|
Vrijdagavond 19u.00. Na de training, en de afgelasting van de provinciale wedstrijd, besluiten Jo en ikzelf dat voetballen op een dergelijk terrein een onmogelijke zaak is. In de middenstroken rolt de bal geen vijf meter ver, elke bal ploft neer waar hij normaal moet botsen en de voetbalschoenen blijven haperen in het slijk. Bovendien geven de weersverwachtingen de ganse nacht nog regen, regen en regen ! Toch komt er geen algemene afgelasting, en omdat we dienen te spelen op het F-terrein (vrijdag niet gebruikt) hebben we nog hoop op een ietwat bespeelbaar terrein.
Zaterdagmorgen 9u.15. De beloofde regen is s nachts inderdaad met bakken uit de hemel gevallen, en het F-terrein voelt vettig, modderig en dus zwaar aan. Maar onze tegenstander is vanuit het verre Mons naar Wetteren gekomen en dus beslissen we maar om te spelen.
Zaterdagmorgen 9u.45. Jo en ik besluiten om tijdens het tactische praatje vooraf net het tegenovergestelde te vragen van onze jeugdige voetballers
dan wat we normaal vragen : nl. géén lage ballen spelen, geen terugspeelballen op onze doelman, en meer gebruik maken van onze kracht (een bal
liften op een dergelijk terrein vraagt inderdaad veel kracht in de benen !). We geloven ook dat het technisch sterke Mons het niet gemakkelijk zal hebben op dit zware veld, en hoelanger de wedstrijd zal duren hoe meer de kracht en de fysiek naar voor zal komen. En deze wapens hebben wij in onze U11-groep in overvloed !
Tijdens de wedstrijdopwarming blijken de zijkanten van het veld nog redelijk bespeelbaar te zijn, en dus krijgen onze jongens nog een laatste raad mee : benut zoveel mogelijk onze flanken, en vermijd het centrale gedeelte van het veld !
Zo gezegd, zo gedaan ! We beginnen de wedstrijd dominant en drukken Mons op zijn eigen helft terug. Onze wijze raad indachtig, worden de flanken
goed aangespeeld, en na een fout op Ian krijgen we in de 4de minuut een vrije trap aan de rand van de zestien. Sander geeft een klein tikje opzij, en Mattis V.C. plaatst de bal krachtig en enig mooi hoog in doel : 1-0. In de 7de minuut wordt Gianni op links gelanceerd, waarbij hij goed richting doel de loopactie maakt, maar trapt dan in de slijkgrond.
Ontnuchtering in de 10de minuut : balverlies bij Jelle en Sander leidt tot een voorzet van Mons vanop links, en wordt door Maxime centraal ontzet (i.p.v. naar de buitenkant). De bal wordt ongewild panklaar gelegd voor een Bergense aanvaller die vrij eenvoudig scoort : 1-1. De daaropvolgende minuten
zijn we even de kluts kwijt, en vooral de snelle rechteraanvaller van Mons pijnigt onze linkerflank met flitsende acties. Tijd om in te grijpen en rond het
kwartier komt de iets snellere Fabrizio in de plaats van Maxime. Maar zelfs Fabrizio ziet af met de snelle en wendbare pocketspits van Mons. Michiel
dient een paar keer gepast uit te komen om ons voor een achterstand te behoeden. Het enige wat wij nog kunnen brengen op de steeds slechtere mat
is een geslaagde actie van onze spitsen : Gianni komt goed naar binnen, speelt in op Mattis V.C. die Ian op rechts afgezonderd voor doel kan brengen,
maar Ian besluit naast.
In de 26ste minuut komt Mons dan toch op voorsprong : na een hoekschop blijft de bal iets te lang voor ons doel hangen, en via de binnenkant van de
paal wordt het 1-2. Net voor rusten geeft Ian nog een prachtige kruisbal op de ingevallen Thibau, die eerst zijn controle met links mist, alsnog in balbezit kan blijven, en in tweede instantie naast het doel besluit.
Tijdens de rust worden een aantal (achteraf gezien !) beslissende positiewijzigingen doorgevoerd : Mathis D.S. komt op positie 5 om de snelle Bergense spits definitief het zwijgen op te leggen, en Jochen komt op positie 10 om meer aanvals-kracht in de weegschaal te brengen. Intussen is het ook nog beginnen regenen, en het veld wordt nu helemaal herschapen in een modderpoel.
De technisch sterkere, maar kleinere jongens van Mons, worden in de tweede helft letterlijk op hun eigen helft vastgezet, en komen er bijna niet meer
uit. Eerst wordt een dubbele hoekschop nog goed ontzet door Mons, maar in de 10de minuut kan Gianni vanop links de perfecte assist afleveren voor Jochen, die niet aarzelt en de 2-2 aantekent. Vanaf dan is er geen houden meer aan : Arne R. en Alexander stuwen onze ploeg naar voren en op de flanken verliezen Jelle en Mathis D.S. geen enkel duel meer. We krijgen kans na kans, en Mons krijgt de bal nu nog amper uit hun zestienmetergebied.
We zetten nu alles op alles, en de meer krachtige spelers krijgen op dit veld voorrang op de iets technische begaafdere spelers.
In de 20ste minuut is het uiteindelijk opnieuw Jochen die vanuit de kluts de 3-2 scoort, na een voorzet van Mattis V.C. Vier minuten later neemt Kjell
alle twijfels weg met een prachtige volley op een uitvallende bal met zijn (mindere ?) rechtervoet : 4-2. Uiteindelijk zet ook Maxime zijn (verdedigend) foutje recht door zich centraal met de bal door het slijk te sleuren, en de 5-2 tergend langzaam over de doellijn rolt.
Vreugde alom bij onze modderduivels, en de spaghetti achteraf zou nog zo goed smaken na deze verdiende zege. Maar iedereen was het erover eens
dat de kracht (la force) het verschil gemaakt had op dit quasi onbespeelbaar terrein. Maar dit wisten wij eigenlijk op voorhand (zo goed kennen we deze groep al wel !). Onze copain van Mons deed er nog een schepje bovenop : op dergelijk veld winnen jullie zeker ook van KV Oostende !. Waarop
wachten we nog om KVO te ontvangen op ons terrein, om hen de eerste nederlaag aan te smeren (en dit is dan letterlijk te nemen) !
06-12-2009, 21:19 geschreven door Eddy Maesele 
|
