Herman
Brusselmans in
gesprek met Tine Hensxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Mensen die schrijven, zijn mensen die
graag lezen. Wie schrijft, die leest. Ik wilde het ook eens proberen. Lukte
het, fijn; lukte het niet, pech.
Blijkbaar had ik het talent en het doorzettingsvermogen wat een
onderdeel is van dat talent en ben ik geëvolueerd tot wat ik ben:
professioneel schrijver;
(
)
Maar ook binnen de grenzen van dat
schrijven, schrijf je in wezen altijd hetzelfde boek. Wat mij steeds verweten
wordt. Je kunt wat experimenteren in de vorm, maar je stijl is je stijl, daar kun
je niet onderuit. Die stijl vind je
niet uit, die pik je bij elkaar uit alle invloeden om je heen.
(
)
Je hoofd zit dan weer zo vol gedachten,
zo vol stemmen en geluiden dat het ventiel weer open moet om je hoofd leeg te
maken. In die zin is schrijven,
therapeutisch. Het zorgt weer voor wat ruimte in je hoofd.
|