Op een werkelijke supergrasmat (egaal gazon met ruime afmetingen) heeft onze provinciale U11 de positieve trend van de laatste weken verdergezet. Met flitsend voetbal en in een hoog tempo werd de thuisploeg op eigen terrein van het kastje naar de muur gespeeld ! De bal ging uitstekend van voet naar voet vanuit de achterlinie, en Beveren holde achter de bal aan. Op alle vlakken bleken we de betere ploeg : zowel op vlak van techniek, snelheid en spelinzicht. Bijna elke bal werd door de verdediging (Jens, Nicola, Fabrizio en Niels) zuiver en snel ingespeeld, de acties van de flankaanvallers (Robbe, Lars, Yentl) lukten bijna steeds, de centrale middenvelder(afwisselend Joran en Robin M.) zocht en vond de ruimte in de rug van de tegenstander en onze centrale aanvaller (Robin D.M.) kaatste uitstekend naar zijn medespelers. En om de doelman niet te vergeten : Arne hervatte het spel zo snel als kon, en voor het laatste doelpunt verzorgde hij zelfs de assist ! Bij balverlies werd er snel en hoog druk gezet, en de balrecuperatie gebeurde bijna steeds op de helft van de tegenstander (vooral Jens en Fabrizio verloren zo goed als geen enkel duel, en de aanvalsopbouw begon veelal bij hen).

Wedstrijdfasen :

3’ : balrecuperatie van Jens op rechts, die goed centraal inspeelt op Robin M. die zijn doelpoging ziet afgeweerd door de Beverense keeper, en goaltjesdief Lars kon in de rebound binnentikken (0-1)

4’ : Robbe wordt alleen voor de doelman afgezonderd na diagonale pass van Joran, maar de thuisdoelman weert af in hoekschop (en Joran trapt de uitvallende bal bij die hoekschop nipt naast)

7’ : de tegenstander wordt goed vastgezet en de keeper speelt zijn intrap op Lars die zijn schot ziet afgeweerd, maar Joran trapt de uitvallende bal dit keer hoog in doel (0-2)

12’ : opnieuw hoge druk van STW, en door het aandringen van Robbe trapt de Beverense doelman op zijn eigen verdediger : own-goal en 0-3

Nadien werd het tijd om wat wissels door te voeren, en bleven echte doelkansen een tijdje uit.

20’ : Robin D.M. besluit centraal voor doel te zwak in de handen van de thuisdoelman

23’ : aanval vanuit de achterlinie via Nicola en Niels tot bij Robin M. die met een uitstekende steekbal Lars kan bedienen op links die in de rebound de 0-4 scoort

24’ : even twijfel in onze verdediging op een uitbraak van de Beverense tien die al te gemakkelijk de 1-4 maakt

25’ : antwoord van STW via Robin M., die een hoekschop via de doelman rechtstreeks in doel slingert (1-5, en rust).

In de tweede helft gingen onze jongens gewoon door op hun elan.

1’ : balrecuperatie van Fabrizio op rechts die inspeelt op Robin D.M., die op zijn beurt terugkaatst op Robin M. die Yentl kan afzonderen voor doel; Yentl kapt de bal voor zijn rechtervoet en de 1-6 was een feit (dit leek bovendien een copy-aanval van de oefening op de vrijdagtraining !)

8’ : prachtige centrale doorsteekpass van Robin D.M. op Robbe die met een tip-in de 1-7 scoort

10’ : opnieuw balrecuperatie van Fabrizio die Jens aanspeelt in de voet, die op zijn beurt passt naar Robin D.M. die met een deviatie Robbe kan bedienen en die “zoeft” de 1-8 op de scorebordjes

Opnieuw zorgden nadien de wissels ervoor dat het tempo uit de wedstrijd verdween. We kregen nog een paar kleinere kansjes, maar het duurde tot de laatste minuut vooraleer de eindstand vastgelegd werd. Met een snelle centrale uittrap zorgde Arne D. ervoor dat Robin D.M. alleen voor het Beverense doel afgezonderd werd. Iedereen verwachtte een lob (ook op aangeven van ondergetekende !), maar onze stoere spits verraste de doelman met een lage schuiver : 1-9.

Conclusie : een bijna perfecte wedstrijd van onze provinciale U11, die daarmee ongeslagen blijft en samen met de provinciale van Sp. Lokeren de beste ploeg in de reeks blijkt te zijn (tot nu toe !).

27-09-2009, 19:22 geschreven door Eddy Maesele  

Uitermate moeilijke uitwedstrijd dit keer tegen de ongenaakbare competitieleider K.V. Oostende, maar tegelijkertijd ook een treffen tussen de twee sterkste verdedigingen uit de reeks. De wedstrijd werd gespeeld in de vroege ochtend op het het prachtige sportcentrum “De Schorre”. De donkergroene bedauwde grasmat was rondom omzoomd door hoge bomen en voelde vanwege hun overvloedige schaduw heel zacht aan. Dit mistig mystiek West-Vlaams stukje natuur zou het schouwtoneel worden van een veelbesproken voetbalwedstrijd.

Al van in de opwarming werd iedereen op zijn taken gewezen. Een opwarming dient niet alleen om de spieren op te warmen en het juiste balgevoel terug te vinden, maar dient ook en vooral om in de juiste wedstrijdstemming te geraken. De tegenstander was dit keer competitieleider K.V. Oostende en niet (met alle respect) één of andere gewestelijke ploeg van net om de hoek. Een minder geconcentreerde start kan er ook voor zorgen dat een wedstrijd reeds in een vroeg stadium naar de knoppen gaat en dit keer was het bijna zo ver. Twee strafschoppen in de eerste 10 minuten waren ons deel. De eerste, na een lage volleybalcontrole van Arne op een doorschuivende bal vanwege de natte grasmat, verdween netjes in de linker benedenhoek. De tweede, na een tackel van Alexander, werd gelukkig mooi uit het doel geranseld door Michiel. Met slechts 1-0 kwamen we al bij al nog goed weg en konden we toch nog hoopvol aan onze remonte beginnen. Geleidelijk kwamen we steeds beter in de match en onze uitbraken werden steeds gevaarlijker. Vooral bij diepe ballen op Matis V C konden we de thuisploeg telkens pijn doen. We scoorden dan ook 2 keer op dezelfde manier. Matis spurt de linkerflank open en brengt laag voor, Ian aan de eerste paal telkens net niet en vervolgens Gianni die mooi naar binnen knijpt en met links de netten test. Wat in de beginfase niet mogelijk leek was waarheid geworden: K.V. Oostende wankelde en de eerste vermanende vervangingen bij de roodgroene thuisploeg drongen zich op. De bolwassing van trainer en oud-doelman uit eerste klasse: Kristof Lycke had echt wel zijn resultaat niet gemist en Oostende kon net voor de rust met een afstandsschot gelijkmaken.

In de tweede helft zette Oostende alle zeilen bij. De kustbewoners wilden kost wat kost vermijden dat ze voor de tweede week op rij op een 2-2 stand bleven steken. Op het middenveld verloren we de strijd, maar gelukkig hielden we achteraan heel lang stand. De opbouw was ook minder verzorgd en we konden nog slechts één keer gevaarlijk zijn via een diepe bal op Kjell. Onze linkervleugel week echter iets te veel naar buiten en dit terwijl de weg naar doel echt wel open lag. Het moet gezegd dat de plaatselijke jeugdige scheidsrechter in de tweede helft er ook alles aan deed om zijn jonge ploeggenootjes mee aan de overwinning te helpen. Bij elke twijfelachtige verdedigende actie werd het voordeel aan de thuisploeg toegekend en elke hoekschop werd van op een halve meter van de doellijn genomen (met als alibi dat er aan de hoekschopvlag ook een boogje staat). Zo’n immense druk nodigt uit tot foutjes en na lang en moedig weerwerk was het uiteindelijk zo ver. Arne speelt van dichtbij terug op de luidroepende Michiel en onze doelman raapt de bal op. (Michiel bedoelde dat je hem moest “laten” Arne, maar ik begrijp dat je ook ingesloten zat op dat moment.) Een indirecte vrije trap van heel dichtbij en gans de geelgroene bezoekende ploeg op de doellijn was het gevolg. Uiteindelijk scoort de kustploeg pas in de tweede herneming en nadat Louis uitgeteld op de grond lag. Onze winnaar van de prijs “voor moed en zelfopoffering” had namelijk het schot op de eerste uitvallende bal vol in de maag afgeblokt. Ook hier had de scheidsrechter enigszins anders kunnen beslissen, maar dit zou in strijd geweest zijn met zijn hoger vernoemde doelstelling. Uit volledigheid wil ik ook nog vermelden dat Jelle nog een bal van de lijn wegveegde en daarna in een botsballet met de paal verzeild geraakte. Uiteindelijk was 3-2 wel een correcte uitslag en onthouden we (opnieuw) de bemoedigende woorden van de plaatselijke trainer: “Wij speelden onze zwakste wedstrijd van het seizoen, maar dit had vooral ook te maken met jullie prestatie!” Wij kunnen K.V. Oostende pijn doen en we hebben nog drie keer de kans om dit te bewijzen!

27-09-2009, 11:11 geschreven door Jo  

Niet beschikbaar : Jochen en Wout

Twee moeilijke wedstrijden voor het U11-team, maar met de strijdlust van de voorbije weken én met de aanmoedigingen van onze supporters gaan we tweemaal voluit voor de overwinning !!

25-09-2009, 01:15 geschreven door Eddy Maesele