De eerste wedstrijd van de tweede ronde bracht onze U11 met de bus naar RAEC Mons, met zijn prachtig stadion en dito oefenvelden, met (vermoedelijk) dank aan zijn bekendste inwoner, Elio Di Rupo. Men is echter wel vergeten om deftige kleedkamers te installeren, want deze kunnen de vergelijking met een varkensstal doorstaan.

Op de eerste speeldag van de competitie verloren we onverdiend en in extremis van de ex-eersteklasser, en we waren dan ook sterk gemotiveerd  om de Waaltjes hun eerste nederlaag aan te smeren (ze speelden totnogtoe enkel gelijk tegen Oostende, en al hun overige matchen konden ze winnend afsluiten, met o.a. een spraakmakende 7-2 tegen SK Beveren). In de bespreking vooraf bleken onze jongens al vlug heel geconcentreerd en een aantal spelers dachten luidop mee met de tactiek van de trainer. Zo hoort het, jongens !

Na de (korte) opwarming op een kunstgrasveld, voegde de U11 de daad bij het woord. Met snel combinatievoetbal werd de thuisploeg overdonderd in de eerste 10 minuten. Ze wisten niet wat ze over hen kregen, en al snel kon Ian na een goed opgebouwde aanval op links en een afgemeten assist van Mattis V.C. de Bergense doelman voorbij dribbelen om in de lege doelmond te besluiten : 0-1 in de derde minuut, en Ian op zijn best ! Voor wat, hoort wat, dacht Ian, en drie minuten later, na opnieuw een goede aanvalsopbouw, kon hij met een steekbal Mattis V.C voor doel afzonderen die rustig maar beslist de 0-2 aantekende. De Bergense U11 stond eventjes paf, en de plaatselijke scheidsrechter begon dan maar de duels en de betwistingen telkens in het voordeel van de thuisploeg te fluiten. Daarbovenop diende een sterk gestarte Alexander vervangen te worden, en zijn snelle tegenstander kreeg plots meer ruimte.

04-10-2009, 22:10 geschreven door Eddy Maesele  

Op zaterdag 3 oktober moest onze provinciale selectie de wei in voor een wedstrijd tegen KFC Svelta Melsele. Het enige referentiepunt van Melsele was een gewonnen wedstrijd tegen Sint-Gillis-Waas met een score van 5-1. Wijzelf hadden twee weken geleden met 6-1 gewonnen tegen datzelfde Sint-Gillis-Waas, dus het beloofde een spannende partij voetbal te worden.

Met twee vreemde bleekgezichten in de kleedkamer na een laat familiefeest, werd er gekozen voor een lange opwarming om iedereen bijtijds wakker te krijgen tegen het moment van de waarheid. Melsele kwam pas veel later opwarmen en de verschijning van de blauwe opponente stormtroepen ontlokte bij onze jongens heel wat onzelfzekere uitspraken. “Jo, die zijn toch een jaar ouder…?” en “zitten die wel op het juiste veld…?” klonk het hier en daar. Na een bijkomende peptalk waarin ik de jongens herinnerde aan hun sterke prestatie eerder deze week op training bij het 11 tegen 11 gebeuren tegen onze nationalers, ging de grootste angst al wat weg. Ook dat zij in deze competitie tot nu toe nog altijd ongeslagen zijn gaf hun heel wat zelfvertrouwen. Bovendien wees ik hen er op dat in voetbal gestalte en kracht niet altijd een zekerheid bieden tot beter resultaat. De snelheid van balbehandeling, de vlotheid van uitvoering, een groot loopvolume en het hoog en onophoudend pressen zijn andere belangrijkere hefbomen, die er zeker kunnen voor zorgen dat een wedstrijd in je eigen voordeel kantelt.

Met die wetenschap in de hoofdjes begonnen onze geelgroenen zelfzeker, hoopvol en verbeten aan hun wedstrijd. Net zoals in de voorgaande wedstrijden pakten ze uit met hun inmiddels beruchte flitsende (of moet ik zeggen zoevende) start. Van bij de aanvang van de wedstrijd werden de tegenstanders onder een verstikkende “pressing” geplaatst door Robbe, Lars, Yentl en de twee Robins. De linies sloten heel goed aan en de spitsen werden onbereikbaar gemaakt door Jens, Nicola, Fabrizio en Niels.

Dit alles leidde tot volgende wedstrijdfragmenten:

3’ : Mathis speelt Robin DM vrij en onze blonde spits werkt netjes af (1-0).

7’ : Omgekeerde van bovenstaande fase en 2-0.

11’ : Mathis solo van op het middenveld en 3-0.

Daarna viel de druk op de bezoekende defensie wat weg en Melsele kwam geleidelijk aan in de wedstrijd. De blauwwitte aanvallers werkten echter niet zo zorgvuldig af en als ze dat wel deden, dan was er altijd nog Arne of een ander blokkerend voetje om ons te redden.

Bij het begin van de tweede helft werd er op uitzondering van Arne (vervangen door Wout), nogmaals gekozen voor dezelfde starters als in de eerste helft. Aan de rust was duidelijk gevraagd om nogmaals te openen met een hoge druk en het resultaat liet opnieuw niet lang op zich wachten.

1’ : De opgejaagde bezoekende doelman verdedigt zwak uit in de voeten van Lars en veel meer heeft ons Larske niet nodig om de netten bol te zetten en het scorebord op 4-0 te brengen.

3’ : Robin De M denkt dit kan ik ook… Hij brengt zijn zienswijze dan ook direct in praktijk en knalt na een collectieve aanval kurkdroog binnen en de forfaitscore is een feit. (5-0)

5’ : Tegendoelpunt en 5-1

12’ : Robin M scoort op een afleggertje van Yentl. (6-1)

14’ : Scherp aangesneden hoekschop van Fabrizio verdwijnt via de verraste bezoekende keeper in doel. (7-1)

21’ 23’ en 25’: Doelpunten van Melsele. (7-4)

We onthouden vooral de sterke wedstrijdmomenten met hoge druk over gans het veld met heel dominant spel ten opzichte van een krachtige tegenstander, maar zijn ook streng voor onszelf en proberen te leren uit het minder geslaagde wedstrijdeinde.

Langs deze weg willen de spelers, de afgevaardigden en de trainer ook de talrijk opgekomen supporters bedanken voor hun vocale ondersteuning. Allen passeerden ze kassier Leon en we hopen in ieder geval dat onze prestatie hun financiële inspanning waard was.

.

04-10-2009, 11:36 geschreven door Jo  

01-10-2009, 22:45 geschreven door Frederik  

 Geen selectie : Gilles (gelieve je wel stand-by te houden, in het geval er toch nog iemand zou afvallen !)

01-10-2009, 20:35 geschreven door Eddy Maesele