Hallo iedereen,

Hier zijn we weer!

Na de verkoop van ons oude huis, verhuis naar het nieuwe huis, een weekendtripje pretparken, communie van petekindje, mijn verjaardag, ettelijke bezoekjes aan de psychiater en 2 diagnoses verder, staan we er weer!

Jaja, je leest het goed, psychiater. Eng woord voor een hele toffe grappige man die weet hoe hij kinderen aanpakken kan. En... TATAAAA!!!! Olivier gaat nu officieel van 'regulatiestoornis' naar ADHD en ook dochterlief doet mee! HOERA!!!! Voordeel is nu wel dat ze alle 2 medicatie krijgen en dat we plots een heel ander leven hebben! Weliswaar 1 met minder fratsen als voordien, en iets minder strubbelingen, maar toch, het zijn en blijven toch wel drukke ukkepukken.

De zoon heeft plots een sociaal leven op school en staat te popelen om te vertrekken 's morgens, of zou dat komen omdat hij nu met de fiets naar school kan en mag. En dochterlief haar puntjes gaan weer vlotjes omhoog. Mama en papa krijgen meer nachtrust omdat iedereen nu vlotter gaat slapen en .... in bed blijft liggen! Bijna geen nachtelijke bezoekjes meer aan mijn kant van het bed! HOERA !!!!! Mama oh zo happy!!!!

Verder eten mijn kids nu ook gewoon alles wat er op tafel verschijnt, of ze het nu lusten of niet! Echt zo raar! Ik heb dus de laatste tijd ook geen moeite meer gestoken in het verzinnen van kids-proof-dinners. Maar binnenkort zijn ze jarig en dan volgt er wel weer een leuke foto van de traktaties op school.

Verder maken we het ons niet makkelijker dan het is. Want ook mijn leven gaat binnenkort een hele nieuwe weg uit. Na jaren van nadenken en twijfelen en terug nadenken en twijfelen en dan weer niet en dan weer wel en ga zo maar door, zijn we eruit geraakt ... Ik ga in september terug naar school. Ja, op 36 jarige leeftijd gaat deze mama verpleegkunde studeren! En oh wat ben ik trots op mezelf dat ik die beslissing eindelijk heb gemaakt en nog trotser ben ik op het feit dat de aanwervingsdienst zo positief was " Zo, binnen 3 jaar hebben we een nieuwe verpleegkundige, daar ben ik zeker van!"  Ik kan alleen maar zeggen dat dat extra moed geeft om eraan te beginnen in september! En ik heb er zin in!

Zo, ik ga het hierbij houden voor vandaag want straks moet ik gaan werken en mijn bovenverdieping schreeuwt om gekuist te worden en de wasmand is al een hele week aan het huilen omdat ze niet genoeg aandacht krijgt. Ik zou ze liever nog wat verder laten huilen, maar ja, zo zit het leven niet in elkaar hé.

Groetjes en tot de volgende!

08-05-2015 om 09:17 geschreven door Sofie