netels en bramen) langs een "peu practicable" route naar Wasigny, en verder rechtstreeks naar Sery wat een behoorlijk aantal kilometers opleverde. Dit zorgde ervoor dat we via het stappen langs enkele rustige en minder-rustige D-wegen op een behoorlijk tijdstip in Rethel konden aankomen. Even naar een nationaal kerkhof voor oorlogsslachtoffers van WOI geweest. In en om Rethel is er vooral agrarische en aanverwante activiteit aanwezig en gezien het goede weer waren de landbouwers erg actief. Een commercieel centrum zonder veel meer. nog maar eens een plaatselijke kermis met vuurwerk dat werd afgeblokt door een fikse regenbui.
Een rustige en tijdige start vanuit Aubignee. Snel de juiste route opgepikt voor een kortere dagtrip van zowat 20 km naar Lalobbe. Even een ommetje langs "Le Carmel" een oord van peis en vree en een aantal zusters die wij niet gezien hebben, spijtig. Wat we wel zien en in overvloed : hout, hout en nog eens hout. Voor heel veel euros! Deze middag in Signy de eerste winkel en horeca gezien sinds gisterenmorgen. Al aangekomen rond 16u30 in La Besace bij Mr. en Mevr. Carpentier, mooie B&B. Ondertussen genoten van een lekkere plaatselijke cider, een paar aperitiefjes en een heel lekkere maaltijd. Dit alles vergezeld van een goeie babbel met de huisheer en een ander Normandisch vakantiekoppel. Nu slapen, morgen een lange stapdag naar Rethel (Claude belooft ons een kortere weg te wijzen).
PS: De foto's volgen later.
Onze gastvrouw kreeg blijkbaar niet genoeg van ons ... na een langdurend ontbijtje (daarom niet uitgebreid) en na wat inkopen in Rocroi, niet zo evident wegens geen winkels, pas na nog een babbel in de hall en eentje op de koer en nog snel (?) een stempel om 10u30 op weg, om maar te zeggen: de madam van de boulangerie een fles water van zichzelf toen ze hoorde waar we naartoe moesten (helemaal de andere kant van de stad op). We waren verwittigd tussen Rocroi en Lalobbe geen enkele mogelijkheid tot aankoop. en toch ... toen we in L'Echelle de weg gingen vragen vroeg deze man spontaan of we nog voldoende water mee hadden. Nu in Aubignee met ons gat in de boter gevallen , enige gasten hier, lekker gegeten en gedronken, goede babbel, bazin belt morgen zelf naar volgende slaapplaats. Marie en Jose zijn dik OK.
Na een laatste babbel vanmorgen met Maurice en het uitwisselen van adres en mailadressen de juiste weg gevraagd aan de baas van "Le petit Mesnil", ons hotelletje in Vierves. In het Nederlands de beste boswegen aangewezen gekregen, rugzak om en weg zijn wij. Op weg voor een lange boswandeling van zo'n 25 kilometer doorheen één groot woud via schitterend bewegwijzerde boswegen (hoe kan je hier verloren lopen?) die enkel zichzelve kruisen. De mensen van de GR en van het genootschap doen hier fantastisch werk, hier hoef je echt niet bang te zijn in het grote bos (en het is groot hoor, niet te geloven). Van de ganse dag in het bos geen kat gezien... enkel het geruis van de wind in de boomtoppen is ons gezelschap. En plots staan we opnieuw in la France, dit keer voor een lange lange periode. B&B in Rocroi wel open maar ook geen kat te zien, de bazin verblijft in België! Toch maar een kamer ingenomen, blijkt de juiste, geen probleem, kunstenares was gaan schilderen. Toffe madame. Ondertussen haar ordinateur ingepalmd (Merci!!) waardoor blog toch weer even een beetje actueler wordt. Als tegenprestatie wat Nederlandstalige teksten in haar gastenboek vertaald (wat was ze blij). Voor wat hoort wat ...
Tot één van de volgende dagen, mits WiFi aanwezig is.
PS: Wie kan mij de Franse vertaling bezorgen van "Maretak"? Ik probeer hier wat reclame te maken, maar is niet simpel!
Heel goed kunnen starten in Givet vanmorgen. Lekker ontbijt en daarna langs een drukke weg van de stad. Via Aubrives en Hierges de GR 654 opgepikt (deze komt nog terug in het verhaal!) schitterende wandelwegen en dito wandelweer. Langs ongelooflijk rustige wegen en wegjes naar Mazee, opnieuw in België dus.
Verder langs de mooie GR naar een volgende dorpje Treignes, dorpje met een terras. Plots stopt een auto en komt een jong Nederlandstalig Brussels meisje vragen of zij er even mag komen bijzitten? Of wij misschien naar Compostella stappen en of zij even een paar vrienden mag bijhalen ... Federico (Italiaan) en Akari (Japanees) zijn stapvrienden van haar. Vorig jaar de Camino gedaan! Drie uur later zijn we samen naar Vierves gestapt (rugzakken werden gedragen!!) door het bos. Heeele ervaring rijker, wat een toffe jonge mensen. Dit dragen we nog lang mee. Na een douche en voor het eten komt een eenzame (?) Vlaamse gast vragen of hij met ons kan samen eten ... waarom ook niet? Gepraat over vanalles en nog wat, pintje gedronken, avond was zo voorbij. Zou dit dan de geest van de Camino zijn?
Omdat we gisteren flink waren opgeschoten vandaag iets langer blijven slapen, wat inkopen gedaan en een petit-dejeuner op een zonnig terras. Heel wat GR-kilometers gestapt met wat moddergevoel. Even de mist in, niet altijd de GR willen volgen Luc, maar snel weergekeerd en hersteld. Zonnige picknick langs een prachtige sluis, wat een water-kracht. Veel natuur, veel fietsers maar de priorij onderweg en de kerk van Hastiere spijtig genoeg gesloten. En plots stel je dan vast dat je in Frankrijk bent. Oui!! Na veel vijven en zessen (receptionist van hotel was waarschijnlijk ook stappen) binnen in hotel in Givet. Chiquen boel, nu nog badje nemen, even stadje verkennen en dan eten. Tijdens de maaltijd kennisgemaakt met Belgische pastoor die kermismensen volgt. Zijn verhaal en het mijne doorgenomen ... wenst ons sterkte. Merci!!
Ondanks de vele regen in de voormiddag heel goed gestapt tot Anseremme, een paar kilometer verder dan Dinant. Was en plas achter de rug, nu nog iets eten en de vierde dag zit er alweer op. Morgen naar la douce France....maar eerst nog even het verhaal van de dag afmaken. Tijdens de regenwandeling vrij snel Ida bijgebeend en kennisgemaakt met deze Nederlandse dame uit Nijmegen. Zij wil de Camino in etappes volbrengen en dit was haar eerste. In Dinant stopt haar reis en keert ze met de trein huiswaarts. Nog voor Dinant een volgende ontmoeting met een koppel fietsers uit Turnhout die de Camino in vijf jaar hebben volbracht. Heel fijne babbel, ook met Ida waardoor we, geloof het of niet, de abdij van Leffe knal voorbij zijn gestapt en pas in het centrum van Dinant dit hebben gemerkt. Zal dus voor een volgende zijn (Ida ging de dag erna een kaarsje voor ons branden).
's Avonds dan nog kermis in Anseremme, toch nog wat plezier mee gemaakt.
Na een korte aarzeling (Jos van het Genootschap weet waarover we het hebben) opnieuw op de goede weg (Ravel2) vanuit Eghezee. Een vliegende start, cruisecontrol en met de zon hoog in de lucht recht naar Namen. Al snel de eerste blijken van herkenning van de schelp aan de rugzak. En even later is het echt raak: Jean-Pierre fietst in eerste instantie nog voorbij maar is iets later gekeerd. Heeft vorig jaar zijn Camino "a pied" gedaan en geeft zijn tips mee. Ook zijn "paix soit avec vous" aanvaarden we graag. Nog niet in Namen en de eerste keer prijs. Regenjassen zoeken en in een verfrissende bui de weg zoeken in 't stad. Maar geen nood ... Ook hier bieden pelgrims hun hulp aan. Wie zei daar ook weer iets van die norse en ... Walen? Bedankt mannen! Warme ontvangst bij een "Amie de St-jacques", lekker meegegeten met de familie, afgedroogd en bij een goed glas wijn in den hof nog een een hele boom opgezet over vanalles en nog wat, toegangscode van huiswifi gevraagd en gekregen en dus dit berichtje geschreven. Geen plannen meer vanavond, en morgen langs de Maas naar Dinant.
Eindelijk eindelijk een berichtje! Ondertussen zijn we al twee (jawel!) dagen onderweg. Moest dringend dringend iets gaan posten zeggen ze hier naast mij (en die naast mij zijn dan mijn kinderen en mijn kleindochtertje, jullie allen niet onbekend) lekker aan het tafelen.
Gisteren, letterlijk maar vooral figuurlijk een warm afscheid van Binkom. Met dank aan de vele vrienden van de Maretak en de vele vele anderen!
Het werd een fijne wandeldag naar het zonovergoten Hoegaarden waar we een warm onthaal kregen van de B&B uitbaatster van dienst. Alles dik in orde, mooie en ruime kamer, wel zonder WiFi ... Vandaar! Als klap op de vuurpijl 's avonds ook nog eens een uitnodiging voor een BBQ, als dit het recept voor een pelgrimstocht naar Compostella is, laat maar komen dan.
Vandaag dan de tweede rit naar Eghezee. Een bloedhete dag langs een kaarsrechte Ravel. Onderweg toch weer een onverwachte (?) ontmoeting met ex-collega Gerda en man Hendrik. Dit maakte ook deze tocht weer eens een beetje speciaal. Ondanks de hitte een knappe dag die dan op dit eigenste ogenblik wordt afgesloten met dat etentje waarvan hoger reeds sprake. Als we er nu nog in slagen de genomen foto's te publiceren, dan zijn we definitief gelanceerd en kunnen jullie de rest van het verhaal op de voet blijven volgen. Ik wens jullie evenveel leesplezier toe als ik stapplezier zal kennen ...
Nog net op de valreep voor de start nog een berichtje posten.Vandaag nog super veel belangstelling voor de Camino en voor de Maretak. Deze middag een telefoontje van Radio2 Vlaams-Brabant die een kort interview hebben afgenomen dat morgen op de radio wordt uitgezonden. Dan nog een gesprek met onze eigenste Cor voor publicatie in het parochieblad editie Linden. En tussendoor nog heel wat mensen (bekenden én minder-bekenden) aan de deur en aan de telefoon. Met wensen voor een "buen camino", maar ook om zorgen en verdriet en ... mee te geven in de hoop dat ik die kan achterlaten in Compostella. Beloofd mensen allemaal, als het van mij afhangt komt er geen enkele negatieve impuls terug mee naar Binkom.
En morgenvroeg is het dan eindelijk zover, eindelijk de start van de Camino. Om halfelf verzamelen aan de kerk voor de eerste echte stempel in het stempelboekje (een bewijs dat je wel degelijk doorheen al de vermelde dorpjes en steden hebt gestapt). Daarna en route: morgen tot Hoegaarden, hoera, een korte tocht van slechts een 16-tal kilometers genieten. Morgenavond kunnen jullie dan het verslagje lezen van de eerste echte stapdag, want ik ga jullie nu nog niet te veel verklappen, het moet toch een beetje spannend blijven ja?
Tot morgen lieve lezer, nog één nachtje thuis slapen en dan ...
Vanmorgen van de lieve onthaalmensen van het Genootschap in Bagneux afscheid genomen. Echt heel warme en open mensen waar gastvrijheid nog iets te betekenen heeft. Geen luxe,geen grootse verhalen maar gewone menselijke warmte en medeleven. Monsieur André et Madame Agnes: merçi beaucoup!
De heer des huizes vertelde me dan ook nog dat vandaag een makkelijke dag zou worden, helemaal plat en altijd rechtdoor ... en of!!! gans de dag langs het kanaal "Canal de la haute Seine" gestapt met alle voor- en nadelen van dien. Helemaal plat inderdaad, van Bagneux tot hier in Poyne geen twee meter hoogteverschil waarschijnlijk.
keerzijde van de medaille: de eerste momenten vind je water prachtig (en 't is ook een mooi kanaal), de volgende paar uren begint de verveling toe te slaan en vanaf de namiddag is het eigenlijk vooral saai ... sorry voor de waterratten onder jullie. Bijkomend probleem bij wandelen langs stilstaand water: muggen, honderden tegelijk. Riskeerde je even te verpozen: dikke prijs (letterlijk te nemen)
Enfin net voor 17.00 uur aangekomen in de Presbytére van Poyne bij pastoor Maurice. Beetje proberen te helpen om de printer te laten werken, niet gelukt (over naar hulplijn). Deze opvang is een noodopvang: de mevrouw van de gite in Savieres is met vakantie en het hotelletje in het dorp gesloten tot na de vakantie(!).Het was de pastorij of doorstappen tot Troyes.(toch nog zo'n 15 km erbij).Al douche kunnen pakken en begin stilaan geuren vanuit de keuken op te vangen. Moet zeggen dat de mensen van het genootschap echt wel ongelofelijk hun best doen om onderdak te bieden. Jean-Luc, André en Agnes: bedankt. Morgen op de agenda: doorstappen naar Troyes, slapen in een " oud seminarie" Maison Notre-Dame en l'Isle.(bedje al gespreid) en zondag verder naar Sommeval. Ook al gebeld met iemand van de Mairie en geen probleem, slapen in zaaltje met slaapzak. Komt wel in orde denk ik. Bijna vergeten:vandaag ook weer verschillende keren aangesproken, tot zelfs in het dorpje hier door iemand die 12 jaar geleden ook van hieruit naar Compostella is geweest. Het blijven vreemde en toch blije momenten als mensen je staande houden en spontaan hun babbeltje met je willen doen ...
PS moeten dat eens nakijken: ik vermoed dat ik ondertussen al drie Franse rivieren ben overgestoken! Vandaag de Seine, gisteren de Aube (?) en zeker de Marne (bij Epernay).
Omwille van het gebruik van de tent waren we genoodzaakt om uit te wijken naar de camping Municipale van Sezanne. Dat betekende ongeveer een mars van 32.5 km die moest worden gedaan waarna we nog de auto van Dominique moesten (proberen) terughalen. Wonder boven wonder, alle opdrachten s'avonds netjes en zonder ongelukken en zonder lichamelijke ongemakken uitgevoerd. Drie stappers die de eindmeet haalden, en de halve Belg, uitbater van de camping die liet zien dat hij het meende als hij vertelde dat hij de Belgen graag zag komen.
En dan de eerste keer toch gezondigd: warm gegeten 's middags ... wel zonder alcohol. Toen we gingen kijken in één of ander groot gebouw of we geen stempel konden krijgen, bleek dat we in de Foyer de Charité van Baye terecht te zijn gekomen. Een aantal mannen en vrouwen die vanuit hun geloof in één gemeenschap samenleven. Stond daar met mijn boekje om enkel een stempel te vragen en prompt werd de tafel gedekt! Uitgelegd dat buiten nog twee vrienden wachtten, geen probleem. Binnenroepen en aanschuiven. Niet te geloven, je betaalt of niet, je geeft of niet ..."participation aux frais: montant libre. De Nederlandse dame die hier samen met haar man had overnacht en die door één van de mensen nar de dokter was gevoerd en die dan ook nog nog naar Troyes (of het station?) zou worden gevoerd vond alvast dat we teveel haden gegeven ...tja ...
En het ene gelukje (?) was nog niet verteerd of het andere diende zich aan: mijnheer Pergent van het plaatselijke genootschap kruiste (weer toevallig?) onze weg en zorgde er in één moeite (nu ja, een drietal pogingen dan toch) dat ik vandaag slapen vind bij vrienden van het genootschap én dat ik die mensen hun computer mag gebruiken (wordt nu vandaag 9 augustus geschreven). Enige probleem, opladen van foto's lukt niet, moet beroep doen op mijn Belgische webmaster. Ben er ondeertussen van overtuigd dat eer een beetje teveel mee gemoeid zou zijn. Ook bedankt Jacobus.
Subiet naar de kathedraal om belangrijke stempel en om belangrijke beslissing te nemen. Kijk echt wel uit naar het afsluiten van deze eerste fase maar vraag me ook af hoe het vervolg zal zijn: vanaf hier alleen op pad, geen weerwoord meer, geen vragen om te beantwoorden en geen antwoorden op vragen. En wat meer is, nu begint het nog goed te regenen ook. Als er straks ergens Wifi is zullen jullie lezers ook de antwoorden kennen. Ondertussen dus dag twaalf bijna achter de rug. In de eerste plaats veel dank aan zoon Maarten en vriendin Heidi voor het fantastische bezoek! Echt waar dikke merci. Ook dikke merci voor het verrassende bezoek van de delegatie
Met of zonder goesting: vandaag stonden er weer heel wat kilometers op het programma. 
Ondanks de vele regen in de voormiddag heel goed gestapt tot Anseremme, een paar kilometer verder dan Dinant. Was en plas achter de rug, nu nog iets eten en de vierde dag zit er alweer op. Morgen naar la douce France....maar eerst nog even het verhaal van de dag afmaken. Tijdens de regenwandeling vrij snel Ida bijgebeend en kennisgemaakt met deze Nederlandse dame uit Nijmegen. Zij wil de Camino in etappes volbrengen en dit was haar eerste. In Dinant stopt haar reis en keert ze met de trein huiswaarts. Nog voor Dinant een volgende ontmoeting met een koppel fietsers uit Turnhout die de Camino in vijf jaar hebben volbracht. Heel fijne babbel, ook met Ida waardoor we, geloof het of niet, de abdij van Leffe knal voorbij zijn gestapt en pas in het centrum van Dinant dit hebben gemerkt. Zal dus voor een volgende zijn (Ida ging de dag erna een kaarsje voor ons branden).
's Avonds dan nog kermis in Anseremme, toch nog wat plezier mee gemaakt.
Na een korte aarzeling (Jos van het Genootschap weet waarover we het hebben) opnieuw op de goede weg (Ravel2) vanuit Eghezee. Een vliegende start, cruisecontrol en met de zon hoog in de lucht recht naar Namen. Al snel de eerste blijken van herkenning van de schelp aan de rugzak. En even later is het echt raak: Jean-Pierre fietst in eerste instantie nog voorbij maar is iets later gekeerd. Heeft vorig jaar zijn Camino "a pied" gedaan en geeft zijn tips mee. Ook zijn "paix soit avec vous" aanvaarden we graag. Nog niet in Namen en de eerste keer prijs. Regenjassen zoeken en in een verfrissende bui de weg zoeken in 't stad. Maar geen nood ... Ook hier bieden pelgrims hun hulp aan. Wie zei daar ook weer iets van die norse en ... Walen? Bedankt mannen! Warme ontvangst bij een "Amie de St-jacques", lekker meegegeten met de familie, afgedroogd en bij een goed glas wijn in den hof nog een een hele boom opgezet over vanalles en nog wat, toegangscode van huiswifi gevraagd en gekregen en dus dit berichtje geschreven. Geen plannen meer vanavond, en morgen langs de Maas naar Dinant.
Eindelijk eindelijk een berichtje! Ondertussen zijn we al twee (jawel!) dagen onderweg. Moest dringend dringend iets gaan posten zeggen ze hier naast mij (en die naast mij zijn dan mijn kinderen en mijn kleindochtertje, jullie allen niet onbekend) lekker aan het tafelen.
Gisteren, letterlijk maar vooral figuurlijk een warm afscheid van Binkom. Met dank aan de vele vrienden van de Maretak en de vele vele anderen!
Het werd een fijne wandeldag naar het zonovergoten Hoegaarden waar we een warm onthaal kregen van de B&B uitbaatster van dienst. Alles dik in orde, mooie en ruime kamer, wel zonder WiFi ... Vandaar! Als klap op de vuurpijl 's avonds ook nog eens een uitnodiging voor een BBQ, als dit het recept voor een pelgrimstocht naar Compostella is, laat maar komen dan.
Vandaag dan de tweede rit naar Eghezee. Een bloedhete dag langs een kaarsrechte Ravel. Onderweg toch weer een onverwachte (?) ontmoeting met ex-collega Gerda en man Hendrik. Dit maakte ook deze tocht weer eens een beetje speciaal. Ondanks de hitte een knappe dag die dan op dit eigenste ogenblik wordt afgesloten met dat etentje waarvan hoger reeds sprake. Als we er nu nog in slagen de genomen foto's te publiceren, dan zijn we definitief gelanceerd en kunnen jullie de rest van het verhaal op de voet blijven volgen. Ik wens jullie evenveel leesplezier toe als ik stapplezier zal kennen ...
