Nog steeds geen afscheid kunnen nemen van je, je bent nog steeds in mijn leven. Hoe kan ik nu alles verwerken als je er nog steeds bent? Langs de ene kant wil ik niet dat je weggaat, aan de andere kant weet ik dat dit het beste voor me is.
Wenen, migraine, overgeven, .... allemaal omdat ik nu ECHT besef dat je zal verdwijnen, dat je 'doodgaat'.
We gaan er nog één mooie dag van maken. Een mooie afsluiter na al die jaren *zucht*
