|
De verplaatsing naar R.S. Waasland had voor onze provinciale boys een aantal verrassingen in petto. Bij aanvang bleek dat we mochten aantreden op een prachtig kunstgrasveld (dit was positief nieuws, dachten we). De tweede (onverwachte) verrassing stond echter na tien minuten op de bordjes : een 2-0 achterstand ! Dit hadden onze provinciale jongens dit seizoen nog niet eerder meegemaakt !
Na twee minuten vergat onze verdediging een bal weg te koppen op een hoekschop, en stond het al 1-0. Twee minuten later redde Wout ons nog van een grotere achterstand, maar in de 9de minuut werd het toch 2-0 na opnieuw een hoekschop. Concentratie en afspraken op stilstaande fases blijft een werkpunt !
Na tien minuten was de aanpassing aan het synthetisch veld gelukkig voorbij, en begonnen we de wedstrijd te domineren. De onzichtbare Joran op positie tien werd vervangen door Robin M., en er kwam meer voorwaartse druk op de goed spelende thuisploeg. Lars kwam alleen voor doel na een goede diagonale steekbal, maar besloot hard op de Waaslandse lat. Op het kwartier zagen we een gouden wissel : Robbe (net op het veld gekomen) streelde een goede voorzet vanop links met het hoofd in doel (2-1). De laatste tien minuten kregen we nog enkele kansen om gelijk te maken : een persoonlijke actie van Robbe strandde op de thuisdoelman, en de ingevallen Arne D. besloot twee keer overhaast naast. In de slotminuut van de eerste helft kon Robin M. een uittrap van de keeper direct onderscheppen en slim inspelen op de opnieuw ingevallen Joran, dit keer op positie elf, die uitpakte met een typische Joran-goal : linkervoet tegen de bal en hard overhoeks en hoog in doel getrapt het blijven beauties, zulke goals van Joran ! Ruststand alsnog 2-2.
De tweede helft begonnen onze jongens furieus : doelman Arne D. ontzette na twee minuten met een verre bal op spits Robin D.M. die, na een mooie balaanname, naamgenoot Robin M. bediende die beheerst afrondde (2-3). Enkele minuten later werd Robbe op links afgezonderd voor doel, na een snelle aanvalsopbouw, maar i.p.v. overhoeks te trappen besloot hij naast het doel. Ook een aantal kleinere kansjes brachten ons geen grotere voorsprong, en na negen minuten stond het plots 3-3 : onze doelman werd verrast door een afgeweken bal. Robin M. deemsterde wat weg op positie tien, en met Brecht op zijn positie trachtten we opnieuw wat meer druk te zetten op de tegenstander (vooral op hun goeie 10). Aanvallend bracht Brecht iets meer dreiging, maar bij balverlies liet hij zijn man teveel alleen lopen. Gelukkig voor onze U11 stond achteraan een beresterke Nicola (gesteund op de flanken door Jens en Niels), die telkens op het goede moment instapte om de bal te ontzetten. Zo bleef het spannend tot het einde van de wedstrijd.
In de allerlaatste minuut werd Robin M. op links foutief gestuit. De goede vrije trap van Brecht belandde in de voeten van Robin D.M. die laag in de hoek besloot : 3-4, en geen tijd meer voor een moedig Waasland om dit nog recht te zetten. Aldus kropen we door het oog van de naald, maar een voetbalwedstrijd wordt steeds gespeeld tot wanneer de scheidsrechter het eindsignaal blaast. En de zegedrang van onze jongens kennende....
Ik wil hier ook even de warme ontvangst vermelden door de mensen van Waasland (zowel voor als na de wedstrijd). Onze provinciale ploeg werd nadien getrakteerd op een hapje (boterkoeken) en een drankje (frisdrank). Hier maken ze geen onderscheid tussen hun nationale en provinciale spelers op vlak van ontvangst en opvang na de wedstrijd. Zo hoort het !
Ondertussen gaat de zegetocht van onze provinciale U11 verder, maar wordt de lat week na week hoger gelegd. Week na week krijgen we ook steeds weer een gemotiveerdere tegenstander tegenover ons, die erop gebrand is om ons een eerste nederlaag aan te smeren. Indien volgende week wordt gewonnen (thuiswedstrijd tegen SK Grembergen) betekent dit de TIENDE opeenvolgende overwinning. Op provinciaal niveau kan dit tellen als referentie !
08-11-2009, 12:32 geschreven door Eddy Maesele 
|
. De eerste aarzelingen aan geelgroene kant waren van in het begin zichtbaar. Wegspringende controles, wijkend verdedigen, niet durven terug spelen op de keeper, zich met moeite durven aanbieden,
Het waren allemaal zichtbare getuigenissen van de vertrouwensmalaise waar onze boys momenteel in verkeren. De goede bedoelingen waren er altijd wel, maar de balvastheid en de durf lieten de juiste uitvoering niet toe. Het was meelijwekkend om te zien en de hemel weende op dat moment hard met ons mee. Omdat de plaatselijke doelman zeer gladde zeep aan de bal voelde en ook en vooral omdat Jochen nooit aflaat en goed gevolgd was, kwamen we in de 7de minuut eerst nog op voorsprong. Deze voorsprong werd in de 10de minuut echter al tenietgedaan door een schitterend afstandsschot (net onder de lat) van de plaatselijk Lukaku. Uiterst moeizaam kantelde het wedstrijdoverwicht in ons voordeel. Pas in de laatste 5 minuten van de eerste helft konden we het wedstrijdbeeld vrij duidelijk in ons voordeel doen kantelen. Dit vertaalde zich in een drietal hoekschoppen, die op dat moment nog allemaal zonder gevaar bleven.
