Anne Michaels in gesprek met Kathy Mathys:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Of je nu over een bijbels tafereel schrijft of over iets uit de toekomst, het is belangrijk dat je als schrijver een heel diepe band hebt met je tekst. De vragen die je stelt, moeten dezelfde zijn die je als mens bezighouden. Anders ben je niet ernstig bezig.

(…)

Ik vind het fundamenteel dat mijn boeken ideeën bevatten, maar die ideeën moeten zijn geworteld in emotie. Anders krijg je een dode tekst.

(…)

Ik weet dat veel mensen geen interesse hebben voor vroeger. Toch is die interesse essentieel. Daarom wil ik over het verleden schrijven in emotionele en zintuiglijke woorden. Je kan de ideeën in mijn verhalen voelen, aan den lijve ondervinden.  Ik geloof niet dat we een idee echt kunnen bevatten, tenzij je het ook lichamelijk gewaar wordt.

(…)

Ik ben erg gefascineerd door het effect van woorden. Zo heb ik mij lang afgevraagd of je over gewelddadige gebeurtenissen moet schrijven in een brutale taal.  Ik denk van niet omdat je dan de illusie creëert dat je de gruwel kan herscheppen.