Op de laatste dag van oktober, een uitermate zachte herfstdag, mochten onze provincialers nogmaals de beentjes uitzwaaien in de namiddag. Tegenstander dit keer was KFC Vrasene, een nobele onbekende, maar dit was zonder afgevaardigde Johan De Geest gerekend. Johan, de man met het olifantengeheugen, herinnerde zich nog een schiftingswedstrijd van vorig jaar op het tornooi van Rupel-Boom (11 nov. 2008). Ook daar speelden we een plaatsingswedstrijd tegen de gevreesden uit Vrasene. Toen scoorden de withemden een vroege treffer op een diefje en daarna zagen we alleen maar steriel éénrichtingsvoetbal van de onzen. Door de korte wedstrijdperiodes (2X10min) bleef de uitslag toen echter steken op 1-0 en achteraf was het deze uitslag die ons daar de finale kostte. Dat ook de match van vandaag ongeveer soortgelijk zou verlopen, dat wisten op dat moment alleen de voetbalgoden…

Door de namiddagprogrammatie was het opnieuw het smalle en hobbelige D-veld dat moest dienst doen als strijdtoneel. Ik wil zeker niet al te negatief overkomen, maar minder ruimte is altijd in het nadeel van de ploeg die moet aanvallen. Op dergelijke compacte velden krijg je al heel snel “stapelvoetbal” en in die overbemande zones is het soms heel moeilijk om het spel te maken. Al van in de eerste minuut waren we gewaarschuwd. Een locale aanval werd afgeslagen en overgenomen door een Waaslandse counter, die op zijn beurt gevolgd werd door een prachtig afstandsschot waarop keeper Arne al zijn kunnen moest tonen. Hiermee was de toon al direct gezet en het zou deze keer zeker niet zomaar een klusje worden. Geleidelijk kwam de thuisploeg meer in de match, maar in de 12^de minuut kon Vrasene scoren uit een hoekschop. Een strakke bal naar de eerste paal, werd niet goed verdedigd en dwarrelde door tot voorbij “de tweede zone”. Van daaruit werd de bal enig mooi in de kruising gejaagd door de blonde bezoekende spelverdeler. De geschiedenis met Vrasene herhaalde zich dus en opnieuw konden we aan een achtervolging beginnen.

En dat ze achtervolgd hebben onze mannen, dat is wel het minste dat je kan zeggen. Overal op het terrein werd er gebikkeld voor elke morzel grond om toch maar het balbezit te houden. De aanvalsgolven volgden elkaar steeds sneller op, maar de kansen werden helaas ook aan een hoog tempo gemist. Bij de rust werd er nog even herinnerd aan de spaghetti, die nu misschien wel zou gaan vliegen zijn… Dit was zeker het startsein om met nog meer overgave te spelen. Sommigen van onze spelers zouden echt het onmogelijke doen voor spijs en vertier!!!

De druk werd hierna nog feller maar de stevige bezoekende doelman gaf geen krimp. Soms werd er te vroeg afgewerkt, een andere keer te zwak. Ook werd er een tweetal keer niet gevolgd aan de tweede paal. Zo bleef het wachten tot de laatste tien minuten op de verlossing. Kamikazespits Arne werd nog toegevoegd aan de aanval en plotseling kwamen de openingen. Uiteindelijk was het twee keer “duracelleke” Robin Mestdagh, die een collectieve aanval kon afronden. Ook bij het derde en laatste doelpunt (een vrije trap na fout op rommelspits Arne) zorgde onze krullebol voor het heerlijke afleggertje. Vrasene was hiermee duidelijk een langzame dood gestorven en zo zie je maar: Als je een muur niet in één keer kan slopen, dan sloop je hem maar met zijn allen steen voor steen!!!

Met deze laatste uitslag behaalt onze provinciale ploeg een mooi puntentotaal van 28 op 30 en staan ze nu waarschijnlijk aan de leiding in een overigens onbestaande rangschikking. Week na week moeten de begeleiders van onze tegenstanders dieper putten in de trommel met excuses om uit te leggen dat ze ook nog redelijk goed speelden. Daarom wil ik jullie volgende uitspraak, die waarschijnlijk op één staat in het boek van de 1001 uitvluchten niet onthouden. Deze quote werd opgetekend door het duo Johan & Johan vorige week door een Kruibeekse begeleider: “Ge moogt blij zijn dat ge gewonnen zijt, want ik heb voor de match mijnen beste speler moeten afgeven aan de …… U10!!!!    Begrijpe, wie kan….

01-11-2009, 11:35 geschreven door Jo  

Het griepvirus heeft deze week opnieuw de U11-spelersgroep besmet. Dit keer was ons centraal verdedigersduo aangetast (van hieruit : een spoedig herstel aan Arne R. en Louis), en dus niet beschikbaar voor de thuiswedstrijd tegen RFC Tournai. Onze tegenstander van vandaag speelde een zwakke eerste ronde. Maar sinds de jeugdcoordinator van Doornik de leiding over de U11 in handen genomen heeft, boekten zij een aantal spraakmakende resultaten (o.a. een

6-2 zege tegen R.S. Waasland). Aldus waren onze jongens gewaarschuwd om de tegenstander zeker niet te onderschatten.

De wedstrijd startte in een rumoerige sfeer (ook door het lawaai van de Doornikse ‘supporters’).  De trainer van Tournai presteerde het om in de eerste 5 minuten drie keer een scheidsrechterlijke beslissing te betwisten. Dat was buiten ‘onzen Willy’ gerekend, die de trainer van Doornik onmiddellijk sommeerde om achter de omheining plaats te nemen. Die weigerde dat, en de verbouwereerde Willy gaf hem daarop nog een laatste verwittiging. Dat kon beter, Willy !

Was het door deze hitsige sfeer bij de tegenstander, of door de vinnige aanpak van de Doornikse U11, of door het zanderige F-terrein, maar onze jongens bakten er de eerste tien minuten echt niks van. Drie kansen voor de bezoekers was het resultaat, maar doelman Michiel stond, gelukkig wel, paraat. Pas in de elfde minuut legde de Wetterse U11 hun eerste actie op de mat, die we een ‘kans’ kunnen noemen : Ian wijkt uit naar rechts en haalt de doellijn, maar zijn pass achteruit was niet zuiver genoeg. Rond het kwartier vond een hoekschop van Joran het hoofd van Mattis V.C. die echter recht op de keeper kopte. Vooral onze linkerflank (Brecht-Joran-Mattis V.C.) was in het eerste kwartier niet bij de les. Ondergetekende greep in, en een volledig nieuwe linkerflank (Maxime-Kjell-Thibau) moest voor meer zuurstof en meer dreiging zorgen. Tournai bleef echter de duels winnen en speelde vinniger en korter op de bal. Ook met Jelle op de tien i.p.v. een moegestreden Alexander konden we de bakens niet verzetten. Opnieuw twee kansen voor de verrassende bezoekers, die ze zelf de nek omwringden, maakten onze U11 nog niet alerter. En net voor de rust gebeurde dan het onvermijdelijke : in een kluwen voor ons doel én door een communicatiestoornis tussen Gilles en Michiel kon een Doornikse aanvaller binnentikken : 0-1 (en eigenlijk wel verdiend) bij de rust.

31-10-2009, 21:20 geschreven door Eddy Maesele  

31-10-2009, 20:09 geschreven door Frederik  

30-10-2009, 16:50 geschreven door Eddy Maesele  

Gezien het griepvirus (al of niet Mexicaans van aard) heeft toegeslagen in de U11-spelersgoep, diende ook onze nat. U11 met een beperktere spelerskern aan te treden tegen het derde geplaatste FC V. Dender. Maar slechts twee wisselspelers betekent ook meer speelminuten voor elke speler !

In het verleden kenden de wedstrijden tegen onze vrienden uit Denderleeuw steeds een heel spannend verloop, en de verwachtingen waren nu niet anders. Tussen twee goed georganiseerde ploegen, met een sterke verdediging (zie het weinig aantal tegendoelpunten van beide teams !), waren de bedoelingen duidelijk : de sleutel om de wedstrijd te winnen lag bij de creativiteit van de aanvallende linies. En die van ons bleek in deze wedstrijd afwezig !

Nochtans startten we vinnig aan de wedstrijd, en Gianni kon na een goede aanval op links een goede voorzet afleveren, die echter ontzet werd door de Denderse verdediging. Kort daarop kreeg onze verdediging een eerste waarschuwing : hun snelle spitsen konden zich centraal doorzetten en na een mooie één-twee-beweging tussen beiden belandde de bal tegen de doelpaal ! In de zevende minuut werd een aanval van onze U11 afgeblokt en in de tegenaanval was één van hun snelle spitsen opnieuw alleen doorgebroken : een handreflex van Arne D. duwde de bal in corner. De Denderse rechterspits haalde rond het kwartier opnieuw gevaarlijk uit : op snelheid voorbij onze linkerflank en opnieuw een bal tegen de paal. Pech voor Dender, geluk voor ons ! Aanvallend konden we weinig dreigen : de aanvoer naar onze spitsen was te slordig en de duels in het middenveld gingen verloren. Met Jelle i.p.v. Jochen op de tien trachtten we de bakens te verzetten, maar vergeefs. Bij een spelhervatting (scheidsrechterbal) in de 22ste minuut ging onze doelman dan ook nog eens in de fout : Arne D. plaatste de teruggespeelde scheidsrechterbal centraal in de voeten van de Denderse spits die rustig kon binnenschuiven (1-0). Het sein voor onze jongens om nog voor de rust een tandje bij te steken, en dat resulteerde in een open doelkans voor Joran, die echter met rechts te zwak besloot.

De tweede helft kon niet slechter beginnen : Arne D. loste een lage bal en de goed gevolgde spits van de thuisploeg kon binnentikken : 2-0. We kregen nog steeds geen overwicht op het middenveld, en de tot dan sterk spelende Arne R. werd een rij vooruit geschoven op de tien (i.p.v. Jelle). In de elfde minuut kon Mattis V.C. uitpakken met een hoge lob die net naast het Denderse (donderse ?) doel belandde. FC Dender bleef dominant voetballen en wij raakten niet onder de druk uit. Arne R. liep zich op het middenveld de ziel uit het lijf, maar het overzicht ontbrak. Dan maar geprobeerd met Gianni op de tien in de laatste 10 minuten. Ook dat bracht echter geen beterschap (waar was vandaag onze zes en acht ?), en het was integendeel Dender dat nog de beste kansen kreeg (met onze doelman in de hoofdrol). In de 20ste minuut redde Arne D. knap op een schot van de rechterspits, en in de 27ste minuut pakte hij een penalty, na een (lichte) duwfout.

Conclusie : de passing onder druk was bij onze U11 te zwak, en er was te beweging rondom onze speler in balbezit, waardoor deze geen afspeelpunten vond. Daardoor bleven de aanvalscombinaties uit.

Het is nu aan de trainers om te zoeken naar een oorzaak voor dit collectieve falen tegen FC Dender. Als er al een oorzaak te vinden is ! We hebben te maken met tien- tot elfjarige kinderen (voetballers-in-spe), die zeker ook het recht hebben om af en toe eens een mindere match te spelen. Al mag dit niet te vaak gebeuren ! Er is zeker geen gebrek aan inzet en motivatie. Een aantal spelers zijn misschien (nog ?) te nonchalant in de uitvoering op het veld. Ook op training blijkt de concentratie niet altijd optimaal (sommigen staan liever met elkaar te babbelen, dan te luisteren naar de trainer).

Deze week is het kwestie om op training eventjes te vereenvoudigen en terug te keren naar de basis van het aanvallend voetbal : lage, zuivere passing, driehoeksformatie in opstelling, in steun komen van de balbezitter, loshaken en vooracties maken, kaatsen indien nodig en dribbelacties in een één-tegen-één situatie.

Jongens, twee wedstrijden (= twee uur voetbal !) zonder een doelpunt te scoren is genoeg geweest ! Volgende week tegen Doornik is het aan jullie om te antwoorden op het veld !

En maandag op de training wens ik van deze dertien spelers te horen wat zij goed en slecht vonden van hun eigen wedstrijd, zoals afgesproken !

25-10-2009, 13:47 geschreven door Eddy Maesele  

Met trainer Jo ziek te bed, en trainer Filip vertoevend onder de Italiaanse zon, diende de trainer van vorig seizoen, Johan, even in te springen om onze succesvolle prov. U11 bekwaam te coachen tegen KJV Kruibeke (middenmoter in de provinciale reeks). Gezien het griepvirus (al of niet Mexicaans van aard) heeft toegeslagen in de U11-spelersgoep, kon de prov. U11 bovendien slechts rekenen op één invaller. En dan nog hopen dat doelman Michiel speelklaar geraakte om de aanvallende linie te versterken.

Hier volgt het verslag van trainer Johan :

“De trainer van Kruibeke bleek op de hoogte van de blitzstart van onze jongens, want de thuisploeg begon zeer verdedigend aan de wedstrijd (P.S. van Eddy : de verslagen op de blog hebben hun voordelen, maar blijkbaar ook een nadeel : de tegenstander leest mee !). Maar Robbe wist daar al na één minuut raad mee : een prachtige aangesneden hoekschop (ingeoefend op de vrijdagtraining !) en de opportunistische Michiel tikte binnen : 0-1. Na 5 minuten was er echter een kleine aarzeling in onze anders zo secure verdediging, en Kruibeke maakte gelijk met een lucky-goal : 1-1.

Dit was wel de enige kans die onze defense-boys weggaven in de eerste helft. Het vervolg van de eerste helft verliep enigszins gelijkopgaand, maar wij trachtten het steeds voetballend op te lossen, terwijl de thuisploeg een verdedigende muur optrok voor hun doel. Ruststand : 1-1.

In de tweede helft bleven we, zoals gevraagd tijdens de rust, druk zetten op de tegenstander. Dit resulteerde na 5 min. in de 1-2 voorsprong : een actie van Robbe op links met een mooie voorzet en opnieuw Michiel was er als de kippen bij om in te tikken. Na 10 min. stak de thuisploeg nog eventjes de neus aan het venster, en na een doorsteekpass werd het 2-2.

En alsof we nog geen pech genoeg kenden met de vele zieken, kreeg Robin M. een onvrijwillige trap op zijn achillespees en exit Robin voor de rest van de partij. Het leed was nog niet helemaal geschied, want Robbe liep in een onschuldig duel een bloedneus op. Gelukkig konden we nogmaals rekenen op de E.H.B.O. – kit van papa Luc Dierickx om Robbe op te lappen : citroen in de nek, spons in de mond, en terug het veld op (P.S. van Eddy : wanneer gaan de STW-jeugdploegen eindelijk eens beschikken over een eigen E.H.B.O. – kit, want deze toestanden zijn STW onwaardig !).

Zo kabbelde de wedstrijd verder, en kenden we ook nog veel pech in de afwerking. Een bal juist naast, een bal net over, een bal op de lat en een goede thuisdoelman verhinderden ons verdiende derde doelpunt. Waar iedereen zich al berustte in een billijk gelijkspel, bundelde Michiel nog even zijn allerlaatste krachten en....pats, daar was zijn hattrick en de oververdiende 2-3 overwinning in de laatste minuut (P.S. van Eddy : nog even en keeper Michiel wordt de topscorer van de U11 van STW) !

Eindconclusie : een dikke proficiat voor de negen spelers ! We zijn blijven strijden tot de laatste minuut, en steeds blijven zoeken naar een voetballende oplossing. Een speciale vermelding ook voor doelman Wout : daar waar hij moest tussenbeide komen, was hij paraat (en aan de twee tegendoelpunten kon hij weinig doen).

Met dank ook aan de supporters, die in het begin een beetje regen moesten trotseren, en een speciale dank aan Luc Dierickx voor de geleverde produkten (P.S. van Eddy : dit waren toch geen dopingprodukten ?)”.

25-10-2009, 13:36 geschreven door Eddy Maesele  

Niet beschikbaar : Niels

Ziek : Gilles, Robin D.M., Yentl, Mathis D.S., Maxime én Jo !

Aan alle zieken : een spoedig én volledig herstel !
Aan alle spelers dit weekend : veel succes en vooral veel inzet en gedrevenheid !

22-10-2009, 22:29 geschreven door Eddy Maesele  

Beste spelers,

Twee belangrijke berichten van jullie trainers :
1°) Na overleg met jeugdcoordinator Rik, en na akkoord van Wim De Corte, kunnen de maandagtrainingen toch doorgaan (op terrein C of D),
maar vanaf november om de 14 dagen en om 17u.45 (i.p.v. 18u.15). Dus maandag 26/10 is er toch training om 17u.45 !! Een duidelijk overzicht krijg je later op de maandplanning van november.
2°) Enkele U11-spelers krijgen de kans om zaterdagavond 24/10/2009 mee het veld op te lopen met de eerste ploegen van de wedstrijd in tweede nationale tussen onze Leeuwen (STW) en KVSK United. De eerste 11 spelers die reageren krijgen die kans ! Je dient aanwezig te zijn op STW om 19u.15 (gratis toegang voor de spelers). Je kan op twee manieren reageren : - via mijn mailadres : eddy.maesele@fulladsl.be
                                                                                                                                   - via SMS : 0473/28.29.58.
Vrijdagavond na de training laat ik weten wie de 11 gelukkigen zijn (het betreft de allereerste thuiswedstrijd van STW op zaterdagavond met de nieuwe verlichting !).

Jullie trainers

21-10-2009, 23:23 geschreven door Eddy Maesele  

Ondanks koude weersomstandigheden wekte de topafffiche tussen STW en SK BEVEREN heel wat verwachtingen. De komst van onze oude vriend, Simon Lanckman, met zijn ploegmakkers was hier natuurlijk niet vreemd aan.De aanhef van de wedstrijd was vrij rommelig en pas na 4 minuten noteerden we het eerste Beverse doelgevaar. Na een voorzet vanop de linkerflank, waar nota bene met Alexander Elaut en de Beverse linkerflank aanvaller de twee kleinste spelertjes op het veld tegenover elkaar stonden, schoot de Beverse rechter spits de bal over het doel van STW.Het stug gesloten voetbal van beide ploegen werd in de twaalfde minuut plots doorbroken: Na een slecht ontzetten van de Beverse goalie besloot Matis VC met een lobbal naast een leeg doel : een gemiste kans!!!

Een paar minuten later was het dan toch raak, maar aan de verkeerde kant. Na een aarzelend uitkomen van onze doelman Arne Devroe omspeelde de linker spits van Beveren onze goalie en plaatste de bal mooi in de linker benedenhoek : 0-1 voor Beveren.
Na twintig minuten was er opnieuw een reuzekans voor STW .De sterk spelende Arne Roelandt rukte met de bal op vanuit de verdediging en lanceerde Joran, die de keeper van Beveren mooi lobde, maar de de bal viel aan de verkeerde kant van het Beverse doel. Rust 0-1.

De tweede helft was evenwel een stuk minder van niveau, deels omdat het combinatievoetbal bij onze jongens uitbleef en deels omdat er enorm veel slordige passes in hun spel gelegd werden. Enkel Joran kreeg 2 kansen : Na twee minuten besluit hij met zijn rechter voet op de Beverse keeper en na tien minuten schiet hij naast na een doorsteekpas van Mathis DS.

In de twaalfde minuut was er nog een goede kans voor STW, waarbij Jochen Van Cassel bijna kon afwerken na een mistrap van de Beverse doelman.De ganse tweede helft heeft Beveren evenwel geen enkele uitgespeelde kans gekregen, zodat onze verdedigende linies hiervoor een pluim verdienen.

Al bij al viel deze topper, ondanks het geestdriftige enthousiasme bij onze supporters, toch wat tegen.

Het verslagje van deze week liet dit keer wat langer op zich wachten, maar het werd ons dan ook ingestuurd vanuit het verre Sint-Lievens Houtem, door onze plaatselijke correspondent aldaar: Dirk Van Caeneghem (waarvoor mijn welgemeende dank!)

20-10-2009, 00:12 geschreven door Jo