 |
|
|
| alias Gaat Het Avontuur Nu Aan! |
|
|
| 24-08-2010 |
 poging 435 :) |
hoi hoi
vandaan is het stralend weer. Dus een zoveelste poging om de blog bij te werken.
Het leven gaat hier zo stilaan zijn gangetje. Ik begin de hun cultuur te kennen en ook een beetje over te nemen. Zo word ik elke dag een beetje meer ghanees. Al zal ik voor de kleur nog extra moeite moeten doen. ik denk niet dat ik al hard gebruind ben. ja, ben de laatste dagen zelfs een beetje verbrandt, tussen de regenbuien door. Maar toch zie ik nog enorm wit. ik verschiet er telkens van als ik mijn eigen hand een hand van een kind zie vastnemen. een grote witte hand die een klein zwart handje omsluit. tis echt een gigantisch verschil.
natuurlijk heb ik ook een beetje de toerist uitgehangen.
In het dorpje NTONSO heb ik een laken bestemepeld met adukra-symbolen. wat dat zijn zal ik thuis laten zien. het is in elk geval leuk om te doen en ook wel een leuke therapie/activiteit in het ergotherapeutisch werkveld. (beroepsmisvorming!) ik heb alvast de stemepels gekocht om het thuis nog een keertje te doen.
MOLE NATIONAL PARK: ik had het de vorige keer al gezegd: een paradijs op aarde. Hier heb ik mijn hart kunnen ophalen. door het regenseizoen heb ik niet veel dieren gezien in het park. ze zijn verspreid over heel het park nu, dat is zo'n groot gebied. onmogelijk om in 1 keer te bezoeken. jammer, want ik had echt graag een levende olifant gezien. maar ja, dat is een goede reden om ooit terug te komen!
We, ik en 4 andere vrijwilligers, jhebben er een safarikanotocht gedaan. zaaaaaalig! ik leef nu al 4 weken in een stad. voor iemand die van de kempen komt, is dat een drukte en chaos en helemaal niet zo aangenaam. De rivier, het omringend groen, hier, tijdens die kanotocht, zo ongelofelijk rustgevend. ik wou er gelijk blijven wonen! even heb ik overwogen om te vragen of ik van project kon veranderen. Brian, een ierse vrijwilliger, is gestart met een museum in te richten in dit park. over 2 weken gaat hij weer naar huis. ik zou dus zijn project kunnen overnemen, maar toen dacht ik terug aan de kindjes en ja... mss toch maar blijven bij die snotapen. ze hebben dan wel een handicap en van hygiene hebben ze niet veel gegeten, maar ze zijn zo lief en schattig.
Wat het park ook fijn maakte waren de mensen. allemaal blanke toeristen. Je zou haast vergeten dat je in hartje afrika zijt. begrijp me nu niet verkeerd, maar het was fijn even een andere soort conversatie te voeren. de meeste gesprekken die ik voer met ghanesen gaat over mijn land, de corruptie en armoede in ghana, geld, telefoonnummers en trouwen ( waardoor het gesprek meestal op een negatieve manier eindigt). Het was fijn in het park om even niet de buitenstaander te zijn.
Iemand vroeg voor mijn vertrek wat ik het meeste zou missen. wel: een vuilbak, en liefst eentje om te recycleren (hier gooien ze alles in de kant), een WC die doorspoeld (onderweg naar het park was het zelfs gewoon een gat in de grond, wat echt moeilijk is!) en een wasmachien. zo wassen met de hand... ik krijg er mijn kleren niet helemaal proper mee hoor.
ik heb trouwens een ghanees nr voor zij die mij dringend nodig hebben: 0540233721
verder verhuis ik op 8 september naar het centrum. het contract met het gezin loopt af. ik kijk er met een dubbel gevoel naar uit: ik kan opnieuw meer mijn eigen tempo leven, maar zal dag en nacht bij de kinderen zijn... we zullen wel zien!
veel plezier daar in belgie!!!
leen
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (1)
| 25-08-2010 |
| kort berichtje Katrin en Nico |
Hier is er niet zoveel te melden en speciaals te beleven als bij u, alleen dat volgende week de school weer begint  .
Geniet ervan en het is in ieder geval heel leuk om je verhalen eens te kunnen lezen, om je zo een beetje mee te volgen.
Veel plezier !!!
Groetjes Katrin en Nico
25-08-2010, 19:29 geschreven door Nico Paepen
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
