Met SK Beveren werd ons een tegenstander voorgeschoteld met een roemrijk verleden in het Belgisch voetbal. Wie herinnert zich niet namen als Jean Janssens, Erwin Albert, Heinz Schonberger, en natuurlijk Jean-Marie Pfaff. Onze U11-spelers zullen, op uitzondering van de Jean-Marie, even hun wenkbrauwen fronsen, maar wie het voetbal eind jaren 70 en begin jaren80 gevolgd heeft, kent natuurlijk deze iconen uit het Belgisch voetbal. De Beverse Ivorianen van een paar jaar geleden, zoals Touré, Yapi-Yapo, Romaric en Eboué, zijn waarschijnlijk beter gekend bij onze jeugdspelers. Maar ondertussen is SK Beveren in tweede klasse verzeild geraakt, en zijn de Ivoriaanse sterspelers uitgezwermd over gans Europa (zelfs tot bij FC Barcelona en Arsenal). Intussen is er een paleisrevolutie gebeurd op SK Beveren, en trekt men opnieuw de kaart van de eigen jeugd (daarvoor hebben ze Johan Boskamp als T1 aangesteld, zeker ?).
En wie loopt daar bij de U11 van Beveren ? Inderdaad, Simon Lanckman, die na een jaartje V.W. Hamme, opgemerkt werd door de talentscouts, en dus vandaag tegen zijn ex-ploegmakkers van bij de duiveltjes mocht aantreden.
De snelheid van de Beverense spitsen verraste ons van bij de aanvang van de wedstrijd. Al in de eerste minuut kon hun centrale aanvaller zich te gemakkelijk doorzetten, en slechts een tackle van Ian kon op het nippertje redding brengen. Maar de vlugge achterstand kwam er toch : in de derde minuut werd Sander letterlijk ter plaatse gezet door de kleine, snelle linkerspits van Beveren (die weliswaar een jaartje ouder is), en in de rebound werd het 1-0. Waarom werd die tweede bal niet ontzet door onze centrale verdedigers ?
Onze jongens probeerden, meer op inzet dan op kunde, de bakens te verzetten. Onder druk van Jochen en Maxime ging de Beverense verdediging in de fout en Joran kon met een hoge lob de gelijkmaker netten : 1-1 in de negende minuut.
Maar al vlug werd duidelijk dat Beveren sneller op de bal zat, de bal beter van voet naar voet liet gaan, en onze verdediging alles uit de kast moest halen tegen de snelle spitsen. In de 17de minuut werd onze rechterkant opnieuw op snelheid gepakt, en Arne diende tweemaal goed tussen te komen. Het onvermijdelijke geschiedde echter drie minuten later : opnieuw aanval van Beveren via links, en na drie doelpogingen ging de bal erin : 2-1. Waarom werd de bal niet telkens afgeblokt door onze verdedigers ?
Net voor de rust, in de 27ste minuut, slaagden we erin om (weliswaar onverdiend) opnieuw gelijk te maken. Een snelle counteraanval via Louis over Joran naar Mattis V.C. die vanuit een korte hoek (bijna tegen de doellijn) overhoeks kon scoren : 2-2 bij de rust.
Bij de rust werd gevraagd om bij balverlies de aanvoer naar de Beverse spitsen te onderscheppen en dus sneller druk te zetten op de speler in balbezit, opdat hun snelle spitsen minder konden dreigen. Tevens legden we de nadruk op de balaanname (vooral in het middenveld) en vroegen we om rustiger te blijven in balbezit.
Maar de tweede helft startte zoals de eerste : STW onder zware druk, en na drie minuten stond het 3-2. Waarom tikte Ian die bal in de voeten van Simon (die speelt toch niet meer bij ons !) ? Onze U11 trachtte met veel inzet terug te vechten, maar de bal werd te slordig ingespeeld en veelal in de verkeerde voet. Beveren kreeg nog een aantal rijpe doelkansen, maar die werden ofwel gemist, ofwel gepareerd door Arne. Onze doelman had een lastige namiddag, en blijft problemen ondervinden bij de uittrap vanop de grond. Met een paar positiewissels hoopten we meer druk te kunnen zetten op het Beverense middenveld (Arne R. op de 10, Joran op de 8 en Jochen op de 6), maar het bleek ijdele hoop. Integendeel zelfs. Sander, verplaatst naar de 5, laat zijn tegenstander zomaar naar binnen komen, die met een slimme breedtepass de centrale aanvaller kon bereiken. Achttiende minuut : 4-2. Waarom laat Sander zich verrassen, en dan nog op zijn goede voet ?
Met nog een paar wissels vooraan (met Ian, Mathis D.S. en Mattis V.C. opnieuw in de aanval), speelden we de laatste 10 minuten alles of niets. Enkel twee minuten voor affluiten kon Mathis D.S. zich op snelheid doorzetten op links, maar hij besloot op de Beverense doelman.
Aldus won SK Beveren, na twee eerdere nederlagen (tegen Oostende en Bergen), zijn eerste puntjes tegen een onherkenbaar STW. Ter illustratie : we dwongen geen enkele hoekschop af tijdens één uur voetbal !
De trainer van Beveren verklaarde achteraf dat dit hun beste wedstrijd was tot nu toe. Maar laat dit geen excuus zijn voor onze U11 ! We weten dat ze beter kunnen voetballen. Het is aan de trainers om ze beter te leren omgaan met het grotere speelveld, en dit houdt niet in dat er voortdurend met lange ballen moet gewerkt worden. Het korte combinatiespel dient echter door de ganse ploeg gespeeld te worden, en niet alleen door een paar enkelingen. Onze tegenstander van vandaag heeft dit afdoende bewezen !
27-08-2009, 20:59 geschreven door Eddy Maesele 
|