Ik ben Sofie
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 02/05/1979 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, bakken,koken, dromen over verre reizen,....
Leven in de brouwerij
met mijn drukke (B)engeltjes
22-05-2015
Mayday-Mayday
Na bijna 2 maanden in ons nieuwe huis beginnen de gebreken een beetje boven te komen. In het vorige huis hadden we amper deuren. Daarmee vergeleken, wonen we nu in een heus deurenpaleis! Al dat kloppen, slaan en hangen van en aan die deuren begint zo zijn tol te eisen. Zo vinden we regelmatig een schroefje of spijker op de grond of heeft dochterlief de wc-klink ineens in haar handen. Ook hebben we al een dag zonder warm water en verwarming gezeten. Blijkbaar een misrekening bij het controleren van de mazouttank.
Nu is de Amerikaanse koelkast aan de beurt. Het vriesgedeelte doet het niet zoals het hoort. De technieker weet me vrijwel onmiddellijk uit mijn lood te slaan door te melden dat dat ding al aan zijn 2e motor toe is, en dat hij er eigenlijk geen kosten meer aan zou doen omdat hij al 22 jaar oud is! "WAT???? 22 jaar??? Dat ding blinkt nog als nieuw, ruikt niet eens en vertoont niet het minste spikkeltje roest! " De man leert me dat het hier om de "Rolls Royce" onder dat soort koelkasten gaat en toen echt wel een pareltje was (en dat is hij dus nog steeds). Maar goed, het ding is aan vervanging toe. Aangezien we totaal geen ervaring hebben met Amerikaanse koelkasten ga ik informatie inwinnen.
Als manlief thuis komt ziet hij er vreselijk uit, hij klinkt als een zeehondje en snottert erop los. Die avond gaan we dus vroeg naar bed. Ik vind het prima want ik ben net in een nieuw boek begonnen. Eentje waar iedereen al een tijdje warm voor loopt en waar ook een film van loopt (Die volgens mijn schoonzus barslecht is in vergelijking met de boeken en met een lelijke acteur! Voor alle duidelijkheid: dit zijn niet mijn woorden, ik heb de film dus ook nog niet gezien). Nu dat boek leest echt wel héél leuk, dus ik verheug me op een avondje lezen.
Al snel zit ik helemaal in het verhaal. Mijn verbeelding geef ik de vrije loop ...
"Schat, heb je een voorkeur van merk? " ( Nee, dit kan niet, hij vergelijkt koelkasten IN BED!)
" Nee, in mijn ogen zijn ze allemaal hetzelfde" , zeg ik maar snel.
Oké, terug naar mijn verhaal ....
Intussen is het héél spannend aan het worden ...
" Hoeveel schuiven en schappen heb je nu? " (Ik hoor je niet!)
" A+ of A++ " (Ik hoor je nog steeds niet!)
" Heeft die man hier iets over verteld? " (Oh man, KOMAAN!)
" Inox of glas , inox zeker hé, want glas met die kinderen " ( MAYDAY - MAYDAY!!!)
" Telescopische rails of wieltjes? " (BOEM! CRASH!)
Komaan zeg!
Ik geef het op. Ik leg mijn oh zo spannend boek even aan de kant om me op de koelkastenbrochure te concentreren. Had ik dat maar eerst gedaan, want zoveel keuze was er niet en de beslissing was dus snel gemaakt. NU manlief tevreden is, kan hij rustig gaan slapen. En ik kan me terug op mijn leesvoer storten! Zonder aan koelkasten te moeten denken.
Niet alleen ik ben jarig geweest, ook onze kinderen zijn mei-vogeltjes!
Vorige week kwam een briefje van school mee. Er zijn 2 kindjes jarig op dezelfde dag! De juf wou dat graag een beetje speciaal maken en vroeg of de mama van Olivier VW (ik dus) voor de cake wou zorgen en de mama van Olivier M voor kinderchampagne. Leuk idee, en ik al helemaal mee!
Dus dinsdag ga ik tussen mijn middagpauze op zoek naar leuke taartversiering (chocolade en snoep zijn verboden op school) en als iedereen na het eten de keuken verlaten heeft, stort ik me op de bloem en eieren.
De oven staat op en na 10 min is mijn beslag klaar! Oei ... mijn cakevorm vergeten! Mmmm ... waar is mijn cakevorm... Vreemd, ik dacht dat ik al mijn bakspullen in een kast had gestoken. Nieuw huis, andere keuken, zoeken geblazen. Suikerpasta, spuitzakken, cup-cake-bakblikken in alle formaten, koekjesvormen, ...alles, behalve mijn bakvormen! Misschien toch nog een doos vergeten uit te laden, nee, ook in de garage zijn ze niet te vinden. Misschien heeft manlief ze per ongeluk naar de zolder gedaan? Nee, dat is geen optie, mister-proper-en-perfect (ja, tegenpolen trekken elkaar aan) zou direct gezien hebben dat dat daar niet thuis hoorde.
Maar goed, mijn beslag staat klaar, dus ik moet me nu echt wel beginnen haasten! Onderhandelen met de zoon dan maar. 'Ik wil een grote cake! dan wil ik wafels! Oké, popcorn dan!' Uiteindelijk heb ik hem naar mini-muffins op een toren gekregen, MET vlaggetje! Na een tijdje vechten met tandenstokers (had geen cake-torentje voorzien en was niet van plan er een in elkaar te knutselen) was het kunstwerk af en was meneertje heel content!
Intussen was mister-proper-en-perfect naar het oude huis gegaan om het gras nog eens af te doen, kwestie van de nieuwe eigenaars niet in een oerwoud te laten aankomen. En wat had hij bij???? Juist ja, mijn bakvormen, deegrol en afkoelroostertjes. Blijkbaar was ik het schuifje onder de oven vergeten leeg te maken!
De mensen die mij wat beter kennen zullen nu wel denken: 'Ah ja, dat is nu typisch iets voor Sofie! Hoe kan het ook anders dat ze echt niets zou vergeten mee te nemen?!' En ik kan niet anders dan jullie gelijk geven. Miss sloddervos-en-vergeetkop, dat ben ik! En mijn kinderen hebben dat stukje van mij meegekregen denk ik! (Pfff... gelukkig hebben ze nog iets van mij)
Vrijdag is het Amélie haar beurt om te trakteren. Ze wou eigenlijk wafels, maar na het zien van Olivier zijn toren, wil ze nu ook mini-cup-cakes. Voor haar ben ik wel een cake-torentje gaan halen. Dus morgenavond geen gevecht met tandenstokers voor mij!
