Onze laatste dag op de Camino zou en moest een korte worden; we wilden op tijd in Santiago zijn. Om die reden waren we de dag voordien ook doorgestapt tot San Poio, zowat 13 kilometer voor Santiago. Op die wijze zouden we tegen de middag kunnen aankomen. En zo geschiede ook. Vertrokken rond de klok van negen waren we nog net voor 12 uur in Santiago aan de kathedraal. Dit ondanks de enorme drukte die een stratenloop in de binnenstad met zich bracht.Onderweg op de Monte de Gouzo een glimp proberen op te vangen van de kathedraal, maar vergeefs, niks gezien. En dit nochtans ondanks het goede weer dat eens te meer onze gids was. En dan is het nog veel te lang stappen door een saaie voorstad waar je niks meer wil van weten. De kathedraal, die wil je zien. En plots is de daar dan toch, zij het dat je eerst de achterzijde ziet. De kathedraal, het eindpunt van mijn Camino. Net voor 12 uur aangekomen, dus snel naar de pelgrimsmis van 12 uur. Emotioneel gebeuren, zeker als je tijdens de mis ook nog heel wat collega-pelgrims terugziet die je hebt ontmoet, waarmee je hebt gestapt en gepraat en gelachen en ...
Na de mis dan eerst de Compostel ophalen. Aan de hand van je creditentiel kunnen de plaatselijke verantwoordelijken zien of je voldoet aan de voorwaarden om een Compostel te ontvangen. En of we hadden voldaan! In tegenstelling tot een aantal andere pelgrims al gauw beslist dat we een verdere tocht naar Finisterra niet zouden maken. Ik was op pad gegaan om te proberen in Santiago te geraken en dat was gelukt. De decompressie was te groot, de goesting om te stoppen ook. Het lichaam zei: stop hier! Zo is dan ook geschied. Zondag gestopt en nog heel wat in Santiago rondgelopen en gezien. ook nog heel wat medestappers teruggezien de volgende dagen. Heel tof, heel plezant! Dinsdagmiddag voor de laatste keer naar de mis en geluk; het zwaaien van het enorme wierookvat (de fumeiro?) meegemaakt.Toch wel heel indrukwekkend. Maakt opnieuw heel wat emoties los: dit was het, dit was het einde. Woensdagmorgen via Barcelona met het vliegtuig naar huis. Content dat de Camino achter de rug is, dat hij zo goed gelukt is en dat Jacobus zo goed voor ons heeft gezorgd. Niet ziek geweest, geen ongelukken, mooi weer, wat akn een pelgrim meer vragen? Niets toch! Zou anders wel heel onrechtvaardig zijn. Bedankt en nog eens bedankt!
