Ik weet even niet meer hoe ik de momenten zonder jou moet doorbrengen, of hoe dit alles verder moet. Ik wil je niet kwijt maar deze situatie is soms zo onhoudbaar.
Ik weet dat jij het ook moeilijk hebt, waarom blijven we hier dan mee door gaan? omdat we van elkaar houden ! Maar waarom kiezen we dan niet voor elkaar? Ik denk de onzekerheid die ons allebei parten speelt.
Is die schrik voor onzekerheid dan een terecht excuus om allebei ongelukkig te blijven? Of is het de zekerheid die ons wijsmaakt dat het niet anders kan?