"LILOT SECRET"
is gelegen in zuidwest Frankrijk, regio Aquitaine in departement Lot et Garonne, sinds november 2011 hebben we het sombere Belgie geruild voor deze warme zonnige streek, we wensen jullie veel leesgenot met onze blog, Dirk & Ciska
05-01-2017
Winter
Oh wat een sombere winter hebben we toch...
Normaal zo'n paar dagen mist over de ganse winter, maar deze winter...
We hebben het zonnetje al gemist hoor.
We proberen er toch elke dag een uurtje op uit te gaan, een stevige wandeling in de winter kan wel deugd doen,
in de zomer hebben we snel beweging genoeg, maar bij dit weer... pff. Hopelijk komt er gauw verandering in.
Zodat we ons weer een beetje kunnen gaan focussen op onze tuinwerken, we hebben zoals altijd nog enkele klussen gepland en dan nog de
onderhoudswerken, we gaan ons weeral niet vervelen.
Maar eerst nog wat verder genieten van de etentjes met vrienden die toch wel de winter een aangename toets geven, ook al is er minder zon ;-)
Na een ganse tijd afwezig te zijn.... We zijn er terug !
De afwezigheid is niet alleen ik die geen tijd vond, maar ook het systeem die niet altijd naar behoren werkt, jammer genoeg
Telkens er iets van serieuze updates is kan er verschil zijn in deze van de blog makers en mijn pc, vandaar als deze niet op gelijke basis zitten, dan werkt het niet.
Ik had een update gedaan in juni naar Window10 en alles sloeg tilt... je hebt wel snel de nieuwtjes door op je pc, maar de blog bewerken lukte maar niet... en zo verschillende maal na mekaar... en ja dan geef je het wel eens op hé. Zeker als het begint te zomeren en je vooral ook wilt genieten...
Zo, wat ik jullie wou meedelen, het was een héél leuk bijenjaar!
brave bijtjes, actieve bijtjes, leuk imkeren... enkel het voorjaar was minder goed voor de acaciahoning, verder hebben we een mooi resultaat als gevolg, lekkere soorten honing, mooie pollen en nieuw dit jaar propolis.
We maakten dit al langer voor ons zelf, maar op aanvraag... de flesjes propolis
Vandaag de eerste pollenoogst van het seizoen, onze volken zijn in prima conditie en kunnen er dus tegen om ook voor ons wat pollen te verzamelen... natuurlijk moet je er op letten dat ze er nog genoeg voor hun eigen broedverzorging hebben, want wanneer je er teveel afneemt verzwakt het volk enorm. Maar voor een vegetariër als ik is dit een goeie aanvulling van eiwitten. Oh wat ben ik toch gesoigneerd met een schat die me van al deze lekkere gezonde bijenproducten voorziet... Volgende controle is de propolis aan de beurt, nog zo'n wonderlijk product.
Onlangs hadden we de kans om een broedmachine uit te testen, een Franse kennis bood ze ons aan en wij vonden het fijn. Er komt wel een en ander bij kijken, want ja, elk jaar hebben we kuikens die ons witje uitbroed, maar dat is easy, eitjes onder de broedse kip en 21 dagen laten zie je wel hoeveel het er geworden zijn... zij kweekt ze netjes op en ze luisteren naar haar. Eten geven en verder geen uitkijken aan... Nu het was eens leuk, zo weten we ook weeral hoe het werkt, maar gemakkelijk is anders hé... de broedmachine maakt constant lawaai, een motortje doet het geheel constant traagjes geen en weer wiegen, ze mag niet zonder water komen te staan en de temperatuur, daar gaan we nog over zwijgen... in die 21dagen kan je de eieren paar keer uithalen om ze te testen of ze wel bevrucht zijn, anders rotten ze. de laatste dagen de temp laten zakken en meer vochtigheid opbouwen, zodat de schalen en vliezen gemakkelijk openbreken, en dan afwachten... Veertien zijn het er geworden ! Schattige piepkuikens, allemaal genoteerd van welke kip het ei was en hoe ze eruit zien ! want tis niet omdat je moeder of vader bruin of zwart is dat jij het bent ;-) dit hebben we nu ook gezien ;-) Intussen zijn ze al een weekje oud en huppelen ze van de ene naar de andere kant van hun nest, en ze genieten van hun warme plaatsje in de veranda. Het vraagt wel wat onderhoud, want het zou al snel gaan ruiken, maar met de houtschilfers en elke dag alles verversen, kunnen we het mooi netjes houden. Ben benieuwd, hoeveel kipjes en hoeveel haantjes zullen het zijn, dit is nu nog niet altijd te zien.
Yes! Na lang wachten... want je plant de asperges, maar dan duurt het wel nog wat voor je ze kan oogsten. Het is meer dan vier jaar dat we hier nu wonen en het eerste jaar hebben we ze aangekocht de planten, ze hebben het jaar erop nog eens verplant geweest omdat we in het begin niet echt de goede indeling van de moestuin hadden, maar dit jaar is het gelukt, ze komen mooi op tijd uit en zijn super lekker. Het is de tweede keer dat we er oogsten en er zullen er nog uitkomen, het is nog maar het begin van het seizoen hé. Met een beetje geluk zijn we vertrokken voor nog een jaar of 7 à 8, want aspergeplanten mogen zolang blijven staan.... leuk hé ;-) Een fotootje van eigen oogst
We wensen iedereen een vrolijk Pasen !! Geniet van het lange weekend. Geen Paasweekend voor de bijen, ze hebben een koolzaadveldje gevonden op minder dan 1km en de werksters zijn in volle actie. Als straaljagers verlaten ze de bijenkast, om volgeladen terug te keren met honing en stuifmeel voor de larven. Want nu is het nog de uitbreiding van het volk dat telt, de honing op overschot zullen ze in de honingzolder bewaren, dit tot de acacia begint te bloeien, daarna halen we alle overtollige honing uit hun honingzolder, zodat ze plaats hebben om er pure acacia in op te slaan. Op die manier kunnen we de twee soorten gescheiden houden. Koolzaad is een vaste lichtkleurige honing, de acacia blijft vloeibaar als hij puur is. We houden jullie op de hoogte.
Na een wat sombere winter is het eindelijk lente... oef, het was geen koude winter maar we hadden minder zon dan de vorige winters, maar gelukkig komt daar nu verandering in, sinds veertien dagen zijn de kraanvogels aan hun terugkeer begonnen, we keken er al naar uit, en ja hoor daar is de lente... Dus werd het tijd om bij een mooie namiddag eens de bijenkasten te controleren, de mirabellen bloeien en ze kunnen het niet meer laten om uit te vliegen, ook op de koudere momenten van de dag. En als je niet weet hoe ver het volkje aan het evolueren is er bij ons toch snel een beetje risico... je weet nooit dat een volk snel groeit en in plaatsgebrek komt... weinig plaats is aan verhuizing denken... in imkerstermen is dat zwermen hé... Dus volgende week gaan we al op 3 kasten een hoogsel plaatsen.... de andere hebben nog wat tijd. We zien het momenteel goed voor de eerste honingoogst... We houden jullie op de hoogte !!
Op de foto zie je werksterbijen met hun koningin met de blauwe stip, deze merken we zodat we ze snel vinden bij de controles elke week. In de afgedekte vakjes zijn de larven( nieuwe bijtjes) aan het groeien tot ze groot genoeg zijn en als werkster kunnen tevoorschijn komen.
Ja we hebben er ook van.... In de ganse regio zie je vrij veel witte pluchen nesten hangen in de sparren, processierupsen, bah, mag er niet aan denken, rupsen op zich geen probleem, het komen mooie vlinders, maar deze rupsen zijn echt een pest voor mens en dier. Dus hebben we reeds enkele nesten met een fakkel in brand gestoken, jammer genoeg kunnen we ze niet allemaal bereiken, dus gaan we op zoek naar een andere methode om ze te vernietigen, want het is nu de moment, dec tot eind april, dat ze langs de stam afdalen om zich dan in lange slierten oven de grond te verplaatsen en een plaatsje te zoeken in de aarde om te verpoppen. De haren zijn vreselijk irritant en schadelijk en bij dieren kunnen ze erge letsels na laten of zelfs erger... De mooie jaren oude ceder omhakken is geen optie, maar met een besmette omgeving moeten we wel een héél goeie oplossing vinden zodat we niet elk jaar met een boom vol nesten zitten. Moest iemand een methode kennen, we horen ze graag. Intussen toch een mooie foto genomen van die vreselijke rupsen...
We wensen al onze familie en vrienden, blogbezoekers een super 2016 !! Een jaar vol liefde en gezelligheid een sportief jaar en vooral een goede gezondheid !
Zo prachtig al die herfstkleuren, wat is het toch telkens weer verrassend, elk jaar opnieuw. Zelfs de wijnvelden staan er op zijn najaars bij... We hebben ze nu al gezien op alle mogelijke momenten van het jaar en telkens staat een wijnveld en prachtig bij, zelfs nu, met z'n roodbruin blad, straks valt het af en komen de snoeiers weer langs om alles terug netjes klaar te zetten voor het volgende vruchtbare wijnjaar... Terwijl het gestockeerde goedje z'n werk doet om een smakelijk drankje te worden...
Voila, hierbij de gevraagde foto van de pressoir en de weck sterilisator, de appels worden in een (niet op de foto) toestel tot brokjes gemalen om ze daarna te pressen en vervolgens in de flessen te doen en te pasteuriseren... ja lekker is het wel en het werk dat hebben we hier al geleerd, daar kijken we niet naar... ;-) want moest je dat allemaal samen bekijken dan is het wel duur fruitsap, maar we genieten ervan dat het zo puur is en dat is voor ons belangrijk.
Wat een drukke periode, drie maal zijn we bij de appelboer geweest om appels, 4 verschillende soorten hebben we haalt, Canada Grise, Goldens, Fuji en Grany Smith. We hebben ons een appelpers aangeschaft en zijn aan de slag gegaan, we hadden al langer het idee om een pers aan te kopen en het is ervan gekomen. Enkele grote bakken appels zijn verwerkt tot heerlijk sap, gevuld in de mooie beugelflesjes die we van Carine kregen, gepasteuriseerd in de Weck steriliseerketel zodoende kunnen we dagelijks ons lekker vers sapje drinken. En natuurlijk krijgt iedereen die op bezoek komt ook wel de kans om de verse sapjes te proeven hé... ;-)
We zijn er nog steeds héél content mee dat de uil onze tuin als zijn "thuis" heeft gekozen, en regelmatig gaan we eens kijken of hij er wel nog zit, wat een leuke verrassing toen we deze namiddag na het eten, samen met de vrienden, nog eens naar het uiltje gingen kijken, en ja hoor hij zat er nog.... Mo kijk !!! zei Fred, er zitten er twee... en waarlijks er zaten er twee, nu moet ik zeggen, we hadden het nog niet eerder gezien maar het moet recent zijn hoor dat er twee zijn, want we gaan veel kijken en zouden het toch ook al wel gezien hebben. Maar tis schitterend, waarschijnlijk een koppel, hopen we, het tweede is een beetje kleiner. Ook deze week een familie egels gezien, maar tegen dat we met het phototoestel aankwamen was er slechts nog maar eentje te zien...
Deze namiddag toevallig een ransuiltje ontdekt in onze tuin... Regelmatig maken we een wandelingetje in de tuin met emmer en schopje, onze Fleur laat zo wat achter waar we niet willen intrappen dus... En onder de treurwilg dachten we zo van... dat is niet van Fleur... en kreeg Dirk plots de ingeving dat het wel eens een braakballetje van een uil kon zijn. We keken in de treurwilg en na wat zoeken zagen we inderdaad een ransuil zitten, vlug het fototoestel haalt zodat we het konden vastleggen. Een ransuil is héél goed te herkennen aan zijn oortjes, die eigenlijk geen oortjes zijn maar pluimpjes op zijn kopje, zijn oren zitten lager. Ransuilen zijn echte camouflagekampioenen met hun kleur en ook rekken ze zich uit zodat ze op een tak lijken. Oh we vonden weeral dat onze dag een meerwaarde had ! een nieuwe bewoner erbij !
Wij vinden ze nog altijd lekker, de Franse stokbroden, ok we bakken veel ons eigen brood en het is ook nog steeds niet afgezaagd, we wisselen voldoende af en regelmatig voegen we noten toe zoals vandaag, wat is het toch lekker met weeral de verse okkernoten en een mengeling van bloem spelt en 13granen, vroeger bakte Dirk altijd zuurdesem brood, maar dit komt er momenteel niet van. Koekebrood komt er in de zomer niet echt op tafel, ik vind dat meer iets voor de wintermaanden en het weekend, een overblijfsel van vroeger zeker nog... en sinds Marc ons een goed recept geleerd heeft zijn we content hoor, want een receptje van een echte bakker, dat is toch heilig hé, (en een geheim). Maar dus zoals ik al zei.... een echte "baguette", want ja wij kopen enkel lichtgebakken baguettes, vinden wij nog steeds de max ! je zou denken dat we dat beu komen, nee hoor, we hebben daar van in het begin een punt van gemaakt dat we niet elke dag naar de bakker reden om vers brood, hier in het dorp is geen bakker maar wel een depot de pain, allé tis te zeggen, in Bar de Couthures kan je dagelijks vers stokbrood krijgen maar wij kopen enkel stokbrood als we er met de auto op uit gaan, enkele keren per week toch... anders bakken we zelf. En een bakker aan huis is er niet, in andere dorpen soms wel, maar ons dorp is klein en de dorpsmensen gaan dagelijks naar de "Bar" en anderen zoals wij gaan zelf ons brood halen bij de bakkers in de buurdorpen of supermarkten. Keuzes genoeg, dik stokbrood "pain" of de dunnere versie baguette, ficelle is er ook nog en dan de pain de campagne grijsbruin brood, het enige nadeel is volgens ons... dat alles hier meestal zo hard gebakken is, je moet ze echt uitzoeken hoor de lichte broodjes, maar ze smaken altijd ! En bijgaande foto vond ik persoonlijk typisch frans. Smakelijk !!
Halloooo..... Hier ben ik weer.... Het is lange tijd stil geweest op de blog, mijn excuses daarvoor aan onze trouwe bezoekers Oohh wat voelde ik me schuldig als ik al die ontgoochelde mensen hoorde tijdens onze vakantieweek in Belgie... maar geloof me, het is hier een druk en lastig landje hoor ;-) zeker in de zomer, als je alle fruit en groenten in de moestuin wil verzorgen en daarna verwerken, zeker met de vele familie en vrienden die ook in de zomer langskomen en die we dan toch altijd wel goed willen verwennen... we genieten daar ook enorm van, maar zo af en toe wat tijd om hier alles bij te houden is zeker een must ! Ook geraken we meer en meer ingeburgerd en leren meer en meer mensen kennen hier waar we ook al iets meer tijd aan spenderen.... maaaarrrr het is en blijft leuk !!
Waar we vooral mee bezig waren, net voor ons weekje Belgie, druiven plukken bij een franse kennis waar onze bijtjes mochten staan deze zomer in zijn zonnebloemvelden, het ene plezier is het andere waard hé... Deze week hebben we gevuld met alle meegebrachte "Belgische" spullen te sorteren en met alles op orde proberen te geraken na een weekje niet thuis te zijn. Nu kunnen we via vrienden verschillende soorten appels krijgen die overblijven na de appelpluk van de boomgaard in het buurdorp, waar wij zelf dan appelsap van maken, jammie, lekker sapje voor de winter... Maar ook al 3x deze week de Bretoense appeltaart gemaakt.... we krijgen er geen genoeg van momenteel...
Zo, ik ben content dat er weer iets op mijn blogje gekomen is, hopelijk jullie ook ;-)
Wat een jaar! We hadden enkele jaren geleden kiwi's en granaatappels gestekt, gezaaid, ik weet het niet meer zo precies... Dirk is de expert hiervan en naar het schijn duurt dit wel enkele jaren... wat zeg ik, blijkbaar kan het wel tot 7 jaar duren voor je ergens een bloem of vruchtje kan opsporen... Want je dat doen we dan wel hé, alles struikjes vrij regelmatig gaan bekijken op zoek naar een bloemknop... Enkele weken geleden was het de kiwi die ons veraste, en 4 bloemknopjes vertoonde, deze zijn reeds uitgebloeid en bevrucht, want ja de vruchtjes hangen er al aan... En deze ochtend.... kom ik terug van een toerke in de tuin en zing ik als ik Dirk nader... " het wonder is geschied, de granaatappel bloeit en je wist het niet... ", amaai, wat een surprise ! Vooral dat ze zoveel sneller bloeien dan verwacht. Een foto zodat je kan mee genieten...
We hebben ook zonnebloemen gezaaid dit jaar... Net zoals we facelia gezaaid hadden voor de bijen, nu uitgebloeid) hebben we dit jaar op een stuk van de moestuin zonnebloemen gezaaid, die kunnen de bijen voorzien als het eens wat minder weer is, want tis niet van dit beetje zonnebloemen hier dat de oogst komt, maar toch, als het eens een mindere dag is kunnen ze zich toch voorzien dicht bij huis, en dan nadien zal het zaad dienen voor de kippen... En de eerste bloem stond eergisteren al open. Dus een fotootje.... en terwijl ook maar eens de patatjes op foto gezet, Amandine's we zijn er al aan begonnen maar er staan nog 2 rijen... Daarna volgen de bintjes, deze zijn nu ook nog aan het groeien...
