J. Bernlef in gesprek met Marjoleine De Vosxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik geloof niet echt dat mensen goed te begrijpen zijn.  Die geheimzinnigheid wil ik erin houden.  Je krijgt zo snel iets van de alwetende auteur, maar je kent andere mensen niet.  En over mezelf heb ik al helemààl niets te zeggen.

(…)

De lezer moet iets voelen, niet ik.  Je merkt dat ook aan amateurdichters: dat zijn mensen die hun hart uitstorten in dichtvorm.  Dan zit je als een kip naar het onweer te kijken, want er gebeurt niets.