Eerst en vooral: Albertje, het doet me enorm deugd dat je nog steeds mijn dagboekje opvolgt! Het is erg leuk om af en toe een reactie te krijgen! Bedankt daarvoor, want jij bent het die ervoor zorgt dat ik hem up-to-date hou. Er komt anders niemand lezen... dus 't is helemaal voor jou!
Gisteren was fantastisch! Een bevriend koppel kwam onze playstation terugbrengen die we hen hadden uitgeleend en vroegen ons mee uit. Ashley gaat niet zo graag stappen, het is dan ook al geleden van augustus 2007 dat we uit zijn geweest. Wonder boven wonder antwoordde ze JA en zijn we gezellig gaan stappen met onze vrienden. We zijn naar de studentenbuurt geweest, hier niet zo ver vandaan, naar een danscotheek waar ik vroeger altijd ging met Chris. De muziek is er nog steeds fantastisch, en er is voor de verandering eens niet gevochten ofzo. Meestal gebeurde er wel iets als we daar waren, maar nu was het vrij rustig. Ashley heeft wel enkele lelijke reacties gekregen van het mannelijk volk daar. Ze heeft een korte haarsnit, en draagt meestal een mannelijke jeansbroek met een hemdje, wat ze gister ook droeg. Eerlijk? Als ze zo gekleed is, is ze precies een man. Maar wel een hele knappe! Ze ziet er wel vrij jong uit, ze is begin haar 20, maar ziet eruit als een jongetje van 15 jaar. Meestal komen er mensen op ons af die dan vragen of ze mijn zoontje (!!) of broertje is. We storen ons er niet aan, we lachen ermee. Waar was ik... Oh ja, ze kreeg dus nare reacties van het mannenvolk ginder, omdat ze een knappe jongen is..., een jongetje van 15 lijkt én omdat zij diegene was waar ik bij zat. Er keek wonder boven wonder wel een man naar mij... maar het was weer een turkse man of marokkaan. Als je billen hebt en borsten ben je al ok voor hen. Niet dat ik racistisch ben, maar toch... Wederom was het moeilijk voor mij om niet aan de alcohol te zitten. Toen ik daar ging met Chris, en Ashley was daar ook, dan dronk ik mijn favoriete drankje (wodka-redbull) om zo snel mogelijk beschonken te worden, om zo Ashley te kunnen kussen met het excuus dat ik dronken was. Ik dronk er wel gemiddeld 8 op enkele uurtjes. In die tijd gingen we bijna elk weekend daar naartoe, dus je kan zeggen dat ik bijna verslaafd was, denk ik. Ik dronk thuis nooit, omdat ik vond dat het daar niet even lekker is, maar vanaf ik ging stappen stonden mijn wodka-redbulls al te wachten op me. Gisteren was het dus echt moeilijk, onze vrienden hun eerste drankje was een cocktail, en daarna hebben ze elk nog 2 van mijn favo drankjes gedronken. Elke keer ze het rietje vastnamen om te slurpen van hun drankje, kwam de zoete geur mij tegemoet, en eerlijk, ik had het moeilijk. Gelukkig dronk Ashley cola. En ik... de enige die moest rijden (want onze vrienden konden te voet naar hun huis) ik dronk spa blauw, of plat water in mijn woorden gezegd. Lekker was het niet, maar het stilt de dorst. Ashley is uit zichzelf tussen mijn beentjes komen staan om te dansen, en ze heeft me ook enkele keren gekust. Da's niet van haar gewoonte, maar hey, je hoort me niet klagen! Deze ochtend ben ik nogmaals naar de psychiater geweest. Niet omdat ik gek ben, maar omdat zij me ziek kan schrijven voor een maand, terwijl een dokter maar enkele dage tot een weekje schrijft. En ja, ... Ik zit weer thuis tot en met 27 mei. (Wat trouwens mijn verjaardag is!) Nu kan ik weer met een gerust hart werk zoeken en krijg ik een deftig inkomen van de ziekteverzekering. Weer een last die van mijn schouders valt...voorlopig. Strakjes hebben we bezoek. De buren van als Ashley nog maar 8 jaar oud was. Ze heeft sinds kort weer contact met die mensen en heeft ze bij ons uitgenodigd. Ooit zijn we hen eens gaan bezoeken, maar dat is zeker al 4 jaar geleden, en toen heb ik alleen die vrouw gezien. Toen waren Ashley en ik enkel beste vriendinnen, dus ik ben benieuwd wat haar buren zullen zeggen als ze merken dat ze met een lesbisch koppeltje te maken hebben. Ook hun zoontje Andrew, die ondertussen al een jaartje of 10 zal zijn, zal er ook bij zijn. Dus we zullen ons wat moeten inhouden, ook omdat we niet weten op welke manier dit gezinnetje omgaat met mensen zoals ons. Zullen ze nog steeds die sympathieke mensen zijn die Ashley zich herinnert? Ik kijk uit naar volgend weekend. Vrijdag is er een quiz op onze oude school, en als oud-leerlingen worden wij elk jaar uitgenodigd. Samen met 3 vrienden van ons en (jawel) mijn stiefvader doen we lekker mee. Het is altijd al heel moeilijk geweest, maar mijn stiefvader wil zich bewijzen. Ik ben benieuwd. Hij zal nog verschieten! En wie weet wil Ashley dat weekend weer eens uitgaan... We zullen zien.
Eindelijk heeft mijn werk me ontslagen! Nu kan ik weer beginnen werken via interim, en wachten tot ik examens mag doen om te beginnen werken in de firma waar mijn ouders werken. Ondertussen zou ik recht hebben op wat stempelgeld, dus op zich zouden er zich geen problemen mogen voordoen. Maar ja, tegen dat het allemaal in orde is... Ik hoop echt dat ik snel bij die firma mag beginnen. Ik zal zeker mijn best doen! Ashley en ik hebben een heel goed weekend gehad tot dusver. Vrijdagavond was mijn moeder haar verjaardagsfeestje, ze werd 44. We hebben een stukje taart gegeten en daarna wat borrelhapjes. Het was vrij gezellig. Ze had heel veel pijn in haar rug, ze moet medicatie nemen daarvoor. Schijnt dat ze een ontsteking heeft. Hopelijk komt het snel goed. Gisterenavond was het ook super! We hadden een etentje met wat vrienden bij hun thuis. Het eten was lekker, en het was heel gezellig. Na het eten hebben we samen de afwas gedaan, en daarna hebben we wat "come together" spelletjes gespeeld op de playstation. Eerst wat buzzen, daarna hebben we singstar gedaan. Het was heel gezellig, en het werd heel laat. Wij waren pas thuis om 4u 's morgens. Het enige wat ik echt spijtig vond, is dat ik als enige moest rijden. Onze vrienden waren thuis, andere vrienden werden later opgehaald, en iemand die door omstandigheden niet naar huis kon, en ook geen rijbewijs heeft, die heb ik dan maar thuis afgezet. Er werd gedronken en gelachen. Ik had ook plezier, maar op zo momenten is het heel jammer dat ik niets mag drinken. Het zou anders te gevaarlijk zijn. Na 22u ben ik in het weekend niet verzekerd met mijn auto (zo werkt mijn verzekering nu eenmaal), en ik moet dus enorm opletten. Ik mag rijden, maar op eigen risico. Dus ik was heel nuchter, en heb de hele avond volledig beleefd, zonder alcohol. Waar ik ergens wel fier op ben. Maar het blijft jammer. En als onze vrienden naar hier komen, blijven zij meestal niet heel erg lang. Och ja, ik kan tenminste bewijzen dat ik een verstandige meid ben, en Ashley houdt er trouwens niet van als ik alcohol drink. Ze heeft een paar slechte relaties achter de rug, waar ook veel alcohol in gemoeid zat. Dus ik begrijp haar wel. Ashley en ik zijn ook in orde! Het gaat weer heel goed. Ashley had een weekje verlof, en meestal loopt het wel eens verkeerd als we een tijdje alleen thuis zitten met ons tweetjes. En nu... het ging heel goed. Daar ben ik heel blij om! Ik hou van die meid! Financieel gaat het wel weer wat minder... Ik heb maar een half maandloon gekregen van mijn ex-werkgever, en de rest krijg ik van de ziekteverzekering, maar wanneer dat gaat komen... Ik heb dus mijn huishuur al betaald, geld op onze rekening gestort voor boodschappen en een rekening betaald... en tjah, ik heb nu nog 100 euro over, van dat half maandloon, en ik heb net een rekening gekregen van mijn autoverzekering, van 120 euro. Dus voor het eerst kan ik mijn rekeningen niet betalen. Ik heb nog even tijd, en hoop dus ook dat de andere helft snel komt, want ik wil geen problemen. Ik heb enorm veel stress door deze problemen ivm geld, maar ik wil het niet aan mijn hartje laten komen. Waarom kan nooit eens alles goed gaan?? Al is het maar eventjes...
Ik ben blij dat ik kan vertellen dat alles met Ashley weer in orde lijkt te zijn. Ze zit soms met twijfels, maar dat is normaal, en dat weet zij nog niet, omdat het de eerste keer is dat ze met iemand samenwoont. Dus met Ashley alles in orde. Ze houdt wel van me, daar mag ik niet meer aan twijfelen. Wat ook nieuws is: ik mag meedoen aan een examen om te beginnen in hetzelfde bedrijf als mijn ouders! Het is een bedrijf waar doorgroeien mogelijk is, dus ik zie het wel zitten. Als ik door de selecties ben, en mag beginnen, moet ik wel nachtdiensten doen, en krijg ik slechte uren, maar elk begin is moeilijk. Ik hou jullie op de hoogte! Er is ook slecht nieuws: Mijn oma is overvallen. Twee mannen zijn met een smoes haar huis binnengedrongen en hebben haar portemonnee gestolen. Normaal gezien zit daar nooit echt veel geld in, maar aangezien ze net klaar stond om schoenen te kopen en naar de kapper te gaan, zat er deze keer dus enorm veel geld in. Ze is ook haar paspoort kwijt, haar abonnement voor het openbaar vervoer, foto's van kleinkinderen en mijn overleden opa, en ook haar huissleutel zit steeds in haar portemonee, dus ze heeft nog een nieuw slot mogen steken ook. Ze vertelde me dat het vreemde mannen waren, maar geen turken of marokanen, eerder van die oostblokkers zei ze. Dan verwacht men dat we niet racistisch worden... Ik snap het niet. Ze maken ons zo! Ik heb echt medelijden met mijn oma. Mijn oma heeft me minstens 15 jaar opgevoed, ik woonde bij haar. Ze heeft een hart van goud. Ze verdient het niet. Maar ja, een oude vrouw van 73 jaar is makkelijk te bestelen he. Ik wou dat ik haar kon helpen. Maar mijn oma is een sterke vrouw. Ze heeft verdriet voor haar foto's en voor het geld dat ze kwijt is, want ze heeft ook maar enkel een pensioentje, en ze heeft het vooral moeilijk omdat ze weet dat ze weer van het éene naar het andere zal moeten lopen voor een nieuw identiteitsbewijs en dergelijke. Ze heeft wat last in haar benen, dus ik snap het wel. Maar verder klonk ze vrij goed. Zoals ik al zei: het is een sterke vrouw! Ik kijk echt naar haar op! Meer nieuws heb ik voorlopig niet. Het gaat terug goed met Ashley, het werk zoeken begint ook stilletjesaan te vlotten, ik ben gezond, dus veel is er niet te vertellen. Ik denk dat ik me ga trakteren op een pc-spelletje vandaag. Voor mij is dat een ontspanning. Even geen strijk, geen dweil, geen afwas, enkel ik en ontspanning. Het zal eens deugd doen, want het is lang geleden.
