Hillary Mantel over writer’s block

Ga wandelen, neem een bad, ga slapen, bak een taart, teken, luister naar muziek, mediteer, doe lichaamsoefeningen.  Wat je ook doet, blijf niet naar je probleem staren.  Maar bel niet naar iemand, ga niet naar een feestje, want dan vullen andermans woorden het gat waar die van jou in moeten komen.  Maak plaats voor jouw verloren woorden. Heb geduld.

24-06-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Pierre Michon in gesprek met Marijke Arijs

Terwijl ik schrijf, ben ik een ander mens. Dan is het net of ik stemmen  hoor. (…)

Ik schrijf korte teksten, die tot stand komen in twee à drie weken.  Onder het schrijven is er een grote accumulatie van energie die zich ontlaadt. Eerst wacht ik op dat elan dat me een paar weken aan het papier gekluisterd houdt.  Dat verklaart ook waarom ik zo weinig schrijf, hooguit één à twee maanden per jaar.

(…)

En de personages die echt bestaan, zijn eigenlijk evengoed verzonnen, want ik sjoemel met hun levensloop, voeg er dingen aan toe.

17-06-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Haruki Murakami in gesprek met Auke Hulst

Het vraagstuk van namen heeft me lang beziggehouden.  In mijn eerste boeken heben de personages geen namen in de traditionele zin.  De verteller is altijd een naamloze ik, anderen heten J. of de Rat. Ik voelde me opgelaten bij het idee iemand een naam te moeten geven.  Alsof ik me de rol van God wil aanmeten.  Dat zegt, denk ik, vooral iets over mijn verhouding tot mijn schrijverschap.  Ik was schrijver, maar ik voelde me ongemakkelijk bij dat idee.  Niet dat ik twijfelde over mijn vaardigheid, zeker niet.  Ik twijfelde of ik mezelf wel schrijver kan noemen.

(…)

Ik heb geen enkele bewegwijzering.  Het is reizen zonder landkaart.  Het enige wat ik nodig heb, is zelfvertrouwen – het geloof dat ik ooit, op een dag, het verhaal waaraan ik begin ook daadwerkelijk zal kunnen beëindigen. Voordat ik die kracht in mezelf, begin ik niet eens.

(…)

Ik wil zelf veranderen tijdens het schrijven van een boek.  Als de reis niets met me gedaan heeft, dan is de reis zinloos geweest.  Mijn personages doorstaan de storm, maar ikzelf en de lezer ook.  Iedereen moet moet na het verhaal ten goede veranderd zijn,  hoe duister, zwaar en deprimerend het verhaal ook is.  In die zin ben ik een moralist.

10-06-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Philip Claudel heeft een zwak voor parfums (De Standaard)

Ieder werkwoord heeft een parfum. Ieder woord roept in het geheugen een plek op met de bijbehorende geuren.  En uit het verhaal dat langzaam maar zeker wordt geweven, dat lukraak wordt gevlochten uit het alfabet en je herinneringen ontstaat een rivier met vele zijarmen, van het leven dat we geleefd hebben, het leven dat we gedroomd hebben en het leven dat nog komt. De taal mag af en toe tekorschieten.  In het leven wordt eigenlijk nooit gesproken als in boeken of films.  We zullen altijd verhalen nodig hebben. Kennelijk zoeken we een rechtvaardiging van ons bestaan en de weerspiegelingen ervan.  Een kwestie van houden van het leven, maar er niet genoeg aan hebben.     Het feitelijke proces van het schrijven en filmen is voor mij het belangrijkste. Het brengt diepte aan. 

03-06-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Hafid Bouazza in gesprek met Jan Herregods

Als je aan het schrijven bent, dan ben je in een bepaalde gemoedstoestand.  Maar dat is meer een soort van trance.  Als je ermee bezig bent en je stopt, dan denk je: waar was is? Dat is zoals bij een trance.  Daar word je je ook pas van bewust als ze is afgelopen.  Maar over dat soort processen denk ik eigenlijk niet te veel na.  Dat moet je als schrijver niet doen.  Als je nadenkt hoe je schrijft, dan kan dat verlammend werken.  Het is niet aan de auteur, maar aan psychologen om daarmee bezig te zijn.

02-06-2014, 08:49 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Connie Palmen in gesprek met Danielle Pinedo

Een goede roman is persoonlijk. Veel auteurs creëren een ik-persoon die nauw verwant is met henzelf; Philip Roth, Gerard Reve, Marguerite Duras. Door voor een autobiografische stijl te kiezen, kun je alles wat je hebt, in je werk leggen.  Dat betekent niet dat alles in een roman waar of beleefd is.  Schrijvers selecteren, ontrafelen en maken onverwachte, nieuwe verbintenissen.  Je mag er niet van uitgaan dat alles autobiografisch is aan een persoonlijke roman.  Maar lezers – ook recensenten – verwarren dat.  Ze ervaren een persoonlijke stijl als intiem.  En hoewel ik in mijn werk graag de suggestie van intimiteit wek, gaat het om het resultaat van een verkozen stijl.  Ik geef vorm als ik schrijf.  En dus schep ik afstand.  Je kunt niet intiem zijn en afstand scheppen tegelijk. 

24-05-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)

Joost Zwagerman in de Standaard der Letteren (17 januari 2014)

Stilte is zowat het enige dat ik als schrijver nodig heb .  In mijn hoofd is het vaak een kakafonie van belang omdat ik alle romanpersonages hoor praten en ik daaruit dialogen en zinnen probeer te distilleren.

17-05-2014, 00:00 Geschreven door Yves  
Reageren (0)