|
Uitermate moeilijke uitwedstrijd dit keer tegen de ongenaakbare competitieleider K.V. Oostende, maar tegelijkertijd ook een treffen tussen de twee sterkste verdedigingen uit de reeks. De wedstrijd werd gespeeld in de vroege ochtend op het het prachtige sportcentrum De Schorre. De donkergroene bedauwde grasmat was rondom omzoomd door hoge bomen en voelde vanwege hun overvloedige schaduw heel zacht aan. Dit mistig mystiek West-Vlaams stukje natuur zou het schouwtoneel worden van een veelbesproken voetbalwedstrijd.
Al van in de opwarming werd iedereen op zijn taken gewezen. Een opwarming dient niet alleen om de spieren op te warmen en het juiste balgevoel terug te vinden, maar dient ook en vooral om in de juiste wedstrijdstemming te geraken. De tegenstander was dit keer competitieleider K.V. Oostende en niet (met alle respect) één of andere gewestelijke ploeg van net om de hoek. Een minder geconcentreerde start kan er ook voor zorgen dat een wedstrijd reeds in een vroeg stadium naar de knoppen gaat en dit keer was het bijna zo ver. Twee strafschoppen in de eerste 10 minuten waren ons deel. De eerste, na een lage volleybalcontrole van Arne op een doorschuivende bal vanwege de natte grasmat, verdween netjes in de linker benedenhoek. De tweede, na een tackel van Alexander, werd gelukkig mooi uit het doel geranseld door Michiel. Met slechts 1-0 kwamen we al bij al nog goed weg en konden we toch nog hoopvol aan onze remonte beginnen. Geleidelijk kwamen we steeds beter in de match en onze uitbraken werden steeds gevaarlijker. Vooral bij diepe ballen op Matis V C konden we de thuisploeg telkens pijn doen. We scoorden dan ook 2 keer op dezelfde manier. Matis spurt de linkerflank open en brengt laag voor, Ian aan de eerste paal telkens net niet en vervolgens Gianni die mooi naar binnen knijpt en met links de netten test. Wat in de beginfase niet mogelijk leek was waarheid geworden: K.V. Oostende wankelde en de eerste vermanende vervangingen bij de roodgroene thuisploeg drongen zich op. De bolwassing van trainer en oud-doelman uit eerste klasse: Kristof Lycke had echt wel zijn resultaat niet gemist en Oostende kon net voor de rust met een afstandsschot gelijkmaken.
In de tweede helft zette Oostende alle zeilen bij. De kustbewoners wilden kost wat kost vermijden dat ze voor de tweede week op rij op een 2-2 stand bleven steken. Op het middenveld verloren we de strijd, maar gelukkig hielden we achteraan heel lang stand. De opbouw was ook minder verzorgd en we konden nog slechts één keer gevaarlijk zijn via een diepe bal op Kjell. Onze linkervleugel week echter iets te veel naar buiten en dit terwijl de weg naar doel echt wel open lag. Het moet gezegd dat de plaatselijke jeugdige scheidsrechter in de tweede helft er ook alles aan deed om zijn jonge ploeggenootjes mee aan de overwinning te helpen. Bij elke twijfelachtige verdedigende actie werd het voordeel aan de thuisploeg toegekend en elke hoekschop werd van op een halve meter van de doellijn genomen (met als alibi dat er aan de hoekschopvlag ook een boogje staat). Zon immense druk nodigt uit tot foutjes en na lang en moedig weerwerk was het uiteindelijk zo ver. Arne speelt van dichtbij terug op de luidroepende Michiel en onze doelman raapt de bal op. (Michiel bedoelde dat je hem moest laten Arne, maar ik begrijp dat je ook ingesloten zat op dat moment.) Een indirecte vrije trap van heel dichtbij en gans de geelgroene bezoekende ploeg op de doellijn was het gevolg. Uiteindelijk scoort de kustploeg pas in de tweede herneming en nadat Louis uitgeteld op de grond lag. Onze winnaar van de prijs voor moed en zelfopoffering had namelijk het schot op de eerste uitvallende bal vol in de maag afgeblokt. Ook hier had de scheidsrechter enigszins anders kunnen beslissen, maar dit zou in strijd geweest zijn met zijn hoger vernoemde doelstelling. Uit volledigheid wil ik ook nog vermelden dat Jelle nog een bal van de lijn wegveegde en daarna in een botsballet met de paal verzeild geraakte. Uiteindelijk was 3-2 wel een correcte uitslag en onthouden we (opnieuw) de bemoedigende woorden van de plaatselijke trainer: Wij speelden onze zwakste wedstrijd van het seizoen, maar dit had vooral ook te maken met jullie prestatie! Wij kunnen K.V. Oostende pijn doen en we hebben nog drie keer de kans om dit te bewijzen!
27-09-2009, 11:11 geschreven door Jo 
|
