Opnieuw gaan ontbijten in dezelfde zaak als gisteren. Weer
gekozen voor bananenbrood, ditmaal met kokosschilfers. Zalig lekker!
Vertrokken rond half tien richting Merimbula, waar we één
nacht zullen verblijven. Onderweg een stop gemaakt in Batemans Bay. In het
reservaat Colgate Islands, vlak voor de kust komen veel pinguïns voor. Een
lekkere cappuccino gedronken en de weg naar de pinguïns gevraagd. Volgens de
reisgidsen zouden hier veel pinguïns voorkomen, maar helaas geen enkel dier
gezien. De dienster, waar we onze koffie dronken, zei ons dat er idd wel eens
sporadisch een pinguïn voorbijkwam. Dan maar verder gereden naar Bollada waar
volgens diezelfde reisgids een 4,5 m hoge en even brede kaas (soort van standbeeld) werd
vervaardigd om Bodalla als centrum van de kaasproductie te promoten. Helaas,
alweer, was het standbeeld niet meer terug te vinden.
Onderweg gekozen voor de Scenic Drive i.p.v. de Princess
Highway (A1) om te kunnen genieten van prachtige, diverse landschappen.
Aangekomen rond 16.00 uur in Merimbula en de meest
noodzakelijke spullen uitgepakt. Daarna vertrokken om de Merimbula Boardwalk te
doen. Dit is een gemakkelijke wandeling die ongeveer 3,4 km lang is en
ongeveer 1,5 uur duurt. Helaas was de wandeling 3,4 km heen en nog
eens 3,4 km terug. Zo ver zijn we niet geraakt, gezien ons aantal
afgelegde km gisteren. Wel ontdekten we tijdens de wandeling duizenden gaatjes
in het slib. Plots kregen we in de gaten dat het geen insecten waren die in de
gaatjes kropen, maar piepkleine krabbetjes. Heel leuk om te zien! Toch weer
11 km gestapt vandaag, ondanks de tijd die we in de auto gespendeerd
hebben.
Na een verfrissende douche gaan eten in het stadje. We bestelden
een kip/mango salade, maar de portie was, in vergelijking met de prijs, weer
erg klein. De mango was niet echt aanwezig en voor brood moet je hier betalen,
dus was het een karige maaltijd.
Geslapen tot 07.00 uur en daarna ontbeten in Huskisson.
Weer lekker bananenbrood gegeten I love it!
Gereden naar het Booderee National Park en een eerste stop
gemaakt in Hyams Beach waar je het witste strand van Australië vindt. Daarna
verder gereden naar het Visitor Centre waar we een plannetje van het NP kregen
en we de Botanic Gardens bezochten. Hier een wandeling gemaakt rond het Mac Kenzie
Lake. We werden hier door andere toeristen gewaarschuwd voor red belly snakes.
Je moest dus oppassen dat je er niet op trapte
Onderweg moesten we een beetje klimmen over omvergevallen
bomen en toen ik eindelijk onder de laatste tak dook, stootte ik mijn hoofd erg
hard aan een afgebroken tak die ik niet opgemerkt had. Mijn hoofd bloedde een
beetje en ik kreeg instant hoofdpijn. Eigen schuld, dikke bult (en ja die was
duidelijk aanwezig!). Kort nadien ontdekte Paul een zwarte plek op de
binnenkant van zijn dij. Hij stopte de auto en begon eraan te prutsen en zag
dat het een teek was die zich zorgvuldig in zijn huid nestelde. Hij heeft hem
eruit gehaald en we hebben het een beetje ontsmet met een vochtig doekje. Na de
wandeling zullen we even langs de pharmacy rijden voor advies.
Maar eerst eten gezocht en daarna vertrokken naar Murrays
Trail. Het was een wandeling van ongeveer 5 km doorheen een gebied dat
10 weken geleden getroffen werd door een zware brand (iemand had zijn
brandende sigaret weggegooid ). We liepen echter een beetje verkeerd
zodat we Murrays Beach langs de andere kant benaderden. Hierdoor maakten we wel
een serieus ommetje. Even gerust op een bank en daarna de terugweg aangevat.
Terug naar het hotel gereden om te douchen en een
restaurantje te kiezen. Er is hier niet zoveel keuze en de meeste restaurants
werken met reservaties. Toch een Thais restaurant gevonden waar we lekker
gegeten hebben voor niet al te veel geld.
Tot 08.00 uur geslapen Wat een luxe
Lekker gaan ontbijten dichtbij het hotel. Ik at bananenbrood heerlijk!
Probeer ik thuis zeker eens uit. Receptje van Sandra Bekkari
Uitgecheckt en onze bagage even laten wegzetten in het hotel
zodat we naar het Sydney Downtown Depot van Hertz konden wandelen om onze auto
op te halen. Gisteren speciaal laten bellen door de conciërge van ons hotel om
te bevestigen dat we een Corolla Camry kwamen halen, want met Hertz hebben we
niet bepaald goeie ervaringen.
Na een wandeling van 15 minuten vonden we het bureau en
kort nadien konden we onze auto ophalen. Althans, dat dachten we. Bleek dat de
auto nog helemaal gepoetst moest worden. We hebben zeker een kwartier moeten
wachten. De vriendelijke Brit die ons bediende, heeft zich verschillende malen
verontschuldigd voor de vertraging. Uiteindelijk pas vertrokken na elven, onze
bagage opgepikt van het hotel en koers gezet naar Jervis Bay.
Het bleek weer niet evident te zijn om de instructies van de
gps te volgen want zij stuurde ons verschillende keren in de verkeerde
richting. Maar, we kennen haar ondertussen en deden gewoon onze zin. En zij
volgde ;-)
Onderweg iets gaan eten in een restaurant dat wat hoger
gelegen was zodat we van een prachtig uitzicht konden genieten. Omdat het
slechts 183 km rijden was, bereikten we Jervis Bay al om 15.15 uur. Het
internet hier in Australië is een regelrechte ramp. Toen we wilden inloggen op
het netwerk van het resort, werkte het langs geen kanten. De receptioniste
heeft dan een reboot gedaan en toen was alles oké.
Even de boel gaan verkennen en ontdekt dat Jervis Bay een levendig
stadje is met veel restaurants en bars. Het is hier haast overcrowded, zoveel volk loopt hier rond. Even een glas gaan
drinken in een zeer gezellige bar.
Net naast ons resort ligt een Japans restaurant dat door de
receptioniste erg aanbevolen werd. We besloten daar te reserveren. Het
restaurant hanteert ook 2 tijden waarop gegeten kan worden, nl. 18.00 of
19.30 uur. Dan maar voor 18.00 uur geopteerd en snel gedoucht. We
kozen voor Chicken Teryaki met rijst en het was echt heel lekker én voldoende.
Alleen was er een probleem met de rekening. Men rekende ons AUD 7 te veel
aan. Dit hebben we even laten rechtzetten Nog een wandelingetje gedaan
en uitgekeken of we nog wat water konden inslaan, maar alle winkels waren dicht
behalve de restaurants en de bars.
Eenmaal terug in het resort ontdekten we dat er alweer geen
internet was. Even gevraagd aan de receptie om te rebooten, maar blijkbaar lag
het hele netwerk in de buurt plat. Na een uurtje was het terug hersteld.
Een beetje uitslapen deed ons goed. Opgestaan rond
09.15 uur, het moment dat men in België aftelde voor het nieuwe jaar,
begonnen wij al aan een nieuwe dag.
Omdat we alle belangrijke bezienswaardigheden van Sydney al
hadden bezocht, besloten we met de ferry naar Taronga Zoo te varen. Tickets
gekocht aan een automaat (enkele reis) en daarna tickets gekocht voor de zoo.
De ferry was op 10 minuten tijd ter bestemming. Met de kabelbaan voeren we
naar de ingang van de zoo, waar we dadelijk een map en een heleboel info
kregen.
We volgden eerst de route met de Australische inheemse
dieren, d.w.z. een bijzondere soort kangoeroe, koalas, de Tasmanian devil en
de meerkatten. Afgedaald richting ferry via de alledaagse zoobewoners zoals
olifanten, zeehonden, een zwarte beer enz.
Teruggereisd met de ferry naar Circular Quay waar we nog van
een lekker wijntje genoten op een zonnig terras. Via een wandeling door de
Botanische Tuin teruggekeerd naar ons hotel voor een verdiende douche. Nadien
weer naar Darling Harbour gegaan om te eten in restaurant Adria, waar we
eergisteren ook aten. De Nederlandse dienster was toe aan haar laatste werkdag
en we wilden nog even dag zeggen. Daar ontmoetten we een ander Nederlands
koppel uit Leiden waarmee we na het diner nog een gezellige babbel hadden. Pas
rond tienen weergekeerd naar ons hotel.
Ontbeten in een winkelcentrum. Van daaruit via Hyde Park
naar China Town gewandeld. Onderweg een koffietje gedronken op een terras en
genoten van het zonnetje. Vertrokken richting Botanical Gardens, maar wegens de
feestelijkheden werden de tuinen gesloten om 15.00 uur. We hadden dus een
goed halfuur om de tuinen te verkennen.
We gingen verder richting Circular Quay op zoek naar het
perfecte uitzichtpunt om van het vuurwerk te genieten. Aan een infostand werden
ons 2 locaties aangeraden waar we het vuurwerk gratis konden bewonderen.
Snel terug naar het hotel, onderweg een wrap en water gekocht in de supermarkt,
ons even verfrist op de hotelkamer en vertrokken naar Circular Quay, waar we
besloten ons op de grond te nestelen met zicht op het Opera House en de Harbour
Bridge waar het vuurwerk zou worden afgeschoten. Gearriveerd om 17.00 uur.
Hier zouden we de volgende 7 uur doorbrengen zonder alcohol of
nieuwjaardiner. Rond 20.00 besloot ik te gaan plassen; tegen
20.30 uur zou het immers donker worden. Even gezocht naar de toiletten
want de pijl was niet helemaal duidelijk. Eenmaal aangekomen aan de toiletten
(er stonden er 14!) aan het einde van de rij geduldig aangeschoven. Er stond
een massa volk. Mocht ik aan claustrofobie geleden hebben, had ik daar niet
levend uitgeraakt. De door mij gekozen rij ging uiteraard niet vooruit. De tijd
tikte, ik zag het donker worden en genoot ondertussen van het vuurwerk om
21.00 uur dat speciaal voor de jonge kinderen werd gehouden. Verder
aangeschoven en me afgevraagd of Paul dacht dat ik ooit de weg zou terugvinden.
Maar ik kon geen kant op of ik was mijn plaats kwijt. Dus verder aangeschoven.
Uiteindelijk gebruik kunnen maken van een uiterst vies toilet, maar ik was
tenminste mijn plas kwijt. In een mum van tijd was ik terug bij Paul, maar het
was een uur en een kwartier later. Ik vond hem dus uiteindelijk om
21.15 uur terwijl ik was vertrokken om20.00 uur! Paul was erg
opgelucht om mij terug te zien, want hij dacht uiteraard dat ik compleet de weg
kwijt was (lees voorval shopping center).
Nog een heel leuk gesprek gehad met een jong koppeltje uit
Colombia, 2 studenten Marketing die hier in Sydney studeerden en een visum
hadden voor 2 jaar.
Het vuurwerk was overweldigend en heel mooi. Gelukkig konden
we onze selfiestick gebruiken om fotos te maken. Achteraf bekeken waren ze
heel geslaagd. Na het vuurwerk was het een beetje wringen om terug op de baan te
geraken (stad was autovrij gemaakt), maar na 3 kwartier waren we alweer in
onze hotelkamer waar we een paar glazen wijn hebben gedronken en nog wat
gelukwensen uitgedeeld hebben aan familie en vrienden die thuis nog moesten beginnen
vieren
Stipt opgehaald door de chauffeur van de maatschappij
waarmee we de excursie Morning Panoramic Sydney maken. Nog 2 hotels
aangedaan om mensen op te pikken. Daarna rondgereden langs verschillende
highlights van Sydney zoals het Opera House, de Harbour Bridge, Centrepoint,
New District Oxford Street (waar je de ene na de andere dure winkel vindt),
Paddington met zijn terraswoningen en Bondi Beach, het paradijs voor de
surfers. Hier konden we langs de promenade een wandeling doen en een koffietje
drinken (we hebben immers geen ontbijt gehad).
Bij Dover Heights uitgestapt en een kleine wandeling gemaakt
waarbij we indrukwekkende fotos hebben genomen van The Gap. Ondanks het feit
dat we vanmorgen met regen waren vertrokken, kwam de zon er volle bak door
tegen de middag en werd het weer zeer heet! Nadien werden wij (en nog een ander
koppel) afgezet aan King Street Wharf en konden we genieten van de Harbour
Cruise Lunch.
De lunch omvatte een volledig buffet met nagerecht. Bij het
vullen van ons bord hadden we al snel in de gaten dat het bord van de aanwezige
Chinezen overvol geladen werd. Bovendien had ik een vrouw in het vizier die van
een scampi beet en dan een stukje van zijn schelp gewoon uitspuwde in haar
bord. Walgelijk! Die Chinezen hebben echt geen tafelmanieren! Ook bij het
dessert had die vrouw zo maar even 4 gebakjes op haar bord geladen terwijl
er voor ons amper eentje overbleef. Niet te doen! Na de lunch zijn we het dek
opgestapt en hebben daar unieke fotos genomen van het Opera House, de Harbour
Bridge en de skyline van Sydney.
Na de cruise gewandeld naar Barangaroo Reserve en via het
Observatory verder naar Circular Quay gestapt. Van hieruit ook naar het Opera
House gewandeld waar we een aantal mooie fotos namen (en ook van de Harbour
Bridge). Hier
informeerden we of er nog plaats was om naar het vuurwerk te kijken. En ja, we
hadden geluk, we konden aan het Opera House het vuurwerk zien aan AUD 1 000/persoon.
De betere plaatsen kostten AUD 1 300/persoon en dan konden we nog
kiezen voor VIP‑plaatsen, maar daar durfden we de prijs niet voor vragen. Na deze vrij lange wandeling zijn we snel iets gaan drinken in een
openluchtbar want de hitte was moordend en de vochtigheidsgraad zeer hoog.
Via George Street naar het hotel gewandeld en genoten van
een verfrissende douche. Tegen 18.30 uur op zoek gegaan naar een
restaurant. We kozen voor Olivo langs de waterfront van Darling Harbour. Na het
diner ging ik even snel naar het openbaar toilet in een nabijgelegen shopping
center. Ik moest nogal ver lopen vooraleer ik de toiletten vond en heb nog
moeten zoeken naar een proper toilet. Jakkes, wat kunnen mensen allemaal
achterlaten in een toilet! Toen ik terugliep, was ik een beetje in de war. Ik
herkende niet dadelijk waar ik binnengekomen was omdat het shopping center
enorm groot was. Ik besloot via een voor mij onbekend restaurant naar buiten te
glippen, maar ik kwam uit op een plek die ik totaal niet herkende. Terug naar
binnen gegaan om opnieuw te zoeken naar een herkenningspunt, maar vond niets.
Ik begon een beetje te panikeren omdat ik me de naam van het restaurant ook
niet meer herinnerde. Toch besloot ik hulp te vragen aan een verkoopster van
een winkel. Zij was zeer behulpzaam en heeft me op een zeer efficiënte manier
weer naar de juiste uitgang gebracht. Ik kon haar wel omhelzen! Eind goed, al
goed
Met het oog op oudjaar wilden we nog snel een reservatie
maken in Olivo. Jammer genoeg kon dit alleen als je een 3‑gangenmenu bestelde
en op voorhand betaalde (AUD 150/persoon). Dat vonden we net iets te veel,
dus gingen we naar het restaurant van gisteren, Adria, waar we de Rotterdamse
jongedame ontmoetten. Ook hier konden we tegen AUD 160/persoon een tafel
reserveren met een 3‑gangenmenu. We hebben hier alweer vriendelijk voor bedankt!
Laatste poging gedaan in ons hotel, maar ons restaurant is gesloten voor het
diner op oudjaar. We zullen dus wel zien waar we morgen eten ...