Ah... Juni! De maand van sportdagen en schoolreisjes is aangebroken. Altijd een spannende tijd. De ideale maand om juffen en meesters een mooie zomerherinnering te bezorgen. En tot nu toe is het elk jaar gelukt!

Zo hebben ze Amélie op schoolreis uit het schildpaddenverblijf van de Olmense Zoo mogen halen, kneusde ze haar neus bij een val in de speeltuin (nadat ze hem eerder dat jaar brak door tegen een glazen deur op te botsen), slikte ze een grote cent in en had ze de windpokken. Olivier speelde het ook al klaar om ziek te vallen op het einde van het jaar, waardoor we ook zijn juf een cadeautje mochten brengen in een gestippeld kostuum. En ook hij brak zijn neus in die laatste maand school. Ik hield mijn hartje dan ook vast toen het dit jaar zijn beurt was om op schoolreis te gaan naar de Olmense Zoo. Gelukkig bleef hij wel op de wandelpaden! De sportdag verliep vlekkeloos, tot hij op het einde toch nog kennis wilde maken met de stenen en daarbij zijn neus flink schaafde. Ach ja, dat zijn maar banaliteiten! Goed, dacht moeder toen. Al bij al komen we er geweldig vanaf dit jaar!

Ware het niet dat Olivier andere plannen had! En ik moet zeggen, ze waren zeer spectaculair!

Eind vorige week stond meneertje een beetje hevig (pilletje vergeten). Bij de kiné was er weinig mee aan te vangen en zowel de juf (kiné) als ik moesten ons uiterste best doen om rustig te blijven. Na de sessie loopt hij vliegensvlug langs het tuinpad naar het voetpad. Ik roep dat hij niet mag lopen terwijl ik de deur sluit en plots zie ik hem verdwijnen! Gevolgd door luid gehuil. Ik snel naar de straatkant en zie hem tegen de haag liggen! Vol bloed ... Mijn reactie was natuurlijk een luiden " OLIVIER" en op zoek naar de dader. Het meisje in kwestie was gewoon doorgefietst en was al bijna aan het einde van de straat. Ze had een grote sportzak op haar bagagedrager, dus volgens mij heeft ze amper door gehad dat ze dat kleine ukje van zijn sokken reed. Maar goed. Ze reed op het voetpad en aan de verkeerde kant van de straat, dus ze was wel duidelijk in de fout! Ze was de 12 immers ruim gepasseerd. En ze pleegde vluchtmisdrijf!

Ik terug naar binnen met Olivier, de kiné erbij en op zoek van waar al dat bloed kwam! Mega-bult en schaafwond op zijn voorhoofd, maar hij weende onmiddellijk en reageert goed op ge gestelde vragen en pupillen zijn normaal, geen hersenschudding op het eerste gezicht. Bloedneus, bloedlip, wondje aan mond, dikke bult op scheenbeen en geschaalde knie. Na een glaasje water zagen we geen wondjes in de mond zelf. Dus nadat we hem een beetje hadden gefatsoeneerd konden we naar huis. Daar kon ik dan de wonden verzorgen. 

Het arme schaap, vol blutsen en builen en schaafwonden. En dat 3 dagen voor zijn verjaardagsfeestje ( was met wat uitstel). Wat een geweldige foto's zijn dat zeg! Allemaal met een mega rode wond op zijn voorhoofd. En iedereen maar vragen wat er is gebeurd. Wat hij dan weer kei stoer mag vertellen. En de juf heeft bij deze weer een zeer speciale herinnering om haar jaar mee af te sluiten.

Ik koester nu de ijdele hoop dat hij voor eens en voor altijd weet dat hij niet mag lopen naar de straat (of voetpad), mijn onderbewuste denkt dat hij dat nu al lang weer vergeten is ...

Hoop doet leven hé! 

16-06-2015 om 09:40 geschreven door Sofie